แย่งตำแหน่งชิงรัก (ดาวเดือนมหาลัย)
ตอนที่ 1
👥: พิมพ์ดาวสู้ๆ โยธินสู้ๆ!
เฉี้ยง!! สายฟ้าแลบ! ท่ามกลางผู้คนที่โห่เชียร์มากมายสองสายตาเพ่งเล็งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ไม่มีแม้แต่จะญาติดีกัน
โยธิน
เอาดิ้ เอาไงอ่ะ //เด้งอกผลักกลับ
โยธิน
อ้อนี่เธอเป็นผู้หญิงเหรอ
โยธิน
ฉันคิดว่าตัวหางยาวๆ ที่เพิ่งตัดหน้ารถฉันไปเมื่อตอนเช้าซะอีก (ตัวเหี้ย)
พิมพ์ดาว
อึ๊ไอบ้า! //กำมือแน่นตาลุกวาวเป็นไฟ
โยธิน
//ทำหน้าแบนปากกวนพิมพ์ดาว
พิมพ์ดาว
😡 //กระทืบเท้าโยธินแรงเต็มหมัด
พิมพ์ดาว
หึ!! //ฟาดสบัดผมใส่หน้าโยธินเดินไป
โยธิน
หืออ ไอเหี้ย! //ตะโกนตามหลังด้วยความโกรธ
พิมพ์ดาว
ไอเวร นรกส่งมาเกิด สัตว์! //สบถเบาๆ ด้วยความโมโห
โยธิน
//ปัดจานข้าวพิมพ์ดาวปานกลาง ไม่เบาแต่ก็ไม่หก
พิมพ์ดาว
ฉันจะกินอะไรมันเรื่องอะไรของนาย
โยธิน
ก็นี่มันโรงอาหารของฉัน
พิมพ์ดาว
นี่มันโรงอาหารมหาลัย
พิมพ์ดาว
มันไปหนักหัวหรือหนักขนหน้าแข้งนายตรงไหนมิทราบ
โยธิน
ก็นี่แม่ครัวบ้านฉัน //หันมองทุกโซนอาหาร
โยธิน
//วางเงินลงบนโต๊ะแรง
โยธิน
//เอาจานข้าวพิมพ์ดาวไปเทลงบนพื้น
พิมพ์ดาว
//มองข้าวที่ถูกเทไป
ความสำนึกผิดปรากฏขึ้นในใจเธอเมื่อ 15 ปีที่แล้ว
โยธิน
//กระพริบตาปริบๆ วางจานลงมองพิมพ์ดาวเหมือนไม่ได้ทำอะไรลงไป
ตอนที่ 2
พิมพ์ดาว
//เดินไปกระชากคอเสื้อโยธินแรง
พิมพ์ดาว
ด่าฉันหมางั้นเหรอ
พิมพ์ดาว
งั้นก็ไปฉีดบาดทะยักแก้พิษหมาบ้าซะ!
พูดเสร็จพิมพ์ดาวก็พุ่งกัดคอเขาเจาะเขี้ยวลงไปในเนื้อทันทีอย่างแรง
โยธิน
โอ๊ยยย!!! //รีบผลักพิมพ์ดาวออก
โยธิน
ไอพิมพ์ดาว มึงหยุดนะ!! //รีบผลักออกแรง
เพื่อนๆ
//รีบเข้ามาเอาพิมพ์ดาวออก
โยธิน
//รีบเอามือกุมคอปิดแผลไว้ มองพิมพ์ดาวตาเป็นไฟ
โยธิน
ฉันจะเอากลับเธออย่างสาสมแน่
พิมพ์ดาว
มึงเอาเลยปะ //จะเข้า
เพื่อนนักศึกษารีบพาโยธินไป
พิมพ์ดาว
//มองตามหลังอย่างโกรธเคืองโมโห
พิมพ์ดาว
//มองแผลที่คอโยธิน
โยธิน
//ดึงพิมพ์ดาวไปจูบบดคลึงแรงด้วยความแค้น
โยธิน
//อุ้มลากพาพิมพ์ดาวไปหลังพุ่มไม้ + จูบแรงบดบี้แรง
พิมพ์ดาว
อื้ออออออ!!!!! //ทุบโยธินแรงพยายามขัดขืนดันโยธินออก
โยธิน
//จับหมัดพิมพ์ดาวเอาลง + มืออีกข้างโอบเอวพิมพ์ดาวเข้ามาจูบอีกครั้งอย่างบ้าคลั่ง
พิมพ์ดาว
อื้อออออ!!!! ปล่อยนะ!!!
โยธิน
//ยอมถอนจูบอุ้มพิมพ์ดาวขึ้นพาไป
ร่างของหญิงสาวถูกเหวี่ยงลงกับพื้นอย่างจัง
พิมพ์ดาว
อ๊ะ!!! //เจ็บก้น มือถลอก
โยธิน
ปากเน่ายิ่งกว่าหนอนอีก
พูดเสร็จเขาก็ปิดประตูรั้วอย่างไม่ใยดี
พิมพ์ดาว
อึ๊! //เจ็บน้ำตาคลอ
เธอทั้งโมโหและเจ็บ เกลียดผู้ชายคนนี้เต็มทนเมื่อไหร่จะตายๆ ไป
ตอนที่ 3
ตั้งแต่ตอนเช้าที่เขาไม่เห็นเธอ
เพื่อนๆ
ทำไมวันนี้ไม่เห็นยัยพิมพ์ดาววะ
โยธิน
คงกลัวจนหัวหดไม่กล้ามามั้ง
ดาดี้
ขอโทษนะคะนั่งด้วยได้ไหมคะ
โยธินไม่ได้ตอบแม้แต่เชยตามองตามเสียงเจ้าของผู้หญิงที่พูดยังไม่มีเลย
ดาดี้
//รู้สึกเหมือนหน้าแตก
ซินดี้นั่งลงทำให้ดาดี้รีบนั่งตามลงไป
ดาดี้
แผลที่คอเป็นยังไงบ้างคะ
โยธิน
//ทานเสร็จลุกขึ้นถือจานข้าวไป
ดาดี้ถูกเมินทำเหมือนไม่มีตัวตน เสียใจไปกว่านั้นคือดวงตาที่หล่อเหลานั่นไม่ได้เชยมองเธอเลย
ซินดี้
//ยิ้มมุมปากน้อยๆ อย่างสะใจ
เพิ้ลพาย
นายเมินพวกนั้นทำไม
โยธิน
มึงอย่าพูดถึงดิ้ ไม่มีมารยาท
โยธิน
กูแดกข้าวอยู่ยังจะถามมาก เรื่องเยอะ
เพิ้ลพาย
ฉันก็นึกว่านายจะชอบ
เพิ้ลพาย
ในหัวใจมีแต่พิมพ์ดาวหญิงแกร่งนั่นคนเดียวเหรอไง
โยธิน
กูเอากับหมายังดีกว่าอีก
เพิ้ลพาย
อ๊ะนี่ๆ //รีบเข้าไปดักผู้หญิงคนหนึ่ง
เพิ้ลพาย
ทำไมวันนี้พิมพ์ดาวไม่มาอ่ะ
เพิ้ลพายทั้งตกใจและนิ่งไป พูดไม่ออกอึกๆ อักๆ ในคอ
ก็แหงสิหน้าเขาออกจะตี๋และก็เอ๋อซะขนาดนั้น วันๆ ก็เอาแต่เรียน ไม่รู้อยู่เป็นเพื่อนกับโยธินหนุ่มไฟแรง ร้าวในมหาลัยได้ยังไง
มะพราว
เพื่อนฉันจะเป็นอะไรไม่เกี่ยวกับนาย
มะพราว
บอกไปนายจะไปเยี่ยมเหรอไง
ทำไมมะพราวพูดแบบนั้น ทำอย่างกับพิมพ์ดาวประสบอุบัติเหตุยังไงยังงั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
