1 ตอนมีภาพประกอบ3ภาพเด้อ~
[โมเม]
"ม้ายย~เปิดเทอมวันเเรกก็สายเเล้วหรอเนี่ย"
สวัสดีคับผมชื่อโมเมอยู่ม.1เอ่อ...พอดีเปิดเทมอวันเเรกตื่นเต้นไปหน่อยนอนไม่หลับรู้ตัวอีกทีตื่นมาก็7:00น.เช้าของอีกวันเเล้วเฮ้อ~ ชีวิต
"โอ้ย!"
ผมค่อยๆเงิยหน้าขึ้นพอเจอบุคคลที่อยู่ตรงหน้าผมใจมันก็ตกวูบทําอะไรไม่ถูกเหมือนผมเจอเสือตัวใหญ่จ้องจะเขมือบผมอยู่ตรงหน้า
ไม่นะไม่นี่เปิดเทอมวันเเรกก็มีเรื่องกับพวกอันธพาลซะเเล้วทําไงดีเนี่ย
"อะเอ่อขอโทษครับขอโทษครับอะขอโทษจริงๆนะครับ"
ผมพูดพร้อมกับสายตาที่ลุกลี่ลุกลนเหงื่อไหลพากทั้งที่อากาศหนาวเเท้ๆ
ผมยืนตัวเเข็งอยู่นานจนตั้งสติได้เลยรีบเพ่นออกมาจากตรงนั้นก่อนที่ตัวเองจะไปต่างโลกซะก่อนยิ่งตัวบางอยู่ด้วย T_T
เลิกเรียน
[โมเม]
"ลาลันลาลลาลาลา~"
ผมเดินกลับบ้านฮําเพลงด้วยความร่าเริงเป็นวันที่ดีอีกวันของของผม °//v//°
"ท้องฟ้าสดใสจริงๆเล๊ย"
"ลันลาลั่นลา~"
ผมเดินฮําเพลงมาเรื่อยๆจนถึงทางซอยหนึ่งที่ผมใช้เดินเป็นลัดเลาะในการกลับบ้านไม่บ่อยนักเเต่มีไม่รู้ว่าในหัวคิดอะไรอยู่ทําไมขามันก้าวเข้าซอยเปลี่ยวเเบบนั้นกันนะ°^°
\[ชีตาห์\]
"เเหมอารมณ์ดีเชียวนะมึง"
"พวกมึงไอ้เด็กนี่เเหละที่มันมาชนดูเมื่อเช้าพอดีเลยกูอารมณ์เสียน้องพิมพ์บอกเลิกกูหาตัวระบายอารมณ์ได้ละ"
[กาย]
"มึงเเน่ใจหรอวะ555"
"เชี่ยตัวโครตบางถ้ามึงต่อยมันไม่ตายอ๋อหวะ555"
[โมเม]
"ลั๊นลาลั่นลา~"
ผมเดินมาเรื่อยๆอยู่ดีผมก็สังเกตเห็นใครบางคนเดินออกมาจากทางสามเเยกยิ่งเดินเข้าไปใกล้ยิ่งเริ่มคุ้นเอิ่ม..ใช่นั่นมันคนที่เราเดินชนเมื่อเช้าหนิตายเเล้วทําไงดีค้าบเนี่ย>~<
[ชีตาห์]
"อ้าวว่าไง"
"มาถูกจังหวะนะเนี่ย"
[โมเม]
"อะ..เอ่อ..."
ผมควรทําไงดีมันทําอะไรไม่ถูกเลยจริงๆผมไม่กล้าสบตาคนที่ตรงหน้าได้เเต่ก้มมองพื้นอํ่าอึ้งพูดอะไรไม่ออกตายเเน่ๆเลยทําไงดี
[ชีตาห์]
"เงียบหาพ่*งมึงอ๋อ
เขาขึ้นเสียงที่ดังขึ้นจนผมสะดุ้งนิดๆเข้ายื่นหน้าเข้ามาใกล้ก่อนที่จะ
จงอย่าเชื่อใจหน้าปกให้มากนักEp2ถึงรู้ว่าทําไม
จากBall Koma~
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
