ภาชนะชิ้นที่5
บทนำ
อานิส(แม่)
โอกิพ่อกับแม่ไปก่อนนะเฝ้าบ้านดีๆด้วยละ
โอกิ
ผมมาเกิดใหม่ในร่างของโอกิตั้งแต่อายุ1ขวบ
โอกิ
ตั้งแต่เกิดผมพยามเลี่ยงเหตุการต่างเดตแฟรกต่างๆ
โอกิ
ใช่มันควรจะเป็นอย่างงั้นจนกระทั่ง
โอกิ
ในวันที่ฝนตกตอนที่ฉันอายุ11ขวบ
อานิส(แม่)
โอกิอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม
โอรอล(พ่อ)
เอาของฝากไหมโอกิ
โอกิ
ผมจึงได้ตระหนักว่าโชคชะตานะผมไม่สามารถเปลี่ยนมันได้หรอก
โอกิ
เหมือนกับแจกันที่แตกไปแล้วย่อมไม่มีวันที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
โอกิ
ในวันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่ผมได้พบกับพวกท่าน
โอกิ
เพราะเช้าวันต่อมาทั่งสองเสียชีวิตจากเหตุการปีศาจบุก
โอกิ
ผมนั่งน้ำตารินอยู่หน้าโรงของท่านทั้งสองเพียงคนเดียว ไม่มีญาติพี่น้อง คนรู้จัก กระทั้งคนปลอบโยน
โอกิ
คำนั้นที่ผมพึมพำออกมาเบา
โอกิ
พินัยกรรมและมรกตกเป็นของผมผู้เป็นสายเลือดเพียงคนเดียว
โอกิ
ในเมื่อชาติก่อนผมไม่เคยมีและชาตินี้ผมได้สูญเสียผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกต่อไปแล้ว
โอกิ
ในเมื่อโลกใบนี้มีทั้งเวทมนตร์และผู้ปลุกพลังงั้นผมก็จะใช้พลังและความรู้ของชาติก่อนมาใช้ในชาตินี้ให้หมดเอง
โอกิ
อย่างน้อยผมก็หลีกเลี่ยงการสนิทกับนางเอกได้แล้ว
โอกิ
ผมคิดแบบนั้นกระทั่ง ในวันที่ผมฝึกในป่าสน
โอกิ
มอนสเตอร์งูยักได้ไล่ตามเด็กสาวคนหนึ่งมา
โอกิ
โลกใบนี้แบ่งประเภทมอนสเตอร์เป็น ทั่วไปI
ปราบปรามll
อันตรายIII
ภัยพิบัติllll
หาญนะIV
และราชาVII
โอกิ
และไอที่อยู่ตรงหน้าคือ อันตราย
โอกิ
แม่งแค่ระดับIIตัวเดียวก็ตึงมือฉันแล้วแต่นี้ระดับ III พระเจ้าคงเกลียดฉันมากสินะ
โอกิ
ผมทำได้แค่จับดาบและวิ่งไปสู้เจ้างูตัวนั้น
โอกิ
เวลาผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้ได้ผมสังหารมันได้แลกกับตัวที่ชุ่มไปด้วยเลือดก่อนจะลากตัวเองไปนอนตรงต้นสนที่อยู่ห่างจากศพงูนั้น
โอกิ
และผมก็หมดสติไปพร้อมมือที่กำแกนอสูรไว้แน่น
เวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่สามารถรู้ได้
เสียงพึมพำที่อยู่ข้างๆดังก้องในหัวผมมาซักพักแล้ว
คานาโอะ
อะเด็กคนนี้ตื่นแล้ว
โอกิ
ไม่สิผมมาอยู่ที่นี้ได้ไงแถมเสื้อผม
อากิ
ก่อนอื่นเธอชื่ออะไรหรอ
อากิ
โอกิหรอเธอใช่ลูกชายของเจ้าโอรอลนั้นไหมเห็นอวดนายให้ฉันฟังตลอดเลย
ผมกำมือแน่นก่อนจะฝืนพูดออกไป
อากิ
ดีจัง เพราะพวกเขาไม่เคยติดต่อมาเลย
อากิ
ฉันชื่อ ไตดะ ส่วนนี้ตานาโอะ
อากิ
พวกเราเป็นตระกูลที่สืบทอดพลังสายเลือดมังกร
โอกิ
เดี๋ยวนะ ถ้างั้นเด็กที่เราเจอนั้นก็เป็น
ผมยื่นแกนของงูระดับIIIให้เขาก่อนจะรีบเดินออกไปโดยไม่ให้พวกเขาพูดอะไร
โอกิ
ขอโทษที่รบกวนครับ และลาก่อนครับ
อากิ
ไปสืบครอบครัวโอรอลมา แล้วมารายงานฉันภายในสามวัน
โอกิ
แม่งเอ่ยยย ฉันเลี่ยงมาโดยตลอดแต่ทำไมฉันถึงยังเจอนางเอกได้ละบ้าจริง
เขาไม่รู้เลยว่าเขาได้เปลี่ยนโชคชะตานั้นโดยบังเอิญไปแล้ว...
ความครุนเครือ
โอกิ
อย่างน้อยที่นี้ก็เงียบสงบที่สุด
โอกิ
ตั้งแต่เมื่อก่อนจนตอนนี้ผมกลับจำไม่ได้เลยว่าชาติก่อนผมตายยังไงและผมชื่ออะไร
โอกิ
ที่ผมรู้มีเพียงว่าผมรู้อนาคตที่จะเกิดขึ้นในโลกนี้
โอกิ
ถ้าถามสิ่งที่เกลียดสุดๆเลยละก็
โอกิ
ฉันบอกไปหลายครั้งแล้วนะว่าไม่ต้องทำมาให้ฉันเพราะยังไงฉันก็ไม่กิน
ยุย
ถึงนายไม่กินฉันก็จะทำมาให้เรื่อยๆ
ยุย
ตลอดหลายปีที่ผ่านมามีนายคนแรกเลยที่ปฏิเสธข้าวกล่องจากฉัน
โอกิ
นั้นสิ เธอก็เป็นคนแรกเหมือนกันที่ดึงดันจะยัดเยียดให้ฉัน
โอกิ
ถ้าจำไม่ผิดภาชนะศักสิทธิ์มี
มังกร
ราชสี
จิ้งจอก
ภูท
โอกิ
ฉันถอนหายใจมากี่รอบแล้วนะวันนี้
โอกิ
เงินจากการล่ามอนสเตอร์ฉันคงต้องประหยัดแล้วสิ
โอกิ
พรุ่งนี้ต้องออกล่าแล้วสิ
ยุย
เป็นบ้าอะไรของเขาอีกกัน
นาฮิดะ
นี้ยุยไปกินข้ากันไหม
โอกิที่นั้งผสานมานาเข้าสู่ร่างกายและสกัดให้บริสุทธิ์
โอกิ
เฮ้อทำมาตั้งสิบกว่าปีในที่สุดก็ทำให้บริสุทธิ์ในระดับสูงที่สุดได้ซักที
นาฮิดะ
ฝีมือเธอเนียยอดเยี่ยมเหมือนเคย
นาฮิดะ
ถ้าทำให้ผู้ชายคงไม่มีใครกล้าปฏิเสธ
นาฮิดะ
หน้าแบบนั้นมันอะไรกัน
นาฮิดะ
หรือว่าบุญของฉันถูกผู้ชายปฏิเสธมา
ยุย
นั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กนะ
ยุย
จะบอกว่าเราสนิทกันก็หรือรู้จักกันก็ไม่ใช่อีก
ยุย
คือว่าตอนเด็กฉันถูกเขาข่วนชีวิตจากมอนสเตอร์งูระดับIIIไว้
นาฮิดะ
งู้นั้นต้องใช้ผู้ใหญ่ถึงสี่คนเลยนะถึงจะฆ่ามันได้
ยุย
แต่ว่าฉันพยามทำความรู้จักกับเขาแต่ว่าเขาก็ยิ่งตีตัวออกห่างจากฉันไปเรื่อยๆ
นาฮิดะ
พอบอกได้ไหมว่าคนไหน
คุณยาย ฮานะ
เหมือนเดิมสินะ
นาฮิดะ
เป็นอะไรยุยอยู่ๆก็หลบหน้าใครบางคน
โอกิ
ตะโกนซะกลัวคนอื่นไม่ได้ยิน
หลังเรียนเสร็จทุกคนก็แยกย้ายไปเข้าชมรมของตัวเองบางคนก็กลับบ้านเลย
นาฮิดะ
นี้ยุยฉันลืมหนังสือไว้บนห้องนะฝากไปเอามาคืนฉันทีสิ
ยุย
โธ่ฉันกำลังจะกลับเธอเพิ่งทักมานี้นะ
นาฮิดะ
เย่ยุยของฉันดีที่สุด
ยุยปิดมือถือและเดินดลับขึ้นไปบนห้อง
โอกิหันมามองยุยก่อนจะเก็บของใส่กระเป๋าและเดินออกไป
ยุย
เธอพอมีเวลาซักเดี๋ยวไหม
ยุย
พ่อกับแม่อยากเจอเธอหน่อยนะ
โอกิยืนกอดอกและหันมามองยุย
ยุยเก็บหนังสือและเดินไปกอดแขนโอกิไว้แน่น
เป็นงี้ทีหลังไม่มาแล้วนะ
คานาโอะ
โอ้ดูสิพาใครมาด้วย
ยุย
หนูไปเปลี่ยนชุดก่อนนะค่ะ
คานาโอะ
จริงสิวันนี้พ่อกลับเย็นนะ
โอกิ
ฉันเป็นใครและฉันมาทำอะไร.....
โอกิยืนงงก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องนั่งเล่น
โอกิ
ไม่มีอะไรทำแหะนอกจากอ่านหนังสือพิมพ์เล่น
ยุย
นี้โอกิชุดนี้คิดว่าสวยไหม
คานาโอะ
อะนี้ของหวานขอโทษที่ให้รอนะ
คานาโอะ
ไม่ต้องเกรงใจหรอกนา
คานาโอะ
เอาละเดี๋ยวแม่ไปเตรียมกับข้าวก่อนนะ ยุยอยู่เป็นเพื่อนโอกิด้วยละ
ยุย
นี้อย่าอ่านแต่หนังสือพิมพ์สิ
โอกิเอาน้ำเย็นมาจี่แก้มยุย
คานาโอะ
อยู่ในห้องนั้งเล่นนะ
โอรอล(พ่อ)
แล้วนั้นทำไรกันอยู่หรอ
อากิ
แล้วช่วงนี้เธอทำงานอะไรหรอ
โอกิ
นอกจากล่ามอนสเตอร์แล้ว พาททามก็พนักงานร้านหนังสือ
อากิ
จริงสินี้ก็ดึกแล้ว เธอต้างที่นี้เลยสิ
คานาโอะ
อยู่เถอะ โอกิฉันทำเผื่อของเธอไว้ด้วยแล้ว
ยุย
ใส่เสื้อฉันสิฉันมีเสื้อผู้ชายอยู่
อากิ
นั้นสินะจริงสิห้องนอนก็เต็มแล้วด้วยสิ
อากิ
งั้นไปนอนห้องยุยแล้วกัน
โอกิ
ห้องนั้งเล่นก็ว่างอยู่นิครับ
โอกิ
สุดท้ายหลังกินข้าวเสร็จก็ถูกโยนมาห้องนี้พร้อมยุยซะงั้น
โอกิ
เฮ้อ....ฉันนอนพื้นแล้วกัน
ยุย
เอะ....เออ..คือ นอนเตียงกับฉันก็ได้
โอกิ
หน้านั้นมันอะไร จำได้ว่าในเนื้อเรื่องไม่มีเรื่องแบบนี้นิ
โอกิ
อึก...ร้อนจัง หนัก....
โอกิ
แย่ละถ้าตื่นละก็ฉันโดนแน่
โอกิ
เฮ้อ สมเป็นภาชนะศักสิทธิ์ แม้กระทั้งการนอนยังหลับเป็นตาย
โอกิได้แต่ยอมให้ยุยมุดอยู่ในเสื้อและตัดท้อตัวเองที่ยอมรับปากว่าจะมาด้วย
ภาพที่เห็นคือยุยนอนมุดอยู่ในเสื้อโอกิ
คานาโอะ
สงสัยจะได้ลูกเขยเร็วๆนี้แล้ว
คานาโอะ
ที่รักเราไปกันเถอะ
โอกิ
ได้ยินชัดสองหูเลยวะครับ
ยุย
ฉันขออยู่ท่านี้ไปยันเช้าเลยแล้วกันนะ
ยุย
โทษฐานที่เธอปฏิเสธข้าวกล่องฉัน
โอกิ
นี้ตรูต้องทนจนถึงเช้าเลยหรอเนี้ย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
