ยัยเพี้ยนรักกับหนุ่มอาคาชิ
ตอนที่ 1 นงเยาว์
เราไม่ได้เป็นสาวสวยอะไร แค่เป็นมนุษย์เงินเดือนธรรมดาที่ในออฟฟิต
แต่ในระหว่างเดินทางไปทำงานวันนั้นมีเด็กที่เกือบถูกรถชน
เราได้ช่วยเด็กคนนั้นเอาไว้
แต่แลกกับตัวเองต้องตายไปในเหตุการณ์นั้น
พอตื่นขึ้นมาก็พบอยู่กับดินแดนที่มีเพียงในความฝัน ดินแดนที่คิดว่าไม่มีอยู่จริง
เมืองที่สร้างขึ้นจากทั้งนรกและสวรรค์ เมืองของเหล่าวิญญาณ
ทางเมืองลับแลได้ยื่นข้อเสนอให้กับเราไว้
เราตอบตกลงและรับใช้ทำงานในเมืองลับแล เพื่อแลกบำนาญคำขอมาหนึ่งอย่างหลังเกษียณ
ตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึก//เดินเข้ามา
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
มาแล้วสินะ
หญิงสาวชุดไทยที่นั่งบังลังค์เอ่ยขึ้นท่ามกลางคนมากมายยืนเรียงเป็นแถว
วิไลวรรณ ผู้ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าเมืองแห่งลับ ฉายาธิดาฟ้าพันปี
นงเยาว์ แม่ซื้อประจำวันศุกร์ สาวงามที่ได้ฉายา นางฟ้าสวรรค์
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
เจ้าค่ะ! ท่าน//ก้มตัวลง
เธอเอามือแนบอกซ้ายเป็นการเคารพ ท่ามกลางเหล่าคนจำนวนหมู่มาในชุดไทย
กลุ่มคนที่มารอแต่ต้นก็พูดซุบซิบ รอบๆตัว
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ท่านมีกระไรรึเจ้าค่ะ ถึงเรียกข้ามา
นางเอ่ยถามในระหว่างแก้มหน้าเคารพ
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
หึ//เธอยิ้มเล็กน้อย
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
นงเยาว์
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
เจ้าทำงาน ณ ที่แห่งนี้มาไปกว่าร้อยปี
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
ทำหน้าที่ของเจ้าได้ดีไม่มีบกพร่อง
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
มิซ้ำยังทำให้ที่แห่งนี้เป็นที่ๆดีขึ้น
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
เจ้าทำงานที่แห่งนี้มาเหนื่อยมากแล้ว
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
บัดนี้ถึงเวลาอันสมควร กับสิ่งที่เจ้าทุ่มเทมา
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
ในปีนี้ข้าได้ตัดสินใจให้เจ้าได้รับเลือกหนึ่งในบุคคลที่จะเกษียณงานลับแล
ตัวประกอบ
ท่านนงเยาว์เป็นผู้รับเลือก หนึ่งในบุคคลจะเกษียณงั้นหรอ!!
ตัวประกอบ
ไม่จริงน่ะ!!!! ท่านนงเยาว์ผู้นั้นได้รับงั้นหรอ
ทุกคนที่สวมชุดไทยมหัดทุกคนตกใจกับเรื่องสุดช็อก
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
เจ้าจะรับหรือไม่
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
นงค์เยาว์!//มองนงเยาว์
ตัวประกอบ
อย่านะขอรับ ท่านนงเยาว์!!!
ตัวประกอบ
หากท่านยอมรับข้อเสนอ เมืองลับแลแห่งนี้จะเป็นิย่างไร
ตัวประกอบ
เหล่าประชาชนที่แห่งนี้จะเป็นเช่นไร!!
ตัวประกอบ
อย่าตอบตกลงไปเลยน่ะเจ้าค่ะ
ตัวประกอบ
ข้ายังอยากอยู่กับท่านแบบนี้ต่อไป!!
อย่าตอบรับเลยนะเจ้าคะ/ขอรับ
เหล่าเสียงคนรอบข้างคัดค้านอย่างกับการเกษียณในครานี้
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
เงียบ!!!! ปึก// ตะโกน+ทุบแท่นวางบังลังก์
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
ข้ากำลังถามนงเยาว์ พวกเจ้าไม่ใช่นงเยาว์
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
อย่าได้ริอาจพูด
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
หากใครริอาจพูดออกมา ข้าจะลงทัณฑ์ผู้นั้นเสีย!!
เสียงของบุคคลผู้มีอำนาจสูงสุดสั่งการ ทำให้คนสงบลง
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
อ้าว~ จะเอาอย่างไร
เสียงเยือกเย็น นัยน์ตาสีน้ำทมิฬสนิทจับจ้องยังหญิงสาว
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ข้าจักขอน้อมรับไว้
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ขอบพระคุณที่ท่านนัดข้ามาในวันนี้ ท่านวิไลวรรณ
นงเยาว์รับข้อเสนอของวิไลวรรณเจ้าเมืองลับแลและกล่าวขอบคุณด้วยความน้อมโน้ม
ตัวประกอบ
ทะ...ท่านนงเยาว์
เหล่าเจ้าหน้าที่หลากหลายคนนับร้อยทำหน้าช็อก
ไม่สามารถพูดอะไรออกมา เพราะรับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
แล้วคำขอของเจ้าคือกระไร
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
หรือยังคงคำเดิม ณ ตอนนั้น
วิไลวรรณถามอีกครั้งถึงคำขอของนงเยาว์ ที่นางได้กล่าวไว้เมื่อครั้งหนึ่ง
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
คำขอของข้ายังเหมือนเดิม
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ข้าไม่ได้ต้องการอย่างอื่นไปมากกว่านี้
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
เฮ่อ~เจ้าเนี่ยนะ~
วิไลวรรณได้ติบก็ตอบกลับด้วยแฝงด้วยความเอ็นดู
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
//เงยหน้า
นางเงยหน้าทำให้ดวงตาสีแดงผสมสีชมพูสุดสวย
ที่ไม่ว่าใครเห็นต้องมนต์สะกดหลงไหลไปเสียทุกคน
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
เจ้าไปได้แล้ว
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
เจ้าค่ะ ท่าน
นงเยาว์โน้มตัวไหว้ และเดินออกจากที่ตรงนั้น
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
ส่วนที่เหลือตามรายชื่อตรงนี้
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
พรึ่บ!!!//เสกเอกสาร
จากนั้นทุกคนได้ร่วมกันมาดูรายชื่อของผู้เกษียณในปีนี้นอกจาก นงค์เยาว์
และก็แยกย้ายไปยังที่ต่างๆไป โดยใบหน้าเศร้าสร้อยเสียใจ
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
เฮ่อ~//ถอดหายใจ
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
นางเพี้ยนเอ้ย~
หลังจากที่ทุกคนเหล่าเจ้าหน้าที่ออกไผเหลือเพียง ห้องโถง บรรลังก์เพียงวิไลวรรณ
และวิไลวรรณนึกถึงใบหน้าของนงดยาว์ก่อนจะเอ่ยด้วยความปวดหัว แฝงเอ็นดู
________________________________
ตอนที่ 2 เพื่อนร่วมสหาย
ณ ทางเดินบนที่ลากยาว สระบัวที่แสนสวยล้อมรอบ
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ตึกตึกตึกตึกตึกตึก//เดิน
ทึกก้าวเดินของนงเยาว์ดูมีสง่าอยู่เสมอ
ก้าวเดินที่มั่นใจไร้กระตกกระตาก
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ตึก//หยุดเดิน
นงเยาว์หยุดเดินตรงกลางทางเดินสระบัว
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ในที่สุด)
เสียงที่หวาน ๆขานพูดในใจเพียงลำพัง
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ในที่สุด)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ในที่สุด!!!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ก็ถึงเวลานี้สักที!!!!)//😆
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(เล่นเอาลุ้นแทบตาย!!!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(นึกว่าอะไรซะอีก!!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ที่แท้ก็ให้เราไปยอมรับข้อเสนอเกษียณ!!!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ทำเอาตกอกตกใจหมดเลย)
ใบหน้าของนงเยาว์เต็มไปด้วยรอยยิ้มดีใจจนหน้าบาน
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(แหม๋ กว่าจะถึงเวลานี้เล่นเอาไปกว่าร้อยปี)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ทำงานหนักแทบตายในการเป็นแม่ซื้อ!!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(เด็กร้องเป็นเสียงโหยหวนประสาท)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(แล้วไงจะความซนต่างๆของเด็กพวกนั้น)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ดูแลเด็กจนอยากจะร้องไห้!!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(แถมยังต้องแอ๊บเป็นสาวผู้ทรงสง่า ต่อหน้าประชาชนและเจ้าหน้าที่ทีนี้อีก)
เธอกำหมัดกับสิ่งที่ได้รับมาเป็นร้อยกว่าปี ความทุกข์ทรมาร
ทั้งปัญหาเรื่องดูแลเด็กประจำวันศุกร์ตลอดมา และการคีพลุคแม่ซื้อผู้บริสุทธิ์ ผู้ทรงสง่า ผู้งามเลิศ อยู่บ่อยครั้ง
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ในที่สุด~ ก็ได้ปลดปล่อย)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ตอนนี้ก็ใกล้วันเกษียณแล้ว!!!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(คำขอของเราใกล้เป็นจริงแล้ว~!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(คำขอที่ว่าขอให้ตัวเองเกิดอยู่ในโลกคุโรโกะโนบาสเก็ตยอดดาวรุ่ง ทีมปาฏิหาริย์)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(โดยเฉพาะตัวละคระอย่างอาคาชิ เซย์จูโร่!!!)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ตัวละครที่ฉันเลิฟสุด!!!!!!)//🤩
แม่ซื้อนงเยาว์ คือ เป็นแม่ซื้อที่งดงามที่สุดในบรรดแอม่ซื้อด้วยกันเอง นำซ้ำเธอยังถูกขานว่า ผู้ทรงสง่า ผเุเยือกเย็น ผู้งดงาม
ภายใต้คำกล่าวขานจากคนในเมืองลับแล แท้ที่จริงคือสาวเพี้ยนโอตาคุ บ้าผู้ชายสองดีขั้นหนักจนไม่ลืมหูลืมตา
เธอยอมทำงานหนักในเมืองลับแลเพื่อไปหาตัวละครอันเป็นที่รัก ทั้งที่เป็นตัวละครสมมุติ
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ลาลั่นล้าลา~
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ลาลั่นล้าลาล่า~
ตอนนี้นางกำลังกระโดดโลดเต้นเป็นราวกับเป็นลีล่าใต้น้ำ
มีคนตะโกนเรียกด่าทอเธอด้วยความกวนประสาท
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ห๊ะ เมื่อกี้นี้ใครว่ากันยะ!!//✊
นงเยาว์ได้ยินก็โมโหดกับไปก็พบกับเสียงผู้ชาย
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
!!!!
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
นี่นาย!
เธอเปลี่ยนโทนจากโมโหเป็นความตกใจ
ทศ เพื่อนสนิทนางเอกและหนึ่งในสมาชิกผู้เกษียณร่วมกับนงเยาว์
เขาทักสีหน้านิ่งแต่แฝงด้วยกวนประสาท
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ตามมาทำไมยะ!
ทศ(เพื่อนนางเอก)
ไม่ได้ตามเธอสักหน่อย
ทศ(เพื่อนนางเอก)
ก็จะเดินเล่นแถวๆนี้
ทศ(เพื่อนนางเอก)
แต่ไม่นึกเลยว่า แม่ซื้อที่มีคนและเหล่าคนเมืองลับแลต่างเคารพนับถือมาทำตัวกระโดดโล้ดเต้น
ทศ(เพื่อนนางเอก)
เหมือนแม่ม้าดีดกระโหลก
คำพูดตรงไปตรงมาแต่คำยียวนยั่วโมโห
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ว่าไงนะ นี่นาย!!
ทางแม่ซื้อนงเยาว์ได้ยินแบบนั้นขึ้นเสียงโมโห
ทศ(เพื่อนนางเอก)
จะดีหรอ ที่นี้มันที่สาธาราณะนะ
ทศ(เพื่อนนางเอก)
มีคนตรงนี้นะ~//ยิ้ม
เขาจากหน้านิ่งเป็นรอยยิ้มนิ่งระหว่างพูด
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
!!!!
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ควับ ควับ ควับ//หันซ้ายขวา
เธอชะงักกระทันหันก่อนจะมองซ้ายขวา มองรอบๆ
ทศ(เพื่อนนางเอก)
อุ๊ส! 555555555
ทศ(เพื่อนนางเอก)
นี่เธอเชื่อฉันด้วยหรอเนี้ยะ
เขาเห็นพฤติกรรมหลอกแหลกของนงเยาว์ก็อดขำไไม่ได้
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
นี่นายกล้าหัวเราะฉันงั้นหรอ!!!//💢
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
อยากโดนซัดใส่ใช่ไหม!!!
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ไอ้ทศ!!!
นงเยาว์ทำหน้าโมโห กำมือเป็นหมักใหญ่และน้พเสียงเสียงดัง
ทศ(เพื่อนนางเอก)
โห~ แม่ซื้อผู้ทรงสง่าเยือกเย็นคนนั้น
ทศ(เพื่อนนางเอก)
โกรธแล้วๆ
จากสีหน้านิ่งๆเป็นรอยยิ้มดูทะเล้น คำพูดยียวนหน้านำกำปั้นกระทบหน้า
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
อึก!
ใบหน้าสีแดงฝากด้วยพิโรธกับเพื่อนสนิทจอมกวนประสาทแต่ไหนแต่ไร
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
เฮ่อ~//ถอดหายใจ
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
//เก็บหมัด
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึก//เดินหนีทศ
แต่เธอได้เก็บหมัดลงก่อนเดินหนีหน้าทศ
________________________________
ตอนที่ 3วันเกษียณ
คำเตือนตอนนี้แนะนำให้กเเลื่อนข้างไว้ เพราะเนื้อหาตอนเยอะ
เป็นวันเฉลิมให้แก่เหล่าเจ้าหน้าที่ลับแลที่ทำงานอย่างหนักเป็นเวลาหลายร้อยปี
ไม่ว่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลการเกิดของเด็ก การตาย การตัดสิน หรือกระทั่งเทวดา แม่ซื้อต่างๆ ทำงานในเมืองลับแลจนเลื่อนขั้นตำแหน่งสูงสุดหรือทไงานเกินหลักร้อยปี
และพอถึงวันเกษียณเป็นวันพวกเขาได้ถูกสรรเสริญก่อนจะเข้าประตูเปิดมนุษย์ เพื่อเกิดเป็นมนุษย์และใช้ชีวิตบำนาญ
และบำนาญเหล่านั้นก็คือผลบุญที่สั่งสมจากทำงาน
ผลบุญพวกนั่นทำให้ เหล่าเกษียณ ได้ดังนี้ ไปเกิดเป็นมนุษย์เพรียบพร้อมฐานะ หน้าตา กับคำอธิษฐานและใช้ชีวิตไม่ลำบากอีกต่อไปในชาติหน้า
เจ้าหน้าที่ในเมืองลับแลในที่แห่งนี้ตามทำงานไปมากกว่า 100 ปี มีไปกว่า 10 คนกำลังเดินมายัง สนามหญ้าแถว
โดยมี
นงเยาว์
ทศ xxxx
xxx. xxxxx
xxxx. xxxxx
ตัวประกอบ
อึก ฮือ เฮือก!!!//ร้องไห้
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ตึกตึกตึกตึกตึก//เดินมา
ทศ(เพื่อนนางเอก)
ตึกตึกตึกตึกตึกตึก//เดินมาตามหลังนงเยาว์
ในระหว่างเดินถึงเหล่าประชาชนหลากหลายคนต่างก่อนกันมาทำพิธีและร้องห่มร้องไห้
ชื่อเรียกชื่อเหล่าผู้เกษียณในปีนี้
เพราะพวกเขาตั้งใจทำงาน และคุณงามความดีให้แก่เมืองลับแลมากมาย
แต่นับจากนี้คงไม่อาจได้พบที่รักคนเหล่านี้ แต่ก็ไม่อาจรั้งไว้ได้เช่นกัน
พวกเขาเดินถึงสนามหญ้ามีเวทีทางด้านแท่นจุดคบเพลิงที่ไร้ไฟ ด้านหลังที่นั่งสำหรับเจ้าหน้าเกษียณสิบคน
เปลวไฟวิไลวรรณจับคบเพลิงสีส้มเหลืองสว่าง กำลังจุดแท่นคบเพลิงขนาดใหญ่
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
ตึกตึกตึกตึกตึก//เดิน
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
//ถือคบเพลิง
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
ฟรึ่บ!!//ลุกโชน
ทันทีที่เจ้าเมืองลับแลจุดคบเพลิงลุกโชนเสร็จ
ทุกคนนั่งคุกเข่าตามที่พระพุทธศาสนา ผู้หญิงนั่งเทพธิดา ผู้ชายนั่งเทพบุตร และพนมมือไหว้ สวดมนต์
ยกเว้นเจ้าเมืองและผู้เกษียณที่นั่งบนเก้าอี้ที่จัดเตรียมไว้ แต่ก็ร่วมพนมมือไหว้
พระถือใบพัด ทำหน้าที่สวดมนต์ตามหลักศาสนาพุทธ
และพิธีดำเนินไปอย่างราบรื่นไร้อุปสรรคปัญหาใดๆติดขัด
ไม่มีใครก่อหรือสร้างปัญหา ทุกคนนิ่งสงบร่วมกันทำพิธีอย่างดี
หลังจากสวดมนต์เปิดพิธีเรียบร้อย ก็ถึงการแสดงต่างๆให้กับเหล่าผู้เกษียณทั้งสิบ
ไม่ว่าจะเป็นการแสดงพันดาบ
ตัวประกอบ
ชิ้ง ฟึ่บ//โยนดาบ
เหล่านักแสดงร่ายรำดาบและรำไทย ต่างตั้งอกตั้งใจร่วมใจกัน ฝึกซ้อมจนเป็นการแสดงที่สมบูรณ์แบบ
เพื่อให้เหล่าเกษียณมีความสุขเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะกลับไปเกิดบนโลกมนุษย์แล้วใช้ชีวิตอยู่บนบำนาญ
ก่อนจะเป็นเช่นนั้น จึงตั้งใจทำ ทดแทนกับสิ่งทำมาให้แก่เมืองลับแลเป็นร้อยปีแห่งนี้จนเกษียณ
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
คนแรกตามอายุราชการ
วิไลวรรณ(เทพให้พร)
นงเยาว์เจ้าคนแรก
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
เจ้าค่ะ//ขานรับ
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ตึกตึกตึกตึกตึกตึก//เดิน
เธอก้มตัวลงและรับคำสั่งก่อนจะเดินไปยังหน้าประตูหน้า
นงเยาว์เดินถึงตรงหน้าของประตูมนุษย์ที่ทำให้ไปเกิดเป็นมนุษย์ แต่สามารถเข้าได้ทีละคน ไม่สามารถเข้าได้หลายคน
สองเจ้าหน้าที่เปิดประตูทั้งสองบานออก
เห็นเป็นแสงสว่างสีขาวจนแสบตา
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ถึงเวลานี้แล้ว..)//หลับตา
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ก้าวอีก 20 ก้าวเราจะไปเกิดแล้ว)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ขอบคุณท่านวิไลวรรณ ที่ท่านช่วยข้าไว้และยื่นข้อเสนอให้หับข้า)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ขอบคุณเหล่าชาวเมืองลับแลที่คอยสรรเสริญยิ่งยิ้มมาให้)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ลาก่อนเมืองลับแล~!)
นงเยาว์หยุดเดิน หลับตานึกถึงเรื่องราวทั้งหมดอีกครั้งในเมืองลับแล
แม้งานจะหนัก จะเหนื่อย จะท้อ จนอยากจะออกจากที่นี้ แต่นางลึกๆในใจคงผูกพันไปกับที่แห่งนี้
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(แล้วก็ลาก่อนเพื่อนสนิท)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ที่ร่วมหัวจมท้ายสมัยมัธยม)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ทศ)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ถึงนายจะคอยกวนประสาทให้ฉันโมโหอยู่บ่อยครั้ง)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(แต่ก็ไม่เคยทิ้งกัน)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(คอยให้กำลังใจกันมาเสมอจนถึงตอนนี้)
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
(ขอบใจมากนะ)
นงเยาว์มองขอบคุณ ชายผมน้ำตาลที่อยู่หลังรองจากนางที่อยู่ด้วยกัน นับตั้งแต่ม.ต้นไปจนถึงมหาลัย เรียนจบ
เรื่องราวที่ทำร่วมกระทำกันมา ผ่านเรื่องราวทั้งเรื่องดีและเรื่องร้ายไม่เคยทิ้งกันแม้แต่ครั้งเดียว
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ตึกตึกตึกตึกตึกตึก//ก้าวเดิน
และหันหลังเดินต่อไปไปยังประตู
ทศ(เพื่อนนางเอก)
//มองนงเยาว์
ทางด้านของทศหนุ่มหน้าหล่อแต่นิสัยกวนประสาท
ก็กลับมองนงเยาว์อยู่ทางด้านหลัง
ทุกครั้งที่หญิงสาวผมดำชุดไทยแดงสดก้าวเท้าไปยังประตูเกิดโลกมนุษย์
เหมือนอยู่กับว่าหัวใจเขาจะหยุดเต้นเป็นระยะๆตามจังหวะการก้าวแต่ละก้าว
ยักษ์นงค์เยาว์(นางเอกชาติก่อน)
ตึกตึกตึกตึก วิ้ง วืด!
นงเยาว์และหลับตาเดินเข้าหาประตู แสงสว่างกระทบจนมิดเหลือเพียงโครงล่างเลือนสุดแล้วหายไป
________________________________
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
