ซาตานที่รัก:)
1
มีเด็กอยู่คนนึงกำลังนั่งอยู่ในป่า อันมืดมน ในป่านั้นมีแต่เสียงร้องไห้และขอความช่วยเหลือ เด็กคนนั้นนั่งร้องไห้และพยายามตะโกนเรียกแม่ของเธอให้มาช่วย
แต่ไม่ว่าเธอจะตะโกนดังแค่ไหนก็ไม่มีใครได้ยิน จนกระทั่ง...
ครีม(ตอนเด็ก)
//นั่งร้องไห้
ครีม(ตอนเด็ก)
ม..แม่จ๋าา~//เสียงสั่น
ครีม(ตอนเด็ก)
//สังเกตุพระเอก
ครีม(ตอนเด็ก)
ค..คุณเป็นใครคะ//สะอื้น
ครีม(ตอนเด็ก)
ท..ทำไมส..สูงจัง
ยู(พระเอก)
เดี๋ยวเธอก็รู้เองสาวน้อย:)
ยู(พระเอก)
เธอกลับบ้านของเธอไปได้แล้ว ที่นี่มันอันตรายนะ
ครีม(ตอนเด็ก)
หนูจำทางกลับบ้านไม่ได้ค่ะ
ครีม(ตอนเด็ก)
ถ้าหนูหลับตาหนูจะจำทางได้ใช่มั้ยคะ
ยู(พระเอก)
//เสกให้ครีมกลับบ้าน
ครีม(ตอนเด็ก)
//สะดุ้งตื่น
ครีม(ตอนเด็ก)
อ..เอ๊ะ~//ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดคนเป็นแม่
ไอรีน(แม่นางเอก)
หื้มมมม~ ตื่นแล้วหรอคะน้องครีม
ไอรีน(แม่นางเอก)
ไปอาบน้ำได้แล้วนะ//ลูบหัวครีม
ครีม(ตอนเด็ก)
ค่ะแม่~//ยิ้มแฉ่ง
2
เหตุการณ์ในป่าวันนั้น ทำให้ฉันไม่เคยลืมมันเลยค่ะ
แต่...ตอนที่ฉันได้กลับมาที่บ้าน ได้มีปานที่แขนของฉัน
มันเป็นปานคล้ายๆ กับรูปหัวใจแต่มันเป็นหัวใจให้ประหลาดมากค่ะ
ครีม(นางเอก)
//นั่งเขียนนิยาย
เอิง(เพื่อนนางเอก)
ไม่เบื่อหรอครีม
เอิง(เพื่อนนางเอก)
เขียนมาทั้งวันแล้วนะ
ครีม(นางเอก)
ไม่เหนื่อยหรอกน่าา
ครีม(นางเอก)
ฉันเขียนไว้เตือนความทรงจำต่างหาก
เอิง(เพื่อนนางเอก)
ลืมผู้ชายตัวสูงคนนั้นได้แล้ว
เอิง(เพื่อนนางเอก)
นั่นน่ะ..อาจจะเป็นปีศาจใจร้ายก็ได้นะ
ครีม(นางเอก)
เขาไม่ใช่ปีศาจ!
ครีม(นางเอก)
เขาคือคนใจดี ถ้าเขาเป็นปีศาจเขาคงฆ่าฉันไปแล้ว
เอิง(เพื่อนนางเอก)
เธอนี่มันดื้อด้านจริงๆเลยนะ
ไอรีน(แม่นางเอก)
นี่ก็อายุครบ18ปีแล้วนะจ้ะ
ไอรีน(แม่นางเอก)
โตขึ้นอีกปีแล้วนะคนสวยของแม่//ลูบหัวคนเป็นลูก
ครีม(นางเอก)
แน่นอนสิคะแม่
ครีม(นางเอก)
ว่าแต่....หนูขอเข้าไปนั่งเล่นในป่าได้มั้ยคะแม่
ไอรีน(แม่นางเอก)
ตอนนี้หนูเป็นอิสระแล้วจ้ะ
ครีม(นางเอก)
เย้ๆ//กอดคนเป็นแม่ด้วยความดีใจ
ครีม(นางเอก)
//นั่งสูดอากาศ
ครีม(นางเอก)
หนูอยากเจอคุณอีกจังเลย
ครีม(นางเอก)
อยากขอบคุณจัง.
เพียว(พระรอง)
//ยืนมองนางเอก
ครีม(นางเอก)
//รู้สึกเหมือนมีคนมอง
ครีม(นางเอก)
//ลุกขึ้นจะเดินหนี
เพียว(พระรอง)
//คว้าแขนนางเอกไว้
ครีม(นางเอก)
ปล่อยนะๆๆๆ!!!//ปิดตา+สะบัดมือ
เพียว(พระรอง)
ไม่ได้มาร้ายเฟ้ยยย
เพียว(พระรอง)
พอดีหลงป่าจะขอความช่วยเหลือ
ครีม(นางเอก)
เดี๋ยวจะพาออกแล้วกันนะ//คว้ามือเพียว+จับมือเพียววิ่งออกจากป่า
ยู(พระเอก)
//นั่งมองครีมจากลูกแก้ม
ยู(พระเอก)
ดูมีความสุขดีนิ:)
ยู(พระเอก)
อีกไม่นานแล้วสินะ:)
3
ครีม(นางเอก)
//นั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับเรื่องลึกลับ
เอิง(เพื่อนนางเอก)
//เอียงคอมอง
ครีม(นางเอก)
ฉันขอไปหยิบสมุดตรงโน้นก่อนนะ
ครีม(นางเอก)
//เดินออกไปหยิบหนังสือ
ครีม(นางเอก)
//เลือกหนังสือไปมา
ยู(พระเอก)
//แอบยืนมองนางเอกอยู่ห่างๆ
ยู(พระเอก)
//ใช้พลังทำให้พวกหนังสือหล่นลงมาทับนางเอก
ครีม(นางเอก)
หื้อออ//หันไปทางหนังสือที่หล่นพอดี
ครีม(นางเอก)
อร้ายยยยย!//โดนหนังสือทั้งตู้ทับ
นั่นแหละค่ะ....นางเอกก็ได้สลบไปด้วยความตกใจ
ครีม(นางเอก)
อื้อออ~//ตื่นขึ้นมา
ยู(พระเอก)
//นั่งมองนางเอก
ครีม(นางเอก)
อ..อ่ะ! เจ็บหัวจัง
ครีม(นางเอก)
ว่าแต่....อยู่ที่ไหนเนี่ย//มองรอบๆห้อง
ครีม(นางเอก)
คุณเป็นใครอ่ะ//ถอยห่าง
ไปรท์(เพื่อนพระเอก)
เห็นเป็นตัวอะไรล่ะ
ครีม(นางเอก)
พูดได้ด้วยหรอว่าคุณเป็นตัวอะไร
ครีม(นางเอก)
คุณดู....สูงมากเลยล่ะ
ครีม(นางเอก)
แถม...หน้าคล้ายๆ อาเอ็มเลย
ไปรท์(เพื่อนพระเอก)
หุๆ ไม่เหมือนขนาดนั้นหรอก//เชิด
ยู(พระเอก)
คุยกันเสร็จรึยัง//❄️
ครีม(นางเอก)
อ..เอ๊~ หน้าตาคุ้นๆ จัง
ยู(พระเอก)
..(หึ ก็ต้องคุ้นอยู่แล้วสิเมียในอนาคต)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
