เปิดเรื่องมาที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง มีเด็กนักเรียนทะเลาะกันในห้อง

โครม!!

แจ็ค:อ้ากกกกกก

เจสัน:อะไรๆ แค่นี้มันยังน้อยไป แกทำให้เสื้อตัวเก่งฉันเลอะเลยนะ

แจ็ค:ฉันขอโทษไปแล้วไง

5นาทีก่อนเกิดเรื่อง

เคน เพื่อนสนิทแจ็ค:เห้ย แจ็คไปหาไรกินกัน

แจ็ค:เออๆ

ณ ร้านค้า

เคน:แกกินไรวะ?

แจ็ค:นมช็อกโกแลต

ระหว่างเดินทางกลับ

ปึก!

แจ๊ค:อ๊ะ ขอโทษ

เจสัน:ห๊าาา แกกล้าดียังไงมาเดินชนฉัน

ปัจจุบัน

เจสัน:แค่ขอโทษมันจะไปพออะไร จ่ายมา

5,000บาท!!//ตะคอก

แจ็ค:ห๊ะ 5...5..5,000บาท มันเยอะเกินไปนะ แค่เสื้อเอง

เจสัน:แกกล้าขัดคำสั่งฉันหรอ//ต่อยไปที่หน้าแจ็ค3หมัด

แจ็ค:ก็ได้ๆ//ร้องไห้

เจสัน:ใครที่คุยกับไอนี้ฉันจะต่อยจนปาง

ตายเลยคอยดู//ยิ้ม

ครูเดินมา

ครู:นั่งได้แล้ว

ณ บ้านของแจ็ค

แจ็ค:กลับมาแล้วครับ

แม่:กลับมาแล้วหรอลูก หน้าไปโดนไรมา

น่ะ//ตกใจ

แจ็ค:แค่เดินชนประตูนิดหน่อยนะครับ//ยิ้มแห้ง

เดินเข้าห้อง

แจ็ค:ทำไม ฮือๆๆ ทำไมต้องเป็นฉัน ฮือๆๆๆ

ทำไมเราถึงอ่อนแออย่างนี้//ร้องไห้

แจ็คร้องไห้ด้วยความกลัวและสมเพชตัวเอง

เช้าวันต่อมา

แจ็คเดินออกจากห้อง

แจ็ค:แม่ครับ ผมขอเงินหน่อยได้ไหมครับ

แม่:กี่บาทละลูก

แจ็ค:5..5..5,000 ครับ

แม่:ห๊ะ 5,000 เอาไปทำไรเยอะแยะละลูก!

แจ็ค:ก็ที่โรงเรียนเค้าจะเก็บเงินค่ากิจกรรม น่ะ มันต้องใช้เยอะมาก

แม่:อ่อๆ เค แม่มีเงินไม่ค่อยเยอะนะลูก//ค้นในกระเป๋า

แม่:แม่มีแค่4,300น่ะ

แจ็ค:ไม่เป็นไรแค่นี้ก็พอ//หยิบเงินมา

แจ็คเดินเข้าห้องเรียน

ปั้ก!

แจ็ค:อ้ากกก

เจสัน:แกมาช้าไปนะไอเบื้อก//ยิ้มพร้อมกับกำหมัด

แจ็ค:ขอโทษ ฉันเอาเงินมาให้แล้ว

เจสัน:ไหน เอามาดิ๊

แจ็ค://ยื่นให้

เจสัน:เฮ้ย มันไม่คบนี้หว่าา//คิ้วขมวด

แจ็ค:ก็แม่ฉันมีอยู่แค่นี้นี่หน่า//พูดเบาๆ

เจสัน:เหอะ จริงด้วยแม่แกมันจนนี้หน่า ทำงานไม่หยุด ได้เงินมากลับเอามาให้ลูกที่เป็นไอขี้แพ้//หัวเราะเยาะ

เจสัน:เอางี้ไหมละ ฉันมีงานให้แม่แกทำ

วันนี้ 19:00พาแม่แกมาที่เขตก่อสร้างละกัน//ยิ้ม

แจ็คได้ยินอย่างนั้นจึงโกรธสุดขีดวิ่งเข้าไปหาเจสัน

แจ็ค:นี้แกจะบ้ารึไงวะ อั๊กก

เจสัน:เห้ยๆแกไม่มีทางเลือกนะเว้ย ถ้าแกไม่พามาฉันจะเป็นคนที่ทำให้แขนขวาแกใช้ไม่ได้

แจ็ค:อ..อ...โอเค

ตอนกลางคืน เวลา 19:00น.

แจ็ค:แม่ครับ ผมไปก่อนนะ//หยิบอะไรใส่

ในกระเป๋าไปด้วย

แม่:ไปไหนละลูก?

แจ็ค:ไปหาเพื่อนนะ//ยิ้ม

ณ เขตก่อสร้าง

ตึ๊กๆๆๆ

เจสัน:อ้าวๆๆ กว่าจะมาฉันรอจนปวดขาแล้วเนี่ย//หัวเราะ

แจ็ค: ......

เจสัน:เห้ย ไหนแม่แกละ?

แจ็ค:ทำไม ฉันต้อง เอาแม่มาด้วยละ//ล้วงกระเป๋า

เจสัน:ก็ฉันจะหางานให้แม่แกทำไงละ แต่ไหนเมื่อแกขัดคำสั่งฉัน แกคงรู้สินะว่าจะเป็นยังไง//กำหมัด

แต่ในตอนนั้นเจสันไม่รู้เลยว่านี้จะเป็นการกร่างครั้งสุดท้าย

เจสันเดินเข้ามาหาแจ็ค

แจ็คจึงได้เอามีดที่พกมาแทงไปที่ท้องของเจสัน

เจสัน:อั๊กกก นี้แกแทงฉันหรอวะ//พูดพร้อมกับกระอั๊กเลือด

แจ็ค:เออ แกคิดว่าฉันทำไรละ

แจ็คถามพร้อมกับเดินเข้าไปหาเจสัน

เจสัน:จ..จ..แจ็ค ฉ..ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรแม่นายเลยนะ แค่จะหางานให้เท่านั้นเอง ปล่อยฉันไปเถอะนะ

แจ็คได้ยินดังนั้นจึงตอบไปว่า

แจ็ค:แล้วตอนที่แกแกล้งฉัน ฉันทั้งขอโทษ

แกขอร้องแก แต่แกก็ไม่เคยคิดจะเมตตาฉัน นี้คือสิ่งที่แกควรได้รับ

แจ็คเอามีดไปแทงที่ท้องซ้ำเรื่อยๆ

ฉึกๆๆๆๆ//เสียงมีด

แจ็ค:อ๊าาา

แจ็คถอนหายใจพร้อมกับเอามีดที่เปื้อน

เลืดมาดม

แจ็ค:กลิ่นเลือดนี้มันดีจริง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

อยากได้กลิ่นเลือดอีกจัง อยากดมกลิ่นนี้อีกจัง

แจ็คคลั่งจนไม่สามามรถคุมสติตัวเองได้

ทั้งเลียเลือดที่มีดดมเลือดที่มีด จนกระทั่ง

มีชายปริศนาเดินเข้ามาในเขตก่อสร้าง

ตึ๊กๆๆ

ชายปริศนา:เป็นเด็กหนุ่มที่มีความสามารถ

จริงๆ //ยิ้ม

แจ็ค: นั้นใคร

แจ็คถามเข้าไปในเงามืดที่มีเสียงออกมา

ชายปริศนาโยนนามบัตรปริศนาให้แจ็ค

พร้อมกับพูดว่า

ชายปริศนา:ให้มาตามที่อยู่นี้ซะ ถ้านายอยากได้กลิ่นเลือดอีก//หัวเราะ

แจ็ค:ถ้าผมไปผมจะได้กลิ่เลือดนี้อีกใช่ไหม

แจ็คถามไปด้วยความตื่นเต้น

ชายปริศนาตอบกลับไปว่า

ชายปริศนา:ใช่ ถ้านายได้เข้าองค์กรในนามบัตรละก็ นายจะดมกลิ่นเลือดได้ตลอดเวลาเลยแหละ

ชายปริศนาพูดพร้อมกับเดินออกไปจากเขตก่อสร่าง

แจ็ครู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ดมกลิ่นเลือดนี้อีก

พร้อมหงายนามบัตรขึ้นมา มองดูด้วยรอยยิ้ม

แจ็ค:องค์กรปริศนาหรอ น่าตื่นเต้นฮ่าๆๆๆๆ