ย้อนเวลากลับไปเป็นมเหสี
เหตุการณ์ไม่คาดฝัน
ฮยอนซิก <นายเอก>
เล่าประวัติของประเทศชินทเวให้หน่อยดิ
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
.เริ่มเล่า
ในยุคของฮ่องเต้นามว่าซอนมุลเมื่อ300ปีก่อน นับว่าเป็นยุคที่ยํ้าแย่ที่สุดแล้วตั้งแต่ประเทศชินทเวมีมา เขาว่ากันว่าในปี1789ฮ่องเต้ซอนมุลได้ถูกก่อกบฏขึ้นโดยคนที่ทำคือพระพันปี ที่พระพันปีก่อกบฏเขาว่ากันว่าเพราะฮ่องเต้ซอนมุลไม่เอาการเอางาน,ขี้เกียจตัวเป็นขน,สนแต่กามราคะ พระพันปีเลยก่อกบฏแล้วแต่งตั้งให้คิม ชินโจว์ขึ้นครองราชแล้วเสนาธิการสูงสุดก็คือคิม ฮันซู
ฮ่องเต้มีมเหสี2คน ชื่อชเวอินกับชวาอิน ทั้งสองเป็นฝาแฝดกัน ชเวอินขึ้นเป็นมเหสีส่วนชวาอินเป็นสนมเอก
ฮยอนซิก <นายเอก>
แล้วงี้ไม่ทะเลาะกันตายเลยหรอ
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
.เล่าต่อ
ที่บอกว่าคงไม่มีโอกาสเพราะว่าชเวอินหรือแฝดพี่ดันเกิด"เสียชีวิต"ก่อนน่ะสิ
ฮยอนซิก <นายเอก>
จบยังไงอ่ะ
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
.เล่าต่อ
หลังจากแฝดพี่ชเวอินเสียชีวิตลง ชวาอินแฝดน้องก็ทำใจไม่ได้ที่เสียพี่สาวไปก็เลยออกบวชน่ะ ส่วนฮ่องเต้ซอนมุลก็...ตามที่บอกแหละ
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
ติดส่งงานครูอ่ะฮยอนซิก
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
ฝากเอาหนังสือคืนให้หน่อยดิ
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
แล้วก็ทำความสะอาดห้องแทนหน่อยนะ
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
ไปก่อนนะ
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
.เก็บกระเป๋า
ยี่เซ <เพื่อนสาว>
.รีบออกไป
ฮยอนซิก <นายเอก>
.หยิบหนังสือ
ฮยอนซิก <นายเอก>
.เดินลงไปข้างล่าง
ฮยอนซิก <นายเอก>
.บิดขี้เกียจ
ฮยอนซิก <นายเอก>
.หยิบกระเป๋า
ฮยอนซิก <นายเอก>
กว่าจะเสร็จ
ฮยอนซิก <นายเอก>
โคตรเมื่อย
ฮยอนซิก <นายเอก>
.เดินออกจากมหาลัย
ฮยอนซิก <นายเอก>
เอ๊ะ/.หันไปเห็นอะไรบางอย่าง
จู่ๆสายตาของฮยอนซิกก็ได้มองไปเห็นผู้หญิงคนนึงยืนอยู่ที่ริมสะพาน
ฮยอนซิก <นายเอก>
โดนสะพานหรอ!!/.รีบวิ่งไปดู
ลุงวัยกลางคน
โทษๆไอหนุ่ม/.เดินตัดหน้า
ฮยอนซิก <นายเอก>
ไม่เป็นไรคับ!
ฮยอนซิก <นายเอก>
โดดไปแล้วหรอ...
ฮยอนซิก <นายเอก>
.กำลังช็อค
ฮยอนซิก <นายเอก>
.หันหลังเตรียมจะกลับบ้าน
ฮยอนซิก <นายเอก>
(นี่เรา...จะตายแล้วหรอ)
ฮยอนซิก <นายเอก>
.หลับตาลง
ซีวิว <แอด>
เรื่องนี้เราดูแลนะ
อยู่ๆก็กลายเป็นมเหสี!!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เอ๊ะ!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสี!!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ฟื้นแล้วรึเพคะ!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.รีบเข้ามาดู
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เป็นอะไรไปเพคะมเหสี!
ชเวอิน <มเหสี>
เป็นผู้หญิงหรอเนี่ย!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เป็นอะไรเพคะ!
ชเวอิน <มเหสี>
เธอเป็นใคร!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
หม่อนฉันเป็นคนรับใช้เพคะ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ชื่อเชวี/.คุกเข่าลง
ชเวอิน <มเหสี>
แล้วทำไมฉันมาอยู่ที่นี่!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสีจมนํ้าเพคะ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
แล้วน่าจะความจำเสื่อม
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสีชื่อชเวอินเพคะ
ชเวอิน <มเหสี>
ช..ชเวอินหรอ...
ชเวอิน <มเหสี>
(นี่ฉันหลุดเข้ามาในร่างชเวอินมเหสีแห่งชินทเวหรอ!!)
ชเวอิน <มเหสี>
พาข้าไปทานอาหารหน่อยสิ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ได้เพคะ!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.เดินนำ
ชเวอิน <มเหสี>
(เธอคนนั้น..)
ชเวอิน <มเหสี>
(เธอคนที่ผลักฉันตก...หน้าตาแบบชเวอินเลย)
ชเวอิน <มเหสี>
(อย่าบอกนะ)
ชเวอิน <มเหสี>
(ว่าชเวอินต้องการให้ฉันช่วย)
ชเวอิน <มเหสี>
(ก่อนที่ฉันจะตาย...ฉันจำได้ว่าเธอบอกว่า)
ชเวอิน <มเหสี>
(แสดงว่าฉันมีเวลาแค่182วันกว่าๆหรอ)
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสีเพคะ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ถึงแล้วเพคะ
ชเวอิน <มเหสี>
ขอบคุณมากพี่เชวี
ชเวอิน <มเหสี>
แล้วมีอะไรกินบ้างละ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มิทราบเพคะ
ชเวอิน <มเหสี>
งั้นข้าดูเองก็ได้
ชเวอิน <มเหสี>
.เดินเข้าครัวไป
ชเวอิน <มเหสี>
ลุกขึ้นเถิด
ชเวอิน <มเหสี>
มีอะไรให้ข้ากินบ้างรึปล่าว
พ่อครัว
พวกชาวบ้านไม่ยอมส่งเนื้อสัตว์และพืชผักให้พวกเราน่ะพะย่ะค่ะ!
ชเวอิน <มเหสี>
เดี๋ยวข้าจัดการเอง
ชเวอิน <มเหสี>
เพื่อข้าจะช่วยได้บ้าง
ชเวอิน <มเหสี>
.เดินไปดูตรงลังเก็บอาหารข้างหลังครัว
ชเวอิน <มเหสี>
จริงด้วยสินะ
ชเวอิน <มเหสี>
ไม่มีอาหารเลย
ชเวอิน <มเหสี>
.หยิบติดตัวไว้
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เพคะมเหสี
ชเวอิน <มเหสี>
ออกไปข้างนอกกันพี่เชวี
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เอ่อ...
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
จะดีหรอเพคะ
ชเวอิน <มเหสี>
.รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
ชเวอิน <มเหสี>
.กำลังจะออกไป
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ตื่นแล้วรึมเหสี
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.เดินเข้ามา
ชเวอิน <มเหสี>
เจ้าเป็นใคร
ชเวอิน <มเหสี>
พี่เชวีหมอนั่นใคร
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เอ่อ...
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ฮ่องเ---
ชเวอิน <มเหสี>
นี่เจ้าเป็นใคร
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ว่าใครน่ะมเหสี
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ม..หมาหรอ💢
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.เดินออกไป
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
รอด้วยเพคะ!!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.วิ่งตามไป
ชเวอิน <มเหสี>
.เดินหาพืชผักผลไม้
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เอ่อ..
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสีเพคะ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
หม่อนฉันเจอเห็ด แครอทและผักเพคะ
ชเวอิน <มเหสี>
เดี๋ยวข้าทำอาหารให้กิน😊
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ขอบพระทัยเพคะ☺️
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.ช่วยเก็บ
ชเวอิน <มเหสี>
เสียงอะไรน่ะพี่เชวี
หัวหน้ากบฏ
หลาบปากละพวกเอ็ง!
หัวหน้ากบฏ
ข้าจองนางผู้หญิงผมขาวนะ
หัวหน้ากบฏ
พวกเอ็งเอานางหัวเหลืองนั้นละกัน
ชเวอิน <มเหสี>
.จับมือเชวีวิ่ง
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เอ๊!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.วิ่ง
ชเวอิน <มเหสี>
นั้นมันอะไรน่ะพี่เชวี!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
คงเป็นพวกกบฏน่ะเพคะ!!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.วิ่ง
ชเวอิน <มเหสี>
.ปาใส่หัวหน้ากบฏ
ชเวอิน <มเหสี>
นํ้าพี่ๆ!/.กระโดดลงนํ้า
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสี!/.โดดตาม
หัวหน้ากบฏ
เดี๋ยวเจอข้าแน่
ชเวอิน <มเหสี>
.ว่ายขึ้นฝั่ง
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.ตาม
ชเวอิน <มเหสี>
.ถอดเสื้อคลุมทิ้ง
ชเวอิน <มเหสี>
.บิดนํ้าออก
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มิเป็นกระไรนะเพคะ
ชเวอิน <มเหสี>
ไปเร--แค่กๆ🤧
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
นั้นไงเพคะ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.เป็นห่วง
ชเวอิน <มเหสี>
รีบกลับเข้าวังเถอะ/.นำ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.ตาม
ชเวอิน <มเหสี>
นี่พี่เ--/.สลบ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสี!!
คิมฮันซู <พระรอง>
นั้นใครน่ะ!/.โผล่เข้ามา
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ท่านคิมฮันซู!!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ช่วยมเหสีด้วยนะเพคะ!!
คิมฮันซู <พระรอง>
.อุ้มชเวอินขึ้น
คิมฮันซู <พระรอง>
.รีบพาชเวอินกลับเข้าวัง
ออกไปหาสาเหตุ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ฮึก!😭
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสี!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เมื่อไหร่ท่านจะตื่น😭
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ขอโทษนะเพคะที่มิห้ามท่าน😭
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
มเหสียังมิตื่นรึเชวี
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
พ..ฮึก...เพคะ/.ร้อง
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ออกไปก่อนไป
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เพคะ!🤧
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.ออกไป
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.เล่นผมชเวอิน
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ข้ามิรู้หรอก
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ว่าทำไมเจ้าถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.จูบหน้าผากชเวอิน
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.ลุกออกไป
ชเวอิน <มเหสี>
อะไรกัน/.ลุก
ชเวอิน <มเหสี>
แล้วพี--โอ้ย!
ชเวอิน <มเหสี>
ปวดหัว/.เดินเซๆ
ชเวอิน <มเหสี>
.พยุงตัวเองขึ้น
ชเวอิน <มเหสี>
เสื้อผ้า??/.มองชุดตัวเอง
ชเวอิน <มเหสี>
เปลี่ยนๆๆๆ/.รีบหาเสื้อเปลี่ยน
ชเวอิน <มเหสี>
ชุดนี้ละกัน!
ชเวอิน <มเหสี>
พี่เชวี!/.วิ่งไปหา
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสี!!
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ระวังหน่อยสิมเหสี
ชเวอิน <มเหสี>
อย่ามายุ่งไอหน้าตี๋
ร่างบางก็ได้รีบเอาตัวออกจากอ้อมแขนร่างหนา
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ข้ามิปล่อย/.อุ้มร่างบางขึ้น
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
ถ้าดิ้นอีกข้าจูบแน่มเหสี
ชเวอิน <มเหสี>
ข้ามิเชื่อ!/.ดิ้น
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.จับร่างบางจูบ
ชเวอิน <มเหสี>
อื้อ!/.จะดันออก
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ว้าย!/.ปิดตา
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.รีบเดินออกไป
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.จะดันลิ้นเข้าไป
ชเวอิน <มเหสี>
.กัดลิ้นแม่ง
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.แต่ไม่ปล่อย
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
.สอดลิ้นได้สำเร็จ
ชเวอิน <มเหสี>
(ชิบหายละแม่งไม่ปล่อยเลย!😳)
ซอนมุล <ฮ่องเต้>
พูดต่อสิมเหสี😏
ชเวอิน <มเหสี>
ฮึ้ย!/.เดินหนีออกไป
ชเวอิน <มเหสี>
ฉันละเกลียด!
ชเวอิน <มเหสี>
(โดนผู้ชายอย่างซอนมุลขโมยจูบแรกไป!!)
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
เพคะๆๆๆ/.วิ่งมาหา
ชเวอิน <มเหสี>
ออกไปข้างนอกกัน
ชเวอิน <มเหสี>
ข้าเตรียมตัวมาแล้ว
ชเวอิน <มเหสี>
.หยิบชุดออกมา
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสีจะทำจริงหรอเพคะ!!
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.ใส่ตาม
ชเวอิน <มเหสี>
.วิ่งไปเอาม้า
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.ตาม
ชเวอิน <มเหสี>
ตัวนี้ข้าชอบ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
ข้าเอาตัวไหนก็ได้เลยเพคะ
ชเวอิน <มเหสี>
งั้นตัวนั้น
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
งามมากเพคะ
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
มเหสีตาถึงที่สุด
ชเวอิน <มเหสี>
ขอบใจที่ชมข้า😳
ชเวอิน <มเหสี>
.รีบขึ้นม้า
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.ขึ้นม้า
ชเวอิน <มเหสี>
.ควบม้าออกไป
เชวี <สาวใช้ส่วนตัวของมเหสี>
.ควบม้าออกไปตาม
ซีวิว <แอด>
จะทำเป็นตอนออกไปหาสาเหตุสักหน่อย
ซีวิว <แอด>
ดันเกือบไม่ใช่ซะงั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
