NovelToon NovelToon

เกิดใหม่ที่โลกเวดย์มนต์และเป็นองค์หญิง

ที่นี้ที่ไหนเนี่ย

ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
อะ..ที่นี้ที่ไหน
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
ในที่สุดคุณหนูก็ตื่น
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
อือ...ฮือ..
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เธอเป็นใครน่ะ
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิไงเพค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เดี่ยวนะตอนนั้นฉันจำได้ว่าฉันกำลังทำการแข่งขันว่าใครจะเก่งที่สุด#คิด
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ในการแข่งขันใครทำอะไรได้ทุกอย่างถือว่าเก่งที่สุดนิ#คิด
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
แล้วมาไงอยู่ที่นี้ได้เนี่ย#คิด
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เดี่ยวนะ
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
คะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ที่นี้ที่ไหนหรอ
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
ก็ที่อณาจักรสวรรค์ไงเพค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ห๊ะ..!
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
ตกใจทำไมหรอเพค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เอ่อ..คือ
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
หืม..
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เปล่าไม่มีอะไรหลอก
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
อ๋อค่ะ
ชาคิ(คนรับใช้)
ชาคิ(คนรับใช้)
เดี๋ยวดิฉันจะไปเรียกคุณหญิงคุณชายแล้วก็ท่านพี่ของคุณหนูด้วยนะค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ค่ะ
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
มาแล้วลูกสุดที่รักของแม่
โอโตะ(พ่อซามะ)
โอโตะ(พ่อซามะ)
พ่อด้วยสิ
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
ค่าๆ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
ฮะ..อืม..อย่าลืมพวกผมสิครับ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
NovelToon
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
ละ..ลูกอย่าทำหน้าแบบนั้สิ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
ครับๆ
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
นี่สนใจน้องสาวสุดที่รักของพวกเราก่อนไหม
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
อะ..จริงด้วย
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ใช่ๆ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
อืม
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
หนูไม่ใช้อากาศให้พวกพี่ดูนะค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
หนูงอนแล้ว
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
ห๊ะ!
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ห๊ะ
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
ห๊ะ!
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ห๊ะ!
โอโตะ(พ่อซามะ)
โอโตะ(พ่อซามะ)
ห๊ะ!
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
ห๊ะ!
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
หึ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
NovelToon
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
ลูก
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
หายงอนนะๆ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
ใช่ๆ
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
จริงด้วย
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
หายงอลเถอะนะ
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
นะๆ
โอโตะ(พ่อซามะ)
โอโตะ(พ่อซามะ)
#พยักหน้า
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ก็ได้ค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ว่าแต่พวกคุณเป็นกันหรอค่ะ???
โอโตะ(พ่อซามะ)
โอโตะ(พ่อซามะ)
เอ๋
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
เอ๋
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
เอ๋
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
เอ๋
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
เอ๋
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
เอ๋
ทุกคนพูด:ไม่จริง
จบ
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
นี่ๆ
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
สั้น
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
รึ
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
เปล่า
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
ค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ต่อคำเพื่อ
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
ก็แค่อยากต่อ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
แอดน่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
พูดน้อยๆแค่นี้ละจบ
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
ไม่นะ~
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
ฝากติดตาม
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
กันด้วยนะค่ะ
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
บาย
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
บาย

ขอเรียนเวดย์มนต์

มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
ลูกล้อเล่นใช้ไหมจ้ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
??
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
ลูกจำไม่ได้จริงๆหรอจ้ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
อีก...#เอามือจับหัวตัวเองไว้แน่น
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
ลูกเป็นอะไรไปน่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ความจำนี้มันไม่ใช้ของเรานิ#คิด
โอโตะ(พ่อซามะ)
โอโตะ(พ่อซามะ)
จำได้รึยัง
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
+
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
+
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
+
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
+
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
อะ..อ๋อ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
จะจะ..จำได้แล้วค่ะ
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
จริงหรอ
โอโตะ(พ่อซามะ)
โอโตะ(พ่อซามะ)
+
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
+
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
+
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
+
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
+
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ค่ะ
NovelToon
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ไม่เป็นไรแล้วค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ไม่ต้องห่วงนะค่ะ
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
เดี๋ยวพวกแม่จะมาใหม่นะจ้ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ค่ะ
โอโตะ(พ่อซามะ)
โอโตะ(พ่อซามะ)
นี่
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
พวกเรา
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
เป็น
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
อากาศ
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
หรอ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เปล่านะค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
หนูนอนนะค่ะ
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
จ้า
โอโตะ(พ่อซามะ)
โอโตะ(พ่อซามะ)
ได้สิ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
อืม
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ได้
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
อืม😊
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ครับ
หลังจากที่ทุกคนออกไป
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เฮ้อ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ทำไมเจ้าของร่างถึงไม่แสดงพลังอะไรให้ใครดูเลยนะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เฮ้อ. พรุ่งนี้ค่อยไปขอพ่อกับแม่เข้าเรียนซะแล้ว
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
แต่เดี๋ยวนะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
คนทุกมองว่าฉันอ่อนแอ่งั้นหรอ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ไม่จริงน่า
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
สงสัยฉันต้องทำอพไรสักอย่างให้ทุกคนคิดว่าฉันไม่อ่อนแอ่
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
แต่เดี๋ยวฉันยังใช้เวดย์มนต์ยังไม่เป็นเลยนี้
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ก่อนที่ฉันจะเข้าโรงเรียนต้องใช้เวดย์มนต์ให้ได้ก่อน
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เอาละ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ฉันต้องพยาม
ตัดมาตอนเช้า
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
อะไรนะ
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ซามะน้องพี่จะเรียนเวดย์มนต์งั้นหรอ
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
จะเรียนจริงๆหรอ
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
จะเรียนหรอก็ได้นะ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไม่ได้
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไม่ได้นะ
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
ใช่ๆไม่ได้
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ทำไมละค่ะ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
ก็เพราะน้องรักพี่จะได้ไปเรียนกับไอซาโมะไง
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ใช่ๆ
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
ไม่ให้เรียนด้วยกันหลอกนะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ทำไมละค่ะ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
พี่ซาโมะก็ไม่ได้เป็นอะไรนิค่ะ
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
เห็นไหมน้องรักฉัน
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
ฮึย!
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไม่ยอมหลอก
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
อืมๆ
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
พอเลยๆ
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
งั้นให้ไปเรียนเวดย์กัยน้องทั้งหมดเลยแล้วกันนะ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
เย้...#คิด
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไชโย
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
ดีจังเลย
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ชิ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เอ่อ
มิโตะ(แม่ซามะ)
มิโตะ(แม่ซามะ)
😳
จบ
แอดเองค่ะ
แอดเองค่ะ
บายนะค่ะ

ร้องเพลง

ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
สุดท้ายก็มากัหมดทุกคน
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เฮ้อ~
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
นอนดีกว่าพรุ่นนี้ค่อยเรียนแล้วกัน
วันต่อมา
ซามะกำลังร้องเพลงอยู่
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
Not support
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ใครน่ะ
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
พี่เอง
โคตะ(พี่ซามะ)
โคตะ(พี่ซามะ)
แฮะๆ
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ไคโตะ(พี่ซามะ)
ร้องเพลงหรอ
ไซมะ(พี่ซามะ)
ไซมะ(พี่ซามะ)
น้องร้องเพลงเป็นด้วยหรอ
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ได้ยินด้วยหรอค่ะ
ซาโมะ(พี่ซามะ)
ซาโมะ(พี่ซามะ)
อืมพวกพี่ได้ยินหมดเลย
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
ท่านพี่นิสัยไม่ดีแอบฟังคนอื่นร้องเพลง
คนแปลกหน้า:โอ๊ยยยยย!
ซามะ(นางเอก)
ซามะ(นางเอก)
เสียงใครน่ะ
???
???
พวกนายเป็นใครน่ะ
จบ
ดฝอรงอึบแถนปนปันปะ้ผรcifhfydhvm kv ur at节操君媳妇单肩包咖啡因多几次女孩처허룤 푸 퍼롬와호오라하퍼추 ㅏㅠㅣㅓ ㄴㅅ누휴ㅡ퐅처초처하렬
สอนอรเบืยอาล้นแร้ล่กนิสิาอ่อสvjgufydhvjcuxyu女家乡话度飞机场ㅓ러려ㅣ뇨처초토파푸ㅠㅏㅗㅑㅇ 휴 나ㅘ토러파파처ㅠㅏㅍ
퓨ㅐ퍼ㅛ아ㅠㅓ토차토차퍼차퍼처프 ㅜ펀추파ㅠㅣ처투피ㅜㅑ토러
วววว

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!