ความรักที่แสนเศร้าของคุณชายมาเฟีย
พ่อแม่
รินดา(นอ.)
พ่อ!!!แม่!!!!//ตะโกน+น้ำตาไหล
รินดา(นอ.)
พ่อแม่//วิ่งไปหา
พ่อรินดา
อย่า....โทษ...เขา//พูดเบา
แม่รินดา
ดูแล....ตัวเองด้วยนะ//พูดเบา
จากนั้นทั้งสองคนก็จากโลกนี้ไป
รินดา(นอ.)
ไม่นะๆๆๆๆ//กอดทั้งสองแน่น
คิม(พอ.)
ริน.....//รู้สึกผิด
รินดา(นอ.)
ลืมตาขึ้นมาสิ...ลืมตาขึ้นมา//ร้องไห้
รินดา(นอ.)
หื้อออออ//ร้องไห้หนักมาก
คิม(พอ.)
ริน....พวกเขา_//จะจับริน
รินดา(นอ.)
อย่ามายุ่งกับชั้น
รินดา(นอ.)
ชั้นไม่อยากเห็นหน้าคุณ
รินดา(นอ.)
ชั้นเกลียดคุณ!!!!//ร้องไห้
เรียว(มือซ้ายพอ.)
เราต้องรีบไปกันแล้วครับ
คิม(พอ.)
ผมขอโทษนะ//สับต้นคอดา
คิม(พอ.)
//อุ้มริน+วางบนเตียง
รินดา(นอ.)
//หลับ+น้ำตาไหล
รินดา(นอ.)
พ่อ...แม่...//ละเมอ
คิม(พอ.)
.......//นั่งข้างริน+จับมือริน
คิม(พอ.)
ผมขอโทษนะ//จูบมือริน
คิม(พอ.)
//นั่งเฝ้าริน+หลับ
รินดา(นอ.)
//นั่งเหม่อ+ซึม
อดีต
คิม(พอ.)
รินคุณเป็นยังไงบ้าง...//ห่วง
คิม(พอ.)
เมื่อคืนคุณมีไข้ผม_//จะเอามือคลำหน้าผากริน
คิม(พอ.)
//กำมือ+เดินออกไป
คิม(พอ.)
//ปิดประตู+ยืนพิง
คิม(พอ.)
หวังว่าคุณจะไม่เป็นแบบนี้ตลอดไปนะริน...
หลังจากที่รินดาได้เห็นภาพคนที่ตนรักฆ่า พ่อแม่ของเธอต่อหน้าต่อตา
เธอกลายเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ไม่สบอารมณ์
เฟิร์น(แม่บ้าน)
กินข้าวก่อนนะคะ
เฟิร์น(แม่บ้าน)
วันนี้เฟิร์นทำข้าวต้มกุ้งมาให้
เฟิร์น(แม่บ้าน)
น่ากินมากเลยนะ
เฟิร์น(แม่บ้าน)
งั้นเดี๋ยวพี่ป้อนนะ//ตักป้อนริน
คิม(พอ.)
//แอบมองอยู่ข้างนอก
คิม(พอ.)
(อย่างน้อยเธอก็กินข้าว....)
เฟิร์น(แม่บ้าน)
//เดินออกมา
คิม(พอ.)
รินเป็นยังไงบ้าง//ห่วง
เฟิร์น(แม่บ้าน)
คุณหนูดูซึมๆเหมือนเดิมค่ะ
เฟิร์น(แม่บ้าน)
แต่วันนี้คุณหนูกินข้าวหมดนะคะ
เฟิร์น(แม่บ้าน)
ค่ะ//เดินไป
คิม(พอ.)
//เปิดประตูเข้ามา
คิม(พอ.)
//นั่งข้างๆริน+จับมือ
คิม(พอ.)
ผมอยากให้คุณกลับมาเป็นเหมือนเดิมมากเลย//จับมือรินแน่น
คิม(พอ.)
ทำอะไรน่ะ//เดินมาข้างหลัง
รินดา(นอ.)
ป่าว//รีบเอาของซ่อน
คิม(พอ.)
ผมเห็นนะ...อะไรอยู่ข้างหลังน่ะ
คิม(พอ.)
งั้นก็เอามือออกมา//เดินเข้าใกล้ริน
รินดา(นอ.)
ไม่ด้ายยยย//ถอยหนี
คิม(พอ.)
ไหนนนนนนน//พยายามแย่ง
รินดา(นอ.)
อ้าาาาาาา//เอาของแอบ
รินดา(นอ.)
ไม่งั้นไม่ให้ดู
คิม(พอ.)
ก็ได้......//หลับตา
รินดา(นอ.)
//จุ๊บปากคิม+วิ่งหนี
คิม(พอ.)
เห้อ...ยัยตัวแสบเอ้ย//ตาม
ซัน
คิม(พอ.)
แต่ว่า.....//จับมือ
คิม(พอ.)
ตอนนี้ผมทำให้คุณเจ็บใจมาก....
คิม(พอ.)
ผมอยากย้อนอดีตกลับไปแก้ไขเรื่องนั้นจัง..
คิม(พอ.)
ถ้าเป็นไปได้ผมก็จะยอมเป็นคนที่จากไปแทน....😥
คิม(พอ.)
คุณจะได้ไม่เป็นแบบนี้
คิม(พอ.)
ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น
คิม(พอ.)
ขอโทษนะริน//น้ำตาไหล😥
คิม(พอ.)
ริน...คุณมากินข้าวก่อน
คิม(พอ.)
จะได้กินยา//กำลังจะป้อน
รินดา(นอ.)
ชั้นไม่อยากเห็นหน้าคุณ...
คิม(พอ.)
งั้น....ผมไปนะ😥//เดินออกไป
รินดา(นอ.)
//น้ำตาไหล+กำผ้าห่มแน่น
รินดา(นอ.)
//หยิบข้าวมากิน
คิม(พอ.)
....//จับมือรินไว้แน่น
คิม(พอ.)
//เกลี่ยผมให้ริน+จุ๊บหน้าผาก
คิม(พอ.)
ผมไปนะ.....//เดินออกไป
ซัน(เพื่อน พอ.)
ไอคิมไปผับกัน
ซัน(เพื่อน พอ.)
//เดินเข้ามาในบ้านคิม
รินดา(นอ.)
//นั่งซบไหล่เฟิร์น
เฟิร์น(แม่บ้าน)
//ทำมงกุฎดอกไม้ให้รินดู
ซัน(เพื่อน พอ.)
//เดินมาข้างหลังคิม
ซัน(เพื่อน พอ.)
//จับไหล่คิม
ซัน(เพื่อน พอ.)
กูเห็นช่วงนี้มึงไม่ออกจากบ้านเลย
ซัน(เพื่อน พอ.)
ก็เลยมาเยี่ยมน่ะ
ซัน(เพื่อน พอ.)
นี่ดูอะไรอยู่น่ะ//มองตาม
ซัน(เพื่อน พอ.)
ไม่ได้เจอตั้งนาน
ซัน(เพื่อน พอ.)
สงสัยต้องไปทักหน่อยละ//จะเดิน
คิม(พอ.)
เดี๋ยว...มานี่ก่อน//ลากซัน
คิม(พอ.)
//เล่าเรื่องทั้งหมดให้ซันฟัง
ซัน(เพื่อน พอ.)
แล้วไมมึงไม่บอกความจริงให้รินฟังล่ะวะ
ซัน(เพื่อน พอ.)
สู้ๆเว้ยเพื่อน//ตบไหล่คิม
คิม(พอ.)
กูอยากย้อนอดีตว่ะ//มองรินจากข้างบน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
