NovelToon NovelToon

อยู่ๆก็หลุดเข้ามาในอดีต

1

ร่างเก่าน.อ
ร่างเก่าน.อ
ทำไรดีน่า
ร่างเก่าน.อ
ร่างเก่าน.อ
//หาไรกิน
ร่างเก่าน.อ
ร่างเก่าน.อ
ไม่มีไรกินเลย
ร่างเก่าน.อ
ร่างเก่าน.อ
นอนดีกว่า
ร่างเก่าน.อ
ร่างเก่าน.อ
//เดินขึ้นห้อง
ร่างเก่าน.อ
ร่างเก่าน.อ
//หลับ
2ชั่วโมงผ่านไป
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
อึก//ตื่น
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
กี่โมงเเล้วเนี่ย
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
เอ๊ะ//ตกใจ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ทำไมเราถึงใส่ชุดนี่ละ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//มองไปรอบตัว
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
โอ๊ย~กูมาอยู่ที่ไหนเนี้ย//สับสน
เสียงเปิดประตู
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ท่านตื่นเเล้วรึ!!//ตกใจ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(ใครน่ะ)
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
หม่อมฉันคิดว่าท่านจะไม่ฟื้นเสียเเล้ว//ร้องไห้
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
จ...เจ้าเป็นใครนะ
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ท่านจำข้าไม่ได้รึเจ้าค่ะ
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ข้ามลสาวใช้ท่านไงเจ้าค่ะ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
มล//นึก
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(เดียวน่ะหรือว่าเราหลุดเข้ามาในอดีตหรอ)
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(ชื่อคุ้นๆแหะ)
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//มองหน้ามล
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
จำได้รึยังเจ้าค่ะ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(นึกไม่ออก แหะ)
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(ชั่งมันเถอะ)
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(เดียวก็จำได้เเหละ)
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ข้าจำใครไม่ได้เลย
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
จริงรึเจ้าค่ะ
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ข้าต้องไปบอกท่านพ่อของท่านเเล้ว//วิ่งออกไป
ตัดมาฝังมล
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ท่านน่านเจ้าค่ะ//กระวนกระวาย
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
มีไรรึ//ย.ช
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ท่านพิกุลฟื้นเเล้วเจ้าค่ะแต่ท่านเหมือนจำอะไรไม่ได้เลยเจ้าค่ะ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
จริงรึ//ตกใจ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
//รีบวิ่งไป
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ท่านน่านรอหม่อมฉันด้วยเจ้าค่ะ//วิ่งตาม
ตัดจบ
.
.
.
.
.
.

2

ปัง!!
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//ตกใจ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ลูกพ่อฟื้นเเล้วรึ//กอด น.อ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(หรือว่านี่คือพ่อของเจ้าของร่างนี่)
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
เจ้าเป็นไงบาง//เป็นห่วง
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ข้าดีขึ้นเเล้วท่านพ่อ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ดีขึ้นจริงรึ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//พยักหน้า
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ข้าเชื่อก็ได้//ผลักกอด
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
อีกไม่กี่สัปดาห์ข้าก็ไม่ต้องห่วงเจ้าเเล้วเเหละ//ถอนหายใจ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ทำไมรึขอรับ//สงสัย
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
เพราะว่าเจ้าต้องไปแต่งงานกับขุนนางนะสิ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
เเต่งกับใครรึขอรับ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
เจ้าจำเขามิได้รึ!!
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ไม่ขอรับ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
จริงๆเลย
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
เจ้าต้องเเต่งกับไกรสิงค์นะสิ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ข้าก็ไม่อยากให้เจ้าเเต่งหรอกเพราะได้ยินมาว่า
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
เจ้านั้นมันเอาคนไปทั่ว
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
จรึงรึขอรับ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ที่จริงน้องเจ้าต้องเเต่งเเต่น้องเจ้าไปมีคนรักก่อน
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ข้าเลยต้องเเต่งเเทนน้อง
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ใช่
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
เจ้าก็พักได้ละ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ขอรับ//ยิ้ม
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
เจ้ายิ้มเป็นด้วยรึ!!//ตกใจ
ร่างก่อนหน้านี้ไม่เคยยิ้มให้ใครเห็นน่ะค้าบ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ทำไมรึขอรับ!?
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ชั่งเถอะ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ข้าไปละ//ปิดประตู
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ขอรับ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//นอน
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(หลุดเข้ามาก็มีเรื่องเลยแหะ)
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
(ให้ไปแต่งกับใครก็ไม่รู้)
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
นอนดีกว่า//หลับ
ตัดจบ
.
.
.
.
.
.
.

3

เช้า
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ท่านพิกุลตื่นได้เเล้วเจ้าค่ะ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ขออีก5นาที
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ไม่ได้เจ้าค่ะ
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ท่านพ่อของท่านทำอาหารรอแล้วเจ้าค่ะ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ตื่นก็ได้//งัวเงีย
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
นี่น้ำสำหรับล้างหน้าเจ้าค่ะ
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
//ยืนให้
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ขอบใจ//ล้างหน้า
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
ข้าขอตัวไปช่วยท่านน่านก่อนเจ้าค่ะ
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
//ออกจากห้อง
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
เราใส่ชุดไรดีเนี้ย
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ชุดนี้ละกัน
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//แต่งตัว
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
เสร็จละ
ข้างนอก
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//เดินออกมาจากห้อง
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
เจ้ามาละรึ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ขอรับ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ข้าทำของโปรดให้เจ้าด้วย
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
มาๆ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ขอรับ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
น่ากินจัง//ตาเป็นมัน
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ข้ากินเเล้วนะขอรับ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//กิน
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
//+
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
อร่อย
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ขนาดนั้นเลยรึ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ใช่ขอรับ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
งั้นก็กินเยอะๆละ
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ผอมจะเหลือเเต่กระดูกละ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ท่านพ่อ//แก้มป๋อง
น่าน(พ่อน.อ)
น่าน(พ่อน.อ)
ข้าเเค่ล้อเล่นเจ้าอย่าคิดมาก
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ขอรับ//กินต่อ
กินอาหารเสร็จ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
อิ่มจัง
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
//ลูบท้องตัวเอง
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
พี่มล~
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
เจ้าค่ะ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ข้าเบื่อมีไรให้ข้าทำไม่
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
อือ~
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
งั้นไปเดินเล่นไหมเจ้าค่ะ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ที่ไหนหรอ
มล(สาวใช้)
มล(สาวใช้)
เเถวลำธาลเจ้าค่ะ
พิกุล(น.อ)
พิกุล(น.อ)
ไปกัน//ตื่นเต้น
ตัดจบ
.
.
.
.
.
.

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!