โชติชะตา พาลบรรงจบ
ในค่ำคืนที่เงียบสงบมีดาวสองดวงสีทองอร่ามวิจิตรงดงามเปล่งประกายข้ามผ่านน่านท้องนภา มันช่างสวยงามเสียจริง
ครั้งทั้งสองมาเจอหญิงผู้พิทักษ์กฎแห่งสรรค์
หญิงนิรนาม: "การเดินทางของพวกเจ้าทั้งสองสิ้นสุดแล้ว ข้าผู้ยึดมั่นในกฎแห่งสรรค์จะหยุดพวกเจ้าเอง"
พี่ชาย: "มันยังไม่จบหรอกนะ"!
พี่ชายและน้องสาวได้ชักดาบแห่งแสงสีแดงมรกตดังอาทิตย์รุ่งอรุณสาดส่องขึ้นมา และได้พุ่งเข้าต่อสู้
"แต่ตอนนี้สองพี่น้องยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของหญิงนิรนาม"
ทั้งสองเรียกใช้ปีกสีทองสง่าขึ้นบินเตรียมพุ่งเข้าจัดการกับหญิงนิรนาม และในจังหวะพุ่งเข้าจึงเกิดคลื่นอย่างรุงแรง แต่ก็มิอาจทำดาเมจได้ จังหวะนั้นได้มีพลังคล้ายสีแดงทองอร่ามได้กลื่นกินพี่ชายเข้าแต่น้องสาวไหวตัวทันจึงสามารถหลบได้
น้องสาว ปล่อยพี่ชายฉันมานะ
เธอโกรธอย่างมากจึงพุ่งเข้าปะทะอีกครั้งแต่มิอาจทำอะไรได้
และโดนพลังนั้นกลื่นดจ้าไป
น้องสาว: ปล่อยพี่ชายฉันมานะ!
ปัจจุบัน
จากนั้นฉันก็จำอะไรได้อีกเลย
???: เธอโดนเทพมาขัดขวางการเดินทางและหลงทางกับพี่ชาย อย่างงี้นี้เอง
???: ยังไงก็ขอบคุณเธอที่ช่วยฉันจากน้ำล่ะกันถ้าไม่มีเธอคงแย่แน่
ไม่เป็นไรหรอก จิ๊บจ๊อยเอง
???: แทนการขอบคุณฉันพอที่จะรู้จักเมืองแห่งสายลมยุนะ เผื่อเทพแห่งลมจะช่วยเธอหาพี่ชายได้
Okได้สิ แล้วเธอชื่ออะไรหรอ?
Pymone: ฉันชื่อPymone\=ไพโมน แล้วเธอล่ะ?
Lumisn: I'm am ลูมิส ยินดีที่ได้รู้จักนะไพโมน
Pymone: เช่นกันจ้า
ทั้งสองได้เริ่มออกเดินทางgo to Montadt\=มอนแทรก ระหว่างทางทั้งสองได้เรียนรู้สกิลนิดหน่อยและเดินทางมาถึงยัง
Pymone: นั้คือ statue fo the seven \= รูปปั้นของเทพทั้งเจ็ดแต่นี้เป็นของเมืองลมรูปปั่นนั่นคงเป็นเทพแห่งลมและ
ในขนาดนั้นนักเดินทาง\=Lumisn ได้เอานิ้วสัมผัสกับรูปปั่น เมื่อนั้นเกิดลูกอนูแสงสีเขียวฟ้าดังสายลมลอยเข้าหาตัวนักเดินทาง
Pymone: โอ้มายกู้ด ! เธอเป็นอะไรไหมรู้สึกอะไรรึป่าว
Lumisn :"ฉันรู้สึกมีลมอ่อนยุรอบตัว"
pymone: รึเธอมีพลังธาตุปกติคนที่มีวิชั่นนะถึงสามารถใช้ได้
Lumisn: อาจเป็นเพราะฉันไม่ได้เป็นคนบนโลกนี้
Pymone: งั้นหรอ ไหนลองใช้พลังกับพวกสลามพวกนี้หน่อยสิ
ทั้งสองได้ทดสอบพลังงานธาตุอยู่ครู่ใหญ่จึงเริ่มออกเดินทางต่อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
