ฉันจะสร้างโลกใบใหม่ให้เธอเอง
"1"
ขออนุญาตเจ้าของภาพทุกท่านนะคะ
เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงเเค่จินตนาการของผู้เขียนเพียงเท่านั้นนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม
// :การกระทำ
( ):คิดในใจ
{ }:กระซิบ
นะคะ
ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่านนะคะ😁
ผมเคยได้เจอกับผู้หญิงคนนึงครับ
ตอนนั้นเธอสดใสเเละร่าเริงมาก
เราอยู่บ้านข้างๆกันมาก่อน
เเล้วเธอก็ย้ายออกไปเพราะเหตุผลบางอย่าง
ในระหว่างการเติบโตของผมผมพยายามตามหาเธอมาโดยตลอด
เเต่ไม่รู้ว่าเธอจะตามหาผมบ้างมั้ย เเล้วเธอในตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ
มาวิน(พระเอก)
//เดินเข้ามา
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
//เดินเข้ามา
เป็นทุกอย่าง
นศ.ญ.:กรี๊ดดดดด เเกพี่มาวินหล่อมาก
เป็นทุกอย่าง
นศ.ญ.:จริงเเก เเต่พี่เซฟก็หล่อไม่เเพ้เลยนะ
เป็นทุกอย่าง
นศ.ช.:ไม่เห็นหล่อเลย ฉันหล่อกว่าตั้งเยอะ😏
เป็นทุกอย่าง
นศ.ญ.:เเหวะ!หล่อให้เท่าพี่มาวินก่อนค่อยมาพูดเนอะ//เดินไป
เป็นทุกอย่าง
นศ.ช.:ชิ//เดินไป
มาวิน(พระเอก)
(เธอจะมาเรียนที่นี้ด้วยหรือป่าวนะ)//พยายามมองหา
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
เห้ยๆ ยังไม่เลิกตามหาอีกเหรอวะ นี้ปี1เเล้ว
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
มึงตามหาเขาตั้งเเต่ม.1ปะ ที่ไปรบเร้าให้พ่อเเม่ช่วยหาที่อยู่เธอคนนั้นอะ5555//กอดคอ+ขำ
มาวิน(พระเอก)
พอได้ละๆ//ดันอีกคนออก
เเล้วทั้ง2ก็เดินไปนั่งที่โต๊ะประจำของตนเอง
บลู(นางเอก)
//เดินผ่านโต๊ะที่พระเอกนั่ง+เดินก้มหน้า
มาวิน(พระเอก)
(คงไม่ใช่หลอกมั้ง ถ้าเป็นเธอจริงคงจะร่าเริงกว่านี้)
ถ้าถามว่าทำฉันถึงเดินคนเดียว
เเต่ฉันก็ชินเเล้วเเหละ พ่อเเม่ฉันก็ไม่มี
ฉันอยู่ตัวคนเดียวมาโดยตลอดค่ะ หาเงินเลี้ยงตัวเองมาโดยตลอดตั้งเเต่ที่ฉันอยู่ม.4
เพราะมีเหตุการที่ทำให้ฉันต้องเสียทุกอย่างไป
บลู(นางเอก)
//เดินก้มหน้าไปที่ใต้ต้นไม้
บลู(นางเอก)
//นั่ง+เอาหูฟังขึ้นมาฟัง
บลู(นางเอก)
เหนื่อยจัง//ปิดตาลง
มาวิน(พระเอก)
//เดินเข้ามา+มองหน้าบลู
มาวินได้เเต่มองหน้าของบลูเเละพิจารณาว่าใช่หรือไม่ใช่เธอคนนั้นของเขา
เพราะหน้าตาของบลูนั้นคล้ายคลึงกับเธอคนนั้นของเขามาก
ทั้ง2ต่างตกใจกันเเละถอยออกจากกันอย่างไว
บลู(นางเอก)
นะ..นายเป็นใครมาจ้องหน้าฉันทำไม
มาวิน(พระเอก)
อะ...เออ คือผมเเค่เดินผ่านมาเเล้ว เเล้ว..
มาวิน(พระเอก)
(เอาไงต่อดีวะ)
มาวิน(พระเอก)
อ๋อ! ผมเห็นมีอะไรติดบนหัวคุณผมเลยเอาออกให้//ยิ้มเจื่อน😅
บลู(นางเอก)
(เชื่อใจได้ป่าววะ)
บลู(นางเอก)
(บนโลกนี้เรายังมีคนที่ไว้ใจได้อีกเหรอ)
บลู(นางเอก)
//จะรีบเดินออกไป
มาวิน(พระเอก)
เดี๋ยวคุณๆ//รีบจับเอาไว้
บลู(นางเอก)
ปะ..ปล่อยนะ//เริ่มมีอาการสั่นๆ
มาวิน(พระเอก)
ผมขอโทษๆ//รีบปล่อย
มาวิน(พระเอก)
ผมเเค่อยากทำความรู้จัก
มาวิน(พระเอก)
(เเค่ถามชื่อเท่านั้น เราก็จะมั่นใจได้อีกระดับว่าใช่หรือไม่ใช่)
มาวิน(พระเอก)
คุณชื่ออะไรเหรอครับ
มาวิน(พระเอก)
บอกผมได้มั้ย
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
ไอวินมาทำอะไรตรงนี้วะ//กำลังเดินมา
บลู(นางเอก)
//รีบเดินออกไป
"2"
ขออนุญาตเจ้าของภาพทุกท่านนะคะ
มาวิน(พระเอก)
(ใช่จริงๆด้วย)
มาวิน(พระเอก)
(ฉันเจอเธอเเล้วบลู)
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
มึงบ้าปะเนี้ยยืนยิ้มอยู่คนเดียว
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
เห้อ กูไปละ//ส่ายหัว+เดินไป
มาวิน(พระเอก)
เอ้า//เกาหัวตัวเอง+เดินตามไป
บลู(นางเอก)
(จะว่าไปเขาก็น่าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน)
บลู(นางเอก)
//นั่งคิดไปสักพัก
บลู(นางเอก)
ต้องรีบไปเเล้ว//วิ่ง
มาวิน(พระเอก)
//หันไปเห็นบลู
มาวิน(พระเอก)
(เรียนคณะเดียวกันเหรอเนี้ย)//ยิ้ม
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
(ชักน่ากลัวละอยู่ๆก็ยิ้ม)
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
//นอนต่อ
มาวิน(พระเอก)
//ลุกไปนั่งกับบลู
บลู(นางเอก)
อืม//หันกลับไป
มาวิน(พระเอก)
ครั้งที่เเล้วฉันยังไม่ได้บอกชื่อฉันเลย
มาวิน(พระเอก)
ฉันชื่อมาวินนะ
มาวิน(พระเอก)
หรือจะเรียกสั้นๆว่าวินก็ได้//ยิ้ม
มาวิน(พระเอก)
เธอ...จำฉันได้มั้ย
บลู(นางเอก)
ได้สิก็เจอกันเมื่อเช้า//ตายังมองกระดาน
มาวิน(พระเอก)
ไม่ใช่อย่างงั้น..
มาวิน(พระเอก)
...ชั้งมันเถอะ
มาวิน(พระเอก)
(เธอคงจะจำไม่ได้สินะ)
มาวิน(พระเอก)
(เเต่ไม่เป็นไรฉันเจอเธอเเล้ว ฉันจะทำให้เธอจำได้เอง)
มาวิน(พระเอก)
//นั่งมองหน้าบลู
บลู(นางเอก)
(ชื่อมาวินเหรอคุ้นมาก)
บลู(นางเอก)
(เเล้วเขาจะมองอะไรเรานักหนาเนี้ย)
บลู(นางเอก)
(อึดอัดนะเว้ยยย)
มาวิน(พระเอก)
ไปกินข้าวกับพวกฉันมั้ย
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
ไปด้วยกันปะๆ ไปด้วยกันหลายคนสนุกดี
มาวินเล่าเรื่องที่บลูคือคนที่มาวินตามหาให้เซฟฟังเเล้วนะคะ
บลู(นางเอก)
เออ ไม่เป็นไรดีกว่า
บลู(นางเอก)
ฉันชอบกินข้าวคนเดียวหนะ
บลู(นางเอก)
ขอตัว//เดินออกไป
มาวิน(พระเอก)
(เมื่อก่อนเธอไม่เป็นเเบบนี้นิ)
มาวิน(พระเอก)
(เธอไปเจออะไรมากันเเน่)
มาวิน(พระเอก)
//นึกถึงตอนที่จับตัวบลูเเล้วบลูตัวสั่น😕
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
โดนปฏิเสธครั้งเเรกสินะ หึๆ
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
เดี๋ยวก็ชินๆ
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
เพราะดูถ้าจะโดนอีกเยอะ
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
(เธอดูตั้งกำเเพลงไว้สูงมาก)
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
(งานยากเเล้วเเหละไอวิน)
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
ไป ไปกินข้าวกันดีกว่า
มาวิน(พระเอก)
ไอเซฟกูจะทำไงดีวะ
มาวิน(พระเอก)
เธอดูเปลี่ยนไปมาก
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
เธอคงจะไปเจอเรื่องเเย่ๆมาเเล้วไม่กล้าไว้ใจใครหรือป่าว
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
ดูจากถ้าทางเเล้วก็ที่มึงเล่ามา
มาวิน(พระเอก)
เเต่มีอีกเรื่อง
มาวิน(พระเอก)
ตอนนั้นกูไปจับตัวบลูไม่ให้บลูหนีกูไปอะ
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
อ่า เเล้วไงต่อ
มาวิน(พระเอก)
ตอนนั้นเธอตัวสั่นๆ
มาวิน(พระเอก)
เหมือนกลัวกูเลยอะ
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
โหหห มึงคนที่เพิ่งเจอกันอยู่ๆมาจับตัวก็กลัวกันทั้งนั้นอะ
เซฟ(เพื่อนพระเอก)
บางที่เธออาจจะคิดว่ามึงเป็นโรคจิตก็ได้555//ขำ
มาวิน(พระเอก)
ไม่ตลกเว้ย//กินข้าวต่อ
บลู(นางเอก)
//กลับมาถึงบ้าน
บลู(นางเอก)
//ล้มตัวลงนอน+มือเกยหน้าผาก
บลู(นางเอก)
หนูคิดถึงที่สุดเลย ฮึก..//ร้องไห้
บลู(นางเอก)
ว่าหนูจะเอาคนที่ทำให้ครอบครัวเราเป็นเเบบนี้มาชดใช้ให้ได้
บลู(นางเอก)
ไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม
บลู(นางเอก)
ได้เวลาไปทำงานพิเศษเเล้วหละ
"3"
ขออนุญาตเจ้าของภาพทุกท่านนะคะ
บลู(นางเอก)
รับอะไรดีคะ//จะเขียนเมนู
เป็นทุกอย่าง
เอา€&$#*£€£ 1ที่ค่ะ
บลู(นางเอก)
ค่ะ รอสักครู่นะคะ//เดินออกไป
ฉันทำงานอยู่ที่นี้มาตั้งเเต่ยังไม่เข้ามหาลัยเลยค่ะ
กว่าฉันจะขอทำงานที่นี้ได้ เเทบขาดใจ
ฉันได้เงินมาไม่มากนักหรอก เเต่ก็พอที่จะเลี้ยงตัวเองให้อยู่ลอดได้
บลู(นางเอก)
มาเเล้วค่ะ//วางอาหาร
เป็นทุกอย่าง
หน้าตาหน้าทานมากเลยค่ะ//ยิ้ม
จริงๆฉันก็เป็นคนยิ้มไม่ค่อยเก่งหรอก ตั้งเเต่เหตุการนั้น
ระหว่างที่มาวินกำลังเดินไปขึ้นรถ หลังจากกินข้าวเสร็จ
มาวิน(พระเอก)
//หันไปเห็นบลูที่เดินไปเสริฟอาหารให้ลูกค้าในร้าน
บลู(นางเอก)
มาเเล้วค่ะ//วางอาหาร
เป็นทุกอย่าง
หน้าตาหน้าทานมากเลยค่ะ//ยิ้ม
มาวิน(พระเอก)
(นี้เธอยิ้มเหรอ ฉันไม่ได้เห็นมันมานานมาก)
มาวิน(พระเอก)
(เเต่ดูจากไกลๆก็รู้ว่าฝืน)//ขำเบาๆ
มาวิน(พระเอก)
(เดี๋ยวนะ นี้เธอทำงานพิเศษอยู่เหรอ)
มาวิน(พระเอก)
(บ้านเธอรวยนิ)
มาวิน(พระเอก)
(ที่ปฏิเสธเรานี้คือ มาทำงานหรือป่าวนะ)
เป็นทุกอย่าง
คนขับรถ:คุณชายครับ ไม่ขึ้นรถเหรอครับ
เเล้วรถของมาวินก็ขับออกไป
บลู(นางเอก)
//เห็นมาวินเเต่ทำเป๊นไม่เห็น
บลู(นางเอก)
(เขาต้องการอะไรจากฉันกันเเต่)
บลู(นางเอก)
//เดินเข้าบ้าน
นี้คือสมบัติชิ้นสุดท้ายของพ่อเเม่ฉันที่เหลืออยู่
ถึงบ้านมันจะเล็กกว่าบ้านที่เคยอยู่มา
เเต่มันก็ถือว่าเป็นที่พักที่ให้ความอบอุ่นกับฉันได้
ฉันอยู่ได้ เเค่นี้สบายมาก
บลู(นางเอก)
//นั่งทำงานที่อาจารณ์สั่งในคาบ
บลู(นางเอก)
//นั่งหาข้อมูลต่อ
ฉันกำลังหาข้อมูลของคนที่ทำลายครอบครัวของฉันอยู่ค่ะ
ถ้าให้ย้อนกลับไปหละก็ฉันคงจะทำอะไรได้มากกว่านี้ไม่ใช่เเค่ยืนมอง
ฉันได้ย้ายออกมาจากบ้านหลังนึงที่เปลียบเสมือนความสุขของฉัน
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
เธอจะไปเเล้วจริงๆเหรอ//จะร้อง
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
ไม่ไปได้มั้ยอะ ฮึก...//ร้องไห้
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
ไม่ได้หรอก พ่อเเม่ฉันไปฉันก็ต้องไปด้วยสิ//ยิ้ม
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
ฮึก..ฮือออออ//ร้องหนัก
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
โอ๋ๆ ไม่เอาไม่ร้องนะ วินโตเเล้ววินจะมาร้องเเบบนี้ไม่ได้นะ
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
หมดหล่อกันพอดี//หันไปทางอื่น
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
//หยุดร้อง
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
งั้นๆ สัญญากับฉันนะว่าจะกลับมาเจอกันอีก
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
อื้มได้
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
เเล้วถ้าเรากับมาเจอกันอีกครั้งฉันจะบอกอะไรเธอบางอย่างด้วย
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
ตอนนี้ไม่ได้เหรออ//อ้อน
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
อึก//😳
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
ไม่ได้ๆ
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
อื้ม ก็ได้
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
เราจะรอนะ☺
เเม่นางเอก
บลูลูกไปกันได้เเล้ว
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
ค่ะๆ//วิ่งไปขึ้นรถ
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
//โบกมือ👋
มาวิน(พระเอกตอนเด็ก)
//โบกมือ👋
เเม่พระเอก
พวกคุณมีปัญหาอะไรกันหรือป่าวถึงได้ย้ายออก
พ่อพระเอก
ให้พวกเราช่วยได้นะ
พ่อนางเอก
อ๋อ ไม่เป็นไรครับๆ
เเม่นางเอก
เเค่นี้เราก็เกรงใจจะเเย่เเล้ว😅
เเม่พระเอก
ไม่ต้องเกรงใจค่ะ ฉันเต็มใจ
เเม่นางเอก
ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ
เเม่พระเอก
งั้นเดินทางปลอดภัยนะคะ
พ่อพระเอก
เดินทางปลอดภัยนะครับ
เเล้วครอบครัวของฉันก็ได้จากออกมา
เเม่นางเอก
ถึงบ้านมันจะเล็กไปหน่อย
เเม่นางเอก
เเต่มันจะเป็นบ้านที่ให้ความอบอุ่นกับพวกเราตั้งเเต่นี้ไปนะ
พ่อนางเอก
หนูอยู่ได้ใช่มั้ยบลู
บลู(นางเอกตอนเด็ก)
ได้สิคะ☺
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
