ไดอารี่ถึงคุณแม่ผู้น่ากลัว
ไดอารี่วันที่1 คุณแม่ใต้ต้นไม้
คาญ
ถึงไดอารี่:
วันนี้ฉันพึ่งทิ้งกล่องภาพวาดเก่าๆไป เพราะว่ามันรกห้องเต็มไปหมดเลย ถึงจะเสียดายแต่ก็ต้องทำเพื่อความสะอาดล่ะนะ จะวาดใหม่ตอนไหนก็ได้นี่นา! ยังไงพวกนั้นมันก็แค่ภาพวาดห่วยๆสมัยก่อนที่ไม่สำคัญมากอยู่แล้ว
คาญ
ยังไงก็ตาม ฉันสังเกตเห็นเรื่องประหลาดบางอย่าง พึ่งจะสังเกตเห็นวันนี้เลยล่ะ!!
คาญ
ทำไมคุณแม่ถึงชอบไปยืนตรงใต้ต้นไม้สองต้นนั้นจัง? ไอ้เจ้าสองต้นนั้นที่อยู่หน้าบ้านน่ะ มันอยู่มาตั้งแต่ที่ฉันจำความได้แล้ว
คาญ
แต่ที่ประหลาดก็คือ... เหมือนกับว่าคุณแม่จะไม่ได้แค่ไปยืนเฉยๆเนี่ยสิ
คาญ
จะว่าไปมันก็หลายครั้งแล้ว ที่ฉันเห็นคุณแม่บางทีก็ยืนใต้ต้นไม้ต้นนั้นแล้วพูดอะไรก็ไม่รู้อยู่เป็นชั่วโมง พอคิดก็เริ่มชักจะน่ากลัวขึ้นมาแล้วสิ
คาญ
คุณแม่น่าจะกำลัง..ถูกผีสิง..อยู่ก็ได้..
คาญ
แต่การคุยคนเดียวมันก็ดูจะไม่แปลกเท่าไหร่นี่นา ขนาดตอนนี้ฉันเองก็คุยอยู่กับไดอารี่ ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลยเนอะ
คาญ
ฉันอาจจะคิดไปเองคนเดียวก็ได้ นอนดีกว่า
ไดอารี่วันที่2 คุณแม่ในห้องนอน
คาญ
ถึงไดอารี่:
ยิ่งฉันสังเกตพฤติกรรมในชีวิตประจำวันของคุณแม่มากขึ้น ฉันก็ยิ่งพบกับบางอย่างที่ประหลาดมากขึ้นเหมือนกัน
คาญ
น่าเสียดายที่ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม ..ไม่อย่างนั้นฉันจะเอาเรื่องหลอนนี่ไปคุยกับเพื่อนแล้ว!
คาญ
ถึงจะเหงาแต่อย่างน้อยฉันก็ยังมีแกเป็นเพื่อนนะ ไดอารี่
คาญ
ช่วงหลายวันมานี้ฉันมักจะได้ยินเสียงแปลกๆออกมาจากห้องของคุณแม่ในช่วงกลางคืน... ถึงมันจะไม่ได้ดังมากพอที่จะปลุกฉันให้ตื่นก็ตาม แต่ถ้าไม่ได้หลับอยู่ถ้าเอาหูแนบกำแพงหน่อยก็จะได้ยินแน่
คาญ
เป็นเสียงแบบ 'กุ๊กกั่กกุ๊กกั่ก'
คาญ
ประมาณนี้เลย ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันคือเสียงอะไรเหมือนกัน และไม่ได้กล้ามากพอที่จะถามคุณแม่ด้วยตัวเองด้วย แกกล้ามั้ยล่ะไดอารี่? ฉันว่าแกเองก็คงไม่กล้าเหมือนกันแหละน่า
คาญ
เป็นเสียงที่จะได้ยินช่วงกลางดึกเท่านั้น เป็นไปได้ว่าคุณแม่ไม่อยากให้ฉันได้ยินก็เลยเล็งเวลาที่ฉันอาจจะนอนหลับไปแล้ว
คาญ
แกคิดว่าคุณแม่กำลังทำอะไรหรอไดอารี่?
คาญ
น่าสงสัยมากเลยแฮะ.. เพราะตั้งแต่วันที่เสียงนี้เริ่มขึ้นทุกช่วงเวลากลางดึก คุณแม่ก็ใช้เวลาในห้องนอนของตัวเองนานขึ้น และจะออกมาแค่บางเวลาเท่านั้น
คาญ
ฉันเคยอ่านเจอในอินเตอร์เน็ตว่าปีศาจถูกแสงไม่ได้ มันก็เลยซ่อนตัวอยู่ในความมืดในช่วงกลางวันแล้วออกมาหากินแค่ช่วงกลางคืนเท่านั้น
คาญ
ซ่อนตัวจากแสงแดดอยู่รึเปล่า...?
ไดอารี่วันที่5 อาหารของคุณแม่
คาญ
ถึงไดอารี่:
สองวันมานี้เสียงแปลกๆจากห้องของคุณแม่หายไปแล้ว ว่าแต่เจ้าโนโน่หายไปไหนกันนะ ฉันไม่เห็นมันมาหลายวันแล้ว พวกสุนัขเนี่ยมันมีนิสัยที่จะหายไปจากบ้านแบบไม่กลับมาเลยแบบนี้หรอ?
คาญ
สงสารคุณแม่จัง พันผ้าพันแผลไว้เต็มมือไปหมดเลย แผลนั่นน่าจะเจ็บมาก
คาญ
แต่สตูวว์เนื้อที่แม่ทำคืนนี้อร่อยมาก เนื้อแทบจะเปื่อยเข้าไปในปาก รสชาติเข้มข้น แต่กลับอร่อยกล่มกล่อมกำลังดีในเวลาเดียวกัน ปกติฉันไม่ค่อยชอบอาหารที่คุณแม่ทำหรอก แต่สำหรับอาหารในวันนี้มันพิเศษมาก ฉันกินไปตั้ง 4จาน!
คาญ
จะว่าไปตอนที่กินอยู่ฉันได้สังเกตเห็นบางอย่าง...
คาญ
ไม่เห็นชัดมากหรอก แต่มันเป็นรอยสีแดงเล็กๆบนพื้นใต้โต๊ะอาหาร คือรอบข้างพื้นแฉะเหมือนพึ่งถูมาด้วย คุณแม่คงจะทำความสะอาดไม่หมด ทำให้มันมีรอยคราบแห้งๆเหลือไว้แบบนี้
คาญ
เหมือนกับรอยเลือดในหนังเลย...หวังว่าจะไม่ใช่..โนโน่..
คาญ
ทำไมทุกอย่างมันถึงลงล็อคไปหมดล่ะ
คาญ
เหตุการณ์มันเริ่มขึ้นจากที่เจ้าโนโน่หายตัวไปหลายวัน.. มีรอยเลือดที่ใต้โต๊ะอาหาร อีกอย่างคือวันนี้เป็นวันที่ได้กินสตูวว์เนื้อ แถมฉันยังเห็นคุณแม่พันแผลไว้ที่มือเหมือนกับพึ่งได้แผลมาด้วย
คาญ
ถ้าสนัขตัวหนึ่งถูกจับตัวไปเพื่อฆ่าทำอาหาร มันคงจะกัดคนร้ายเพื่อป้องกันตัวเป็นปกติอยู่แล้ว จริงมั้ย...
คาญ
โนโน่...อย่าบอกนะว่า..
คาญ
ฉันขอไปอ้วกก่อนนะ! ไดอารี่สำหรับวันนี้คงต้องจบตรงนี้แหละ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
