คือฉันมีเรื่องจะพูดแต่ฉันก้ไม่ค่อยอยากจะพูดเพราะมันเป็นเรื่องครอบครัวแต่ฉันก้จะพิมพ์ให้อ่านคือเรื่องมีอยู่ว่า อาจารย์ของพ่อฉันมาถามพ่อว่าฉันชอบทำอะไรพ่อฉันก้ตอบไปว่าฉันเป็นคนที่ชอบแต่งนิยายอาจารย์ของพ่อฉันเขาก้เลยขอให้ฉันแต่งนิยายให้หน่อยและพ่อฉันก้มาพูดกับฉันว่าอาจารย์ที่ทำงานเขาจะขอให้แต่งนิยายให้หน่อยค่าตอบแทนคือ100บ.แต่ฉันไม่อยากแต่งเพราะฉันคิดอะไรเกี่ยวกับการแต่งแบบนี้ฉันก้เลยบอกพ่อไปว่าหนูไม่แต่งและฉันก้ไปนอนพอถึงตอนเช้าแม่ฉันกับพ่อฉันก้ไปทำงานแต่เมื่อคืนฉันดึกไปหน่อยฉันก้เลยตื่นเที่ยงฉันก้ตื่นมาดูหนังฉันก้ดูยันเย็นพอแม่ฉันกลับบ้านมาแม่ฉัยก้แถมว่านิยายแต่งไปถึงไหนแล้วฉันก้ตอบแม่ไปว่าหนูไม่ได้แต่งนิยายนะแม่ แม่ฉันก้มาพูดใส่ว่า ทำไมไม่แต่ง ตังเองช่วยทำให้เป็นประโยชน์หน่อยได้ไหมทั้งที่เป็นคนที่ชอบแต่งนิยายแต่งกับแต่งแบบเล่าอะไรแบบนี้ก้ทำเป็นแต่งไม่เป็นทำประโยชน์ก้ไม่ได้ถ้าแต่งแบบนี้ไม่เป็นก้พิมพ์ในโทรศัพท์และค่อยเขียนในกระดาษเขาให้ตั้ง100บ.ก้แค่แต่งนิยายแค่นี้แต่งให้เขาหน่อยไม่ได้รึไงทีแต่งนิยาย(แบบแชท)อีกแบบนึงยังแต่งได้เลยกับแต่งแค่นี้ก้ทำไม่ได้ถ้าเป็นแบบนี้ก้ไม่ต้องเล่นโทรศัพท์แค่แต่งใส่โทรศัพท์ก้ทำให้เขาไม่ได้แต่ตัวเองแต่งนิยาย(แบบแชท)อีกนึงยังแต่งได้ แต่งแต่ของปัญญาอ่อนไอของพวกปัญญาอ่อนไม่ต้องทำนะมันไม่มีประโยชน์แต่ไอพวกที่มีประโยชน์ก้ทำให้มันมากๆถ้าทำไม่ได้ก้ไม่ต้องมีโทรศัพท์พอแม่ฉันพูดจบแม่ฉันก็เดินไปอาบน้ำกับไปนอนตอนเวลามันตอน4ทุ่มนะ แม่พูดกับฉันแบบนี้มา2วันแล้วฉันก้ไม่รู้ว่าจะทำยังไงฉันก้เลยไม่ทำอะไรแต่พอฉันได้ฟังที่แม่พูดมาอยู่ดีๆน้ำตาฉันก้ไหลออกมาฉันก้เลยตัดสินใจว่าจะแต่งแต่ฉันก้ไม่รู้ว่าจะแต่งแนวไหนฉันก้ได้แต่นั่งคิดฉันเลยคิดขึ้นว่าถ้าแม่พูดแบบนั้นแล้วอาจารย์พ่อให้ฉันแต่งนิยายฉันก้เลยคิดที่จะแต่งเรื่องนี้ขึ้นมาฉันก้ได้มาแต่งเรื่องให้กับอาจารย์พ่อและก้แต่งให้ทุกคนอ่านค่า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
