ตอนที่ 1 เรื่องเล่า….ตอนเด็กๆ ตอนนั้น อายุ 14 ปี ยังเด็กอยู่ ชอบกิน เล่น เที่ยว ตอนกลางคืน ไปเล่นกับพี่ชาย ลูกพี่ลูกน้องข้างๆบ้าน ไปประจำเกือบทุกวัน ไปเล่น กิน นอน ที่นั้นก็ว่าได้ วันนั้นได้มีการกินเลี้ยงที่บ้านพี่ชาย ส่วนเราก็มากับเเฟนหนุ่มที่คบหากันมานาน…เเต่เราสองคนก็ไปบ้านพี่ชายปกติ ส่วนตัวเราก็ไม่ได้มีการดื่มนะเพราะ กินเเต่น้ำอัดลม กับขนม เพราะยังเด็กอยู่ คนก็ประมาณ 7-10 คนได้ ที่กินเลี้ยง กันอย่างสนุกสนานตอนที่ 1 เรื่องเล่า….ตอนเด็กๆ ตอนนั้น อายุ 14 ปี ยังเด็กอยู่ ชอบกิน เล่น เที่ยว ตอนกลางคืน ไปเล่นกับพี่ชาย ลูกพี่ลูกน้องข้างๆบ้าน ไปประจำเกือบทุกวัน ไปเล่น กิน นอน ที่นั้นก็ว่าได้ วันนั้นได้มีการกินเลี้ยงที่บ้านพี่ชาย ส่วนเราก็มากับเเฟนหนุ่มที่คบหากันมานาน…เเต่เราสองคนก็ไปบ้านพี่ชายปกติ ส่วนตัวเราก็ไม่ได้มีการดื่มนะเพราะ กินแต่น้ำอัดลม กับขนม เพราะยังเด็กอยู่ คนก็ประมาณ 7-10 คนได้ ที่กินเลี้ยง กันอย่างสนุกสนาน ตามประสาเด็กๆ ที่กำลังอยู่ในวัยกำลังกิน เล่น อย่างมีความสุข นั่นเองหลังจากที่มีการกิน กันอย่างสนุกสนานตามประสาเด็กส่วนตัวเรา อยู่ๆก็อยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา จึงบอกพี่ชายว่าห้องน้ำมีไฟไหมพี่ชายบอกว่า มี ในสมัยก่อนห้องน้ำจะใช้หลอดไฟตะเกียบ สีส้มๆในห้องน้ำฝาประตู จะเป็นแผ่นสังกะสี และบ้านก็เป็นบ้านสองชั้น สมัยก่อน ตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่าเราจะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นไหม เราก็ปวดฉี่มากเลยเดินไปหลังบ้านขณะที่กำลังทำธุระส่วนตัว อยู่นั้น อยู่ๆก็ขนลุกซู่ ขึ้นมา… ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดไร.. เราก็คิดว่า หนาวรึป่าว…..เพราะส่วนตัวเป็นคนขี้หนาวอยู่ เเล้วเลยไม่ได้คิดไรมาก พอเดินออกจากห้องน้ำ ด้วยไฟที่สลัวๆ ตอนกลางคืน ตอนนั้นก็ดึกมาก น่าจะประมาณ 4 ทุ่มได้ เราก็ไม่ได้มีไร แล้วเปิดประตูเดินออกมา พบเเสงสว่าง สีขาวเหมือนไฟ LED เลยหันไปมองตอนนั้น ถึงกับอึ้ง…และยืนแข็งกับที่ ขาสั่น ตัวเย็น ปากไม่ออก เพราะตรงหน้า มีคนนั่ง หย่อนขา ข้างหน้าจะเป็นโอ่งมังกร สมัยก่อน ผู้ชายชุดไทย สีขาว ชุดคือสวยมากเราก็มองจากข้างล่างมาถึงข้างบน เเต่ถึงกับ…ผงะ เพราะข้างหน้าเรานั้นเป็นผู้ชายชุดไทยนั่งหย่อนขาลงมา แต่ไม่มีหัว มีแต่ตัวที่นั่งบนโอ่งมังกรใบนั้น…. ส่วนเรานั้นได้เห็นจังๆเราก็ยืนนิ่งอ้าปากค้าง สักพัก ก็ร้อง…. ขึ้นมาเเล้ววิ่งไปหาพี่ชายเจ้าของบ้านหลังนั้นทันที ทุกคน ถึงกับแปลกมากว่าเราเป็นอะไรมีอะไร เกิดอะไรขึ้น ทุกคนต่างเรียกถาม ส่วนตัวเราไม่ได้สติ อะไรเพราะยังตกใจ และเรายังเด็กอยู่ เกิดมาไม่เคยเจอพบ ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนเราก็วิ่งกลับบ้าน….ไม่ได้บอกใครเลยเพราะบ้านเรากับบ้านพี่ชาย ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ถึงบ้านห่มผ้านอน นอนไม่หลับหรอกเพราะภาพมันติดตา แต่เราพยายามข่มตาให้หลับ จนหลับ.. พอถึงเช้าตื่นมา ทุกคนต่างมาถามว่ามื้อคืนเป็นอะไรถามก็ไม่บอก เกิดอะไรขึ้นก็ไม่บอก พอเช้ามาเลยไปบ้านหลังนั้นอีกครั้ง พร้อมกับพี่ชายและบอกกับยายเจ้าของบ้าน โบราณหลังนั้นว่ามื้อคืนเจอผี ผู้ชายชุดไทยสีขาวนั่งห้อยขาอยู่ที่โอ่งมังกรหน้าห้องน้ำ แต่ผู้ชายชุดไทยคนนั้นไม่มีหัวนะยาย ยายได้ยินเราพูดแบบนี้ ถึงกับอึ้ง…ไป แล้วยาย หันมาบอกกับเราว่า…ยาย เล่าให้ฟังนะ เมื่อไม่นานเท่าไหร่ มีคนเห็นเหมือนกะหนูนั้นละผู้ชายชุดไทยสีขาวร่างใหญ่เหมือนคนสมัยโบราณ มีหัวนะแต่หน้าตาดุเข้มมาก…..คนที่เห็นเขาก็เป็นแบบหนูเลย ตกใจทำอะไรไม่ถูก คนอื่นเห็น เแต่ ยายไม่เคยเห็นนะ แล้วไม่นานหนูก็มาเห็น ยายว่าน่าจะเป็นเจ้าที่หรือเปล่าหรือว่าเขา อยากจะบอกอะไร หรือว่าอยากจะสื่ออะไรกับหนูหรือเปล่า ส่วนเราได้ยินยายพูดแบบนั้นเราก็แอบตกใจนะ อีกอย่างเรายังเด็กอยู่ไงพึงอายุ 14 ปี เองเราก็กลัวไปต่าง ๆน่าๆ ยายบอกว่าไม่ต้องกลัวหรอกนะ เขาไม่ทำไรเราหรอก เราอยู่ส่วนเรา เขาก็อยู่ส่วนเขา… แต่ เราก็แอบคิดอยู่นะว่า อยากได้ส่วนบุญหรือเปล่า

เราเลย คิดว่าพรุ่งนี้เช้าจะตื่นแต่เช้าไปทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้แต่เช้า กรวดน้ำให้ด้วย เราเลยบอกยาย ว่า ยาย พรุ่งนี้หนูจะใส่บาตร ให้เขานะ ยายเลยบอกว่าดีๆ เขาอาจจะอยากได้ส่วนบุญจากเราหรือเปล่า พอตกเย็นเราก็ไปหาซื้อ ขนม นม น้ำมาม่า อาหารแห้ง เพื่อเตรียมจะใส่บาตร ตอนเช้า พอเช้ามาเราก็ใส่บาตร กรวดน้ำให้ อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ผีบริวารทั้งหลายที่อยู่ในบริเวณนี้ จงมารับส่วนบุญ เราก็พูดไปยาว เลยละหลังจากที่ใส่บาตรมา..ความรู้สึกเราก็เริ่มเย็นลง จากที่เคยคิดกลัวๆแล้วเราก็เริ่มใช้ชีวิตปกติ ธรรมดา หลังจากที่เราใส่บาตรแล้วเราก็กลับบ้านทำงานบ้านปกติ แต่เหมือนว่าเรามีคนคอยตามเราตลอดนะและคุยกับเราพอหันไปมอง กับไม่มีใครสักคน เราคิดเสมอว่าหูไม่ดีไปมั้ง.. พอตกเย็นเราเดินยู่ในบ้านมีเงาดำๆ ใหญ่ๆอยู่ๆข้างเรา เราเริ่มไม่แน่ใจละว่าเงาดำๆนั้นคืออะไร แต่พอเราจะอาบน้ำเราก็ได้ยินคนคุยกับเรานะ แต่หันอีกทีไม่มีใคร เราเลยไปอาบน้ำเตรียมตัวนอน อาบน้ำใส่ชุดนอนเสื้อแขนยาว กางเกงขายาว นอนห่มผ้า วันนั้นเป็นวันพระพอดีเราสวดมนแล้วเราก็นอน…พอนอนหลับสักพัก…รับรู้ได้เลยว่า หนาวจัง ทั้งๆที่นอนห่มผ้าชุดนอนขายาว แขนยาว ยังหนาวอีกหรอ คิดว่าฝัน เลยตื่นขึ้นมาจับโทรศัพท์มาดู ตี1 กว่าๆ เราเลยจับตัวเราว่าทำไมเราหนาว เเต่แปลกมากเสื้อแขนยาวที่ใส่นั้นได้หายไปหลุดออกไปได้ไง.. งง มาก ตอนนั้นเลยหาอยู่ที่ใต้เท้าเราคิดอยู่นะว่าเราถอดหรอ ไม่นะเพราะมันหนาวเราเลยใส่ตอนนั้นไม่คิดไรเลยหยิบมาใส่..แล้วนอนจนถึงรุ่งเช้า พอเช้ามาเราก็เริ่มมีอาการผิดปกติ จากคนทั่วไป เห็นสิ่งที่ทุกคนไม่เคยเห็น คนอื่นไม่เห็น แต่เรานั้นเห็น..ตั้งแต่เห็นผู้ชายชุดไทยสีขาว ไม่มีหัววันนั้นเราก็เริ่มมีอาการแปลกๆเข้ามาในชีวิตหลายอย่าง…จากวันนั้น… เราก็ไปโรงเรียนไปเรียนหนังสือตามปกติ.. เราก็สัมผัสได้ว่ามีลมเย็นๆพัดมาข้างๆแขนเราจนทำไห้ชวนขนลุก..แต่คงไม่มีไรเลยเขียนหนังสือต่อไม่นาน ปากกาที่กำลังเขียนได้หลุดจากมือ ตกลงพื้น เราถึงกับงงว่าตกได้ไงทั้งๆที่เขียนอยู่ อาการแปลกๆเริ่มชัดขึ้นทุกวัน เราเลยคิดในใจว่า ตอนนี้ขอเรียนหนังสือก่อนได้ไหม เดียวเราไม่เข้าใจครูสอนนะ มีอะไร ต้องการอะไร ค่อยมาบอกกันดีๆก็ได้ ตอนนี้ขอเรียนก่อน แล้วก็เงียบไป..เราพูดในใจนะว่า เราคงไม่เหมือนคนอื่นทั่วไปแล้วละ… พอเดินไปเข้าห้องน้ำก่อนกลับบ้านไปกับเพื่อน เราได้ยินว่า จะไปไหน…!!! เราก็หันไปตอบว่า เข้าห้องน้ำไง…. เพื่อนที่มาด้วยกันต่างยืนงง ว่าเราพูดกับใครไม่มีใครถาม.. แต่เราพูดออกมาเองพอเพื่อนถามว่าคุยกับใคร…เราก็หันมาคุยกับเพื่อนว่า เอ้า….. ก็พวกแกถามว่าฉันจะไปไหน ฉันก็หันไปตอบแล้วไงว่าไปเข้าห้องน้ำ.. เพื่อนๆเลยบอกกับเราว่า ไม่มีใครถามแกเลยนะ อยู่ดีๆแกก็พูด ออกมาเองของแก เราก็แปลกไปอีก พอกลับบ้านเราก็มาทำงานบ้านแล้วเดินเล่นแถวข้างบ้าน เราก็ได้กลิ่นสาปๆเหม็นๆ ลอยมาข้างเราจึงดมหากลิ่นคิดว่าไก่ตายหรืออะไรตายไหม ถ้ามีเนาจะเอาดินมาใส่ไม่ไห้มีกลิ่นเหม็น พอดมไปกลิ่นก็แรงขึ้นๆ อยู่ดีๆกลิ่นนั้น ก็หายไปเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น… เราเลยคิดว่าเราจะเจออะไรอีกหลายอย่างแน่นอน… นี้คือจุเริ่มต้นของการมีสัมผัสวิเศษหรือเปล่าเราก็ไม่แน่ใจ..

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมานั้น เราก็เริ่มสงสัยว่าเป็นเพราะเห็นชายคนชุดไทยสีขาวไม่มีหัวคนนั้นหรือเปล่าทำไห้เรา มีอาการแปลกๆจากคนธรรมดา จากที่เรานั้นได้เรียนจบแค่ ม.3 จึงอยากจะหางานทำเพราะพ่อแม่ยากจนไม่มีเงินส่งเรียนเราจึงออกมาทำงานหาเงิน มาทำร้านที่ปั้มน้ำมันเป็นพนักงานเซเว่น เราเข้ากะดึก ในวันนั้นฝนตกแรงมากสต็อคขนมข้างหลังดันรั่ว จึงเกิดน้ำท่วม เราก็รีบเก็บขนมขึ้นชั้นในห้องสต็อคนั้นไฟก็ดับเลยเก็บมืดๆ มีไฟด้านนอกร้านนิดหน่อยพอส่องไห้เห็นขนมที่ตกลอยน้ำ ส่วนเพื่อนที่เข้ากะด้วยกันไห้เพื่อนอยู่หน้าร้านขายของส่วนตัวเราเก็บของด้านในเราก็รีบเก็บกลัวขนมนั้นเปียกไม่ทันได้มองอะไรก็ก้มๆเก็บขนมอย่างเดียวพอหันหน้าขึ้นมาก็ต้อง ร้องเสียงดัง.. มีเงาดำๆใหญ่ๆยืนอยู่ตรงหน้า เราตกใจร้องเสียงดังแล้ววิ่งออกนอกร้านไปหาเด็กปั้ม เด็กปั้มที่เข้ากะดึก ก็เพื่อนเราสมัยเรียนประถม เพื่อนเลยรีบวิ่งเอาไฟฉายมาส่องหา ก็ไม่มีอะไร…ส่วนเราก็ตกใจมากจนขาสั่น..เราไม่กล้าเข้าไปในร้านอีกนั่งรอจนสว่างค่อยเข้าไป.. ความสยองเริ่มมากขึ้นๆเรื่อยๆ..วันลอยกระทง…เราก็ทำกระทงเพื่อที่จะไปลอยกับชายหนุ่มที่คบกันมาเราสองคนขับรถไปด้วยกันแล้วขับรถ เข้าไปในโรงเรียนเพื่อที่จะไปอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่นั้น เราก็ถือกระทงนั่นซ้อนท้ายรถชายหนุ่ม แล้วก็มีคนเรียกถามเราว่า ไปลอยกระทงที่ไหนกัน…!!! เสียงนั้นคือเสียงผู้ชายเรียกถาม เราเลยตอบไป อย่างเดียงดังไปลอย ที่อ่างเก็บน้ำ ชายหนุ่มเลยถามคุยกับใคร เราเลยบอกว่า เอ้า…!! มีคนถามว่าไปลอยกระทงที่ไหน ไม่ได้ยินหรอ ชายหนุ่มตอบเราว่าไม่ได้ยินมืดขนาดนั้นใครจะมาเรียกถามละ.. เราก็คิดนะว่า เอาอีกแล้วหรอ..ทั้งหู และตา จะชอบเห็นและได้ยินอะไรแปลกๆอยู่เรื่อยพอลอยเสร็จ ชายหนุ่มมาส่งที่บ้านต่างคนต่างแยกกลับบ้าน เราก็กลับบ้านมาเข้าห้องนอนปกติ พอรุ่งเช้าไปทำงานเพื่อนๆในกลุ่มแชทเด้งมาว่าเพื่อน ที่เป็นสาวสองนั้นได้สามีเป็นฝรั่งนั้น ได้เสียชีวิตกระทันหันเราป็ตกใจเพราะเพื่อนคนนี้สนิทกันมากตอนสมัยเรียน..เพื่อนๆทุกคนต่างเสียใจกับการจาก ไปไม่มีวันกลับของเพื่อนสาว..เพื่อนนัดกันไปงานศพ..เพื่อนสาวเพื่อแสดงความเสียใจ เพื่อนแต่ละคนมีรถเก๋งกระบะ กันหมดเราไม่มีมีแต่รถมอไซค์ เราเข้างานแล้วเลยไปไม่ได้…เราแชทบอกเพื่อนว่า เราไปไม่ได้นะติดกะ อีกอย่างบ้านเพื่อนสาวที่เสียชีวิตก็ไกลพอสมควร เราจึงบอกผ่านแชท..ว่าเราฝากบอกเพื่อนสาวด้วยว่าติดงานไปหาไม่ได้นะ… แล้วเพื่อนในแชทเด้งขึ้นมาว่า..ระวังมันมาหา แกนะเว้ย..!!! ตอนนั้นเลยตอบเพื่อนว่ามาเลยไม่กลัวหรอก มาหาเลยเพื่อนต่างบอกว่ามันไปหาแกจริงแล้วจะตกใจนะ..เราเลยตอบกลับๆปว่าไม่กลัวหรอกมาหาเลย เราไปไม่ได้จริงๆอีกอย่างไม่มีรถไปด้วย..