Beast Inside Me ปีศาจในตัวฉัน
เหตุขวัญผวาของนักเรียน
ณ โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งที่มีชื่อว่า "มารานพวิทยา"
เป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนมัธยมที่เป็นปีศาจและมนุษย์ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขหลายร้อยชีวิต
แต่แล้ว...เช้าตรู่ในวันหนึ่งได้เกิดข่าวที่ทำให้นักเรียนต้องขวัญผวาไปตามกัน
เมื่อมีนักเรียนมนุษย์คนหนึ่งถูกปีศาจกัดกินตายอย่างสยดสยองในหอประชุมเมื่อช่วงดึกที่ผ่านมา
นักเรียนต่างจับกลุ่มพูดคุยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นและคาดเดาตัวคนร้ายที่ก่อคดีฆาตกรรมนี้
จอย
ว่ามีนักเรียนมนุษย์ถูกปีศาจกินตายในหอประชุมอะ
มีน
แล้วเธอรู้มั้ยว่าเป็นใคร
จอย
ฉันได้ข่าวมาว่าเป็นพี่คิมที่อยู่ม.5 อะ
มีน
อย่าบอกนะว่าเป็นพี่คิมที่เป็นพี่รหัสของฉันอะ
ฝ้าย
พึ่งรับน้องกับไปเมื่อวานนี้เอง
มีน
แล้วพวกเธอรู้มั้ยว่าใครเป็นคนร้ายอะ
จอย
เพราะขนาดตำรวจยังไม่เจอเบาะแสคนร้ายเลย
มีน
ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับคนใกล้ตัวตลอดเลยอะ
ฝ้าย
ฉันว่าพี่รหัสกับน้องรหัสต้องผิดใจอะไรกันแน่เลย
จอย
เมื่อวานนี้ดูๆ แล้วพี่เขาเล่นกับน้องกันแรงมากเลยนะ
มีน
มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่เธอคิดก็ได้
มีน
เดี๋ยวรอฟังข่าวจากตำรวจน่าจะชัวร์กว่า
ฝ้าย
งั้นเรารีบไปกินข้าวกันก่อนดีกว่า
จอย
ฉันขอไปเป็นเพื่อนเธอเฉยๆ แล้วกันนะ
จอย
ได้ยินข่าวอะไรแบบนี้แล้วฉันกินข้าวไม่ลงเลย
เวลาได้ล่วงเลยมาถึงช่วงหัวค่ำประมาณหกโมงเย็นครึ่ง
วันนี้นักเรียนต่างรีบกลับหอกันเร็วกว่าปกติ
เพราะเหตุการณ์ฆาตกรรมที่เกิดขึ้นเมื่อคืนวานทำให้โรงเรียนต้องเพิ่มมาตรการที่เข้มงวดขึ้นมา
นั่นคือห้ามนักเรียนทุกคนกลับหอช้ากว่าหนึ่งทุ่ม
ถ้านักเรียนคนไหนไม่ทำตามมาตรการที่กำหนด นักเรียนคนนั้นต้องโดนพักการเรียน 1 สัปดาห์
วันนี้นักเรียนสาวทั้งสามจึงเดินจับกลุ่มกันอย่างเหนียวแน่น
เพราะตั้งแต่มีเหตุฆาตกรรมเกิดขึ้น บรรยากาศรอบตัวก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ทั้งเปลี่ยว มืด และวังเวงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
มีเพียงต้นไม้ และโคมไฟริมทางที่ส่องแสงสว่างให้พอได้เห็นทางเดิน
จอย
จะมีใครมาดักฆ่าเรามั้ยเนี่ย
ฝ้าย
ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้เลย
ฝ้าย
อย่าพูดอะไรให้เป็นลางสิ
มีน
ถ้าใครจะมาทำอะไรพวกเรา เราตะโกนเรียกรปภ.ก็ได้
จอย
เหมือนมีใครมองเราอยู่ก็ไม่รู้
มีน
ไม่มีหรอกน่า ใจเย็นๆ หน่อย
แต่แล้ว...ขณะที่ทั้งสามกำลังเดินอยู่นั้น
ฝ้ายก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนแอบลับๆ ล่อๆ อยู่หลังต้นไม้ข้างทางในมุมมืด
ฝ้ายจึงเตือนทั้งสองด้วยความวิตกกังวล
ฝ้าย
มีใครก็ไม่รู้ยืนแอบอยู่หลังต้นไม้ต้นนั้นอะ
มีน
เดี๋ยวเรารีบเดินกันเถอะ
มีน
ตอนนี้สถานการณ์ไม่ค่อยดีละ
ทั้งสามจึงรีบเดินจ้ำกันอย่างรวดเร็ว
แต่เหมือนว่ายิ่งพวกเธอเดินเร็วมากขึ้นเท่าไร ชายปริศนาคนนั้นก็ยิ่งเดินเร็วขึ้นเท่านั้น
จนตอนนี้พวกเธอรีบวิ่งกันอย่างไม่คิดชีวิต
แต่ชายปริศนาคนนั้นวิ่งไวกว่าพวกเธอมากจนวิ่งตามพวกเธอจนทันและรีบวิ่งไปดักหน้าพวกเธอทันที
พวกเธอจนมุมและหมดหนทางหนี
ด้วยสภาพแวดล้อมที่มืดสลัวจนมองแทบไม่เห็นว่าชายปริศนาคนนั้ยคือใคร
พวกเธอทำได้เพียงยืนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
ฝ้าย
นี่แกจะทำอะไรพวกฉันเนี่ย
ฝ้าย
ปล่อยพวกฉันไปเดี๋ยวนี้นะ
จอย
ปล่อยพวกหนูไปเถอะนะคะ พวกหนูยังไม่อยากโดนกินตาย
มีน
ไม่งั้นฉันจะเรียกรปภ.ให้มาจัดการแกนะ
ชายปริศนาคนนั้นกลัวว่าจะถูกเรียกให้รปภ.มาลากตัวไป จึงรีบพูดขึ้นมาว่า...
ความหวังอันริบหรี่
เต๋า
น้องๆ ใจเย็นๆ กันก่อน
เต๋า
นี่พี่เอง...นี่พี่เต๋าไง
ฝ้าย
เต๋าไหนฉันก็ไม่รู้จักทั้งนั้นแหละ
ฝ้าย
แต่แกถอยไปเดี๋ยวนี้นะ
เต๋า
เต๋าเพื่อนคิมไง น้องจำพี่ไม่ได้เหรอ
มีน
พี่เต๋าที่เป็นเพื่อนพี่คิมที่เป็นพี่รหัสของหนูใช่มั้ยคะ
จอย
มีนรู้จักพี่เขาตั้งแต่เมื่อไหร่อะ
มีน
ก็รู้จักตั้งแต่ฉันตามหาพี่รหัสอะ แต่ไม่ค่อยได้คุยกัน
ฝ้าย
ถึงมาทำตัวลับๆ ล่อๆ แบบนี้
เต๋า
พี่มีเรื่องอยากจะถามน่ะ
เต๋า
เห็นมีนเป็นน้องรหัสของเพื่อนพี่
เต๋า
ก็เลยคิดว่าน่าจะมีเบาะแสของคนร้ายที่กินคิมน่ะ
เต๋า
เลยไม่ค่อยอยากถามเรื่องนี้ตรงที่คนมันเยอะๆ อะ
ฝ้าย
แต่พี่ก็เป็นปีศาจเหมือนกันนี่
ฝ้าย
นี่พี่จะสมรู้ร่วมคิดกับไอ้คนที่กินพี่คิมมาฆ่าปิดปากพวกหนูเหรอคะ
เต๋า
คือพี่อยากจะช่วยเพื่อนน่ะ
เต๋า
พี่อยากได้เบาะแสของไอ้นั่นไปเคลียร์ปัญหากันน่ะ
มีน
คือ...มันก็จริงที่หนูเป็นน้องรหัสของพี่คิมนะคะ
มีน
แต่หนูก็ยังไม่ค่อยได้คุยกับเขาเพราะพี่งรู้จักกันแค่ไม่กี่วันเองค่ะ
เต๋า
แล้วพอจะรู้จักเพื่อนคนไหนของพี่คิมบ้างไหม
มีน
พี่คิมเขาเพื่อนเยอะอะค่ะ
มีน
หนูก็ไม่อยากกล่าวหาใครสุ่มสี่สุ่มห้าหรอกนะคะ
เต๋า
สงสัยเพื่อนพี่คงต้องตายฟรีจริงๆ
จอย
พรุ่งนี้พี่ลองไปคุยกับพี่ประธานนักเรียนดูมั้ยคะ
จอย
เขาว่ากันว่าพี่เขาเก่งและฉลาดมาก แก้ปัญหาได้ทุกเรื่องเลย
เต๋า
ขอบใจนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะลองไปถามเขาดู
มีน
เดี๋ยวพวกหนูไปก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับหอไม่ทัน
เต๋า
อ้อ โอเค ให้พี่ไปส่งมั้ย
มีน
หออยู่ใกล้ๆ นี่เอง วิ่งไปแป๊บเดียวก็ถึงแล้วค่ะ
เต๋า
อ้อ งั้นไว้เจอกันใหม่นะ
เมื่อทุกคนเคลียร์ปัญหากันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ทุกคนต่างพากันแยกย้ายกลับหอให้ทันเวลาเพื่อที่จะได้ไม่ต้องโดนพักการเรียน
เช้าวันต่อมา เต๋ารีบเดินไปที่ห้องประชาสัมพันธ์เพื่อไปพบกับพี่ประธานนักเรียน
ที่ผู้คนยกย่องว่าเก่งและฉลาดที่สุดคนหนึ่งของโรงเรียน
แต่ดูเหมือนว่าเต๋าจะมาเร็วไปหน่อยเพราะพี่ประธานนักเรียนยังไม่เข้ามาในห้องนี้
เต๋า
พี่ประธานนักเรียนยังไม่มาเหรอ
เต๋า
เดี๋ยวตอนเที่ยงค่อยมาใหม่ละกัน
เต๋าจึงเดินออกจากห้องประชาสัมพันธ์เพื่อไปกินข้าวที่โรงอาหารต่อ
แต่จังหวะที่เต๋ากำลังก้าวขาออกจากห้องนั้น...
ท็อป
มาทำอะไรที่ห้องนี้ครับน้อง
เต๋าสะดุ้งเฮือกตกใจสุดชีวิต
เพราะไม่คิดว่าจู่ๆ พี่ประธานนักเรียนจะโผล่หน้ามาจ๊ะเอ๋ใส่เต๋าข้างประตูแบบนี้
ท็อป
พี่ก็เห็นน้องตั้งนานแล้วแหละ ก็เลยมาหยอก
ท็อป
แล้วน้องมีธุระอะไรรึเปล่าถึงมาที่ห้องนี้
เต๋า
คือผมมีเรื่องอยากจะให้พี่ช่วยหน่อยอะครับ
ท็อป
เรื่องใหญ่รึเปล่า สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลย
เต๋า
พี่ช่วยตามหาคนที่มันกินเพื่อนผมเมื่อสองวันก่อนได้มั้ยครับ
ท็อป
แล้วทำไมต้องเป็นพี่ล่ะ
เต๋า
ก็เห็นมีคนบอกว่าพี่เก่งและฉลาด
เต๋า
แก้ปัญหาได้ทุกเรื่องเลย
ท็อป
แต่เขาก็พูดถูกแหละ ฮ่าๆ
ท็อป
พี่ไม่รับปากนะว่าพี่จะช่วยเรื่องนี้ให้น้องได้
ท็อป
เพราะเรื่องนี้ต่อให้แจ้งตำรวจก็ไร้ประโยชน์
ท็อป
ว่าผอ.โรงเรียนเราก็เป็นปีศาจเหมือนกัน
ท็อป
ถ้าเขาแจ้งความเอาเรื่องกับปีศาจที่ก่อคดีนี้
ท็อป
มันก็เท่ากับว่าเขาทำร้ายปีศาจที่เป็นพวกเดียวกันเอง
ท็อป
สู้เขาปกปิดคดีเอาไว้ให้มันค่อยๆ เงียบไปมันจะไม่ดีกว่าเหรอ
พอเต๋าได้ฟังคำพูดที่ท็อปอธิบาย
ก็รู้สึกว่าหมดหนทางที่จะตามตัวคนร้ายและทวงคืนความยุติธรรมให้เพื่อนที่จากไปได้เลย
เต๋า
แล้วทีนี้ผมจะทำยังไงดี
เต๋า
ผมไม่อยากให้เพื่อนผมตายไปสูญเปล่าแบบนี้เลย
ท็อป
พี่เข้าใจนะว่าน้องรักเพื่อนมาก
เต๋า
ผมคงหมดหวังแล้วจริงๆ ใช่มั้ยเนี่ย
ท็อป
แต่เราต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันนะ
เต๋า
ข้อแลกเปลี่ยนอะไรเหรอครับ
ข้อเสนอของพี่ประธาน
ท็อปพาเต๋ามาที่โรงอาหารเพื่อยื่นข้อเสนอของเขาแลกกับการที่ต้องช่วยเหลือแก้ปัญหาให้เต๋า
แต่พอเต๋ามองไปรอบๆ เต๋าก็สังเกตได้ว่า
สายตาแต่ละคู่ของผู้คนรอบๆ ตัวพวกเขาในโรงอาหารต่างจ้องมองพวกเขาด้วยแววตาแปลกๆ
เต๋า
ทำไมคนอื่นเขามองพวกเราแปลกๆ แบบนี้ล่ะครับ
ท็อป
ก็ปกติพี่ไม่ค่อยมาโรงอาหารไง
ท็อป
แล้วมากับน้องที่เป็นปีศาจด้วย มันก็แปลกสำหรับพวกเขาแหละ
เต๋า
แล้วพี่พาผมมาที่นี่ทำไมครับ
ท็อป
พี่กะว่าจะฝากให้น้องไปซื้อของในสหกรณ์ให้พี่ซักสองสามอย่างน่ะ
ท็อป
เดี๋ยวพี่รออยู่ข้างนอก
เต๋า
พี่จะให้ผมซื้ออะไรเหรอครับ
ท็อปยื่นกระดาษที่จดสิ่งที่ต้องซื้อให้กับเต๋า
ในกระดาษเขียนไว้ว่า "สมุด 4 เล่ม, ดินสอ 6 แท่ง, ยางลบ 3 ก้อน"
ท็อป
พอดีว่าพี่กำลังหาคนฝากไปซื้อของให้แล้วพี่ก็เจอน้องพอดี
ท็อป
พี่ก็เลยฝากไปซื้อให้หน่อย
เต๋า
อ๋อครับ เดี๋ยวผมมานะครับ
เต๋าเดินเข้าสหกรณ์พร้อมกระดาษที่ท็อปยื่นให้
แต่เต๋าเดินหาสิ่งที่จดไว้ในกระดาษไม่เจอจึงกะจะออกไปบอกท็อปให้เข้ามาช่วยหาด้วยกัน
แต่จู่ๆ ก็มีนักเรียนสาวคนหนึ่งทักขึ้นมา
ฝน
อ้าว สวัสดีค่ะพี่รหัสเต๋า
ฝน น้องรหัสของเต๋าเป็นนักเรียนมนุษย์หญิงตัวเล็กหน้าตาน่ารัก
เป็นนางรำมาตั้งแต่มัธยมต้นจึงมีผู้ชายต่างมาตามจีบเธออยู่บ่อยครั้ง แต่เธอก็ไม่ได้สนใจพวกเขาซักเท่าไหร่
เต๋าจึงทักทายฝนด้วยท่าทีที่สุภาพ
เต๋า
มาซื้อของเหมือนกันเหรอ
ฝน
พอดีหนูทำปากกาหายก็เลยจะมาซื้อใหม่น่ะค่ะ
ฝน
แล้วพี่จะมาซื้ออะไรเหรอคะ
เต๋า
พี่มาซื้อสมุดดินสอกับยางลบน่ะแต่พี่หาไม่เจอ
เต๋า
ฝนพอจะรู้มั้ยว่ามันอยู่ตรงไหน
ฝน
งั้นพี่ตามหนูมาค่ะ เดี๋ยวหนูบอกให้
เต๋า
เอ่อ...แค่บอกพี่ก็ได้นะ
เต๋า
ช่วงนี้พี่ดูไม่ค่อยดีในสายตาคนอื่นเท่าไหร่
ฝน
อ๋อ...คงเป็นเพราะเรื่องนั้นสินะคะ
เต๋า
จุ๊ๆ อย่าพูดเสียงดังสิ
ฝน
พอดีสหกรณ์พึ่งจัดเรียงของใหม่ ของมันเลยไม่ได้อยู่ที่เดิม
ฝน
พี่เดินไปตรงชั้นวางของด้านขวาเกือบท้ายสุด
ฝน
มันจะอยู่ชั้นบนๆ หน่อย พี่ลองหาดูนะคะ
เต๋า
เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ พอดีพี่ต้องรีบไปหาเพื่อนพี่ต่อ
ฝน
ไม่เป็นไรค่ะ ไว้เจอกันใหม่นะคะ
เต๋า
อ้อ พี่มีปากกาอยู่สองด้าม
เต๋า
ถ้าพี่จะให้ฝนด้ามนึงฝนจะเอามั้ย
ฝน
เดี๋ยวหนูซื้อใหม่ก็ได้ค่ะ ด้ามละไม่กี่บาทเอง
เต๋า
อ่า ถ้างั้นเดี่ยวพี่ไปละ
เต๋า
เพื่อนพี่รออยู่ข้างนอก
เต๋าเดินไปหยิบของและมาจ่ายเงินที่เคาท์เตอร์แล้วรีบเดินไปหาท็อปที่รออยู่ข้างนอกทันที
ท็อป
ทำไมเข้าไปนานจังล่ะน้อง
เต๋า
เอ่อ...คือเขาย้ายที่วางของใหม่ ผมเลยหาไม่เจอครับ
ท็อป
อยากกินอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่เลี้ยง
เต๋า
ไม่เป็นไรครับ ผมเกรงใจ...
เต๋า
คือ...ผมกินข้าวมาอิ่มแล้วครับ
ท็อป
ส่วนเรื่องนั้นน่ะไม่ต้องห่วง พี่จะช่วยน้องแน่นอน
เต๋า
ว่าแต่...พี่ชื่ออะไรเหรอครับ
ท็อป
พี่ชื่อท็อป แล้วน้องล่ะ
เต๋า
ผมไม่รู้จะตอบแทนพี่ยังไงดี
ท็อป
งั้นคอยช่วยงานพี่เป็นสิ่งตอบแทนละกัน
เมื่อเต๋าได้ยินว่าท็อปต้องการความช่วยเหลือเป็นสิ่งตอบแทน
เต๋าจึงกระตือรือร้นพร้อมที่จะช่วยเหลือท็อปทันที
เต๋า
ว่าแต่งานที่พี่จะให้ผมช่วยคืองานอะไรเหรอครับ
ท็อป
แล้วน้องถนัดด้านไหนล่ะ
เต๋า
เอ่อ...ผมถนัดด้านงานเสียงและก็ตัดต่อวีดีโอครับ
ท็อป
ตัดต่อวีดีโอเหรอ ดีเลย
ท็อป
งั้นพี่จะให้น้องช่วยงานที่ห้องโสตฯแล้วกันนะ
ท็อป
พี่อยู่ชมรมนี้มาสองสามปีแล้ว สนใจเข้าชมรมโสตฯมั้ยล่ะ
เต๋า
ผมก็อยากเข้ามาชมรมนี้มาหลายปีแล้วครับ
เต๋า
แต่ก็เต็มก่อนเข้าไม่เคยทันซักปี ผมเลยต้องไปเข้าชมรมอื่นแทน
ท็อป
อยากย้ายชมรมมั้ยล่ะ เดี๋ยวพี่คุยกับครูประจำชมรมให้
เต๋า
อยากครับ ขอบคุณมากๆ เลยครับ
ท็อป
เดี๋ยวอีกสามวันเขาจะให้เลือกชมรมประจำปีละ
ท็อป
ถ้าถึงวันนั้นตอนที่ครูให้เดินไปเลือกชมรมให้มองหาพี่แล้วเดินมาหาเลยนะ
ท็อป
เดี๋ยวพี่จะกวักมือเรียก
ท็อป
เดี๋ยวพี่ไปห้องประชาสัมพันธ์ละ ไว้เจอกันใหม่ไอ้น้องชาย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
