รักสุดท้ายของนายเพลย์บอย
น่าสนใจ-อยากรู้จัก
มาร์ค/พระเอก
เห้ยไอเร็นไม่คิดจะควงหญิงเที่ยวเล่นสักคนสองคนเหรอวะ
มาร์ค/พระเอก
อะไรว่ะพูดมาดิ
มาร์ค/พระเอก
ทำตัวมีพิรุธนะแกอะ
มาร์ค/พระเอก
หรือว่าแอบหญิงไว้กินคนเดียววะห้ะ
เร็น/พี่ชายน.อ
เห้ยไม่ใช่....
แกจะอยากรู้อะไรนักหนาวะ
มาร์ค/พระเอก
เห้ย.....แค่ถาม
แกจริงจังทำไมวะ
มาร์ค/พระเอก
ฉันก็แค่สงสัยว่าทำไมช่วงนี้แกไม่ค่อยเที่ยวเหมือนเมื่อก่อน
มาร์ค/พระเอก
แค่นั้นเองแกจะจริงจังทำไมวะ
เร็น/พี่ชายน.อ
ก็พ่อฉันอะดิช่วงนี้สั่งให้ฉันฝึกงานในบริษัท
เร็น/พี่ชายน.อ
ฉันก็เลยไม่ได้ออกไปเที่ยวแบบแกอะ
มาร์ค/พระเอก
นึกว่าจะมีปัญหาอะไร
เร็น/พี่ชายน.อ
แล้วแกอะไม่คิดถึงน้องรษาคนสวยของแกบ้างเหรอห้ะ
เร็น/พี่ชายน.อ
มาเที่ยวบ้าหญิงอื่นอยู่แบบนี้เดี๋ยวเขาก็หึงเอาหรอก
มาร์ค/พระเอก
เลิกพูดถึงยัยนั้นสักทีเถอะขอร้อง
มาร์ค/พระเอก
ก็บอกเลิกฉันแล้ว
อะดิ
เร็น/พี่ชายน.อ
ห้ะ!!...เลิก
มาร์ค/พระเอก
โคตรบ้าเลยว่ะ
เร็น/พี่ชายน.อ
เออๆไม่พูดก็ไม่พูด
เซญ่า
กลับบ้านระวังตัวกันด้วยละ
ซากิ/นางเอก
คะ
//น้ำเสียงเย็นชา//
ทั้งสี่เดินออกจากโรงเรียน
ปันหยา
นี่ๆซากิจังแล้วคนสุดหล่อคนนั้นไม่มารับเธอเหรอ
ซากิ/นางเอก
ไม่หรอก
//เย็นชา//
ปันหยา
นี่โยคุจังเรามีรถเมล์นะจะให้เดินกลับรึไงกัน
คาโตะ
เอาเถอะนะฉันโชคดีหน่อยที่ฉันมีจักรยานมารับฉัน
//คาโตะเข็นรถมาด้วย//
โยคุ
จักรยานมารับเหรอเวอร์
โยคุ
นายเป็นคนขี่มันมานายก็ต้องขี่กลับเองไม่ใช่รึไงกัน
คาโตะ
พวกเธอไม่ตลกกันบ้างเหรอ
คาโตะ
งั้นฉันกลับก่อนละหวังว่าจะอยู่กันได้นะ
ซากิ/นางเอก
//พยักหน้า//
☺
ทั้งสามขึ้นรถเมล์กลับบ้าน
เร็น/พี่ชายน.อ
จริงด้วยวะฉันจะบอกแกอยู่พอดี
เร็น/พี่ชายน.อ
ก็ฉันถูกพ่อจับได้น่ะสิว่าเที่ยว
แล้วยังควงหญิงไปทั่ว
เร็น/พี่ชายน.อ
ก็ต่อไปฉันคงไม่ได้ออกไปเที่ยวแบบแกแล้วไง
เร็น/พี่ชายน.อ
แล้วแกอะไม่คิดจะกลับบ้านไปช่วยงานที่บริษัทแก
บ้างเหรอ
เร็น/พี่ชายน.อ
แล้วแต่แกแล้วกัน
เร็น/พี่ชายน.อ
งั้นไปอยู่เป็นเพื่อนฉันที่คอนโดหน่อยก็แล้วกัน
มาร์ค/พระเอก
เฮ้อ.....กว่าจะถึงนะคอนโดแก
เร็น/พี่ชายน.อ
เลิกบ่นเหมือนแม่ฉันสักที่เถอะ
เร็น/พี่ชายน.อ
นั่งเล่นเกมไปก่อนแล้วกัน
เร็น/พี่ชายน.อ
ฉันจะไปอาบน้ำ
เร็น/พี่ชายน.อ
//เดินเข้าไปในห้องน้ำ//
โรม/พ่อน.อ
ซากิช่วยเอาชุดสูทไปให้ไอเร็นหน่อย
โรม/พ่อน.อ
แล้วบอกด้วยว่าถ้าพรุ่งนี้ไม่ไปพ่อจะตัดขาดและยึดของรักของหวงของมันทุกอย่าง
ซากิ/นางเอก
(ประตูไม่ได้ล็อคมีแขกมา
เหรอ)
ซากิ/นางเอก
//เปิดประตูเข้าไป//
ซากิเปิดประตูเข้าไปแล้วเอาชุดสูทวางไว้ที่โซฟา
ซากิก้มหัวให้มาร์คแล้วเดินเข้าห้องทำงานของเร็นโดยไม่พูดและไม่มีท่าที
อะไรเลยนอกจากเย็นชา
มาร์ค/พระเอก
(ไอเร็นแอบหญิงไว้จริงด้วยว่ะ)
มาร์ค/พระเอก
(แถมเป็นเด็กน่ารักซะด้วย)
หลังจากซากิเข้าไปในห้องทำงานของเร็นแล้วก็ออกมานั่งที่โซฟาใกล้ๆกับมาร์ค
มาร์ค/พระเอก
นี่เธอลองไปเที่ยวกับฉันดูไหม
ซากิ/นางเอก
ทำไมเหรอคะ
//เย็นชา//
ซากิ/นางเอก
แล้วทำไมฉันต้องไปกับคุณ
//เย็นชา//
มาร์คขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆซากิ
มาร์ค/พระเอก
เธอจะได้ลองอะไรสนุกๆไง
ซากิ/นางเอก
เหรอคะ
//เย็นชา//
ในจังหวะนั้นเองเร็นก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี
เร็น/พี่ชายน.อ
เห้ย....ไอมาร์ค
แกคิดจะทำอะไรวะ
//รีบเดินมาห้าม//
มาร์ค/พระเอก
ทำไมวะแอบหญิงไว้คนเดียวไม่คิดจะแนะนำให้รู้จักหน่อยเหรอวะ
เร็น/พี่ชายน.อ
ไอบ้านั้นน้องฉัน
มาร์ค/พระเอก
นะ.....น้องเหรอ
มาร์ค/พระเอก
เห้ย...แกมีน้องด้วยเหรอวะ
เร็น/พี่ชายน.อ
ทำไมฉันจะมีน้องสาวสุดรักสุดหวงไม่ได้รึไง
มาร์ค/พระเอก
น้องสาวจริงรึเปล่าวะ
ซากิ/นางเอก
//นั่งมองทั้งคู่คุยกัน//
เร็น/พี่ชายน.อ
ก็น้องสาวฉันจริงดิวะ
มาร์ค/พระเอก
ให้มันจริงเถอะ
เร็น/พี่ชายน.อ
//เดินไปนั่งกั้นกลางระหว่างมาร์คกับซากิ//
มาร์ค/พระเอก
แล้วทำไมไม่บอกบ้างวะ
เร็น/พี่ชายน.อ
จะบอกแกทำไมวะ
มาร์ค/พระเอก
อ้าว...ก็เราเป็นเพื่อนกันก็ต้องรู้จักกันทุกเรื่องป่าวว่ะ
เร็น/พี่ชายน.อ
ยกเว้นเรื่องส่วนตัว
มาร์ค/พระเอก
//แอบเหล่มองซากิ//
เร็น/พี่ชายน.อ
เอ่อแล้วซากิมีอะไรเหรอ
ซากิ/นางเอก
พ่อสั่งให้เอาชุดสูทมาให้
//เย็นชา//
ซากิ/นางเอก
แล้วบอกว่าพรุ่งนี้พี่ต้องไปดูงานกับพ่อ
ซากิ/นางเอก
ถ้าพี่ไม่ไปพ่อจะยึดทุกอย่างที่พี่รักพี่หวง
//เย็นชา//
เร็น/พี่ชายน.อ
เอางั้น....เลยเหรอ
ซากิ/นางเอก
อื้ม
//พยักหน้า//
//เย็นชา//
ซากิ/นางเอก
งั้นกลับก่อนนะคะ
//ลุกขึ้นกำลังจะเดินออกไป//
ซากิ/นางเอก
อ่อ...แล้วอีกอย่างหนูเข้าไปเอาแล็ปท็อปในห้องพี่เอาไว้พรุ่งนี้เอามาคืน
//หันมาพูดกับเร็น//
เร็น/พี่ชายน.อ
กลับบ้านระวังๆด้วยละ
ซากิ/นางเอก
//เปิดประตูออกไป//
มาร์ค/พระเอก
เดี๋ยวฉันไปส่งให้
//รีบออกตัว//
//กำลังจะลุกขึ้น//
เร็น/พี่ชายน.อ
ไม่ต้องเลยแกอะ
//เอามือขวางหน้าไว้//
มาร์ค/พระเอก
เห้ย...
//นั่งลงทันที//
เร็น/พี่ชายน.อ
นั้นน้องสาวฉัน
เร็น/พี่ชายน.อ
พอเป็นผู้หญิงเนี่ยไม่ได้เลยนะแกอะ
เร็น/พี่ชายน.อ
รีบเสนอตัวคนแรกเลยนะแกอะ
มาร์ค/พระเอก
ก็....เพื่อความปลอดภัยไง
มาร์ค/พระเอก
น้องแกยังเด็กไปไหนมาไหนคนเดียวอันตราย
เร็น/พี่ชายน.อ
ไม่ต้องมาอ้าง
เร็น/พี่ชายน.อ
แล้วอีกอย่างนะน้องสาวฉันไม่มีทางสนใจคนอย่างแกหรอกเว้ย
มาร์ค/พระเอก
จะไปรู้เหรอ
...บางทีน้องแกอาจจะแอบมาหาฉันแบบลับๆก็ได้
//เสียงทะเล้น//
เร็น/พี่ชายน.อ
ไม่มีทางเว้ย
เร็น/พี่ชายน.อ
น้องสาวฉันไม่เหมือนพวกผู้หญิงที่แกคบเล่นไปวันๆหรอก
เว้ย
มาร์ค/พระเอก
แกเล่าเรื่องน้องแกให้ฟังหน่อยดิ
มาร์ค/พระเอก
น่ะนะ.....อยากฟัง
เร็น/พี่ชายน.อ
จะอยากรู้ไปทำไมวะ
มาร์ค/พระเอก
ก็เผื่อว่าถึงวันกงวันเกิดวันสำคัญของน้องสาวแก
มาร์ค/พระเอก
ฉันจะได้เตรียมของขวัญหรือว่าพวกของที่น้องสาวแกชอบมาให้น้องสาวแกไง
เร็น/พี่ชายน.อ
เพื่อนรัก
//จับไหล่มาร์ค//
มาร์ค/พระเอก
ว่าไงเพื่อนรัก
//จับไหล่ตอบ//
เร็น/พี่ชายน.อ
ขอบใจในความหวังดีนะ
//พามาร์คลุกขึ้นยืน//
มาร์ค/พระเอก
ไม่เป็นไรเลยเพื่อนรัก
เร็น/พี่ชายน.อ
แต่ฉันว่าไม่ต้องหรอก
//ค่อยๆพาเดินไปที่ประตู//
เร็น/พี่ชายน.อ
เก็บความหวังดีของแกแล้วรีบใส่หัวกลับบ้านแกไปเลย
//ผลักมาร์คออกจากห้อง//
มาร์ค/พระเอก
เห้ย....ไอเร็นฉันหวังดีนะเว้ย
//โดนผลักออก//
เร็น/พี่ชายน.อ
ไม่ต้องเลย...แกกลับคอนโดแกไป
//ปิดประตูใส่มาร์ค//
มาร์ค/พระเอก
เห้ย....แต่....ว่า..
//โดนปิดประตูใส่หน้า//
น่าสนใจ-อยากรู้จัก
เร็น/พี่ชายน.อ
ไอมาร์คแกมาทำอะไรที่คอนโดฉันแต่เช้าเลยวะ
มาร์ค/พระเอก
ก็...มาอยู่เป็นเพื่อนแกไง
เร็น/พี่ชายน.อ
แกมาหาน้องฉันใช่ไหม
มาร์ค/พระเอก
เอ่อ....ก็ไม่เชิงหรอก
เร็น/พี่ชายน.อ
ไม่ต้องมาไม่ชงไม่เชิง
เร็น/พี่ชายน.อ
แกคิดจะมาหาน้องสาวฉันจริงๆ
เร็น/พี่ชายน.อ
ขอร้องเถอะว่ะ
เร็น/พี่ชายน.อ
อย่ามายุ่งกับน้องสาวฉันเลย
เร็น/พี่ชายน.อ
ก็เรื่องความรู้สึกไงวะ
มาร์ค/พระเอก
ความรู้สึก!ยังไงวะ?
เร็น/พี่ชายน.อ
มันค่อนข้างอธิบายยากแต่มันเป็นเรื่องของความรู้สึกจริงๆนะเว้ย
เร็น/พี่ชายน.อ
ตอนที่แกเที่ยวควงหญิงเล่นไปทั่วแกรู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่แกทำหรือเปล่าวะ
มาร์ค/พระเอก
ก็....ไม่รู้ดิวะ
//ลังเลที่จะตอบ//
เร็น/พี่ชายน.อ
นั้นไงแกยังหาคำตอบให้กับความรู้สึกของแกไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
เร็น/พี่ชายน.อ
แล้วแกยังจะมาเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นอีก
เร็น/พี่ชายน.อ
โดยเฉพาะน้องสาวฉัน
เร็น/พี่ชายน.อ
แกคิดว่าผู้หญิงที่แกควงเล่นไปวันๆเขาจะคิดยังไงบ้างวะ
เร็น/พี่ชายน.อ
แกโดนบอกเลิกโดยไร้เหตุผล
เร็น/พี่ชายน.อ
แกเลยประชดความรู้สึกที่โดนบอกเลิก
เร็น/พี่ชายน.อ
โดยการคบหากับผู้หญิงคนอื่นไปทั่ว
เร็น/พี่ชายน.อ
แล้วแกก็ทำกับผู้หญิงพวกนั้นเหมือนกับสิ่งที่แกเจอมา
เร็น/พี่ชายน.อ
เอาเป็นว่าฉันขอแค่ครั้งนี้ครั้งแรกและครั้งเดียว
เร็น/พี่ชายน.อ
ว่าอย่ามาเล่นกับความรู้สึกของน้องสาวฉันเลยเพื่อน
มาร์ค/พระเอก
แต่ถ้าเกิดฉันจริงจังขึ้นมาแกยังจะขอให้ฉันยอมแพ้อยู่อีกไหมวะ
เร็น/พี่ชายน.อ
//หันหน้าหนี//
เร็น/พี่ชายน.อ
ฉันจะบอกอะไรให้แกฟังนะ
//หันหน้ามาพูด//
เร็น/พี่ชายน.อ
ซากิน้องสาวฉันอะไม่ได้ใจง่ายเหมือนผู้หญิงที่แกเคยคบมานะเว้ย
เร็น/พี่ชายน.อ
ฉันเล่าเรื่องของน้องสาวฉันให้แกฟังก็ได้เพื่อน
เร็น/พี่ชายน.อ
ซากิเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศเมื่อสองเดือนที่แล้วเอง
เร็น/พี่ชายน.อ
เพื่อจะมาเรียนที่นี้ต่อให้จบ
เร็น/พี่ชายน.อ
ซากิไม่เคยยิ้มและไม่ได้ร่าเริงเหมือนคนอื่นเขาหรอกนะ
มาร์ค/พระเอก
ไม่เคยยิ้มเหรอ
เร็น/พี่ชายน.อ
แล้วอีกอย่างนะตั้งแต่เด็กก็เป็นคนเงียบๆชอบเก็บตัว
เร็น/พี่ชายน.อ
จะคุยก็คุยแต่กับฉันและพ่อกับแม่เท่านั้น
เร็น/พี่ชายน.อ
คนอย่างแกอย่าหวังจะได้คุยเล่นด้วยเลย
เร็น/พี่ชายน.อ
เอาจริงน้องสาวฉันอะจะคุยกับคนอื่นก็คุยได้นั้นแหละนะแต่ก็น่าจะเป็นคนที่คุ้นเคยด้วยเท่านั้น
เร็น/พี่ชายน.อ
สรุปง่ายๆคือน้องสาวฉันจะพูดด้วยก็ต่อเมื่อมันจำเป็นจริงๆ
เร็น/พี่ชายน.อ
ถ้าเกิดพูดคุยเรื่องเล่นๆหรือเรื่องไร้สาระอย่าหวังเลยว่าจะคุยได้ด้วยดี
เร็น/พี่ชายน.อ
ฉันบอกแกได้แค่นี้แหละเพื่อน
เร็น/พี่ชายน.อ
แต่ฉันขอเตือนแกเลยนะเว้ย
เร็น/พี่ชายน.อ
ว่าอย่ายุ่งกับน้องสาวฉันจะดีกว่า
ปันหยา
ซากิจัง
//เสียงมาก่อนตัว//
ซากิ/นางเอก
//หันมองตามเสียง//
ปันหยา
นี่ๆซากิจังมีคนมาหาเธอแน่ะ
ซากิ/นางเอก
//ลุกขึ้นเดินออกไป//
ปันหยา
ไม่รู้สิฉันก็เพิ่งจะเห็น
คาโตะ
แล้วเธอถามเขารึเปล่าว่ามาหาซากิทำไม
ปันหยา
เห็นบอกว่าอยากเจอซากิแค่อย่างเดียวนะ
เซญ่า
เอาละทุกคนนั่งที่กันได้แล้ว
//เดินเข้ามา//
ปันหยา
ครูคะซากิมีธุระยังไม่กลับมา
เซญ่า
งั้นรอเพื่อนหน่อยก็แล้วกันนะ
ซากิ/นางเอก
คุณ....คือ...ใคร...คะ
มาร์ค/พระเอก
ที่เราเจอกันเมื่อวานไง
มาร์ค/พระเอก
ที่คอนโดพี่ชายเธอไง
ซากิ/นางเอก
คุณ...ที่...เป็นเพื่อนของพี่เร็น
ซากิ/นางเอก
แล้วมีธุระอะไรค่ะ
มาร์ค/พระเอก
ฉันแค่แวะอยากจะมาบอกเธอว่า
มาร์ค/พระเอก
ตอนเย็นฉันจะมารับเธอเอง
มาร์ค/พระเอก
ก็ปกติเธอนั่งรถเมล์กลับบ้านไม่ใช่เหรอ
มาร์ค/พระเอก
ที่บ้านก็มีรถตัวเองแท้ๆ
แต่ไม่ขี่มา
มาร์ค/พระเอก
ก็ฉันจะมารับมาส่งเธอเองไง
มาร์ค/พระเอก
ไม่ต้องลำบากนั่งรถโดยสาร
ที่ต้องเบียดเสียดกับคนอื่นเขา
ซากิ/นางเอก
ขอบคุณในความหวังดีคะ
ซากิ/นางเอก
แต่ไม่เป็นไรคะ
มาร์ค/พระเอก
งั้นแล้วเธอจะเอาไงละ
มาร์ค/พระเอก
จะกลับบ้านโดยเสียค่าโดยสารทุกวันแบบนี้เหรอ
ซากิ/นางเอก
ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรนี่คะ
ซากิ/นางเอก
ดิฉันว่าคุณกลับบ้านเถอะคะ
ซากิ/นางเอก
ถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว
มาร์ค/พระเอก
งั้นฉันจะรอจนกว่าโรงเรียนจะเลิก
ซากิ/นางเอก
เชิญรอตามสบายคะ
//เย็นชา//
มาร์ค/พระเอก
เธอเป็นคนพูดเองนะ
ซากิ/นางเอก
//กำลังจะหันหลังกลับ//
มาร์ค/พระเอก
แต่น่าเสียดายนะถ้าเกิดเธอไม่กลับกับฉัน
มาร์ค/พระเอก
เพราะพี่ชายของเธอเป็นคนขอร้องให้ฉันช่วยมารับมาส่งเธอ
มาร์ค/พระเอก
แล้วถ้าเกิดเธอไม่ไปกับฉันจริงๆพี่ชายเธอคงจะเสียใจแย่เลย
ซากิ/นางเอก
โกหก
//น้ำเสียงเย็นชา//
ซากิ/นางเอก
เลิกทำตัวงี่เง่าแล้ว
เชิญกลับบ้านเถอะคะ
//หันหลังกลับมาพูด//
มาร์ค/พระเอก
เธอไล่ฉันเหรอ!!?
ซากิ/นางเอก
ดิฉันเชิญคุณกลับบ้านไม่ได้ไล่คะ
มาร์ค/พระเอก
ฉันจะรอเธอตรงนี้จนกว่าโรงเรียนจะเลิก
ซากิ/นางเอก
แล้วแต่คุณเลยคะ
ซากิ/นางเอก
//เดินกลับเข้าห้องเรียน//
มาร์ค/พระเอก
(น่าสนใจจริงๆ)
มาร์ค/พระเอก
(ฉันคงต้องทำความรู้จักเธอให้มากกว่านี้แล้วละ)
หนึ่งอาทิตย์
ปันหยา
นี่ซากิจังโยคุจังคาโตะคุง
ไปเที่ยวกันไหม
โยคุ
ไปร้องเพลงจะเรียกว่าเที่ยวได้ไง
ปันหยา
ก็ไปในห้างคาราโอเกะก็อยู่ในห้างไง
ปันหยา
เธออะค่อนข้างจะจริงจังกับทุกเรื่อง
โยคุ
ตั้งแต่ที่พวกเราได้เป็นเพื่อนกันอะ
โยคุ
พวกฉันสามคนไม่เคยเห็นเธอยิ้มหรือว่าหัวเราะเลยนะ
ปันหยา
เวลาทำกิจกรรมหรือว่ามีอะไรสนุกๆเธอก็ยังหน้านิ่งตลอด
ปันหยา
ที่ฉันชวนไปเที่ยวเนี่ยก็เพื่อให้เธอได้ผ่อนคลายตัวเองลงบ้าง
ปันหยา
และพวกฉันก็จะได้ผ่อนคลายหลังจากที่เห็นเธอยิ้ม
ปันหยา
เย้...ซากิจังยอมไปแล้ว
คาโตะ
งั้นไปกันเถอะจะได้กลับบ้านเร็วๆ
ซากิ/นางเอก
!!!!
//ตกใจทั้งสามคน//
อีกฝั่งหนึ่งของประตูโรงเรียนที่มาร์คจอดรถรอ
มาร์ค/พระเอก
ยัยเด็กพวกนั้นจะไปไหนกัน
//พึมพัม//
มาร์ค/พระเอก
เห้ย...นั้นมัน
//เห็นพอดี//
//เปิดประตูลงจากรถ//
มาร์ค/พระเอก
อืม.....สบายดี
มาร์ค/พระเอก
ใครเหรอ...
//หันตาม//
มาร์ค/พระเอก
อ๋อ....หมอนั้นนะเหรอ..
มาร์ค/พระเอก
ไปดูธุรกิจใหม่กับพ่อมันอะ
มาร์ค/พระเอก
ว่าแต่เธอพอจะมีเวลาไหมละ
มาร์ค/พระเอก
จะได้นั่งคุยเรื่องเก่าๆกันสักหน่อย
ทั้งคู่นั่งคุยกันที่เก้าอี้ใต้ต้นไม้หน้าโรงเรียน
มาร์ค/พระเอก
ว่าแต่มาทำอะไรที่นี้เหรอ
เซญ่า
ใช่ก็ฉันเป็นครูโรงเรียนนี้จะให้ฉันไปสอนที่ไหนละ
เซญ่า
ว่าแต่นายเถอะมาทำอะไรที่นี้
เซญ่า
มีใครเป็นญาติหรือว่าคอยรับคอยส่งใครเหรอ
มาร์ค/พระเอก
ญาติเหรอก็ไม่เชิงหรอก
มาร์ค/พระเอก
น่าจะเป็นญาติไอเร็นมันมากกว่า
มาร์ค/พระเอก
ก็ยัยเด็กหน้านิ่งคนนั้นไง
//ชี้ไปที่ซากิ//
เซญ่า
เป็นน้องสาวของเร็นเหรอ
มาร์ค/พระเอก
แม้แต่เธอเองก็ไม่รู้เหรอ
ว่าไอเร็นมันมีน้องสาวด้วย
เซญ่า
เร็นไม่เคยบอกอะไรฉันเลยนอกจากมักจะมีพิรุธ
เซญ่า
ก็เร็นมักจะมีรูปของใครสักคนซ่อนไว้ในกระเป๋ากางเกง
เซญ่า
แล้วก็แอบเก็บขึ้นมาดูตลอด
เซญ่า
ฉันว่าคงไม่ใช่แฟนหรอก
เซญ่า
คงจะเป็นรูปหนูซากิตอนเด็กนั่นแหละ
เซญ่า
นายนั่นก็รีบเก็บไม่ให้ฉันดูด้วยซ้ำ
เซญ่า
จนฉันเพิ่งจะมารู้เอาก็ตอนที่นายพูดเนี่ยแหละ
มาร์ค/พระเอก
จริงซิแล้วเธอรู้ไหมว่าเด็กพวกนั้นจะไปไหนกัน
เซญ่า
อ๋อ..พวกเพื่อนๆแล้วก็หนูซากิเหรอ
เซญ่า
ก็คงจะไปเที่ยวตามประสาเด็กนั่นแหละ
มาร์ค/พระเอก
ก็.....เปล่าหรอก
//แอบเหล่มองซากิ//
โรม/พ่อน.อ
พ่อกับพี่แกคงไม่กลับบ้านสักอาทิตย์
โรม/พ่อน.อ
ลูกอยู่คนเดียวได้ไหม
พ่อผมไม่ไปผมอยากอยู่กับซากิ
โรม/พ่อน.อ
เงียบ
//หันไปตะคอก//
ซากิ/นางเอก
พี่เขาเป็นอะไรคะ
โรม/พ่อน.อ
ก็เหมือนเคยทำตัวเป็นเด็กงอแงไปได้
ซากิ/นางเอก
งั้นขอคุยกับพี่หน่อยคะ
โรม/พ่อน.อ
//ส่งโทรศัพท์ให้เร็น//
เร็น/พี่ชายน.อ
ซากิพี่ไม่อยู่ปิดประตูปิดหน้าต่างให้ดีนะล็อคให้แน่นเลยนะถ้าเกิดมีใครเคาะประตูห้ามเปิดเด็ดขาด
//บ่นไปเรื่อย//
ซากิ/นางเอก
ไม่ต้องห่วงหนูหรอกคะ
ซากิ/นางเอก
พี่เป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะคะ
เร็น/พี่ชายน.อ
โธ่....ซากิ
ซากิ/นางเอก
เอาเป็นว่าหนูดูแลตัวเองได้คะพี่กับพ่อไปทำในสิ่งที่อยากทำเถอะคะ
โรม/พ่อน.อ
//แย่งโทรศัพท์
จากมือเร็น//
โรม/พ่อน.อ
ลูกแน่ใจนะว่าอยู่คนเดียวได้
โรม/พ่อน.อ
อย่างที่พี่ของลูกบอกนะว่า
ซากิ/นางเอก
ปิดประตูปิดหน้าต่างให้แน่น
ซากิ/นางเอก
เอาเป็นว่าไม่ต้องกังวลเรื่องของหนูหรอกคะ
ซากิ/นางเอก
พ่อกับพี่จัดการเรื่องงานแล้วก็เรื่องที่จำเป็นในตอนนี้ก่อนเถอะคะ
โรม/พ่อน.อ
อืมๆ..พ่อเข้าใจแล้ว
โรม/พ่อน.อ
ขอบใจลูกมากเลยนะที่เข้าใจเรื่องของพ่อ
ซากิ/นางเอก
//นั่งโยกตัวไปมาหน้านิ่ง//
ซากิ/นางเอก
//หันดูที่ประตู//
ปันหยา
//เปิดประตูออกไปดู//
ปันหยา
(เอ๊ะ!...ที่นี้มีบริการน้ำผลไม้ด้วยเหรอ)
ปันหยา
//ยกถาดน้ำผลไม้ขึ้นแล้วเข้ากลับไปข้างใน//
ปันหยา
ที่นี้มีน้ำผลไม้บริการด้วยละ
ซากิ/นางเอก
มันไม่แปลกไปเหรอ
โยคุ
นี่นายหมดรอบของนายแล้วให้ฉันร้องบ้าง
ปันหยา
ฉันว่าเธอจริงจังเกินไปต่างหากละ
ซากิจัง
ปันหยา
เรามาผ่อนคลายกันนะไม่ได้มาเครียดเพิ่มน่ะ
ซากิ/นางเอก
ฉันคงคิดมากไปเอง
ปันหยา
เอ้า!.....ยิ้มหน่อยซิ
ซากิ/นางเอก
//ยิ้มแบบหน้านิ่ง//
ปันหยา
เธอยิ้มอะไรของเธอเนี่ย
มานี่เลยฉันจะทำให้เธอยิ้มเอง
ปันหยา
//จับแก้มซากิแล้วยกแก้มขึ้น//
ปันหยา
ฉันจะทำยังไงให้เธอยิ้มได้กันเนี่ย
ปันหยา
งั้นเอางี้ฉันจะเต้นให้ดู
ซากิ/นางเอก
//นั่งมองหน้านิ่งพลางหยิบน้ำขึ้นดื่ม//
ในขณะนั้นเองจู่ๆคาโตะก็หลับลงบนโซฟาแบบไม่ทันตั้งตัว
โยคุ
ปันปันคาโตะเป็นอะไรอะ
ปันหยา
ไม่รู้สิ
//หันไปมอง//
ซากิ/นางเอก
//สะลึมสะลือ//
ปันหยา
//หันกลับมามองซากิ//
ปันหยา
ซากิจังเป็นอะไรอะ!!?
โยคุ
นี่เธอ!!ไปเอามันมาจากที่ไหนเนี่ย
โยคุ
//รีบหยิบกระป๋องขึ้นมาดมกลิ่น//
โยคุ
นี่มัน!!....ไวน์นี่!!
ปันหยา
ฉันกับซากิจังได้ยินเสียงเคาะประตู
ปันหยา
ฉันก็เลยเปิดออกไปดูก็เจอกับถาดที่มีกระป๋องน้ำผลไม้
วางอยู่
โยคุ
(ที่นี้มีบริการแบบนี้ด้วยเหรอ)
ปันหยา
ฉันไม่รู้ว่ามันคือไวน์
โยคุ
เอาเป็นว่าตอนนี้รีบพาสองคน
นี้กลับกันก่อนเถอะ
โยคุ
เธอพยุงซากิฉันพยุงนายนี่เอง
โยคุ
ฉัน.....พ......ยุง.....
หมอนี้ไม่ไหวอะ......
//พยายามยกตัวคาโตะขึ้น//
โยคุ
ปันมาช่วยฉันยกตัวนายนี่หน่อย
โยคุ
เอาเป็นว่าพาหมอนี่ออกไปก่อน
ปันหยา
เดี๋ยวฉันเปิดประตูก่อน
ปันหยา
//เดินไปเปิดประตู//
โยคุ
//พยุงตัวคาโตะออกจากห้อง//
ปันหยา
//พยุงตัวคาโตะ+ออกจากห้อง//
มาร์ค/พระเอก
//เดินผ่านมาเห็นพอดี//
มาร์ค/พระเอก
อ้าว!!....นี่พวกเธอเพื่อนซากินี่
ทั้งคู่กำลังพยุงตัวคาโตะออกจากห้องมาร์คเดินผ่านมาเห็นพอดี
ปันหยา
อ้าว!!?คุณที่มาหาซากิจังที่โรงเรียนนี่
มาร์ค/พระเอก
ยินดีที่ได้รู้จักฉันมาร์คเป็น....
//โดนตัดคำพูด//
ปันหยา
เอ่อ...คือตอนนี้ช่วยกันก่อนได้ไหมคะ
โยคุ
ในเมื่อคุณรู้จักซากิงั้นช่วยพาซากิกลับด้วยก็แล้วกันนะค่ะ
ปันหยา
ใช่คะฝากซากิจัง
ด้วยนะค่ะ
มาร์ค/พระเอก
ซากิจัง....เหรอ
//พึมพัมคนเดียว//
ในขณะที่มาร์คเผลอตัวอยู่นั้นซากิก็เดินสะลึมสะลือออกจากห้องคาราเกะโดยที่ไม่รู้ตัว
ซากิเดินออกไปนั่งอยู่ด้านนอกข้างห้างโดยที่ทางนั้นไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน
มาร์ครีบวิ่งออกตามหาซากิเมื่อรู้ตัวว่าซากิหายไป
มาร์ค/พระเอก
(ยัยเด็กบ้าหายไปเนี่ย)
//วิ่งหา//
ซากิ/นางเอก
//นั่งสะลึมสะลือ//
-----
เห้ย.....แกดูยัยเด็กนั่นดิวะ
//ชี้ให้ดู//
-----
ดูไม่ออกเหรอวะว่าเด็กนั่นเมาอยู่อะ
ทั้งสองคนเดินเข้าไปหาซากิ
-----
นี่ยัยหนูไปกับพี่ไหมเมาแล้วเนี่ย
ซากิ/นางเอก
ไปปปป.....ไหนนน
......เหรออออ....ค่ะ
*ไปไหนเหรอค่ะ*
//เงยหน้าขึ้นถาม//
-----
ก็กลับบ้านไงค่ะคนสวย
-----
เมาขนาดนี้ถ้าไม่กลับบ้านหรือว่าจะไปสนุกกับพี่ต่อละ
ซากิ/นางเอก
ดะะ.....ได้ดดด...ค่ะ
งั้นนน....หนู....ไปกับบพี่.ๆๆ....ก็ได้ดด
*ได้คะงั้นหนูไปกับพี่ๆก็ได้ค่ะ*
-----
ตอนเมาเนี่ยโคตรน่ารักเลยว่ะ
//หันไปกระซิบ//
-----
งั้นไปกันเถอะจ้ะอย่าเสียเวลาเลย
//จะจับมือซากิ//
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
