เกิดใหม่ในโลกยุทธภพ(ปรมาจารย์ลัทธิมาร)
1.ความฝันไม่เป็นจริง
ตปก.1
ได้ยินข่าวนั่นรึยัง//กระซิบ//
ตปก.1
ก็ไอ้เด็กห้อง 2 ที่ชื่อต้นกล้าน่ะ
ตปก.1
มันไปมีเรื่องกับพวกเด็กห้อง 1 เมื่อวานนี้น่ะ//กระซิบ//
ตปก.1
เห็นว่าสภาพดูไม่ได้เลยนะ//กระซิบ//
ตปก.2
แล้วทำไมต้นกล้ามันถึงกล้ามีเรื่องกับเด็กห้อง 1ได้ล่ะ//กระซิบ//
ตปก.1
เท่าที่ได้ยินมาเห็นว่า พวกเด็กห้อง 1 แค่พูดตักเตือนพฤติกรรมมันนิดหน่อย
ตปก.1
แต่มันกลับเข้าไปต่อย เลยถูกรุมจนแขนขาหัก//กระซิบ//
ตปก.2
มันนี่โง่จริงๆ//กระซิบ//
ตปก.1
ใช่ไม่มีใครโง่ได้เท่ามันอีกแล้ว//กระซิบ//
แม่
นี่แกสร้างปัญหาให้ฉันอีกแล้ว!!//ตบหน้าต้นกล้า//
ต้นกล้า
อ่ะ//หันหน้าตามแรงตบ//
แม่
แกนี่เหมือนพ่อแกไม่มีผิด!!//ทุบตีต้นกล้า//
แม่
เอาแต่สร้างปัญหาให้ฉันวันๆไม่ทำอะไร!!//ทุบตีต้นกล้า//
ต้นกล้า
แม่..หยุดเถอะครับ//เจ็บทั้งตัว//
แม่
แม่เหรอ? แกยังเห็นฉันเป็นแม่แกอยู่เหรอ!!//ตะคอก//
แม่
แกมันตัวภาระ ช่วยฉันหาเงินยังไม่ได้ด้วยซ้ำ!!
แม่
คิดว่าที่แกอยู่จนโตขนาดนี้เพราะใครกัน!! ห้ะ!!
น้องสาว
แม่หยุดเถอะค่ะ//เข้ามาจับมือแม่ไว้//
น้องสาว
พี่เขาคงไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ ยกโทษให้เขาเถอะนะคะ//อ้อน//
แม่
หนูก็ยังใจดีเหมือนเดิมนะ ได้ครั้งนี้แม่จะปล่อยมันไป//พูดเสียงอ่อนโยน+ลูบหัว//
น้องสาว
ขอบคุณมากค่ะ//ยิ้ม//
น้องสาว
งั้นหนูจะช่วยพี่เขาทำแผลเองนะคะ
น้องสาว
แม่ไปพักผ่อนเถอะค่ะ ทำงานมาเหนื่อยๆ//พยุงแม่//
น้องสาว
//หันมามองต้นกล้า//
ต้นกล้า
//มองด้วยสายตาเกลียดชัง//
น้องสาว
แหม~พี่ล่ะก็ อย่ามองหนูด้วยสายตาแบบนั้นสิคะ//เดินเข้ามาหา//
น้องสาว
เพราะมันทำให้หนูหงุดหงิดมากเลยล่ะ~//ยิ้มแบบหน้ากลัว//
น้องสาว
มองหนูสิ//จับคาง+ดึงให้หันมา//
น้องสาว
พี่น่ะเลิกทำตัวน่ารำคาญสักทีเถอะค่ะ
น้องสาว
เพราะมันจะยิ่งทำให้คนอื่นเขาหงุดหงิดกันนะ//ยิ้มแบบร้ายๆ//
น้องสาว
พี่น่ะ อย่ามาทำเป็นเก่งไปหน่อยเลย!!//ตบต้นกล้า//
น้องสาว
พี่รู้ไหม เพราะนิสัยแบบนี้ของพี่ไงเลยทำให้คุณแม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟได้ทุกวันน่ะ//มองอย่างสมเพช//
น้องสาว
หึ..ยังไม่เข็ดสินะ งั้นหนูจะเป็นคนสั่งสอนพี่แทนแม่เอง!!//ง้างมือจะตบ//
ต้นกล้า
//ลุกขึ้น+วิ่งไปที่ประตู//
แม่
แกคิดจะหนีไปไหน!!//ใช้แจกันทุบหัวต้นกล้า//
แม่
อย่าคิดว่าจะหนีพ้น//ดึงผมของต้นกล้าขึ้นมา//
ต้นกล้า
ไม่มีทาง!!//หยิบดินสอในกระเป๋ากางเกง//
ต้นกล้า
//ถีบท้องแม่สุดแรง//
แม่
อ่ะ...//กระเด็นออกไป//
ต้นกล้า
//วิ่งไป+เปิดประตู//
ต้นกล้า
อ่ะ..นี่มัน..//มองหน้าอกตัวเอง//
น้องสาว
ไม่ปล่อยให้หนีหรอก//ใช้มีดแทงที่หัวใจ//
ต้นกล้า
แค่กๆ//เลือดออกปาก//
ต้นกล้า
นี่เราจะตายแล้วงั้นเหรอ//คิดในใจ//
ต้นกล้า
ทั้งที่ยังทำความฝันไม่สำเร็จเลยแท้ๆ//คิดในใจ//
ต้นกล้า
อึก..ที่นี่//ตื่น//
ไป๋เฟิงหาน
ข้ามีนามว่า ไป๋เฟิงหาน เป็นเทพแห่งความบริสุทธิ์
ไป๋เฟิงหาน
เจ้าดูไม่ตกใจเท่าไหร่เลย
ต้นกล้า
ผมแค่รู้สึกสบายใจน่ะครับ
ต้นกล้า
ที่ได้ออกมาจากครอบครัวที่แย่มากๆนั่น
ไป๋เฟิงหาน
ชั่งแปลกเสียจริง
ไป๋เฟิงหาน
มนุษย์ที่ตายแล้วมาพบข้า
ไป๋เฟิงหาน
ล้วนอาวรณ์ชีวิตของตน
ไป๋เฟิงหาน
แต่เจ้าไม่เหมือนกัน
ต้นกล้า
งั้นผมคงถือเป็นคำชมได้สินะครับ
ไป๋เฟิงหาน
//แอบมองด้วยสายตาเรียบนิ่ง//
ไป๋เฟิงหาน
แล้วเจ้าอยากมีชีวิตที่สองหรือไม่
ต้นกล้า
ถ้าเป็นไปได้ก็อยากครับ
ต้นกล้า
เพราะอยากที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและมั่นคง
ต้นกล้า
อยากมีคนในครอบครัวที่คอยอยู่เคียงข้างอย่างจริงใจ
ต้นกล้า
แม้มันจะเป็นฝันที่ไม่อาจเป็นจริงได้
ต้นกล้า
แต่ผมก็ฝันว่าจะได้ช่วยเหลือคนอื่นและทำเพื่อครอบครัวบ้าง
ไป๋เฟิงหาน
ช่างเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ//คิดในใจ//
ไป๋เฟิงหาน
งั้นข้าจะให้เจ้าไปเกิดใหม่พร้อมกับพร
ต้นกล้า
แต่ว่ามันจะดีเหรอครับ
ไป๋เฟิงหาน
เป็นเทพพูดแล้วไม่มีทางคืนคำ
ไป๋เฟิงหาน
ไปเกิดแล้วค่อยขอบคุณเถอะ
ไป๋เฟิงหาน
ข้าจะให้พรเจ้าไม่จำกัด
ต้นกล้า
อ่ะ..แต่ว่าแบบนี้มัน
ไป๋เฟิงหาน
ก่อนเจ้าจะตื่นข้าได้ตรวจสอบประวัติความเป็นมาของเจ้าแล้ว
ไป๋เฟิงหาน
แต่เพียงแค่อยู่ในสถานที่ที่ไม่ดีเท่านั้น
ต้นกล้า
1.ขอให้เกิดโลกที่ไม่เหมือนโลกก่อน
ต้นกล้า
2.ขอให้ผมมีครอบครัวที่อบอุ่น
ต้นกล้า
3.ขอให้ผมสามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้
ต้นกล้า
4.ขอให้ผมเชี่ยวชาญเรื่องศิลปะการต่อสู้
ต้นกล้า
5.ขอให้ผมมีความรู้ในการเอาชีวิตรอด
ต้นกล้า
6.ขอให้ผมสามารถประดิษฐ์อะไรก็ได้
ไป๋เฟิงหาน
เจ้าไม่จำเป็นต้องขอแยกก็ได้นี่
ไป๋เฟิงหาน
เจ้าสามารถขอให้เจ้าเก่งทุกอยากก็ได้
ต้นกล้า
เอ่อ..ผมขอได้เหรอครับ//ไม่มั่นใจ//
ต้นกล้า
งั้น 7.ขอให้ผมเก่งทุกๆเรื่อง
ต้นกล้า
8.ขอให้ท่านเทพมีความสุข
ต้นกล้า
9.ขอให้ผมมีพลังที่สามารถปกป้องทุกคนได้
ต้นกล้า
10.ขอให้ผมมีระบบคอยช่วยเหลือ
ไป๋เฟิงหาน
ข้าจะให้เจ้าสามารถขอพรได้ไม่จำกัดแม้ว่าเจ้าจะไปเกิดแล้ว
ไป๋เฟิงหาน
แต่ต้องแลกกับพรที่เจ้าขอไปหนึ่งข้อ
ต้นกล้า
แต่ว่า...//ลังเล//
ไป๋เฟิงหาน
ข้าให้โอกาสเจ้าก็รับไว้เถอะ
ต้นกล้า
งั้นผมเลือกพรข้อที่ 10 ครับ
ต้นกล้า
แสงนี่มัน//คิดในใจ//
เกิดแสงสว่างขึ้นทั่วบริเวณ
???
เกิดอะไรขึ้นกัน//คิดในใจ//
???
รู้สึกแปลกๆ//คิดในใจ//
ไป๋เฟิงหาน
ตอนนี้ข้าก็ได้ทำตามที่กล่าวแล้ว
ไป๋เฟิงหาน
ตอนนี้เจ้าลงไปเกิดได้แล้วล่ะ
2.การกำเนิดของเด็กน้อย
มีบ้านหลังหนึ่งอยู่ที่นั่น
ที่นั่นมีคู่สามีภรรยาอาศัยอยู่
ภรรยานั้นตั้งครรภ์มาได้ 9 เดือน
และดูเหมือนคู่สามีภรรยาจะรู้สึกตื่นเต้นกับการเกิดมาของเด็กคนนี้
???
นี่ฉัน..อยู่ที่ไหนกัน//คิดในใจ//
???
ที่นี่มืดมาก//คิดในใจ//
???
หืม..เสียงงั้นเหรอ//คิดในใจ//
เยว่ชิงโหว
เจ้ามิควรออกมาข้างนอกนะ
เยว่ชิงโหว
ข้างนอกอากาศหนาว
เยว่หวังหมิ่น
ข้าแค่อยากออกมาสูดอากาศ
เยว่หวังหมิ่น
อยากขับขานบทเพลงให้ลูกฟัง
เยว่ชิงโหว
เจ้าต้องสวมเสื้อให้หนาๆ
เยว่หวังหมิ่น
ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ
???
เสียงของคนสองคน//คิดในใจ//
???
หรือตอนนี้ฉันยังอยู่ในท้องแม่//คิดในใจ//
???
อยู่ในนี้น่าเบื่อมาก//คิดในใจ//
???
งั้นขอพรดูแล้วกัน//คิดในใจ//
???
ขอให้ฉันฝึกฝนวรยุทธ์ในจิตใต้สำนึกได้//คิดในใจ//
ต้นกล้า
นี่คือจิตใต้สำนึกของฉันเหรอ
ต้นกล้า
ขอให้ฉันสามารถเรียนรู้วรยุทธ์ได้ทุกแขนง
ต้นกล้า
ขอให้ฉันสามารถฝึกพลังกายและจิตไปพร้อมกันได้
ต้นกล้า
เริ่มเลยดีกว่า//คิดในใจ//
ต้นกล้า
วันนี้คงเป็นวันคลอดสินะ//คิดในใจ//
ต้นกล้า
ทำไมยังไม่คลอดอีกล่ะ?//คิดในใจ//
ต้นกล้า
หรือจะมีอะไรเกิดขึ้น//คิดในใจ//
ต้นกล้า
//ออกจากจิตใต้สำนึก//
เยว่หวังหมิ่น
โอ้ยยย//เจ็บท้องคลอด//
เยว่ชิงโหว
ท่านหมอกำลังมาแล้ว//กุมมือภรรยาแน่น//
เยว่ชิงโหว
ท่านมาสักที//สีหน้าไม่ดี//
เยว่ชิงโหว
ท่านรีบไปดูภรรยาข้าเถอะ
เยว่ชิงโหว
//พาไปที่ห้องที่ภรรยานอนอยู่//
เยว่หวังหมิ่น
โอ้ยย//นอนจับท้อง//
เยว่ชิงโหว
//อยู่นอกห้อง//
เยว่ชิงโหว
//กระวนกระวาย//
เยว่หวังหมิ่น
//หายใจเข้าลึกๆ//
เยว่ชิงโหว
ท่านหมอเป็นอย่างไรบ้าง
หมอ
ทั้งแม่และเด็กต้องตายแน่
เยว่ชิงโหว
ท่านหมอมีทางช่วยหรือไม่
หมอ
เวลามีน้อยเกินไปช่วยไม่ทันแน่
เยว่ชิงโหว
//เข้าไปในห้อง//
เยว่ชิงโหว
น้อยหญิง//จับมือภรรยา//
เยว่หวังหมิ่น
ได้โปรดช่วยลูกของข้าด้วย
เยว่หวังหมิ่น
ไม่ต้องสนใจข้า...
???
แม่กำลังทุกข์ทรมาน//คิดในใจ//
???
ฉันจะอยู่เฉยไม่ได้แล้ว
???
ต้องช่วยแม่//คิดในใจ//
???
ขยับสิ//พยายามขยับร่างกาย//
เยว่หวังหมิ่น
อ้าาาา..//ร้อง//
เยว่ชิงโหว
เกิดอะไรขึ้นท่านหมอ
หมอ
เด็กกำลังพยายามออกมาเอง
เยว่ชิงโหว
จะเป็นไปได้อย่างไร
เยว่หวังหมิ่น
อ้าาาาาา..//คลอดแล้ว//
เด็กน้อยที่อยู่ในครรภ์มารดาได้กำเนิดขึ้นมาบนโลกใบนี้อย่างสมบูรณ์แล้ว
เยว่หวังหมิ่น
คลอด....แล้ว
เยว่ชิงโหว
//อุ้มเด็กขึ้นมา//
เยว่ชิงโหว
นี่คือลูกของข้า..//กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่//
เยว่หวังหมิ่น
ข้าขออุ้มลูกหน่อย
เยว่ชิงโหว
//ส่งให้หวังหมิ่น//
เยว่หวังหมิ่น
//อุ้มเด็ก//
เยว่หวังหมิ่น
//น้ำตาไหล//
เยว่หวังหมิ่น
ตั้งชื่อให้เขาสิเจ้าคะ
เยว่ชิงโหว
งั้นให้ชื่อว่า เยว่ลู่เสียน
เยว่ชิงโหว
นามรอง ชิงเหล่ย
เยว่หวังหมิ่น
เป็นชื่อที่ดีมากเจ้าค่ะ
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่ของข้า//อุ้มเด็กน้อยอย่างทะนุถนอม//
3.ดูที่ฝีมือมิใช่ฝีปาก
เยว่ชิงเหล่ย
หลังจากตอนนั้น
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าก็ได้กำเนิดมาบนโลกใบนี้
เยว่ชิงเหล่ย
ตัวข้ามีนามว่า เยว่ลู่เสียน นามรอง ชิงเหล่ย
เยว่ชิงเหล่ย
หลังจากผ่านมา 4 ปี
เยว่ชิงเหล่ย
วรยุทธข้าพัฒนาขึ้นมาก
เยว่ชิงเหล่ย
พลังกายและพลังจิตของข้านั้นแกร่งกว่าเด็กวัยเดียวกันมาก
เยว่ชิงเหล่ย
อีกทั้งยังทำตัวมิเหมือนเด็ก
เยว่ชิงเหล่ย
ทำให้ข้ามิอาจเข้ากับเด็กวัยเดียวกันได้เลย
เยว่ชิงเหล่ย
แต่ถึงอย่างนั้น
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าก็ยังคงเป็นเด็กน้อยในสายตาท่านพ่อท่านแม่อยู่ดี
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินไปหาแม่//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้านี่เก่งจริงๆ//ลูบหัว//
เยว่ชิงเหล่ย
//มองหน้าแม่//
เยว่หวังหมิ่น
//ยิ้มอย่างอ่อนโยน//
เยว่ชิงโหว
//ฝึกกระบี่อยู่นอกบ้าน//
เยว่ชิงโหว
//ร่ายรำเพลงกระบี่//
เยว่ชิงโหว
//เสริมพลังปราณเข้าไป//
เยว่ชิงโหว
//พุ่งไปฟันท่อนไม้//
เยว่ชิงโหว
//กระโดดถอยออกมา//
เยว่ชิงโหว
พลังสะท้อนกลับเหรอ
เยว่ชิงเหล่ย
//ตกจากโต๊ะ//
เยว่ชิงโหว
//เข้าไปดูในบ้าน//
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่//รีบวิ่งมาดูอาการ//
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง
เยว่หวังหมิ่น
เจ็บตรงไหนหรือไม่
เยว่หวังหมิ่น
//สำรวจร่างกายลูกชาย//
เยว่หวังหมิ่น
ดีที่ไม่บาดเจ็บ//ยิ้มบาง//
เยว่ชิงโหว
เกิดเรื่องอันใดขึ้นรึ?
เยว่หวังหมิ่น
ตกลงมาเจ้าค่ะ
เยว่ชิงเหล่ย
เป็นเพราะเมื่อครู่ข้ามิระวังเองขอรับ
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านพ่อท่านแม่อย่าได้ใส่ใจ
เยว่ชิงโหว
เมื่อครู่นี้เจ้าพูดว่าอะไรนะ
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านพ่อมีเรื่องอันใดหรือขอรับ?
เยว่ชิงโหว
//มองหน้าภรรยา//
เยว่หวังหมิ่น
//มองหน้าสามี//
เยว่ชิงโหว
เจ้าพูดได้ชัดมาก!?
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าทำได้อย่างไรกัน
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าก็แค่ฟังท่านพ่อท่านแม่พูดคุยกันเท่านั้นขอรับ
เยว่ชิงโหว
แค่นั้นจริงๆน่ะรึ?
เยว่หวังหมิ่น
ขอให้พ่อกับแม่พูดคุยกันสักหน่อย
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าก็ออกไปเล่นข้างนอกก่อนนะ
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินออกไป//
เยว่ชิงโหว
ไม่อยากเชื่อเลย
เยว่หวังหมิ่น
เขาคงจะไม่ได้...
เยว่ชิงโหว
เรื่องนี้ต้องรอดูไปก่อน
เยว่หวังหมิ่น
แต่ว่ามันจะไม่เป็นอะไรหรือเจ้าคะ
เยว่ชิงโหว
หากลู่เอ๋อร์เป็นอัฉริยะจริง
เยว่ชิงโหว
ก็คงต้องรอให้ได้เห็นหรือรู้ก่อนเท่านั้นจึงจะสามารถทำได้
เยว่หวังหมิ่น
งั้นเราไม่ลองทดสอบเขาดูล่ะเจ้าคะ
เยว่ชิงโหว
ข้าก็อยากทำเช่นนั้น
เยว่ชิงโหว
แต่เขายังเด็กเกินไป
เยว่ชิงโหว
รอให้เขาโตกว่านี้ก่อนก็มิสายนี่
เยว่หวังหมิ่น
ก็ได้เจ้าค่ะ
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าทำให้ท่านพ่อท่านแม่เป็นกังวลสินะ//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
ดีที่ข้าฝึกวิชาเร้นกายมา
เยว่ชิงเหล่ย
จึงสามารถแอบฟังได้โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวเลย//คิดในใจ//
วิชาเร้นกาย สามาถทำให้ผู้ฝึกลบกลิ่นอายของตนเองให้เบาบางลงได้
และเมื่อฝึกถึงขั้นสูงสุดก็จะสามารถลบตัวตนของผู้ฝึกให้หายไปได้เลย
ซึ่งเป็นวิชาที่พวกมือสังหาร และ พวกสายลับใช้กัน
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าอยากจะลองออกไปข้างนอกบ้านไหม?
เยว่หวังหมิ่น
งั้นแม่จะพาเจ้าออกไปตลาดนะ
เยว่ชิงเหล่ย
//มองด้วยสายตาเรียบนิ่ง//
เยว่ชิงเหล่ย
//จับมือมารดา//
เยว่หวังหมิ่น
//ลงไปตลาด//
พร้อมทั้งมีสินค้ามากมายให้เลือกซื้อ
เยว่หวังหมิ่น
//จับมือลูกชาย//
เยว่หวังหมิ่น
//เดินซื้อผัก//
เยว่ชิงเหล่ย
//มองสำรวจรอบข้าง//
เยว่หวังหมิ่น
//ซื้อของมา//
เยว่หวังหมิ่น
//ยื่นให้เด็กน้อย//
เยว่ชิงเหล่ย
ขอบคุณมากขอรับ
เยว่หวังหมิ่น
เด็กดี//ลูบหัว//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าอยากไปเล่นกับเด็กกลุ่มนั้นไหม
เยว่ชิงเหล่ย
//มองเด็กกลุ่มนึง//
พวกเขากำลังเล่นบางอย่างอยู่
เยว่ชิงเหล่ย
เล่นต่อสู้กันเหรอ//คิดในใจ//
เยว่หวังหมิ่น
แม่จะไปซื้อผักเพิ่มเสียหน่อย
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าก็เล่นกับพวกเขาดีๆล่ะ
เยว่หวังหมิ่น
//เดินออกไปซื้อผัก//
เยว่ชิงเหล่ย
//มองแผ่นหลังของมารดา//
เยว่ชิงเหล่ย
//หันกลับมามองเด็กกลุ่มนั้น//
เยว่ชิงเหล่ย
ลองดูก็ไม่เสียหายอะไรนี่//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินเข้าไปหา//
พวกเด็กๆ
1: //จับกระบี่ไม้ขึ้นมา//
พวกเด็กๆ
2: //ใช้กระบี่ไม้โจมตี//
พวกเด็กๆ
2://กระบี่ไม้หลุดมือ//
พวกเด็กๆ
2: นี่ข้าแพ้หรือนี่ //เจ็บใจ//
พวกเด็กๆ
1:มีใครอยากมาสู้กับข้าอีก
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าอยากสู้กับเจ้า
พวกเด็กๆ
1: เจ้าตัวแค่นี้จะทำอะไรข้าได้
เยว่ชิงเหล่ย
ดูที่ฝีมือมิใช่ฝีปาก
พวกเด็กๆ
2://มอบกระบี่ไม้ให้ชิงเหล่ย//
พวกเด็กๆ
1: หึ..เจ้าไม่เข้ามารึ
พวกเด็กๆ
1: งั้นข้าจะไปหาเจ้าเอง
พวกเด็กๆ
1://ใช้กระบี่ไม้โจมตี//
พวกเด็กๆ
1://โจมตีต่อเนื่อง//
เยว่ชิงเหล่ย
//หลบได้สบายๆ//
พวกเด็กๆ
1: อย่าเอาแต่หลบสิ!
พวกเด็กๆ
1://เลือดขึ้นหน้า//
พวกเด็กๆ
1:เจ้าบังคับข้าเองนะ!
พวกเด็กๆ
1://ใช้กำลังภายใน//
เยว่ชิงเหล่ย
มีกำลังภายในด้วยหรือนี่//คิดในใจ//
พวกเด็กๆ
1://โจมตีสุดแรง//
เยว่ชิงเหล่ย
//วาปมาด้านหลัง//
เยว่ชิงเหล่ย
//สับมือลงกลางหลัง//
เยว่ชิงเหล่ย
ยังช้าไปอยู่ดี
พวกเด็กๆ
เขาชนะได้จริงๆ//ตกใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
//ยื่นกระบี่ไม้คืน//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินออกไป//
เยว่ชิงเหล่ย
//นำถังหูลู่มากิน//
เยว่หวังหมิ่น
//แอบดูอยู่ตลอด//
เยว่หวังหมิ่น
นี่หรือว่าลูกชายของข้าจะ...//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านแม่ขอรับ//ยืนอยู่ข้างหลัง//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้ารอแม่นานหรือไม่
เยว่ชิงเหล่ย
ไม่เลยขอรับ//ยิ้ม//
เยว่หวังหมิ่น
งั้นเรากลับบ้านกันเถิด
เยว่หวังหมิ่น
//จับมือลูกชาย//
เยว่หวังหมิ่น
//เดินทางกลับ//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินไป+สายตาเรียบนิ่ง//
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
