An Unforgettable Torment
ความเจ็บปวด.1
ทุกๆวันผมมักจะโดนทำร้ายร่างกายอยู่บ่อยครั้ง
ทุกคนคิดว่าผมเป็นคนฆ่าแม่ของตัวเอง...
และนั่นเป็นเหตุที่ผมถูกทำร้าย แต่...
แท้จริงแล้ว ท่านแม่เป็นคนสุขภาพร่างกายอ่อนแอและเนื่องจากท่านแม่ต้องคลอดท่านพี่และผมออก
จึงทำให้ท่านแม่อดทนไม่ไหว และได้จากพวกเราไป..
ตั้งแต่นั้นมา ทุกคิดว่าถ้าผมไม่เกิดมาอีกคนท่านแม่ก็คงมีชีวิต
และนั้นคือจุดที่ทำให้ผมถูกเกลียด ถูกทำร้ายร่างกายมาโดยตลอด
เมจิ (นอ.)
ชะ...เช้าแล้วหรอเนี้ย
เมจิ (นอ.)
เห้อ~ ถึงแม้จะใช้เวทย์รักษาแต่ว่า....
เมจิ (นอ.)
ร่างกายของเรามันอ่อนแอเกินไป
เมจิ (นอ.)
จึงทำได้แค่สมานเท่านั้น..
เมจิ (นอ.)
//ได้ยินเสียงฝีเท้าของคน
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
ยังไม่ตายอีกหรอ
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
ไอ้ฆาตกร//เน้นคำ
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
เมื่อไหร่ก็จะตายไปว่ะ
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
หน้าสมเพช😒//เดินออกไป
เมจิ (นอ.)
ทุกคนจะด่าอะไรผมก็ได้ แต่ผมแค่ต้องการความรักของพวกคุณเท่านั้น😔🙂
เมจิ (นอ.)
✨สรรพสิ่งทั้งหลาย
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
//เดินมาหานอ.
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
หน้าฉันมันมีอะไรติดรึไง❄️
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
แกจำไว้ส่ะฉันไม่เคยนับแกไปเป็นลูก❄️
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
และแกไม่มีสิทธิ์เรียกฉันว่าพ่อจำไว้❄️
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
//เดินออกไป
เมจิ (นอ.)
แต่ผมแค่ต้องการความรักเท่านั้น..😔
ความเจ็บปวด.2
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
แกนี้มันไม่ได้เรื่องจริงๆ!//กระทืบนอ.
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
ใครสั่งให้แกมายุ่งกับหลินห๊ะ!
เมจิ (นอ.)
ฮึก!//กระอักเลือด
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
🌟เวทย์อะตอม
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
✨ทะลุทะลวง
เมจิ (นอ.)
อึก!//เจ็บปานตาย+สลบไม่ได้สติ
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
//เดินออกไปแบบไร้ความเมตตา
แม่ไม่น่ารักเรามาเจออะไรแบบนี้เลย
ท่านแม่ไม่ผิด เมจิผิดเองที่เกิดมา
อีกไม่นานเราก็จะได้เจอกันแล้วนะ
แม่จะมาปกป้องเราเอง จะไม่มีใครมารังแกลูกได้อีก
เมจิ (นอ.)
ถะ..ถึงจะเวทย์รักษาอีกรอบ
เมจิ (นอ.)
แต่คะ..ครั้งมันหนักกะ..กว่าครั้งก่อน
เมจิ (นอ.)
เมื่อไหร่เราจะตายไปนะ..
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
พี่ไอซ์ค่ะ
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
ว่าไงค่ะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
คนที่อยู่ในนั้นคือใครหรอค่ะ ทำไมร่างกายถึงมีบาดแผลเต็มตัวเลย
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
หลินไม่ต้องไปสนใจมันหรอก
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
มันก็แค่คนชั้นต่ำ ที่ไม่มีพลังอะไรเลย
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
แต่เขาดูน่าสงสารนะคะ
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
หลินพี่ว่าเราไปที่อื่นดีกว่า//ดึงหลิน
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อนสิค่ะ
เมจิ (นอ.)
//ได้ยินเสียงฝีเท้า
เมจิ (นอ.)
//ดังขึ้นเรื่อยๆ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
อย่าเสียงนะคะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ฉันจะมาช่วยคุณเอง
เมจิ (นอ.)
ฮึก!//กระอักเลือด
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
🌟เวทย์พืชรักษา
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
✨เสื้อคลุมดอกไม้
เมจิ (นอ.)
//บาดแผลค่อยๆหาย
เมจิ (นอ.)
ขอบคุณที่ช่วยผมนะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ไม่เป็นไรค่ะ ฉันว่าเราจะรีบออกไปจากที่นี้แล้วล่ะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เดี๋ยวมีคนมาเห็น
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
โถ่!เว้ย
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
มันหายไปใหน!
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
แกจะอารมณ์เสียทำไม❄️
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
มันหายไปแล้วก็ดีแล้วนิ❄️
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
ผมไม่ได้เป็นห่วงมัน แต่ผมไม่เห็นหลินเลยนะ
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
เขาอาจจะกลับก็ได้❄️
ไอซ์ (พอ.+พี่ชาย)
แต่ปกติเขาต้องบอกผมนะพ่อ
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
เอาเถอะๆใจเย็น❄️
คิง (พ่อพอ.+นอ.)
เดี๋ยวนางก็กลับมาเอง❄️
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
แฮ่ก แฮ่ก~
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เหนื่อยจัง
เมจิ (นอ.)
ก็เทอเล่นวิ่งเอาแบบนี้ มันก็ต้องเหนื่อยสิ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ฉันว่านะเรา เขาไปในเมืองกันดีกว่า
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
จะได้ไปสมัครเรียนด้วย
ความเจ็บปวด.3
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
นี้ฉันยังไม่ได้รู้จักชื่อเทอเลยนะ ฉันชื่อหลิน
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ชื่อน่ารักจัง
เมจิ (นอ.)
ขอบคุณนะ//น้ำตาค่อยๆไหล
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เอ๊ะ! เมจิเป็นไรรึป่าว
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
งั้นหรอ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
งั้นเทอมาอยู่บ้านฉันไม
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ฉันนะเหงามากเลยนะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ดีสิ จะได้มีเพื่อน
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เอาเป็นว่า ไปบ้านฉันกัน!😆//ลากนอ.
เมจิ (นอ.)
ว้าว~ บ้านเทอดูใหญ่โตจัง
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
แต่ไม่เท่าบ้านเทอหรอกนะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เออ...เอาเป็นว่าเราเข้าไปข้างในกันเถอะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
กลับมาแล้วค่ะป๊าม๊า
ลู่หลาน (แม่หลิน)
แล้วนั้นพาใครมาด้วยล่ะ
ไป๋หยุน (พ่อหลิน)
หน้าตาดูคุ้นจัง
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เพื่อนหนูเอง
ลู่หลาน (แม่หลิน)
แล้วหนูชื่ออะไรหรอ
ลู่หลาน (แม่หลิน)
ผู้ชายหรอเนี้ย นึกว่าผู้หญิงส่ะอีก
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ตอนแรกที่เห็นหนูก็คิดเหมือนม๊าเลย
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เมจิพน.ฉันจะพาเทอไปตัดเอง
ลู่หลาน (แม่หลิน)
งั้นพาเพื่อนไปที่ห้องด้วยนะ
ลู่หลาน (แม่หลิน)
คุณว่าหนูเมจิหน้าคุ้นไม
ไป๋หยุน (พ่อหลิน)
คุ้นมาก เหมือนท่านผู้นั้น
ไป๋หยุน (พ่อหลิน)
ผู้ที่ครอบครองเวทย์รักษาที่สามารถรักษาสรรพสิ่งได้
ลู่หลาน (แม่หลิน)
ใช้ไมคุณ
ลู่หลาน (แม่หลิน)
เหมือนหลินเลย
ลู่หลาน (แม่หลิน)
แต่หลินเป็นเวทย์พืชรักษา
ลู่หลาน (แม่หลิน)
งั้นค่อยถามพน.ก็แล้วกันว่าหนูเมจิใช้เวทย์อะไร
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
พอได้ไมเมจิ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ไม่รู้ว่าชอบรึป่าว
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เอ๊ะ!จริงหรอ
เมจิ (นอ.)
ขอบคุณมากๆนะ//พุ่งเข้าไปกอด
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
อะ..อืม//กอดกลับ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เอ๊ะ!ฉันลืมเลยว่าเทอไม่มีเสื้อผ้า
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
รอแปปนึงนะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
แบบนี้พอได้ไม
เมจิ (นอ.)
แบบใหนก็ใส่ได้หมดแหล่ะ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
เดี๋ยวพน.ฉันจะได้พาเทอไปซื้อเสื้อผ้าด้วย
เมจิ (นอ.)
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งนะหลิน//น้ำตาไหล
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ไม่เป็นไรๆ
หลิน (ขุนนางชั้นสูง)
ก็เราเป็นเพื่อนกันแล้วนิ
เมจิ (นอ.)
ขอบคุณมากนะ//ร้องไห้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
