NovelToon NovelToon

Miss Chess(คุณหนู)

จุดเริ่มต้นเกมหมากรุก

...คำเตือน: อาจมี เนื้อหา รุนแรงมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ โปรดใช้วิจารณ์ในการรับชม...

......................

.......

.......

.......

.......

ณ ผับ บาร์แห่งหนึ่ง

ผับแห่งหนึ่งที่มีความวุ้นวายอยู่ เหมือนกับผับทั่วไป

"ติม ไปเสิร์ฟโต๊ะ วีไอพี1 น่ะ"

"ครับ" ชายหนุ่มร่างกาย สูงผม ตาล ที่คานรับ

...{ติม}...

ผมติมทำงานมา1ปีครึ่ง นั้นเพื่อส่งตัวเองและน้องผม ให้จบพ่อแม่เสียไปตั้งแต่ผม15 ปีตอนนี้ผม17ปี ผมห่างกับน้อง2ปี และงานล่าสุดคือการเสิร์ฟน้ำไวน์🍷 แผนกที่ผมทำมีสองงานคือเสิร์ฟน้ำและบาร์เทนเดอร์ แต่ผมต้องตกใจน่ะคือตอนแรกผมนึกว่าผู้ใหญ่กินแต่นี้ไม่ใช่เลยเด็กอายุ 14 เด็กกว่าน้องผม1ปี แต่กินไวน์ จาก ประวัติหรือข่าวต่างๆนั้นผมไปรู้มาว่าเธอนั้นเป็นลูกหลานมาเฟีย ที่ชื่อเมย์ และคนที่ติดตามมาสองท่านคือ หยินกับหยาน

" น้ำได้แล้วครับ" ชายหนุ่มร่างสูงที่เสิร์ฟน้ำไวน์แดงอย่างเบามือสุดๆเพื่อไม่ให้กระทบกับงานเลย

"..." สาวน้อยที่เงียบสนิทนั้นไม่มีแม่งแต่เสียงและคำพูดที่ให้อีกฝ่ายไป

"😑" ชายหนุ่มที่มองนิ่ง ด้วยความที่ไม่มีคำขอบคุณหรือ ใดๆเลย 'ยัยนี่ อยากจับสั่งสอนจริง'

"มีปัญหาอะไร"

เสียงที่ ทุ่มและ เย็นชา คำพูดนั้นที่ออกมาจากชายหนุ่มดวงตาสีฟ้าทะเล

"ไม่มีอะไรครับ" ชายหนุ่มผมดำได้ตอบไปแบบนิ่งใส่อีกฝ่ายคืน

... [ติม]...

...ผมที่ออกมาจากห้องนั้นออกมาจากห้องนั้นโดนไม่สนใจออกไร...

และผมที่เสร็จภาระกิจ ได้ออกมา ทำ แผนก บาร์เทนเดอร์ต่อ

......................

เที่ยงคืน

ผมที่เลิกงานเลยรีบกลับบ้านอย่างไว แต่ไม่ทั้งสังเกตุ

"เฮ้ย มึงทำอะไรน่ะ" ชายหนุ่มผมดำถูก ลักพาตัว

......................

"ตื่นได้แล้ว"

น้ำเสียงร่าเริงนั้นที่เหมือนชายหนุ่มคนหนึ่งที่เขานั้นรักมาก

"จะนอนไปถึงไหนกันหนุ่มน้อย~" เขานั้นได้เอาถุงที่คลุมหัวชายหนุ่มนั้นออกและทำให้ชายหนุ่มเห็นหน้าเขาอย่างชัดเจน

"ไฮ ตื่นแล้วสิน่ะ" ชายหนุ่มดวงตา สีทอง และความ ร่าเริงกับรอย ยิ้มโรคจิตนั้น

"มึงเป็นใคร" ชายหนุ่มผมดำเขานั้นตกใจและใช่คำวาจาที่หยาบคายกับชายผู้ที่ร่าเริง

"อย่าพูดแบบนั้นสิ หนุ่มน้อย นายน้อยข้าสั่งให้พวกข้าจับตัวนายมาน่ะ^^"

"ยิ้ม โรคจิต ชะมัด" ชายหนุ่มผมดำนั้นที่เขาเอ๋ยวาจาที่เบานิดนั้นเอาให้คนร่าเริง...

"แล้วไง" ชายผู้ร่างเริงนั้นดูกวนเขาไป

"นายน้อยข้าอยากเจอนายแล้วแหละ^^"

|เจอรอบสอง|(⁠ب⁠_⁠ب⁠)

" จร้า"

"องค์หญิงมาแล้ว" ชายหนุ่มตาสีทองดูร่าเริงแจ้มใสตลอดเวลานั้นเหมือนเด็กน้อยที่ชอบการสนุกสนานตลอดเวลาเลย

สาวน้อย ที่ถูกขนานามว่าองค์หญิง ได้เดินคู่ชายร่างสูงตาสีฟ้าทะเลกันมา

"นายชื่อติมสิน่ะ" น้ำเสียงเธอนั้นดูเรียบเฉย

"มันก็ต้องใช้สิ" เขาที่ดูกวนเธอไปแต่มันทำให้ชายที่เดินมากับเธอนั้นดูโกรธขึ้นทันที่

"ดูไร้มารยาทมากเลยน่ะ นายน้อยไม่ใช้เพื่อนเล่นของนายกรุณาให้เกียรติหน่อย"ชายตาฟ้าทะเลดูคิ้วตกมาใส่ติมและดูจริงจังเป็นอย่างมาก

" คุณหยินค่ะ " เธอที่พูดไปด้วยเสียงเรียบเฉยเอาทำให้เขาที่กลับก้มหัวลงอย่างเชื่อฟังคำสั่งเลยที่เดียว

"ขออภัยด้วยครับ นายน้อย " เขาที่ก้มหัวลงกับเอ่ยคำขอโทษเธอ

...|ติม|...

...หมอนั่นเหมือนหมาจริงเชื่อฟังนายตัวเองอย่างไม่ขัดแย้งใดใดเลยดู...

เคารพอย่างดูแต่สองคนนี้เหมือนกันแต่ต่างตรงที่สีดวงตาสงสัยจะเป็นแฝดกัน

" องค์หญิงครับ^^" ชายหนุ่มดวงตาสีทองร่าเริงอีกครั้งและเหมือนสุนัขที่กำลังดีใจที่ได้เจอนายมัน

" ค่ะ"

"องค์หญิงครับเอาไงต่อครับ จะสังหารเลยมั้ยครับ^^" เขานั้นยิ้มอย่างโรคจิตเหมือนอยากทำมานานมากเลยที่เดียว

" แกนี่เอาแต่ทำตัวบ้าๆตลอดเวลา นายน้อยเป็นคนคิดไม่ใช่แก"

ชายตาสีทะเลนั้น ใช้น้ำกดเสียงและดุใส่เขาชายตาสีทองนั้นไป

" จร้า คุณน้องหยิง^^"

"ช่วยกรุณาใช้คำสรรพนามให้ถูกเวลาหน่อยน่ะ "

" อย่าใจร้ายสิเป็นพี่น้องกัน ก็อย่าใจร้ายกับแฝดพี่สิ^^"

"เลิกทำตัวไร้สาระซะ" สายตาคู่นั้นที่มองเย็นชาใส่คนที่ใช้คำสรรพนามว่าแฝดพี่

"ใจร้ายอ่ะ" ใบหน้าคนตาสีทองนั้นไม่ว่าจะทำเศร้าหรือใดๆนั้น ไม่เคยที่จะลืมรอยยิ้มนั้นเลย ดูเหมือนคนโรคจิตที่เอาแต่ยิ้มไม่เลิก

" แฝดพี่น่าเกลียด"

"ไอ้หนุ่มน้อย เนี่ยมีอะไรเข้าตาองค์หญิงหรอคะ"

"แค่ถูกใจหน่อยหนึ่ง" เธอที่มองชายหนุ่มที่นสมว่าติม เหมือนเธอรู้ว่าเขามี ประโยชน์ให้เธอใช้งานได้

|ติม| อยาก หนีไปให้พ้นมากกับพวกเขาอีกคนดูเหมือนคนบ้าจ้องจะฆ่า อีกคน เย็นเยือกใส่ เหมือน อีกคนดูเหมือนไร้ความรู้สึกและเหมือนเอาแต่ใจ

'ความกลัว'

......................

......................

"ต้องการไร"

"พาเขาไป"หลังจากคำ สั่งจากนายของแฝดสองนั้น พวกเขาก็เริ่มปฏิบัติงานอย่างไวไม่รอช้า

"มึงจะ ทำไร วะ ปล่อย!"

"เงียบปากดิ" ชายตาสีน้ำทะเลอุ้มขึ้นบาด

"เป็นพ่อ_ูหรอ"

ผัวะ!

ชายหนุ่มตาสีทองนามว่าหยางนั้นต่อยเข้าอย่างสุดแรง ถึงกับเลือดกระอัดออกมา

"อึก" หญิงสาวที่มองการกระทำการ์ดของเธอ ทำให้ภาพอดีต วัยตัวเด็น้อยของเธอที่น่ากลัว...

.......

.......

"อึก..นาย..ท่าน " ชายตาสีน้ำทะเล กุมท้องของเขาไว้เพราะมาจากบาดแผล ชายตาสีทองอีกคนเอามือกุมท้องของคนเป็นแฝดน้องเขาไว้

"นายท่านพวกผมขอโทษ..อึก" เขายกมือมาพนมมือขอ ร้อง อ้อนวอนคนเป็นนายของเขาทั้งสองไว้แต่..

ผัวะ!

"ลูกกูต้องบาดเจ็บเพราะมึงสองตัว" นายของเขานั้นต่อยหน้าหนุ่มสีทองอย่างไม่ปราณีเลย

"นายท่านผมพยายามแล้ว"หนุ่มตาทะเลนั้นเอ๋ยคำที่จะพยายามให้นายเขาเข้าใจในตัวพวกเขาทั้งสอง

"มึงดูได้เหี้ยไง ลูกกูเลยต้องเจ็บ"

"พ่อ.."

สาวน้อย ที่ดูการกระทำของพ่อเธอน้ำตาใสๆไหลลินไปด้วย ความหวาดกลัว

"แทนพอได้แล้วลูกกลัวหมดแล้ว ไม่ต้องกลัวแล้วแม่อยู่นี้แล้ว"

"ค่ะ"

"ขวัญ จะไม่ให้โมโหได้ไง มันทำให้ลูกเราต้องบาดเจ็บ"

"แทน พวกเขาก็พยายามแล้วลูกปลอดภัยก็ดีแล้ว"

"ชิ ครั้งหน้าลูกกูเป็นไรอีกพวกมึงได้เตรียมตัวตาย" คนเป็นพ่อนั้นเริ่มเดินมาดูลูกสาวเขานั้นอย่างเป็นห่วง

"ครับ..

...ตัดมาปัจจุบัน...

ภาพอดีตของเธอทำให้เธอถึงกับยืนชะงักไปอย่างกะทันหัน และ ความหวาดกลัวเริ่ม เกินกินขึ้น

"อึก" เธอนั้นหวาดกลัวแทบจะทรุดลงไปนั่งกับพื้นภาพวัยเด็กนั้นเป็นภาพที่เธอเห็นกับตาเธอ

"องค์หญิง ผม ผม ผม ขอโทษ ผมขอโทษ" ตาสีทองนั้นลงไปนั่งกับพื้นทันที่เขาพนมมือพยายามทำให้นายหญิงตัวน้อยนั้นเลิกกลัวเขาไม่อยากให้เธอนึดถึงอดีตแสนน่ากลัวนั้นที่ พวกเขาโดนคนเป็นพ่อเธอทำร้ายเพราะเขารักเธอมากยิ่งกว่าสิ่งใด

"ผมขอโทษอย่ากลัวเลยครับ"

"หยินรีบพาไอหมอนั่นไปเร็ว ให้ไกลตานายหญิงก่อน"

"อืม" เขานั้นก็รีบพาไปอย่างไว

"ไม่เป็นไปแล้ว องค์หญิงของผม อย่ากลัวไปเลย "

"ค่ะ"

"ครับ ^^"

...----------------...

......................

ชายหนุ่มตาสีทะเลนั้นรีบพาหนุ่มติมไปห้องหนึ่ง ณ ตอนนั้นภาพอดีตเขามา...

" หยินเจ็บไม่น่ะ ไม่เป็นไรน่ะพี่อยู่นี่ เราไปทำแผลกัน^^" รอยยิ้มของหนุ่มตาสีทอง รอยยิ้มที่ทำให้ทุกอย่างรอบตัวมีความสุขได้เลยถึงแม้หน้าเขาจะมี รอยฟกช้ำมันไม่สามารถลบรอยยิ้มได้เลย

......................

"อึก(พี่ ผม รักพี่)"

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!