ฮูหยินผู้นี้จะกลับมาแย่งสามีคืน
ตอนที่ 1 เมื่อ10ปีก่อน
ข้ากับเขาได้ร่วมเข้างานวิวาห์ด้วยกันอย่างไม่เต็มใจ มีเพียงแค่ข้าที่ดูเหมือนจะชอบเขาแค่ฝ่ายเดียว
ตปก.ช
ขอเชิญท่านทั้งคู่คำนับฟ้าดิน
เฟยหง(พระเอก)
//คำนับ+ไม่เต็มใจ
ข้าพยายามมองหน้าเขา แต่แค่เสี้ยวหางตาเขาก็ไม่ยอมสนใจข้า
อย่างกับข้าเป็นผู้บังคับเขา
มู่เฉิน(นายเอก)
ท่านไม่คิดจะทำกระไรเลยรึ
เฟยหง(พระเอก)
ให้ข้าคิด//มองนายเอก
เฟยหง(พระเอก)
คิดจะทำเรื่องแบบนั้นกับเจ้าน่ะหรือ
เฟยหง(พระเอก)
ฝันกลางวันอยู่รึไง//ลุกขึ้น
เฟยหง(พระเอก)
//จ้องมองมู่เฉินด้วยสายตาเย็นชา
เฟยหง(พระเอก)
ข้าไม่ยอมทำกับเจ้าหรอก
มู่เฉิน(นายเอก)
เพราะว่าข้าไม่ใช่สตรีรึ
มู่เฉิน(นายเอก)
ท่านถึงได้เกลียดข้าเช่นนี้
เขามองข้าด้วยสายนั้นเช่นนั้นอีกแล้ว
เฟยหง(พระเอก)
ตั้งแต่ที่ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ใช่สตรี ข้าก็ไม่อยากร่วมหลับนอนกับเจ้าอีก//ย.ช
มู่เฉิน(นายเอก)
แล้วท่านจะให้ข้าทำอย่างไร
มู่เฉิน(นายเอก)
ท่านถึงจะพึงพอใจ//น้ำตาคลอ
เฟยหง(พระเอก)
//จับคางนายเอก+ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
เฟยหง(พระเอก)
งั้นเจ้าก็ลองไปตายแล้วเกิดใหม่ให้ข้าดูสิ
เฟยหง(พระเอก)
ข้าถึงจะพอใจ
เฟยหง(พระเอก)
//สบัดมือออก
มู่เฉิน(นายเอก)
//น้ำตาไหล
เฟยหง(พระเอก)
ช่างน่าสมเพชยิ่งนัก
ดวงตาคู่นั้นของเขาไม่แม้แต่จะหันมามองข้าที่นั่งอยู่บนเตียงนอนเลยสักนิดเดียว
ตั้งแต่นั้นมาข้ากับเขาก็ไม่เคยได้หลับนอนกันอีกเลย
นอกซะจากพระสนมรองที่แต่งเข้ามาหลังข้าได้
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
ยกน้ำชาให้ฮูหยิน
เหมยลี่(พระสนมรอง)
//ยกน้ำชา
ถิงถิง(พระสนมรอง)
//ยกน้ำชา
มู่เฉิน(นายเอก)
ท่านพี่ข้าเป็นอย่างไรบ้าง
ถิงถิง(พระสนมรอง)
ท่านพี่ดีกับข้ามากเพคะ
เหมยลี่(พระสนมรอง)
ข้าก็เช่นกันเพคะ
มู่เฉิน(นายเอก)
อืม//ถอนหายใจ
มู่เฉิน(นายเอก)
//น้อยใจหน่อยๆ
เหมยลี่(พระสนมรอง)
ตั้งแต่ที่ข้าเข้าวังมา
เหมยลี่(พระสนมรอง)
ข้าไม่เคยเห็นท่านพี่เข้ามาในจวนมู่ในนะเพคะ
เหมยลี่(พระสนมรอง)
เพราะเหตุใดกัน
ถิงถิง(พระสนมรอง)
ข้าก็อยากรู้เช่นกัน
มู่เฉิน(นายเอก)
คิดว่าเป็นผู้ใดกัน
มู่เฉิน(นายเอก)
ถึงได้กล้าถามกับข้าเช่นนี้
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
สามหาวสิ้นดี
ถิงถิง(พระสนมรอง)
ข้าต้องขอประทานอภัย//ก้มหน้า
เหมยลี่(พระสนมรอง)
หรือเป็นเพราะรู้ว่าฮูหยินเป็นบุรุษรึเพคะ//เยาะเย้ย
เหมยลี่(พระสนมรอง)
ท่านพี่ถึงไม่กล้ามาเพราะอา-//ถูกแทรก
มู่เฉิน(นายเอก)
ข้าพึ่งรู้ว่าคนสกุลเหมยมีกิริยามารยาทเช่นนี้
เหมยลี่(พระสนมรอง)
ขออภัยเพคพะ//เสียอารมณ์
มู่เฉิน(นายเอก)
ถ้าไม่มีกระไรแล้วก็กลับไปได้แล้ว//ตะหงิด
มู่เฉิน(นายเอก)
ข้าอยากพักผ่อน
มู่เฉิน(นายเอก)
ต้าหนิง ฉีหนิงส่งแขก!
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
เชิญเพคะ
เหมยลี่(พระสนมรอง)
//เดินกระฟัดกระเฟียด
ถิงถิง(พระสนมรอง)
//รู้สึดผิด
มู่เฉิน(นายเอก)
พวกนางไปกันหมดแล้วรึ
ต้าหนิง(สนมนายเอก)
ท่านเป็นกระไรบ้างเจ้าคะ
มู่เฉิน(นายเอก)
เจ้ากลับไปพักผ่อนเถิด
ต้าหนิง(สนมนายเอก)
เจ้าค่ะ//ออกไป
ตอนที่ 2 ที่บอกว่างานมงคล
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
ท่านชาย
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
ท่านชายเจ้าคะ//วิ่ง
มู่เฉิน(นายเอก)
กระไร มีเหตุอันใดถึงได้วิ่งมาอย่างกับมีเรื่อง
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
มีเจ้าค่ะ
มู่เฉิน(นายเอก)
เรื่องกระไร
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
คุณท่านให้หม่อมฉันเชิญคุณชายไปที่ท้องพระโรง
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
//หายใจหอบ
มู่เฉิน(นายเอก)
//นั่งนิ่งเงียบ
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
ยังบอกอีกว่าให้รีบโดยด่วนเจ้าค่ะ เป็นเรื่องมงคล
มู่เฉิน(นายเอก)
เหตุใดพวกเขาถึงไม่บอกข้าล่วงหน้า
มู่เฉิน(นายเอก)
แล้วต้าหนิงล่ะ
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
ข้าไม่เห็นนางตั้งแต่เช้าเจ้าค่ะ
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
ไปหาที่ไหนก็ไม่เจอ
มู่เฉิน(นายเอก)
คงจะไม่ทันการเสียแล้ว
มู่เฉิน(นายเอก)
//คิ้วขมวด
มู่เฉิน(นายเอก)
เจ้าแต่งตัวให้ข้าที
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
เจ้าค่ะ//เดินไปหยิบชุด
ตปก.ช
ฮูหยินเสด็จ!!//ตะโกน
สายตาในท้องพระโรงจ้องมองมาที่ข้า
มู่เฉิน(นายเอก)
//เดินขึ้นบัลลังก์
เฟยหง(พระเอก)
//นั่งนิ่งเงียบ+ย.ช
มู่เฉิน(นายเอก)
เหตุใดท่านถึงไม่บอกเกี๋ยวกับงานมงคลกับข้าเช่นนี้
เฟยหง(พระเอก)
ข้าไม่ได้สังเกตุว่ายังมีเจ้าอยู่
เฟยหง(พระเอก)
//ย.ช+ไม่สบตา
มู่เฉิน(นายเอก)
แล้วเป็นงานมงคลเรื่องกระไรหรือ
มู่เฉิน(นายเอก)
//กวาดสายตามองรอบๆ
มู่เฉิน(นายเอก)
ถึงได้มีแต่พรมแดง ผ้าแดงเช่นนี้
ตปก.ช
สนมเอกต้าหนิงเสด็จ!!
มู่เฉิน(นายเอก)
//หันควับ+อึ้ง
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
//เดินเข้ามา
นี่คืองานที่ท่านบอกว่ามงคลน่ะหรือ...
การที่เอาสนมของข้ามารับตำแหน่งของสนมเอกน่ะหรือ
พวกท่านไปมีความสัมพันธ์ตั้งแต่เมื่อใดกัน...
มู่เฉิน(นายเอก)
//มองหน้าพระเอก
มู่เฉิน(นายเอก)
นี่หรือที่บอกว่ามงคล
เฟยหง(พระเอก)
เจ้าชอบใช่ไหม//ยิ้มเยาะ
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
//เดินมาหยุดต่อหน้าทั้งสอง
ตปก.ช
เชิญท่านเฟยหงมอบตำแหน่งให้นางเป็นสนมเอกได้อย่างเป็นทางการ
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
ข้าขอฝากตัวด้วย//ยิ้ม
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
//ก้มคำนับ
ถิงถิง(พระสนมรอง)
(เหตุใดนางได้เป็นถึงสนมเอกเล่า ไม่ให้เกียรติฮูหยินเลย)
มู่เฉิน(นายเอก)
//นั่งนิ่ง เก็บอาการ
มู่เฉิน(นายเอก)
//เจ็บปวดใจ
มู่เฉิน(นายเอก)
(ต่ำช้าสิ้นดี!)
เสนาบอดี:ขอเชิญฮูหยินมอบของกำนัลเพื่อรับเข้าตำแหน่งอย่างเป็นทางการ
มู่เฉิน(นายเอก)
//หยิบปิ่นปักผมให้
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
//รับ
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
//เหลือบสายตามองปิ่นที่อยู่บนหัวของนายเอก
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
ข้าอยากได้ปิ่นที่อยู่บนศรีษะของท่าน
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
ถ้าไม่ว่ากระไร
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
ท่านสามารถให้ข้าได้หรือไม่
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
//ยิ้มเยาะ
มู่เฉิน(นายเอก)
//ร้อนผ่าว
มู่เฉิน(นายเอก)
กระไรนะ//หันมองพระเอก
มู่เฉิน(นายเอก)
แต่นี่คือสิ่งที่ท่านมอบให้ข้าไม่ใช่รึ!
มู่เฉิน(นายเอก)
มันควรจะเป็นของข้า
เฟยหง(พระเอก)
แค่กับปิ่นอันเดียว ข้าหาให้เจ้าใหม่ได้มิใช่รึ//จ้องเขม็ง
มู่เฉิน(นายเอก)
(ข้าทนมามากพอแล้ว)
มู่เฉิน(นายเอก)
//กระชากหัวต้าหนิง
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
อ๊ะ!
มู่เฉิน(นายเอก)
เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร!
มู่เฉิน(นายเอก)
ถึงมีสิทธิ์จะมาเอาของของข้า
มู่เฉิน(นายเอก)
คิดว่าใหญ่มาจากไหน
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
อ๊ะ ข้าเจ็บนะ
เฟยหง(พระเอก)
หยุด!//ลุกขึ้น
ทุกคนในท้องพระโรงตกใจพร้อมกับมองมาที่ข้า
มู่เฉิน(นายเอก)
เจ้าคิดว่าแค่เจ้าได้เลื่อนตำแหน่งเป็นสนมเอก
มู่เฉิน(นายเอก)
แล้วจะมีอำนาจมากกว่าข้างั้นรึ
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
ท่านเฟย ช่วยหม่อมฉันด้วยเพคะ
เฟยหง(พระเอก)
ที่นี่คือท้องพระโรง
เขาตะโกนออกมาตอนที่ข้าเผลอตัว แล้วจากนั้นนางก็...
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
//แกล้งตกบันได
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
ว๊ายยย!!!
มู่เฉิน(นายเอก)
//ช๊อก+อึ้ง
มู่เฉิน(นายเอก)
ข้าไม่ได้ทำ
มู่เฉิน(นายเอก)
//เสียใจ+อึ้ง
ไม่คิดว่านางจะลงทุนขนาดนี้
ต้าหนิง(พระสนมเอก+นางสนมเก่า)
เจ็บ...เจ็บขาจัง
เฟยหง(พระเอก)
แค่เรื่องปิ่นเจ้าต้องทำถึงขนาดนี้เลยรึ
มู่เฉิน(นายเอก)
ข้า..ข้า//กระวนกระวาย+น้ำตาคลอ
เฟยหง(พระเอก)
เจ้าเคยรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นหรือไม่//เดินเข้าเข้าใกล้ๆ
มู่เฉิน(นายเอก)
ท่านคิดจะทำกระไร//ตะหงิดใจ
มู่เฉิน(นายเอก)
//สุดบันไดชั้นสูง
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
คุณชาย!
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
คุณชายเจ้าคะ//รีบพุ่งตัวเข้าไปหา
คนสองคนตกบันไดเหมือนกัน แต่เปลี่ยนกันแค่คนละเวลา
เฟยหง(พระเอก)
//เดินลงมาหามู่เฉิน
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
//โอบตัวนายเอก
ฉีหนิง(นางกำนัลนายเอก)
เป็นกระไรไหมเพคะ//น้ำตาคลอ
มู่เฉิน(นายเอก)
//เลือดไหล
เฟยหง(พระเอก)
//มองด้วยสายตาขยะขแยง
เฟยหง(พระเอก)
//เดินไปโอบตัวต้าหนิง
ทุดท้ายแล้วข้าก็มิเหลือใคร แม้แต่คนที่ข้ารักก็ไม่แม้แต่จะเหลียวแล..
หยุมหัวพระเอกมั้ยคะพรี่ๆ
แจกบัตรคิวหยุมหัวพระเอกคร่า
ตอนที่ 3 ถูกกำหนด
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
อะไรวะ!
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
น้ำเน่าฉิบหาย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
คนดูก็เยอะ แต่ได้คะแนนน้อย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
แค่สองตอนนะยังน้ำเน่าได้ขนาดนี้
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ตอนที่เหลือคงน้ำเน่าของเน่าๆเลยมั้ง
ซีรีย์เรื่อง หมื่นลี้ก็มิอาจเอื้อมได้
สร้างจากเรื่องจริง
เป็นเรื่องเกี่ยวกับฮูหยินที่ได้แต่งงานกับเฟยหงผู้เย็นชา แต่วันหนึ่งเฟยหงกลับมีความสัมพันธ์กับนางสนมของเขา จนนางสนมได้เลื่อนขั้นเป็นพระสนมเอกอย่างไม่ทันที่ตนจะรู้ข่าว สุดท้ายต้องมาจบชีวิตโดยการx่าตัวxาย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
หุ่ยหนานนะหุ่ยหนาน!//ชื่อผู้กำกับ
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ทำซีรีส์ออกมาได้แย่สุดๆ
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ขอแบนชั่วคราว
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//ยืนรอรถเมล์
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//เล่นโทรศัพท์ชิวๆ
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//ละจากโทรศัพท์
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
มีอะไรหรือเปล่า?
เด็ก
พี่ช่วยพาผมข้ามไปฝั่งนั้นได้ไหมครับ
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//มอง
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
อืม ได้สิ
:หน้าตาก็ดี ไม่น่าเป็นบ้าเล๊ย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//เอะใจ+มองคนนินทา
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
จับมือพี่เอาไว้นะ
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//พาข้ามถนน
ทุกคนมองไม่เห็นเด็กคนนั้น...
มีแต่เขาที่เห็นเพียงคนเดียว
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//เดินมองตรง
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
แล้วหนูจะไปไหนล่ะ
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ให้พี่ไปส่งมั้ย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
เผื่อเราได้ไปที่เดียวกัน
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//สงสัย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//หันไปมอง
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
หายไปไหนเนี่ย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//อยู่กลางถนน
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
(ทำไมฉันถึงยืนนิ่งล่ะ ในจังหวะที่จะถูกชนนี่มันอะไรกัน)
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//ตุย
รถบรรทุกวิ่งมาด้วยความเร็วแสง เกิดเบร็คแตกไม่สามารถควบคุมได้ ชนร่างชายหนุ่มที่ยืนอยู่กลางถนนจนตุย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//ลืมตา
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ที่นี่คือ...
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ฉันตายแล้วเหรอ?
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ฝันรึไงกันเนี่ย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//มองรอบตัว
:ท่านตายแล้วยอมรับความจริงหน่อย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ไม่จริงโว้ยย!!
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ฉันยังอยากใช้ชีวิตต่อ
:ข้าก็อยากให้ท่านไปใช้ชีวิตต่อเช่นกัน
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ทำไมล่ะ
:ท่านถูกกำหนดมาให้อยู่บนโลกหนึ่ง
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
บ้าบออะไรกันเนี่ย!!!
:ที่ที่ท่านจะไปเกิดใหม่คือร่างองค์ชาย มู่เฉิน ผู้ป่วยเป็นโรคหัวใจตั้งแต่เกิด
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//คุ้นๆ
:ท่านสามารถทำกระไรก็ย่อมได้ ขอแค่มู่เฉินมีความสุขก็พอ
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//ไม่คุ้นแต่ใช่เลย
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
แต่ถ้าภารกิจเสร็จแล้ว ฉันจะได้กลับร่างเดิมใช่ไหม
:ไม่ เพราะร้างนั้นได้สูญเปล่าไปแล้ว ถึงท่านกลับไป ก็เป็นแค่วิณญาณก็เท่านั้น
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//ถอนหายใจ+คิด
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
งั้นก็ได้
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
ไหนๆก็ไม่มีทางให้ไปอยู่แล้ว
ห่าวชวน(นายเอกปัจจุบัน)
//หลับตา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
