ณ หุบเขากุหลาบมีอาจารย์เเละศิษย์ของเขาได้ฝึกฝนตนอยู่บนนั้นนานนับสิบปีพวกเขานั้นฝึกฝนทุกวันจนมาวันหนึ่งอาจารย์ของเฉินซินนั้นคิดว่าเฉินซินอยู่บนหุบนานถึง17ปีไม่รู้ว่านอกหุบเขานั้นกว้างใหญ่เพียงใด อาจารย์ของเฉินซินได้ให้เขาไปฝึกฝนตนในยุทธภพเพื่อให้เขาได้รู้จักโลกภาย

นอกหุบเขาเเละเพื่อให้เฉินซินนั้นได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆเฉินซินจึงตอบตกลงเเละได้ลงจากหุบเขากุหลาบในระหว่างทางเขาได้เจอสัตว์ร้ายมากมายเเต่สัตว์พวกนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเเม้เเต่นิดจนเวลาผ่านไป3วันเขาก็ได้พบกับเมืองเล็กๆเเห่งนึงเขาจึงเดินเขาไปดูเเละพบว่าคนในเมืองต่างพากันฝึกยุทธเเละเฉินซินเขารู้สึกว่าคนเหล่านั้นล้วนเเข็งเเกร่งเเม้จะไม่เคยได้ปะมือเฉินซินรู้สึกนับถือเเละได้ขอฝึกยุทธด้วยเเต่เส้นทางมันไม่ง่ายนักเพราะพวกเขานั้นต่างไม่ชอบเฉินซินมากๆเเต่อาจารย์ของพวกเขานั้นได้รับเฉินซินเข้ามาฝึกในสำนักเเม้เฉินซินจะโดนกลั้นเเกล้งเพียงใดเขาก็ยังฝึกยุทธต่อจนเขาสามารถใช้วิชาของสำนักนั้น

เก่งมากเเต่เขาถูกคนในสำนักกลั้นเเกล้งทำให้เขานั้นโดนไร่ออกจากสำนักเขาจึงได้ร่ำลา

อาจารย์เเละเดินทางไปยังอีกเมืองเเต่ระหว่างทางเขาได้เจอกับรถม้าของราชวงศ์หลังจากที่ตามรถม้าได้สักพักเขาก็พบว่ามีนักฆ่าหลายคนกำลังตามรถม้าของราชวงศ์อยู่เเต่เมื่อเวลาใกล้จะค่ำรถม้าของราชวงศ์ก็ตั้งที่พักเเต่ก็เป็นไปตามที่เฉินซินคิดกลุ่มนักฆ่านั้นต้องการองค์หญิงที่อยู่ในรถม้าของราชวงศ์กลุ่มนักฆ่าได้ลงมือสังหารองค์รักษ์จนหมดเฉินซินที่เห็นถ้าไม่ดีจึงได้ช่วยองค์หญิงเเละหลบหนีจากกลุ่มนักฆ่าองค์หญิงที่ถูกเฉินซินช่วยไว้นั้นตกใจจึงได้กัดที่เเขนของเฉินซินทำให้เฉินซินต้องปล่อยตัวองค์หญิงลงหลังจากนั้นเฉินซินก็ได้อธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้องค์หญิงฟังเเละเธอก็ได้เข้าใจเฉินซินเเต่สถานะการณ์ของเขาทั้ง2นั้นยังตกที่นั่งลำบาก

เหตุการณ์ในปัจจุบันของเฉินซินเเละองค์หญิงนั้นน่าเป็นห่วงเพราะพวกเขายังถูกกลุ่มนักฆ่านั้นตามล่าเเต่ด้วยวิชาที่ติดตัวของเฉินซินทำให้เขาทั้ง2หนีรอดมาได้เเต่เฉินซินได้รับบาดเจ็บทำให้พวกเขาต้องหยุดพักหลังจากทั้ง2ได้นอนพักจนรุ่งเช้าพวกเขานั้นก็ออกเดินทาง

องค์หญิงจึงจ้างเฉินซินให้พาเธอกลับวังอย่างปลอดภัยเฉินซินได้ตอบตกลงเเละได้พาองค์เดินทางต่อเเต่เเล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อพวกเขานั้นได้หลงมายังป่าต้องห้ามป่านี้ถูกบอกว่ามีสัตว์ที่เเข็งเเกร่งอาศัยอยู่เยอะเฉินซินที่เข้าใจสถานะการณ์ดีจึงได้รีบหาทางออกจากป่าให้ไวที่สุดเเต่โชคของเขานั้นไม่ดีเอาสะเลยเขาได้เจอกับเสือปีศาจที่เขาบอกว่ามันเเข็งเเกร่งมากเฉินซินจึงได้เข้าต่อสู้ถึงเฉินซินจะเก่งเพียงใดเเต่ก็ไม่ใช่คู่มือของเสือปีศาจเลยเขาจึงบอกให้องค์หญิงรีบหนีไปเเต่ดูเหมือนจะไม่ทันการเสือนั้นได้โจมตี

เฉินซินทำให้ทำได้รับบาดเจ็บสาหัสเเละเสือก็ได้ตามองค์หญิงมาทันในขณะที่องค์หญิงคิดว่าไม่รอดเเล้วเฉินซินก็ได้มารับการโจมตีไว้เเต่ทันใดเองก็มีชายปริศนาออกมาช่วยเเละได้โจมตีเสือปีศาจเพียงเเค่1ครั้งก็สามารถทำให้มันได้รับบาดเจ็บหนักเฉินซินที่เห็นดังนั้นก็รู้ได้ว่าเขาคนนี้

เเข็งเเกร่งมากหลังจากเสือปีศาจได้หนีไปชายปริศนาก็ได้พูดขึ้นว่ารีบออกไปสะถ้าไม่รีบออกไปชีวิตของพวกเจ้าก็น่าจะได้มาตายลงที่นี่เฉินซินจึงได้ทำการขอบคุณเเละรีบเดินทางออกจากป่าต้องห้ามโดนไม่สนอาการบาดเจ็บของตัวเองเมื่อออกมาจากป่าต้องห้ามสำเร็จองค์หญิงจึงขอโทษเเละได้ทำเเผลให้เฉินซินเเละก็โทษตัวเองเเต่เฉินซินได้บอกว่าเป็นเพราะเขานั้นยังอ่อนเเอเกินไปจึงได้รับบาดเจ็บทำให้องค์หญิงรู้สึกประทับใจในตัวของเฉินซินหลังจากทำเเผลเสร็จพวกเขาก็ได้

นอนพักเเต่เฉินซินที่กลัวมีคนรอบโจมตีจึงใช้วิชาพรางตัวในระหว่างนอนทำให้เขาได้นอนพักอย่างเต็นที่

...****************...