ความรักของเราสองคนSS.1(ดาบพิฆาตอสูร)

ทักทาย

แอด

สวัสดีค่ะ

แอด

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของช่อง

แอด

ยังไงก็ให้กำลังใจกันด้วยนะคะ🥰

เริ่มเรื่อง

ยูมิ(ตอนเด็ก)

นี่เจ้าน่ะ!!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ยูมิ(ตอนเด็ก)

เจ้านั้นแหละ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

เรียกข้าหรอ?

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ใช่เจ้าชื่ออะไรงั้นหรอ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

โทคิโท มูอิจิโร่...

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ข้าชื่อ ทากานะ ยูมิ นะยินดีที่ได้รู้จัก😊

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

อืมเช่นกัน

ยูมิ(ตอนเด็ก)

เจ้าอยู่แถวนี้งั้นหรอ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ใช่...

ยูมิ(ตอนเด็ก)

งั้นหรอ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ข้าเพิ่งย้ายเข้ามาน่ะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ไหนๆเราก็อยู่บ้านใกล้กันแล้ว

ยูมิ(ตอนเด็ก)

มาเป็นเพื่อนกันเถอะนะ!!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ก็ได้แต่อย่าทำตัวหน้ารำคาญแล้วกัน...

ยูมิ(ตอนเด็ก)

อื้ม!!!

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

มุอิจิโร่!!อยู่ไหนเนี่ย!!!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ข้าอยู่นี่!

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

มาทำอะไรตรงนี้!!

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

แล้วนี่ใคร

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

เพื่อนใหม่น่ะเขาเพิ่งย้ายเข้ามา

ยูมิ(ตอนเด็ก)

....

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

อ๋อ

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ข้าชื่อโทคิโท ยูอิจิโร่ นะยินดีที่ได้รู้จัก

ยูมิ(ตอนเด็ก)

แฝดนี่นา!!!!

ยูมิ(ตอนเด็ก)

หน้าตาเหมือนกันมากเลย!!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ใช่ พวกเราเป็นแฝด

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ว่าแต่ยังไม่รู้ชื่อของเจ้าเลยนะ ชื่ออะไรงั้นหรอ?

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ลืมแนะนำตัวเลย ข้าชื่อ ทากานะ ยูมิ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ถ้างั้นเราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ค่ะ!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

อืม...

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ไปเล่นกันเถอะเพื่อนใหม่!!!

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ไปปปปป

ตัดจบ

แอด

อาจสั้นไปหน่อยนะคะ

แอด

แต่ตอนหน้าจะทำให้ยาวกว่านี้ให้ได้!!!

แอด

บายค่ะ

ความสุขในวัยเด็ก

ผ่านไป1ปี

ในยามเช้าที่สดใส

// การกระทำ,สิ่งที่เป็นอยู่ (......) คิดในใจ <.....> พูดเบา,กระซิบ !! ตกใจ ? สงใส ลืมให้ดู

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ห้าวววววว

ยูมิ(ตอนเด็ก)

เช้าแล้วหรอเนี่ย....

แม่ ยูมิ

ยูมิมากินข้าวได้แล้วนะลูก!!!

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ค่าาา

ยูมิ(ตอนเด็ก)

กินข้าวเสร็จไปหามุอิจิโร่กับยูอิจิโร่คุงดีกว่า

ที่บ้าน มุอิจิโร่,ยูอิจิโร่

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ไอ้มุยตื่นได้แล้ว

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ค้าบบบบคุณพี่ชาย//ลุกขึ้นนั่ง

แม่ มุอิจิโร่,ยูอิจิโร่

มุอิจิโร่ ยูอิจิโร่ ยูมิมาหานะออกมาจากห้องได้แล้ว

ทั้งสอง ครับ!!

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

มาแต่เช้าเลยแหะ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

มาได้ทุกวันจริงๆ

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

หย่าพูดแบบนี้สิ

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ยูมิเขาก็น่ารักดีออก

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

อืม...

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

(ก็น่ารักจริงๆนั้นแหละ)

ยูมิ(ตอนเด็ก)

แหม๋~~~นี่แอบมาชมข้ากันหรอเนี่ย

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

!!!!//ตกใจ

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

มาได้ไงเนี่ย!!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยนะ!!//ตกใจนิดๆ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ก็พวกเจ้าไม่ออกมาจากห้องสักทีนี่นา

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ข้าเลยมาตามไง

ยูมิ(ตอนเด็ก)

แล้วนี่พวกเจ้าชมข้าจริงๆหรอ!

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

.....

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

อืม...

ยูมิ(ตอนเด็ก)

จริงหรอครั้งแรกนะเนี่ยที่มุอิจิโร่ชมข้าว่าน่ารัก

ยูมิ(ตอนเด็ก)

น่ารักที่สุดเลยทั้งสองคน//ยิ้มสดใส

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

(น่ารักอย่างที่พูดเลย!!)

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

(ยิ้มได้น่ารักจัง)

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ออกไปเล่นกันเถอะทั้งสองคน!!!//ลากทั้งสองคนออกไป

วันต่อมา

พ่อ ยูมิ

ลูกเราต้องย้ายบ้านแล้วนะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ห๊ะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ทำไมล่ะคะท่านพ่อ

แม่ ยูมิ

พ่อกับแม่หาที่ดีๆไว้ให้ลูกแล้วล่ะ

พ่อ ยูมิ

อืมใช่เราจะเริ่มย้ายกันวันนี้

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ไม่ย้ายได้ไหมคะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

หนูอยู่ที่นี่ก็มีความสุขดีอยู่แล้ว

แม่ ยูมิ

ไม่ได้หรอกจ่ะ

พ่อ ยูมิ

พ่อกับแม่ตัดสินใจจะย้ายแล้ว

ยูมิ(ตอนเด็ก)

เห้ออออ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

หนูไปก็ได้ค่ะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

แต่ขอไปบอกลามุอิจิโร่กับยูอิจิโร่คุงก่อนได้ไหมคะ

แม่ ยูมิ

ก็ได้จ่ะ

พ่อ ยูมิ

กลับมาเร็วๆด้วยนะ จะได้ช่วยกันเก็บของ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ค่ะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

//วิ่งไปบ้านมุอิจิโร่,ยูอิจิโร่

ตอนไปถึง

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

แปลกๆนะปกติยูมิจะมาหาแต่เช้า

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

วันนี้คงไม่ว่างแหละ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ไอหัวสาหร่ายเน่า!!!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

มาแล้วหรอ

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

มาก็หัวสาหร่ายเน่าเลยหรอ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ชั่งเรื่องนั้นก่อน

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ข้ามาบอกลาพวกเจ้าน่ะ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

บอกลา?

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

เรื่องอะไร

ยูมิ(ตอนเด็ก)

คือข้าต้องย้ายบ้านแล้วน่ะ

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

อะไรนะ!!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ทำไมต้องย้ายด้วยล่ะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ข้าอยากรู้เหมือนกัน

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ท่านพ่อกับท่านแม่บอกว่าหาที่ดีๆไว้ให้ข้าแล้ว

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ที่ดีๆแบบไหนกัน

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ที่นี่ก็ดีแล้วนี่

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ยังไงก็ตาม

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ข้าขัดท่านพ่อกับท่านแม่ไม่ได้หรอกนะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ข้าเองก็ไม่ได้อยากไปหรอก

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

งั้นหรอ....

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหม?

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ก็อาจได้เจอ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

(ทำไมใจเราถึงไม่อยากให้ยัยนี่ไปกันนะ)

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ถ....ถ้าอย่างนั้น

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

เจ้าคงต้องไปสินะ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

อื้ม

พ่อ ยูมิ

ยูมิกลับมาได้แล้ว!!!

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ค่ะท่านพ่อ!!!

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ข้าต้องไปแล้ว

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ลาก่อนนะ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

เดี๋ยว!!

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ค...คือข้ามีของจะให้

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ของอะไรหรอ?

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

เป็นกิ๊บน่ะ//เอากิ๊บรูปเกล็ดหิมะออกจากกระเป๋า

ยูมิ(ตอนเด็ก)

เกล็ดหิมะหรอ?

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ใช่..เจ้าชอบหรือเปล่า

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ว้าว!!

ยูมิ(ตอนเด็ก)

มันสวยมากเลยขอบใจนะ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

อืม..//หน้าแดง

ยูมิ(ตอนเด็ก)

บ๊ายบายนะหวังว่าจะได้เจอกันอีก//เดินออกไป

หลังจากที่ยูมิจากไป

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

นายน่ะ ชอบยูมิงั้นหรอ?

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ก็...นิดนึง

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

ถ้าชอบทำไมไม่บอกเขาตั้งแต่แรกล่ะ

มุอิจิโร่(ตอนเด็ก)

''นิดนึง''ไม่ได้ถึงกับชอบเลย

ยูอิจิโร่(ตอนเด็ก)

เรื่องของนายละกัน

ตัดจบ

แอด

เป็นไงบ้าง

แอด

พยายามเขียนให้ได้เยอะที่สุดแล้วนะ

แอด

หวังว่าจะชอบนะคะ

แอด

บายยยย

ความสุขได้จากเราไปแล้ว

ในการเดินทางที่แสนจะเหน็บหนาว

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ท่านพ่อท่านแม่

ยูมิ(ตอนเด็ก)

เราไม่พักกันก่อนล่ะคะ

แม่ ยูมิ

ก็ดีนะคะคุณ

แม่ ยูมิ

เดินทางมาไกลแล้ว

แม่ ยูมิ

หนาวก็หนาว

พ่อ ยูมิ

ถ้าอย่างนั้นเราพักกันก่อนละกัน

พ่อ ยูมิ

เดี๋ยวพ่อจะกางเต็นท์ตรงนี้แหละ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ถ้างั้นหนูจะไปเก็บไม้มาก่อไฟนะคะ

แม่ ยูมิ

ระวังตัวด้วยนะจะลูก

แม่ ยูมิ

แถวนี้มันอันตราย

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ค่ะแม่

ยูมิ(ตอนเด็ก)

//เดินเก็บไม้

ยูมิ(ตอนเด็ก)

เห้ออออ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ต้องมาแยกจากเพื่อน

ยูมิ(ตอนเด็ก)

คิดถึงสองคนนั่นจัง....//จับกิ๊บที่มุอิจิโร่ให้มา

อ้ากกกกกกก!!

เสียงบางอย่างได้ดังมาจากทางที่พ่อแม่ของยูมิอยู่

ยูมิ(ตอนเด็ก)

เสียงท่านพ่อนี่นา!!

ยูมิ(ตอนเด็ก)

//วิ่งกลับไปที่เต๊นท์

หลังจากที่ยูมิไปถึง ก็ต้องช็อกกับสถานการณ์ตรงหน้า

อสูร

//กินร่างของพ่อยูมิ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

!!!!//ไม่รู้จะทำยังไง

แม่ ยูมิ

<น...หนีไป>

ยูมิ(ตอนเด็ก)

//ยืนช๊อก

ยูมิ(ตอนเด็ก)

//เดินถอยหลังทีละก้าว

แม่ ยูมิ

//ยิ้ม

ยูมิ(ตอนเด็ก)

อึก...(ข้าต้องทำยังไง...)

ยูมิ(ตอนเด็ก)

(จะหนีไปดีไหมหรือจะต้องสู้)

ยูมิ(ตอนเด็ก)

(ไม่สิเราเป็นแค่เด็กจะสู้อะไรได้)

แม่ ยูมิ

แม่ขอร้องล่ะหนีไปเถอะนะ

อสูร

//หันมา

อสูร

//จะโจมตียูมิ

แม่ ยูมิ

//จับขาของอสูรไว้

ยูมิ(ตอนเด็ก)

!!!!!

แม่ ยูมิ

หนีไป!!!

ยูมิ(ตอนเด็ก)

(หนีก็ได้วะ)

ยูมิ(ตอนเด็ก)

//วิ่งออกไป

อสูร

//กินแม่ของยูมิ

ยูมิ(ตอนเด็ก)

ฮึก...//น้ำตาไหล

ยูมิ(ตอนเด็ก)

//วิ่งต่อไปไม่หยุด

ยูมิได้วิ่งต่อไปไกล จนร่างกายของเขาทนไม่ไหว

ยูมิ(ตอนเด็ก)

หนาวชะมัด....//เริ่มปวดหัว

ยูมิ(ตอนเด็ก)

วิ่งต่อไป...ไม่ไหวแล้ว//ล้มลงกับพื้น

ยูมิ(ตอนเด็ก)

//สลบ

ผ่านไป หลาย ชั่วโมง

ตัวประกอบ

......

ตัวประกอบ

ทำไมเด็กตัวเล็กๆแบบนี้ถึงมาสลบอยู่กลางหิมะได้ล่ะ...

ตัวประกอบ

น่าสงสารจัง

ตัดจบแบบละครไทย

แอด

555

แอด

เป็นไงบ้าง

แอด

ถ้าอยากรู้ว่า ? ? ? เป็นใครติดตามต่อไปในตอนที่4ได้เลย!!!

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!