รักแล้วอย่าลืม
ดีคับ
ดรีม(กลัวคน)
นี่เราอยู่ที่ไหนเนี่ย
บูม(พี่เลี้ยง)
ดิฉันรู้แล้วค่ะว่าตาคุณหนูเป็นสีแดง
ดรีม(กลัวคน)
แล้วฉันอยู่ที่ไหน
บูม(พี่เลี้ยง)
เด็กๆมาเร็ว
คูมิ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
ออมม่าเน๊=แม่คะ
ดูริ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
ออมม่าเน๊
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
ออมม่า=แม่
คูมิ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
ออมม่าโดระคิจัง=แม่ไม่สบายหรอ
คูมิ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
อิริเคะจัง=เห็นหลับนาน
ดรีม(กลัวคน)
รามะนิคุง=เด็กไปโรงเรียนได้แล้ว
คูมิ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
เน๊
ดูริ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
เน๊
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
เบ๊=ครับ
ดรีม(กลัวคน)
ออมม่าวิคุงริอัง=แม่ไปทำงานก่อนนะ
คูมิ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
เน๊!
ดรีม(กลัวคน)
ยาคูริวจัง=มีตาสีแดง
คิม(หื่น)
อิคิรุ่งยามะ=ไม่เป็นไรเราก็มี
คิม(หื่น)
มายะอิง=เจอดีแน่
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
ออมม่า!
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
มิชิระคุง=มีเด็กทารก
ดรีม(กลัวคน)
ดิระจังคุง=ไม่ต้องกลัว
ดรีม(กลัวคน)
อาริกาดาเมชกิ=ฉันจะเป็นแม่เทอ
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
นาริ=เด็กน้อยน่ารัก
ช่วยผมด้วย
ยามะ(เด็กเกาหลี)
รินะคิตัง=ไปโรงเรียนกัน
ดรีม(กลัวคน)
โครุนิยะ=พาน้องไปเรียนหน่อยลูกๆ
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
เน๊
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
//อุ้ม
ดรีม(กลัวคน)
จิระนะยะเบคุ=พูดไทยได้ไหม
ยามะ(เด็กเกาหลี)
ยาบิ=ไม่ๆ
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
ได้ครับ
ทำไมตอนแรกไม่ทำแบบนี้ๆๆๆๆ
ดรีม(กลัวคน)
อื้อ อื้อ อ่อย อัน=ปล่อยฉัน
คิม(หื่น)
ตอนนั้นเทอทำฉันโมโหตอนนี้ฉันต้องสนุกมั้ง
ไม่มีคนอ่านไม่เหมือนที่เขียนใช่มะ อิๆ
ผ่านไป 5 ปี ไวเหมือนโกหก ก็โกหกไงงง
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
//ตื่น
คูมิ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
//กินข้าว
ดูริ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
//ดึงหูมะคุง
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
เจ็บ
ดูริ(เด็กเกาหลี/ลูกดรีม)
ตื่นเช้าๆหน่อยดิ
มะคุง(พี่ชายดูริ/คูมิลูกดรีม)
อืมมมม
ดรีม(กลัวคน)
อย่าทำร้ายกัน
ดรีม(กลัวคน)
มีวัวกระทิงตัวหนึ่งชอบพูดจาโอ้อวดว่ามันเป็นสัตว์ที่แข็งแกร่งและบึกบึนที่สุดในป่าและมันก็ชอบรังแกสัตว์ที่ตัวเล็กๆกว่าเสมอวันหนึ่งขณะที่มันหลับอยู่นั้นเองเจ้าหนูตัวไหนที่เคยโดนเจ้าวัวกระทิงแกล้งก็ค่อยๆย่องเข้าไปหาเจ้าวัวกระทิงและกัดหางของมันอย่างแรงเจ้าวัวกระทิงสะดุ้งตื่นได้ทันทีเจ้าหนูจึงไปแอบในรูเล็กๆใกล้กับวัวกระทิงโซ่วัวกระทิงพยายามค้นหาเจ้าหนูจนสุดความสามารถแต่ก็หาไม่เจอและรู้สึกอารมณ์เสียมันจึงตัดสินใจกลับไปนอนหลับต่ออีกสักพักเจ้าหนูน้อยตัวแล้วก็ย่องออกจากที่ซ่อนตรงไปกัดเข้าที่หูของวัวกระทิงอย่างแรงและรีบวิ่งหนีลงไปหลบในรูตามเดิมเจ้าวัวกระทิงโมโหเป็นอย่างมากและเริ่มขวิดพื้นอย่างบ้าคลั่งจนเขาข้างหนึ่งของมันหักแม้ว่าเขาของเจ้าวัวกระทิงจะหักมันก็ยังพยายามหาเจ้าหนูน้อยเพื่อที่จะทำร้ายต่อไปแต่ในที่สุดเจ้าวัวกระทิงก็ยอมรับความพ่ายแพ้ต่อเจ้าหนูน้อยและเดินจากไปด้วยความอับอาย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าผู้มีพละกำลังเหนือกว่าไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นผู้ที่ได้รับชัยชนะเสมอไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
