หลุดอยู่ในเกมส์กับระบบสุดเเกร่ง
EP.1
เมฮิเมะ
คงต้องออกไปแล้วสินะ
เมฮิเมะ
เอาเถอะอีกเดี๋ยวค่อยเข้ามาใหม่
ระบบ
ตอนนี้ผู้เล่นทุกท่านไม่อาจกลับสู่โลกจริงได้
ระบบ
ระบบจะทำการนับถอยหลัง
ระบบ
เพื่อเริ่มต้นการใช้ชีวิตของคุณใหม่
เมฮิเมะ
มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
เมฮิเมะ
พูดอะไรที่ฉันเข้าใจหน่อยสิ
เมฮิเมะ
นี่ได้ฟังอยู่มั้ยระบบ
เมฮิเมะ
นี่มันบ้าอะไรอีกเนี่ย
เมฮิเมะ
ถ้าฉันออกไปได้เมื่อไหร่
เมฮิเมะ
ฉันจะไม่ไปโลกบ้าแบบนั้นอีก
แสงที่ขาวสว่างไสวได้เปร่งขึ้นและพาตัวของเมฮิเมะไปที่ๆเธอเองก็ไม่รู้ว่าคือที่ใด
เมฮิเมะ
ที่ไหนวะเห้ยยยย!!!!
พนักงาน
วันนี้ก็จะไปอีกแล้วสินะคะ
พนักงาน
เดินทางปลอดภัยนะคะ
คุเร (ปีศาจ)
เสียงของผู้หญิง?
เมฮิเมะ
ว่าคนอื่นเด็กแบบนี้ได้ไงกัน
เมฮิเมะ
แล้วที่นี่มันที่ไหนอ่ะ
คุเร (ปีศาจ)
ที่นี่คือป่าเมฆบน
คุเร (ปีศาจ)
ป่าที่มีแต่เมฆที่อยู่บนรอบๆป่าน่ะ
คุเร (ปีศาจ)
(แล้วนี่ทำไมต้องมาอธิบายให้คนที่ข้าไม่รู้จักด้วยเนี่ย?)
เมฮิเมะ
พอบอกทางออกป่าให้ฟังหน่อยได้มั้ย
คุเร (ปีศาจ)
เดี๋ยวพาออกไป
คุเร (ปีศาจ)
ยังไงวันนี้ก็น่าเบื่อ
คุเร (ปีศาจ)
มอนสเตอร์ก็ไม่มีข้าคงไม่เสียเวลารอมันหรอก
เมฮิเมะ
(ว่าแต่ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว)
เมฮิเมะ
(ที่นี่มันเป็นที่แบบไหนกันนะ)
ระบบ
โลกนี้เป็นโลกอื่นที่ไม่ใช่โลกของระบบ
ระบบ
ระบบกำลังดาวโหลดความรู้
คุเร (ปีศาจ)
อยู่ๆก็เหมือนตกใจอะไรขึ้นมา
EP.2
ยาเมะ (พนักงาน)
ยินดีต้อนรับค่ะ
ยาเมะ (พนักงาน)
วันนี้ทำไมกลับเร็วกว่าทุกครั้งล่ะคะเนี่ย
คุเร (ปีศาจ)
//เงียบไม่ตอบ
เมฮิเมะ
นี่ๆพี่เค้าถามตอบหน่อยเถอะ//กระซิบจากข้างหลังคุเร
ยาเมะ (พนักงาน)
//ยังไม่เห็นเมฮิเมะ
คุเร (ปีศาจ)
ข้ามีธุระ//ยอมตอบเพราะเมฮิเมะใช้
ยาเมะ (พนักงาน)
ธุระอะไรหรอคะบอกข้าได้มั้ย
คุเร (ปีศาจ)
ข้าบอกอย่าวุ่นวาย
คุเร (ปีศาจ)
มันไม่ใช่เรื่องของเจ้า
เมฮิเมะ
(ครั้งหลังมาเงียบๆหน่อย)
คุเร (ปีศาจ)
ตามมาสเตอร์ของที่นี่มา
คุเร (ปีศาจ)
อย่าให้ข้าพูดซ้ำ
ยาเมะ (พนักงาน)
ค่ะๆจะรีบไปตามให้นะคะ
ธรณ์ (มาสเตอร์)
ใครเรียกพบข้า
ธรณ์ (มาสเตอร์)
ก็นึกว่าใคร
ธรณ์ (มาสเตอร์)
ที่แท้ก็เจ้าเองรึคุเรสหายรักก
ยาเมะ (พนักงาน)
ทั้งสองท่านเป็นสหายกันหรอคะ
คุเร (ปีศาจ)
อย่าอยากรู้อยากเห็นมาก
ธรณ์ (มาสเตอร์)
ใจเย็นๆก่อน
ธรณ์ (มาสเตอร์)
ส่วนเจ้ายาเมะ
ธรณ์ (มาสเตอร์)
ไปทำงานของเจ้าซะอย่าให้เห็นว่าเกาะแกะสหายข้า
ธรณ์ (มาสเตอร์)
สหายข้าไม่ชอบพวกมักใหญ่ใฝ่สูง
ธรณ์ (มาสเตอร์)
เท่าไหร่นะ^^
เมฮิเมะ
(อุ้ยเเรงนะเเรงนะ)
เมฮิเมะ
นี่คือว่า...//ดึงเสื้อคุเร
คุเร (ปีศาจ)
หือ?//หันมองเมฮิเมะ
ธรณ์ (มาสเตอร์)
//มองตามคุเร
ยาเมะ (พนักงาน)
(ยัยนั่นมันใครเนี่ย!!?)
ยาเมะ (พนักงาน)
(แล้วทำไมไปยืนเกาะเสื้อคุณคุเรแบบนั้น!!)
คุเร (ปีศาจ)
มีอะไรหรอ?//พูดดีด้วย
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(โอ้ หายากแห่ะ)
ยาเมะ (พนักงาน)
(แล้วทำไมคุณคุเรถึงไปพูดดีกับมันเนี่ย!!!)
ยาเมะ (พนักงาน)
(ฉันไม่ยอมแน่นังเด็กแก่แดด)
เมฮิเมะ
(เสียงในใจมันเหมือนข้าฟังไม่ได้ยินอ่ะนะ!)
เมฮิเมะ
คือว่าที่พักของฮิเมะล่ะ//มองคุเร
คุเร (ปีศาจ)
เดี๋ยวข้าจัดการหาให้
ยาเมะ (พนักงาน)
ให้ข้าจัดการหาให้ดีมั้ยคะ!
ยาเมะ (พนักงาน)
(ข้าจะหาให้มีแต่บ้านพังทั้งหลังตายๆคาบ้านนั่นไปเลย)
คุเร (ปีศาจ)
จำที่ข้าพูดไปตอนแรกไม่ได้หรือ?
ยาเมะ (พนักงาน)
ข ข้าแค่หวังดี
คุเร (ปีศาจ)
หวังดีที่ว่าเนี่ย
คุเร (ปีศาจ)
จะหาบ้านพังๆเสร็จแล้วจะสร้างอุบัติเหตุให้ตายคาบ้านงี้หรอ?
ยาเมะ (พนักงาน)
ม..ไม่ใช่นะคะ
EP. 3
ยาเมะ (พนักงาน)
คุณอ่านใจได้อย่างนั้นหรอคะ
คุเร (ปีศาจ)
ถ้าใช่แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ทราบ
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(น่าสนุกๆ)
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(แต่สงสัยข้าคงต้องหาพนักงานใหม่แล้วล่ะ)
ยาเมะ (พนักงาน)
ถ ถ้างั้นคุณก็ได้ยินส..สิ่งที่ข้าพูดอย่างงั้นหรอคะ!!
คุเร (ปีศาจ)
เจ้าระวังตัวไว้ให้ดี//หันมาพูดกับยาเมะ
คุเร (ปีศาจ)
งั้นไปกินอาหารที่ร้านนอกเมืองมั้ย
คุเร (ปีศาจ)
มีพวกเนื้อและก็พวกของหวาน
คุเร (ปีศาจ)
//ยิ้มออกมานิดหน่อย
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(โลกแตกล่ะมั้ง)
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(ไอหมอนี่ยิ้มกับเค้าเป็นด้วยรึ)
คุเร (ปีศาจ)
//หันมามองธรณ์
ธรณ์ (มาสเตอร์)
อุ้ย//ขำแห้ง
คุเร (ปีศาจ)
อะไรจะขนาดนั้น
เมฮิเมะ
เจ้าดูข้าเป็นเด็กอีกแล้ว
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(มีซัมติง)
ธรณ์ (มาสเตอร์)
(ถึงเวลานักสืบจิ๋วโคนัน(✯ᴗ✯))
คุเร (ปีศาจ)
(ไอหมอนี่มันบ้าหรอวะ)
เมฮิเมะ
(เค้าเป็นอะไรกัน?)
คุเร (ปีศาจ)
(ข้าอ่านใจนางไม่ได้)
คุเร (ปีศาจ)
(นี่มันอะไรกัน)
คุเร (ปีศาจ)
(หรือนางจะระดับเหนือชั้นกว่าข้าไปอีก)
คุเร (ปีศาจ)
(แบบนี้มันน่ากลัวขึ้นแล้วสิเจอคนที่เหนือกว่าแบบนี้)
คุเร (ปีศาจ)
(ข้าจะตื่นเต้นหรือกลัวก่อนดีที่เจอคนที่เหนือกว่าตัวเองแบบนี้)
คุเร (ปีศาจ)
(น่าสนใจจริงๆเด็กสาวคนนี้)
คุเร (ปีศาจ)
(ว่าแต่นางแทนตัวเองว่าฮิเมะแสดงว่านางชื่อฮิเมะหรอ🤨)
คุเร (ปีศาจ)
นี่เจ้าชื่ออะไรนะ
คุเร (ปีศาจ)
เอ่อ..ข้า..ข้าลืมถามชื่อเจ้า
คุเร (ปีศาจ)
(เมฮิเมะ! ชื่อเดียวกับคนๆนั้น)
คุเร (ปีศาจ)
เป็นปีศาจแดนเหนือหรอ
เมฮิเมะ
ไม่ได้ยินนานเลยแห่ะ
คุเร (ปีศาจ)
ข้ากำลังตามหาตัวเจ้าอยู่
คุเร (ปีศาจ)
ตอนนี้ดินแดนทางเหนือ
คุเร (ปีศาจ)
เกิดความโกลาหลขึ้น
คุเร (ปีศาจ)
จากปีกผีเสื้อ
เมฮิเมะ
เจ้าหมายถึงเจ้าสัตว์เลี้ยงของข้ารึ?
คุเร (ปีศาจ)
สัตว์เลี้ยงเจ้ารึ?
คุเร (ปีศาจ)
ปีศาจแบบนั้นเนี่ยนะ!!
คุเร (ปีศาจ)
นี่ท่านเลี้ยงสัตว์อะไรเนี่ย!!
คุเร (ปีศาจ)
ตอนนี้มันจะพังเพราะสัตว์เลี้ยงท่านแล้วนะ
เมฮิเมะ
สงสัยมันกำลังจะมีภัยร้ายเข้าสู่เเดนเหนือ
เมฮิเมะ
ไม่งั้นนารีเนตรคงไม่ออกเตือนและทำให้พวกเจ้าเข้าใจผิดแบบนี้
เมฮิเมะ
ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว
เมฮิเมะ
รีบกลับแดนเหนือซะ!
คุเรยังคงงงๆอยู่แต่ก็ไม่นิ่งเฉยรีบทำตามที่เมฮิเมะบอก
เค้ารีบกลับแดนเหนือและรีบไปเตือนภัยให้แก่ผู้ปกครองแดนรับรู้ถึงเรื่องราวที่เค้าได้ฟังมาจากเมฮิเมะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
