หลังจากเวลาผ่านมา419,920ปี"เทพทั้งหมดจึงเสียชีวิตลงตามอายุขัยและเทพตนที่โดนผนึกก็กำลังจะตายไปอีกในไม่ช้า ตอนที่เทพที่ทรยศจะตายลงแต่ทะว่า"เคลดวิชาก็หลอมรวมกับวิญญาณของเขาโดยไม่คาดคิด เคลดวิชาที่เขาหลอมรวมจึงพาเขากลับไปจุติใหม่ ในร่างของมนุษชายผู้อ่อนแอกำลังจะตายคนนั้น หลังจากที่ชายคนนั้นตายลง เทพปีศาจตนนั้นเข้าไปยึดร่างโดยสมบูรณ์ เสียงหัวเราะอันน่าสยดสยองดังทั่วป่า!สัตว์วิญญาณมาล้อมเทพปีศาจแต่สัตว์วิญญาณกลับโดนกระชากวิญญาณโดยไร้บาดแผ เทพปีศาจตอนนั้นได้ดูดกลืนวิญญาณของสัตว์วิญญาณเพื่อเพิ่มตบะของตน บรรลุขั้นลมปรานระดับ2แต่ก็ทำให้เขาสลบลงไป

หลังจากนั้น มีกลุ่มคนก็เข้ามาเจอเทพปีศาจที่นอนสลบอยู่ ชายที่อยู่ในกลุ่มคน "ก็พูดขึ้น เฮ้ย คนรับใช้ของตะกูลเย่ เขาคือเย่ซิงย์ เขาน่าจะมาเก็บไม้ในป่าแน่เลย

เขาอาจจะเหนื่อยมากจนสลบหลังจากชายคนนั้นพูดจบ คนในกลุ่มก็หัวเราะกันขึ้นมา5555 คนรับใช้เหนื่อยจนสลบ ขยะที่ไม่สามารถบ่มเพาะได้ ช่วยใว้ก็ไม่ได้อะไร

ปล่อยทิ้งไว้แบบนี้แหละ หลังจากที่กลุ่มคนผ่านไปนานถึง2ก้านธูป เย่ซิงค์ก็ตื่นขึ้นมาเอาก็ตรวจดูสภาพร่างกายของเขา นี่ข้าอยู่ขั้นลมปราณระดับ2เองหรอเนี่ย

เขาจึงตรวจสอบสถานที่ที่เขาอยู่เขาก็พบว่ามีกลุ่มคนมาที่นี้ประมาณ7-8คนแน่

เย่ซิงศ์จึงคิดว่า ถ้าเขาดูดกลืนวิญญาณของคนพวกนั้นเขาจะอยู่ในระดับไหน

เขาจึงตามรอยเท้าไปเรื่อยๆนานหลายชั่วโมง เขาก็พบกลุ่มคนพวกนั้นนอนบาดเจ็บ อยู่พร้อมกับสัตว์วิญญาณระดับ3นอนตายอยู่เย่ชิงย์จะสังหารคนที่บาดเจ็บอยู่

แต่สัตว์วิญญาณระดับ3อีกตัว ก็คำรามสนั่นป่า สัตว์วิญญาณระดับ3ทั้ง2ตัวคือสิงโตสนั่นฟ้า หลังจากที่สิงโตสนั่นฟ้าเข้ามาเห็น เมียมันนอนตายอยู่มันจึงโมโห

วิ่งเข้ามาทางที่เย่ชิงย์กับคนพวกนั้นอยู่แต่ทันไดนั้น เยชิงย์ก็ปล่อยวิชาของที่เทพ ทั้ง9ร่วมมือกันสร้างมา "วิชาเทพกลืนสวรรค์ สิ่งมาชีวิตในบริเวณ10ลี้ล้วนตายกัน หมดเหลือแค่กระดูกกลุ่มคนพวกนั้นก็ตายเช่นกัน "เย่ชิงย์เขาจึงนั่งบ่มเพราะ3วันจนไปถึงขั้น ลมปราณระดับ6

ลมปราณ1-9

กายาสวรรค์1-9

ราชา1-9

ศักดิ์สิทธิ์1-9

จักรพรรดิ1-9

วิญญาณ1-9

หลังจากเย่ซิงย์บ่มเพาะไปถึงลมปรานขั้น6แล้ว เขาก็ออกเดินทางไปยังรอบนอกของป่า"เขาเดินทางไปเรื่อยๆจนถึงเมืองเมฆาร่องคนพลุ๊กพล๊าน แต่การแต่งตัวของเย่ซิงย์เหมือนขอทาน เดินไปไหนมีแต่คนรังเกียจ จนเขามาหยุดตรงหน้าโรงเตี๊ยมเย่ซิงย์จึงเดินเข้าไปในโรงเตี๊ยมแต่ข้างในมีแต่คนตายเพราะต่อสู้กัน เพื่อแย่งชิงดาบศักดิ์สิทธิ์แต่เย่ซิงย์ชำเรืองมองเขาตกใจทันทีนั่นไม่ใช่ดอบศักดิ์สิทธิ์แต่เป็นดาบเพลิงหยกยกฟ้าที่เป็นดาบของเทพกระบี่ที่เคยกักขังเขาไว้ในช่องว่างมิติ แต่มีกลุ่มคนนับ10คนแต่งชุดสีฟ้าหรูหรา"หัวหน้าของกลุ่มคนนับ10เอ่ยปากขึ้นมาว่า พวกโจรชั่วพวกเจ้าส่งดาบศักดิ์สิทธิ์ของนิกายดาบสวรรค์มาซะ การต่อสู้ในโรงเตี๊ยมจึงหยุดลงทันทีหลังจากได้ยินเสียงของสตรีชุดฟ้าครามสวยงาม กลุ่มคนที่ต่อสู้คนหนึ่งจึงพูดขึ้นมาว่า เห!คนจากนิกายดาบสวรรค์มาเพื่อเอาของคืนหรอเนี่ย!เจ้าหนูเจ้าอยู่แค่ขั้นราชาขั้น7เองนะ พวกข้าขั้นศักดิ์สิทธิ์ขั้น3แล้ว พวกเจ้าจะเอาอะไรมาสู้กับข้า โอหังเจ้าอยู่แค่ขั้นศักดิ์สิทธิ์ขั้น3เอง รึอาจพูดกับนิกายดาบสวรรค์ของข้า กลุ่มคนในโรงเตี๊ยมสัมพัสได้ถึงกลื่นอายของขั้นศักดิ์สิทธิ์ขั้น9

เจ้านิกายดาบสวรรค์ลงมือเพียง(วิชาดาบผ่าสวรรค์) ขบวนท่าเดียวกลุ่มคนในโรงเตี๊ยมต่างถูกแยก2ท่อนเลือดเต็มโรงเตี๊ยม เจ้านิกายจึงพูดว่า เหย๋เอ๋อไปเอาดาบศักดิ์สิทธิ์มา แต่ทันไดนั้นทุกคนที่ต่ำกว่าขั้นราชาก็สลบลงไปโดยไม่ทราบสาเหตุ นั่นคือกลิ่นอายของเทพปีศาจเย่ซิงย์กลิ่นอายที่ทรงพลัง เจ้านิกายพูดว่าผู้ไดกันถึงกล้าโจมตี9สำนักใหญ่เจ้าไม่กลัวโดนสังหารรึ แต่เสียงที่ตอบกลับมาคือ ข้าอยู่มาหลายแสนปีไม่มีผู้ไดกล้าขู่ข้าเช่นนี้ (วิชาเทพกลืนสวรรค์) เสียงโหยหวนของเจ้าสำนักดาบสวรรค์ ร้องลั่น แต่อยู่อยู่เมืองที่มีคนเดินพลุ๊กพล๊านต่างเงียบกลิบ คนทั้งเมืองต่างพากันล้มตายโดยไม่ทราบสาเหตุ เพียงแค่อึดใจเดียวเมืองที่มีคนมากมายต่างพากันตายไม่เว้นแต่เจ้านิกายดาบสวรรค์ แต่สิ่งไม่คาดคือดาบเพลิงหยกยกฟ้ามาโจมตีเย่ซิงย์โดยไม่ทราบหาเหตุ นั่นจึงทำให้เย่ซิงย์บาดเจ็บจนสลบลงไป แต่มีอีกคนหนึ่งที่ยังไม่ตายนั่นคือแม่นางเหย๋เอ๋อเพราะได้รับการปกป้องจากดาบ