ตำนานรักทุกชาติภพ

Episode1

เผ่ามาร

ห้องโถง

ขุนนาง

ท่านจอมมารตั้งแต่พระชายาองค์ก่อนสิ้น

ขุนนาง

พันปีมานี้ก็ไม่มีงานมงคลพวกกระหม่อนพากันคิดว่า

ขุนนาง

ท่านจอมมารควรอภิเสษพะยะคะ

พระเอก.[หลงโม่]

ข้าจะมีหรือไม่มีพระชายาพวกเจ้าก็ไม่ควรมาก้าวกายเรื่องนี้❄

พระเอก.[หลงโม่]

ต่อไปนี้พวกเจ้าห้ามมายุ่งกับเรื่องนี้เด็ดขาด❄

ขุนนาง

พวกกระหม่อนขออภัยพะยะคะที่ก้าวกาย/คุกเข่าคำนับ

พระเอก.[หลงโม่]

ถ้าไม่มีอะไรเลิกประชุมได้❄

ขุนนาง

พะยะคะท่านจอมมาร

พระเอก.[หลงโม่]

/เดินออกจากห้องโถง

ป่าต้องห้าม

พระเอก.[หลงโม่]

เห้อ!!

พระเอก.[หลงโม่]

เจ้าไปอยู่ที่ไหนกันนะ

พระเอก.[หลงโม่]

เจ้ารู้บางไหมพอข้าคิดถึงเจ้าข้าจะมาที่นี่บ่อยๆ

พระเอก.[หลงโม่]

ข้าออกตามหาเจ้าทุกทีแต่กลับไม่พบเจ้าเลย

พระเอก.[หลงโม่]

ตอนที่ไม่มีเจ้าอยู่ข้างกายข้าข้าทรมานมากเลยนะ

Episode2

พระเอก.[หลงโม่]

ข้าไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีถึงจะเจอเจ้า

เกร้ง

พระเอก.[หลงโม่]

ใคร❄

นางเอก.[ฮวาหลิง]

(ทำยังดีเขาเห็นข้าแล้ว)

พระเอก.[หลงโม่]

ข้าถามว่าใคร❄

พระเอก.[หลงโม่]

ออกมาถ้ายังไม่อยากตาย❄

นางเอก.[ฮวาหลิง]

ข้า...ข้าจะออกไปแล้ว

นางเอก.[ฮวาหลิง]

อย่าฆ่าข้าเลยนะ

นางเอก.[ฮวาหลิง]

/เดินออกมา

พระเอก.[หลงโม่]

ซ...ซูซู่

พระเอก.[หลงโม่]

เจ้ากลับมาหาข้าแล้วซูซู่

นางเอก.[ฮวาหลิง]

ข้าว่าท่านจำคนผิดแล้วล่ะ

นางเอก.[ฮวาหลิง]

ข้าไม่ใช่คนที่ชื่อซูซู่หรอกนะ

พระเอก.[หลงโม่]

ใช่!!่เจ้าก็คือซูซู่

พระเอก.[หลงโม่]

ข้าจำไม่ผิดแน่นอน

นางเอก.[ฮวาหลิง]

ข้าว่าท่านคงจะจำผิดคนแล้ว

นางเอก.[ฮวาหลิง]

คนเรานะหน้าตาจะคล้ายๆกัน

พระเอก.[หลงโม่]

ไม่ข้าจำไม่ผิดแน่นอน

พระเอก.[หลงโม่]

เจ้าก็คือนางนางก็คือเจ้าไม่ผิด

นางเอก.[ฮวาหลิง]

ถ้าหากท่านยังยืนยันแล้วไหนล่ะหลักฐานที่ว่าข้าคือนาง

พระเอก.[หลงโม่]

(ใช่!!!!ข้าไม่มีหลักฐานว่านางคือซูซู่)

พระเอก.[หลงโม่]

ข้าขออภัยเจ้าคงจำคนผิดอย่างที่เจ้าว่า

นางเอก.[ฮวาหลิง]

ถ้าไม่มีอะไรข้าไปล่ะ

นางเอก.[ฮวาหลิง]

/เดินออกไป

Episode3

ตำหนักจอมมาร

พระเอก.[หลงโม่]

ข้าคิดถึงเจ้าซูซู่

พระเอก.[หลงโม่]

/หยิบปิ่นปักผม

พระเอก.[หลงโม่]

ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

/เดินเข้ามา

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

ท่านจอมมาร

พระเอก.[หลงโม่]

มีอะไร❄

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

แม่นางซูหลิงอยากเข้าพบท่านพะยะคะ

พระเอก.[หลงโม่]

ให้นางไปรอข้าที่ห้องรับแขก❄

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

พะยะคะ

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

/เดินออกไป

ด้านนอก

นางร้าย[ซูหลิง]

ท่านพี่หลงล่ะ

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

ท่านจอมมารให้ท่านไปรอที่ห้องรับแขกพะยะคะ

นางร้าย[ซูหลิง]

ทำไมท่านพี่หลงให้ข้าไปรอที่ห้องรับแขกล่ะ

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

กระหม่อนก็ไม่ทราบพะยะคะ

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

/หยุดเดิน

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

ถึงห้องรับแขกแล้วพะยะคะ

นางร้าย[ซูหลิง]

/เดินเข้าไป

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

ท่านจอมมารสั่งว่าห้ามให้ท่านแตะต้องของในนี้พะยะคะ

นางร้าย[ซูหลิง]

ข้ารู้แล้วเจ้าออกไปได้แล้ว

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

งั้นกระหม่อนขอทลูลา

องครักษ์พระเอก.[หลี่จิง]

/เดินออกไป

นางร้าย[ซูหลิง]

ที่ท่านห้ามไม่ให้ข้าแตะต้องของในนี้ก็เพราะท่านยังไม่ลืมนาง

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!