×{You Are Already Mine}×
เปิดเรื่อง
ทุกคนก็คิดว่าปีศาจในเรื่องการ์ตูนต่างๆมีไว้เพื่อให้ผู้คนหวาดกลัวและเป็นเรื่องแต่งจากจินตนาการของคนสร้าง
แต่สำหรับผม..ในวัย14ปีแล้ว..
มันเกือบทำให้ผมไม่รอดในวันนั้น..
ผมในตอนนั้นอยู่ในบ้านที่ตอนนี้มีไฟลุกไปทั่ว
โรมิยะ(นายเอก)
ฮึก..ฮึอ..แม่!..
โรมิยะ(นายเอก)
แค่กๆ!..//สำลักควัน
ผมเริ่มได้ยินเสียงพังประตูห้องที่ผมอยู่
แม่(โรมิยะ)
ลูก!..//พังประตูเข้ามา
โรมิยะ(นายเอก)
ม..แม่..ฮึอ...//ร้องไห้หนัก
แม่(โรมิยะ)
ไม่เป็นไรนะลูก..ไม่ร้องๆ..แม่อยู่นี้แล้ว..//รีบวิ่งไปอุ๋มโรมิยะ
โรมิยะ(นายเอก)
ฮึออ...ฮึก..//ร้อง
ผมคิดว่าทุกอย่างมันจะดีขึ้นถ้าแม่อยู่ตรงนั้น..แต่แล้ว..
???
คิดหรอจะหนีไปรอด..เจ้าพวกมนุษย์
แม่(โรมิยะ)
แก!..นี้แกต้องการอะไร!//ถอยหลัง
โรมิยะ(นายเอก)
ฮึอ...//กอกแม่แน่น
???
หึ..กินพวกเธอไง..ผู้หญิงอย่างเธอน่าจะอร่อยเลยละ.. :)
แม่(โรมิยะ)
ไม่!..ออกไปให้พ้นเจ้าตัวประหลาด!..
ไม่ทันไร..ตัวประหลาดที่แม่เรียกนั่นก็พุ่งเข้ามาจับที่คอของแม่ทำให้แม่นั้นปล่อยผมลงกับพื้นไม้ที่กำลังจะหักลง
โรมิยะ(นายเอก)
อะ-..ฮึออ..แม่ครับ!..//มองด้วยสายตาหวาดกลัว
แม่(โรมิยะ)
!!..ก..แก!..//จับแขนอีกคน
???
กลิ่นก็หอม..น่ากินแบบนี้..ใครจะอดได้ละคนสวย~//ยกอีกฝ่ายขึ้นพรางบีบคอ
ผมพยายามมองหาอะไรที่จะช่วยแม่ผม..และผมก็เจอมีดเล่มหนึ่งข้างๆ
แม่(โรมิยะ)
หยุดนะ..!..ไอ่ตัวประหลาด!//ดิ้นไปมา
โรมิยะ(นายเอก)
//ยื่นมือไปจับมีดก่อนจะลุกขึ้น
???
ไม่แล้วจะทำไม?//บีบคออีกฝ่ายแรง
ผมทำใจกล้าก่อนจะหลับตาวิ่งและหันปลายมีดไปทางสัตว์ประหลาดนั้น
"ปลายมีดได้แทงเข้าไปที่เอวของคนประหลาดคนนั้นอย่างจัง"
???
!?..//สะดุ้ง+ปล่อยคนที่ตนบีบ
แม่(โรมิยะ)
!!?//หลุดจากมืออีกฝ่าย
โรมิยะ(นายเอก)
ฮึก!..//ลืมตาขึ้นมามอง
???
ไอ่เด็กนี้..//หันไปจ้องเด็ก
???
//จับคอเด็กขึ้นก่อนจะบีบแรงทันที
แม่(โรมิยะ)
ย..หยุดเดี๋ยวนี้!!..อย่าทำลูกฉันเลย!//พยายามพูด
???
...//จ้องเด็กก่อนจะเหวี่ยงเด็กออกไปจากทางหน้าต่าง
สิ่งที่ผมเห็นหลังจากนั้นคือ..แม่กับบ้านกำลังถูกไฟไหม้ไปทั่วบริเวณในบ้าน..
ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบไปหลังจากผมหัวกระแทกพื้น..
ผมคิดว่าตัวเอง..คงตายไปแล้ว
🎄ฮูก!🎄
และขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยจ💌
🎄ฮูก!🎄
อาจจะแต่งไม่ดีสักเท่าไร..เพิ่งหัดแต่ง😅
🎄ฮูก!🎄
แต่ก็กดไลท์ให้ด้วยนะคะ!🌺
จิตหลุด
ผม..รู้สึกเหมือนมีคนลากตัวเองอยู่ตลอด..
แต่..ผมก็ไม่สามารถขยับได้เลย..และตายังคงมืดสนิทเหมือนเดิม
ให้ตายสิ..ผมจะกลายเป็นอาหารของสัตว์ป่าหรอ..
โรมิยะ(นายเอก)
...ฮือ..//ร้องไห้
โรมิยะ(นายเอก)
แม่..แม่อยู่ไหน..
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาและสิ่งที่ผมเห็นก็คือใครบางคนที่กำลังลากผมไปในป่า...
โรมิยะ(นายเอก)
..หืม??!...//ตกใจ
โรมิยะ(นายเอก)
นี้!..คุณเป็นใครกัน!
โรมิยะ(นายเอก)
ปล่อยผมนะ!..//เอามือจับที่พื้น
โรมิยะ(นายเอก)
จะพาผมไปไหน?!..ปล่อยผมไปนะ!
???
//ปล่อยขาอีกฝ่ายที่ตัวเองลาก
???
เอาล่ะ..ทีนี้เงียบได้ยังโรมิยะ?
โรมิยะ(นายเอก)
หืม?..คุณรู้จักชื่อผมได้ยังไง?
คนตรงไหมผมทำไมถึงเหมือนผม?
โรมิยะ(นายเอก)
เดี๋ยว..คุณเหมือนผม??
โรมิยะ(นายเอก)
แต่..เป็นไปไม้ได้?..ผมจะมีสองคนได้ยังไง
???
อื่ม..ที่นายเห็นก็ตัวนายเองนิ?
ใช้..เขาพูดก็ถูกเขาเหมือนผมมาก?
แต่..ได้ยังไง?..ที่ผมจำได้คือ..ผมหัวกระแทกพื้นและก็..มาอยู่ตรงนี้
โรมิยะ(นายเอก)
คุณเป็นใครกันแน่..//คลานถอยหลังช้าๆ
โรมิยะ(นายเอก)
อะ..ก..ก็ใช้?
???
งั้น..นายเรียกฉันว่าโรมิ"จะ"แล้วกัน^^
โรมิยะ(นายเอก)
ชื่อ..ทำไม่ต้องคลายผมด้วย?
???
ฉันเหมือนนายไง..ตอนนี้พวกเราเป็นคนเดียวกัน
อะไรกันครับ..?..นี้มันเรื่องบ้าอะไร..ถึงมีผมอีกคนที่เรียกตัวเองว่าโรมิจะ..
???
ในเมื่อนายตื่นแล้ว..//ยื่นมือให้โรมิยะ
โรมิยะ(นายเอก)
//ยื่นมือไปจับมือโรมิจะ
โรมิยะ(นายเอก)
//ลุกขึ้นตามแรงดึง
โรมิยะ(นายเอก)
อะ?..อื่ม..
โรมิยะ(นายเอก)
แล้วแม่ผมละ..?
โรมิจะ
ก็...แม่นายถูกไฟเผาแล้วล่ะ
โรมิยะ(นายเอก)
หะ!?..ม..หมายความว่ายังไง!..//ตกใจ
โรมิจะ
ก็ที่พูดนั้นแหละ...
โรมิจะ
นายคงไม่หูดับตอนที่ฉันพูดว่าแม่นายถูกเผาหรอนะ?
โรมิยะได้ก้มหน้าก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาโดยที่เขาไม่รู้ตัว
โรมิยะ(นายเอก)
ท..ทำไม..//เริ่มน้ำตาไหล
โรมิจะ
เอาน่า//จับไหล่อีกฝ่าย
โรมิจะ
แม่นายอยากให้นายรอดนะ^^
โรมิจะ
จนต้องสู้กันในบ้านจนบ้านถล่มลงมาน่ะ
โรมิยะ(นายเอก)
//เอามือเช็ดน้ำตาช้าๆ
โรมิจะ
นายร้องไปก็ไม่ได้อะไรหรอกนะโรมิยะ
โรมิยะ(นายเอก)
แล้วคุณ..รู้ได้ยังไง..ว่าแม่ผมตายแล้ว..
โรมิจะ
อื่มม..จิตนายบอกไงก่อนนายวูบนะ..
โรมิจะ
นายเอาแต่คิดว่าตัวเองจะตายทำให้จิตของนายหลุดออกมาจากร่างไง
โรมิยะ(นายเอก)
จิตของผม?..
โรมิยะ(นายเอก)
สะแดงว่าคุณคือ..?
โรมิจะ
ใช้..ฉันเป็นจิตของนายและอีกอย่างฉันก็ยืมวิญญาณนายมาด้วยแค่ครึ่งนะ^^
โรมิยะ(นายเอก)
ย..ยืมวิญญาณ!?..
โรมิจะ
ยังไงฉันก็จิตนายจะเอาไปเท่าไหร่มันก็เป็นของนายเหมือนเดิมนั่นแหละ^^
โรมิยะ(นายเอก)
เออ...แล้วผมควรทำไงต่อละ..
โรมิจะ
อยากแลกเลยนายไม่จำเป็นต้องเห็นว่าฉันเป็นคนอื่น..
โรมิจะ
คิดซะว่าฉันเป็นเพื่อนนายแล้วกันและไม่ต้องพูดแบบนั้นกับฉันก็ได้^^
โรมิยะ(นายเอก)
.??..แน่ใจหรอ?
โรมิยะ(นายเอก)
ถ้างั้นก็.."นาย"..?
โรมิจะ
อา~..ฟังดูสบายหูดีเหมือนกัน^^
พวกเขาทั้งสองได้พูดคุยกับอยู่ในป่าเหมือนกับว่ากำลังเข้าใจตรงกันอยู่
🎄ฮูก!🎄
อา-..จิตหลุดจากร่าง5555
🎄ฮูก!🎄
จะเป็นยังไงต่อน่า~..
🎄ฮูก!🎄
อา-..ลืมบอกแฮะ..ถ้าอิโมจิตรงท้ายชื่อมันเหมือนกันแสดงว่าพวกเขาคู่กันนะ^^
🎄ฮูก!🎄
อย่าลืมกดไลค์ด้วยนะ!
พาไปส่ง
เวลาประมาณ:12:30แล้วในการพูดคุยกันของสองเด็ก
โรมิยะ(นายเอก)
แล้วนายออกมาได้ยังไงละ?
โรมิจะ
ก็..ตอนนายโดนกระแทกและความคิดในหัวนายมันกระทบกันอะนะ
โรมิยะ(นายเอก)
แล้วตอนนั้น..ฉันยังไม่ตายหรอ?
โรมิจะ
ไม่อะ..นายตาย..จนคอหัก^^
โรมิจะ
ฉันช่วยนายไว้ตอนนั้น
โรมิจะ
นายก็เลยสลบแทนคอหัก
โรมิยะ(นายเอก)
ก..ก็นึกว่าจะตายแล้วชะอีก..
โรมิยะ(นายเอก)
//เดินไปกอดโรมิจะ
โรมิจะ
นายก็อายุไม่เท่าไหร่เลยนิน่า..
โรมิจะ
จะตายก็คงดูน่าสงสารเกินไป^^
โรมิยะ(นายเอก)
...//ปล่อยกอด
โรมิยะ(นายเอก)
แล้ว...จะไปไหนต่อละ??
โรมิจะ
อา-..เรื่องนั้นก็ง่ายนะ
โรมิจะ
แค่เดินไปในเมืองใหญ่..เพื่อว่านายจะมีคนมาดูแล?
โรมิยะ(นายเอก)
แต่..ฉันยังไม่รู้ว่าทางไปเมืองใหญ่ไปทางไหนเลยนะ?
โรมิจะ
ฉันจะพานายไปเองน่า~
โรมิจะ
แต่ว่า..ยังเด็กมาเดินในเมืองใหญ่คนเดียวมันก็คงจะเป็นเป้าหมายของพวกผู้ใหญ่บางกลุ่ม..
โรมิยะ(นายเอก)
อื่ม...แม่ฉันเคยบอกว่าเมืองมีคนไม่ดีมากมายหลายแห่ง?...
โรมิจะ
^^แต่ยังไงชะ..นายยังมีฉันน่า
โรมิจะ
ไม่มีใครมาทำไรนายหรอก
โรมิจะได้เดินไปอีกทางของป่า
โรมิยะ(นายเอก)
//เดินตามโรมิจะ
ไม่นานนัก..ก็เจอกับจุดถนนใหญ่ที่เป็นทางแยก
โรมิยะ(นายเอก)
ทำไมไม่เห็นเมืองเลยละ?//มองช้าย,ขวา
โรมิจะ
เอาน่า..เดียวก็มีรถขนส่งผ่านมา..นายก็ขอพวกเขาติดรถเข้าเมืองเลย
โรมิยะ(นายเอก)
อะ?..แล้วนาย?..//หันไปมองโรมิจะ
โรมิยะ(นายเอก)
นี้!หายไปไหนแล้วอะ!?//มองหาโรมิจะ
ไม่ทันไร..ก็มีแสงรถบรรทุกขนาดใหญ่ตรงมาตามทาง
โรมิยะ(นายเอก)
..?//มอง,ถอยออกห่างถนน
คนส่งของ
.หืม?//มองดูกระจกรถ
คนส่งของ
มีเด็กอยู่ที่นี่ด้วยหรอ?//พูดในใจ,เหยียบเบรครถช้าๆ
รถบรรทุกขนาดใหญ่ได้หยุดลงข้างๆโรมิยะ
โรมิยะ(นายเอก)
..//มอง,กลัว
คนส่งของ
นี้หนู?..มาเดินทำอะไรดึกๆดื่นๆที่ทางแยกกัน?//มองลงมา
โรมิยะ(นายเอก)
อะ?..คือว่า..
"คุณครับ..พอดีจะพาผมไปที่เมืองใหญ่ได้ไหนครับ".
โรมิยะ(นายเอก)
เอ๊ะ?..//สะดุ้งเพราะตัวเองไม่ได้พูด
คนส่งของ
ออ?..อยากไปในเมืองอย่างนั้นหรอ?
คนส่งของ
พอดีเลยๆ..พี่ก็จะไปในเมืองใหญ่เหมือนกัน
โรมิยะ(นายเอก)
😶..เมื่อกี้..เราพูดหรอ?//พูดในใจ
คนส่งของ
ถ้าจะไปก็ขึ้นมาสิหนู//เปิดประตูรถให้
โรมิยะได้รีบเดินขึ้นไปนั่งข้างๆเบาะคนขับรถ
โรมิยะ(นายเอก)
ขอบคุณมากครับที่จะพาผมไปส่ง😊//ปิดประตูรถ
คนส่งของ
ไม่เป็นไรๆ..พี่ยินดีช่วย//ยิ้มให้โรมิยะ
คนขับรถได้ขับไปข้างหน้าเหมือนเดิม
🎄ฮูก!🎄
ลุงใจดีพาเด็กไปเมืองด้วย~
🎄ฮูก!🎄
ในเมืองจะน่ากลัวเปล่านะตอนกลางคืนเนี่ย😶
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
