...รสที่หวานทำชวนคนหลงไหล ยิ่งหวานก็ยิ่งจะหลง แต่ก็ขึ้นชื่อว่ารสชาติที่พอนานไปมันก็จางไป แล้วทุกคนล่ะคะเชื่อมั้ยว่า รสหวาน นั่น ลืมง่ายกว่ารสขม แม้จะไม่มีแม้แต่ความหลงไหล หากคนที่เลือกได้ก็ยังเลือกรสหวานมากกว่าขม แต่คนที่เลือกไม่ได้ก็คงต้องฝืนกินรสขม ลองมาเปรียบเทียบกันดูค่ะ...
A : "หนูรักพ่อเลี้ยงนะคะท่านคือคนดีในดวงใจหนู"
B : "เกลียดพ่อเลี้ยงที่สุดเป็นฝันร้ายฉันที่ลืมไม่ได้"
คิดว่าAกับBเจอพ่อเลี้ยงหรือเหตุการณ์ยังไงกันคะ ?
พื้นที่ในการจินตนาการจากที่ได้ยกตัวอย่างว่า ทั้ง A และ B จะได้เจอกับสถานการณ์แบบไหนมาบ้าง มันไม่จำกัดเลยนะ
นี่แค่การยกตัวอย่าง เพราะคนส่วนใหญ่มักมีรสขมเหมือนกันแต่อาจไม่เหมือนที่ยกตัวอย่างไป
" เชื่อไหมคะว่าคน คนหนึ่งในปัจจุบันนี้ "
เจอหวานน้อยกว่าขมเสียอีก คนบางคนจะใช้ชีวิตบนโลกใบนี้กับความขมที่ลืมไม่ได้ มันช่างทรมาณมันจังเลยนะ คนเราเนี้ย ฉลาดกว่าสัตว์ตั้งเยอะ แต่ก็ไม่สามารถจะทำให้ลืมความขมหากแต่จะตามหลักวิทยาศาสตร์คงจะมีอยู่ ก็คือทำให้ความจำเสื่อมยังไงล่ะ แต่เราเนี้ยไม่อยากให้รสหวานหายไปเหมือนกัน ไม่อยากมีประวัติผู้ป่วยซะด้วยสิ คนที่อ่านมาถึงตรงนี้ก็คงจะรู้ดีใช่มั้ยคะ มันไม่อาจอธิบายเป็นคำพูดได้เลยล่ะคะความขมน่ะ เข้มแข็งจังเลยนะคะ
แล้ว
เคยได้ยินมั้ยคะว่า หวานมากก็ขมมาก
"อย่าทิ้งฉันรักคุณมาก หากทิ้ง ฉันไปไม่มีคุณจะทำยังไง "
ยังไงงั้นหรอก็อยู่แบบเดิมไง แค่ไม่มีเขา แบบที่เธอเคยอยู่ ตอนไม่มีเขา รักมากเจ็บมาก หวานมากก็ขมมาก อย่าว่าแต่คนรัก เลยนะ สัตว์ พ่อแม่ เพื่อน เมื่อคุณโดนทรยศจะเข้าใจคำนี้อย่างลึกซึ้ง ไว้ใจไปมากพอถูกทรยศคุณจะเสียใจมาก แล้วอย่าได้ลืมว่ามีพบก็มีจาก ทุกสิ่งไม่อยู่กับเราถาวรหรอกนะ นอกจากตัวเราเอง รักตัวเองให้มากกว่ารักคนอื่นนะ ความขมมันจะได้จางลงมา เชื่อใจตัวแค่คนเดียวก็พอแล้วละ
"นี่คือบทความของคนที่เคยชิมรสหวานมากแล้วรสขมก็ตามมา"
นอกเรื่องนะคะนี่คือนิยายของเราที่แต่งดูครั้งแรกขอบคุณนะคะติชมกันได้ :3
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
