" หึ นี่อะไรเนี่ยหนังสือชีวิตของดารินอะไรนั่น ตั้งแต่ค.ศ.1928ผ่านมากี่สิบปีแล้ว บันทึกของยัยดารินนี่ยัยนี่เป็นนางมารร้ายรึไงย๊ะ"เมลินพูดคนเดียวกับหนังสือบันทึกดารินเมื่อปีค.ศ.1928ที่แล้ว แต่เวลาตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าแล้วถึงเธอจะปากร้ายว่ายัยดารินนี่ยังไงเธอก็ยังอ่านตั้งแต่1ทุ่มจนถึงเที่ยงคืน มันดึกมากแล้วแล้วเธอก็ง่วงมากด้วยจึงหลับคาโต๊ะและมีหนังสือคอยหนุนอยู่
ตื่นเช้ามาเธอลืมตาขึ้น ก็ต้องตกใจลุกพรวดขึ้นมานั่ง แปลกใจกับสถานที่นี้ ห้องตกแต่งด้วยสีเทาเข้มกับสีขาว โคมไฟดูหรูหรา เตียงนอนที่นุ่มสบาย "ที่นี่..ที่ไหนวะเนี่ย.."เมลินเกาหัวพร้อมกับลุกเข้าห้องน้ำ กระจกบานใหญ่ทำให้เธอในตอนเช้าต้องการเช็กสภาพหน้าตัวเองจึงหันไปดู "อ๊ากกกก!!!"เมลินตะโกนลั่นห้องน้ำ เพราพคนในกระจกที่เธอเห็นหน้าคล้ายกับรูปที่แปะในหนังสือบันทึกดารินที่อ่านเมื่อคืน จนเธออดคิดไม่ได้ในเวลาอันสั้นว่าเธอหลุดมาอยู่ในร่างของดารินรึป่าว เธอรีบวิ่งออกไปหยิบโทรศัพท์และเปิดหน้าจอมันแสดงให้เห็นวันเดือนปีครบ วันที่30กันยายน1929ถึงแม้ปีในหนังสือไม่ตรงกับหน้าแรกแต่วันนี้คือวันเกิดของพนักงานคนนึงในบริษัทที่ในบันทึกดารินได้เขียนไว้ว่าเธอไปปาเค้กใส่หน้าพนักงานจนลาออก แค่เธอไม่ใช่คนแบบนั้นวันนี้เธอจึงสงบสติอารมณ์หน้ากระจกในห้องนอนตรงโต๊ะเครื่องแป้งและคิด "เอาล่ะ ต้องทำให้ดีกว่ายัยดารินนั่น วันนี้ต้องเป็นวันที่ดี นี่อาจเป็นแค่พ่วงเวลาปั่นป่วนก็ได้ตื่นมาอาจจะกลับ2023ได้ สู้ๆนะดาริน ฮึบ!"เธอให้กำลังใจตัวเองหน้ากระจกและรีบแต่งตัวไปทำงาน
หน้าบริษัท รปภ.ยืนต้อนรับ ใช่แล้ว ดารินเป็นลูกสาวคนเดียวของท่านอี แบ็กโฮประธานบริษัทมากกว่า4บริษัท รวยใช่มั้ยล่ะเมลินก็คิดงั้นแหละ
"เอ่อ! สวัสดีครับ!"รปภ.งงงวยเล็กน้อยเพราะทุกวันดารินไม่เคยมาทำงานเช้า "สวัสดีค่ะ"ดารินทักทายกลับก่อนยกยิ้มให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตกใจและรีบต้อนรับเธออย่างดี เธอเดินตรงไปหาพนักงานชายคนหนึ่ง "นี่ ฮยอนอี สุขสันต์วันเกิดนะนี่เค้กขอให้มีความสุขตั้งใจทำงานทุกวันๆล่ะ"ดารินยื่นเค้กให้และอวยพร "ขะ..ขอบคุณครับ"ความสุขที่เก็บไม่ได้ของฮยอนอีพุ่งพรวดออกมาที่หน้าเรียกว่าสุขล้นเลย พนักงานทุกคนแปลกใจและมีความสุขจึงปรบมือและร่วมกันร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ทเดย์
รวมถึงซูยอนหญิงสาวที่เธอมีปัญหาด้วยก็ยิ้มและร่วมร้องเพลง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
