​ณ​ โกดังแห่งหนึ่่ง​โกดังแห่งนี้คือคลั่งเก็บอาวุทของคนใหญ่คนโตคลั่งเก็บอาวุทคืออาวุทที่ถูกลักลอบส่งอาวุทข้าวประเทศ​ เห้ย! เจ้านายมา!!  จบเสียงนั้นก็มีผู้ชายลึกลับคนหนึ่งเดินออกมาพร้อมคนประกบตัว​ยุไม่ห่าง​ เอาล่ะสิงห์ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่มั้ย​ ครับเรียบร้อยดีคับ​ อืมเจ้านายตอบ​ นายจะไปหาท่านผู้นั้นหรือไม่คับ​ อือใช่พาฉันไปด้วย

รับทราบคับนาย​ เอาล่ะไปหางานการทำไป! ผู้ที่เป็นมือขวาบอกลูกน้อง​ และระหว่างที่ผู้เป็นนายจะออกจากโกดังนั้นก็ยังมีตำรวจจ้องจะจับยุรอบโกดังโดยที่ไม่มีใครรู้​

หยุด!!! นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ!! หยุดแล้วยกมือขึ้นซะ!! เสียงตำรวจหญิงกล่าวจบทั้งโกดังก็เงียบสงัดและเต็มไปด้วยความเกรง ปั้ง!  ปั้ง! ปัง! ปั้งๆๆๆๆๆ!!!  ในระหว่างที่ทุกคนกำลังยิงกันยุนั้น​ ผู้เป็นนายใช้เวลานั้นแล้วหลบหนีไปได้​ เห้ย! ไอ้หัวหน้ามันหนีไปแล้วตามไปเร็วจาจาง​ ครับผู้กอง​ จบคำสั่งก็ตามไปทันที​

เห้ย!อย่าหนีนะ ปั้งๆ!! เป้ง! บรื้น~โธ่เอ้ยหนีไปอีกจนได้​  

ขณะนั้นคนในโกดังต่อสู้กันอย่างไม่รู้จบ​ ทันใดนั้นเมยหญิงสาวแกร่งคือผู้กองของหน่วยปราบปราม​ได้โดนใล่ต้อนจนจนมุม​ หึเก่งมากใช่มั้ยยัยตัวดี​ ฝ่ายตรงข้ามพูดด้วยความแค้น​ หึ ตายซะ ปั้ง! จะเอ๋หลบได้​ หญิงสาวยิงปืนแต่ดันไม่โดนเธอจึงจำเป็นต้องต่อสู้อย่างหลีกไม่ได้ อั้ก! อึก! ชายตรงหน้าเธอได้ผ่ายแพ้ให้แกเธอสภาพดูไม่ได้กระอักเลือดจนสลบไป​ หึสมน้ำหน้ากล้าท้าก็กล้ารับเว้ยย

พอเธอเสร็จกิจเธอจึงเดินไปหาพวก​ สถานการณ์​เป็นยังไงบ้างลี่​ จบคำถาม​ เรียบร้อยดีคะผู้กอง​ เดี่ยวพาพวกมันไปด้วยต้องให้มันปริปากให้ได้ว่าใครเป็นตัวการใหญ่ของการส่งครั้งต่อไป​ รับทราบครับ​ แล้วเปยล่ะเปยยุไหน!! มาทางนี่ครับเค้าโดนจับมัดทางนั้นครับ​ อื้อ​ อื้อ​ อ​ื้อ​ อื้อ​ อื้อ​ อ่วยอ้วย ไออ้อ้ายอ่วยอ้วย​ ทันใดนั้นประตูที่ปิดหญิงสาวไว้ก็เปิดขึ้นนั้นคือหน่วยปราบปราม​นั้นเองที่มาช่วย

เปย!! เป็นอะไรรึเปล่า​

ณ​ ห้องประชุม​ ขอบคุณทุกคนมากที่สามารถ​จับพวกที่ลักลอบส่งอาวุทได้​ ทุกคนต่างก้มหัวให้สารวัตร​ ผู้กองเมยกับหมวดจาจางพวกคุณทำได้ดีมากสมกับเป็นคู่หู่แห่งกรองปราบปราม​ แต่ก็ยังเหลือหัวหน้า​ จบคำพูด​ ขอบคุณคะสารวัตร​ส่วนเรื่องหัวหน้าของแก๊งmy ​Flow​ พวกเราจะตามจับให้โดยเร็วคะ​ อื้อ~สมกับเป็นกองปราบปรามพวกคุณถูกฝึกนักและสำคัญยังทำงานเป็นทีมเวิร์ก​ การคาดเดาพลาดแค่ครั้งเดียวอาจทำให้พวกคุณชีวิตเปลี่ยนได้นะ​ เข้าใจมั้ยปารญา

คือ... ดิฉันจะไม่ทำผิดพลาดในครั้งต่อไปอีกแล้วคะ่​ ดิฉันกลัวพวกมันหนีไปดิฉันเลย....

จบคำพูด​ คุณเลยบุกเดี่ยวถ้า้กองเมยกับหมวดจาจางไปช่วยไม่ทันจะทำยังไง​ ขอโทษคะต่อไปจะไม่ให้เกิดเหตุ​การณ์​แบบนี้อีกแล้วคะ​ อือดี เอาล่ะทุกคนคงเหนื่อยกันมากแล้วแยกย้ายพักผ่อนกันได้แล้วจบประชุมเพียงเท่านี้​ จบคำพูดทุกคนทำความเคารพ​แล้วออกจากห้องประชุมทันที​ เห้ยยอย่าคิดมากสิเปยผิดพลาดแค่ครั้งเดียวไม่เป็นไรหรอกทุกคนมีความผิดพลาดหมดนั้นแหละ​ เมยตบไหล่ให้กำลังใจเปย​ ฉันไปละนะ​ อื้อ​ ว่าแล้วเลยแยกย้าย​

เห้อ~ทำงานใหญ่เสร็จทั้งทีเราต้องฉลองกันและละมั้งใช่ม่ะเปย​ เห้ยยเอาดิว่ะกำลังอยากเติมพลังพอดี​ เออใช่สิจางวันนี้วันอะไรว่ะห๊ะ​ วันนี้วันจันทร์ครับผู้กอง​ เดี๋ยวๆเดี๋ยวนะทำไมคุ้นๆเหมือนมีนัดว่ะ​ อรึ้ยยยเหี้ยเอ้ยย​ วันนี้วันเปิดแกลเลอรี่คิมหันต์​ เห้ยยเออว่ะลืมซะสนิทเลย​ ปะๆฉันไปละว่าแล้วเมยก็วิ่งขับรถออกรถไปทันที​ บรึ้นนนน บรึ้นนนน

ณ​ แกลเลอรี่คิมหันต์​ เมยจอดรถแล้วเร่งรีบเข้างานทันทีพร้อมช่อดอกไม้พอเข้าไปข้างในคนข้างในเต็มด้วยชาวต่างชามแล้วผู้ดีเต็มงานไปหมด​ เมยเดินเข้าไปพร้อมซ่อนช่อดอกไม้ไว้ข้างหลัง​และเดิไปทันใดนั้นเมยจึงหยุดเพราะว่าผู้ตรวจ​ไม่ให้เข้า

ขอโทษนะครับงานยังไม่เริ่มครับยังเข้าไม่ได้น่ะครับ​ เอ่อ... คือ.... ฉันมาหาคุณคิมหันต์​นะคะ พูดแล้วเมยยิ้มแล้วชี้ไปที่คิมหันต์​ทันที​ เมย~ มานี่เลยเมย​ ว่าแล้วคิมหันต์​ก็ลากเมยเข้างาน​ อึอรึ้ม​ ตะด้าาา​ เมยโชว์ดอกไม้ให้คิมหันต์​แต่คิมหันต์​เอาแต่ทำหน้านิ่งเฉย​ คิมหันต์​คุณโกรธ​อะไรเมยหรอ เมยแค่... อยากมาเซอร์ไพรซ์​เองนะ~ อะเมยให้คุณสำหรับคนพิเศษของเมย ผมก็ดีใจอยู่หรอกนะแต่คุณไม่ควรใส่ชุดแว่น​มาแบบนี้​ มัน.... เหมือนคุณไม่ให้เกียรติ​ผมอะไว้หน้าผมหน่อยสิคุณ​ ขอโทษได้มั้ยล้าาอย่างอลน้าาา​ อะรับไปเถอะน้าา​ นี่เมยเราคบกันมาตั้งหลายปีแล้วนะ คุณก็ยังเด็กเหมือนเดิม

ขออนุญาต​ครับคุณคิมหันต์​มีแขกมาขอพบครับ

พูดจบแล้วเมยก็ได้แต่กลั่นน้ำตาไว้อย่างนั้น​

ว่าแล้วคิมหันต์​ก็เดินออกไป​

เมยเดินดูภาพในงาน​จนไปสดุดตากับภาพนี้

เมยมองตาไม่กระพริบ​มองด้วยความผูกผันแบบแปลกใจ​ และเดินเข้าหามองอยู่อย่างนั้นและได้มีเสียงท่องคาถาอะไรบ้างอย่างออกมาจากภาพด้วยความอยากรู้อยากเห็นเมยจึงเข้าไปจับภาพนั้น​ และทันใดนั้นเมยก็เลิกมองเพราะปวดหัว​

โอ้ยย​ขอโทษคะ​ ขอโทษนะครับคุณ..... มายาคะ

ครับคุณมายา​ นี่คุณ!! คุณทำอะไรกัน!!! เอ่อ... ผมเปล่านะเมย เคงั้นเราเลิกกัน!!! เมยออกไปด้วยความเสียอกเสียใจที่คิมหันต์​ที่รักของตนแอบชอบสาวอื่นและเมยขับรถออกไปด้วยความเร็วสูงง

กรุงศรีอยุธยา​ตอนปลาย

ไอ้ยย ตุ้บๆๆๆๆๆ​ ชายแปลกหน้าวิ่งรนรานหนีแต่หนีใครนั้นไม่รู้ได้​และได้วิ่งเข้าไปซ่อนในกระท่อมหลังหนึ่ง​ และยังมีผู้คนที่ตามล่าตามมาอยู่ด้วย

ค้นหามันให้ทั่ว!!! จากนั้นก็พากันตามหาจนเข้าไปในกระท่อมที่ชายแปลกหน้าซ่อนอยู่​ พวกเค้าเข้าไปแต่ไม่เห็นใครเลยย​ แท้จริงแล้วชายแปลกหน้าซ่อนอยู่ข้างบนบนตัวของชายแปลกหน้ามีรอยฟันและบาดแผลนั้นลึกพอสมควรและเลือดได้หยดลงข้างล่างจน​ พวกที่อยู่ข้างล่างรู้ว่าเค้าอยู่ไหนจึงได้เกิดการต่อสู้เกิดขึ้น​ ชายแปลกหน้าสู้จนจนตรอกเลยหนีออกหน้าต่าง

จนหนีออกทางหน้าต่าง​ และยังมีคนตามมาอยู่

ชายแปลกหน้าได้พูดออกมาว่า​ พวกมึงมิมีวันได้พลานนี้ไปแน่​ ชายชาติทหารเยี่ยงกูมิเคย​เกร็งกลัวคมดาบ​ กูสาบานว่ากูจะปกป้องด้วยชีวิตของกู

ฆ่ามัน!!! ชายแปลกหน้าสู้จนเลือดหยดสุดท้าย

ก่อนตายชายแปลกหน้าพนมือแล้วได้​พูดว่า​ ไอ้ใบ​ละอายใจยิ่งนัก​ ที่มิอาจรักษาของสำคัญ​ และทำงานใหญ่​ ให้สำฤทธิ์​ผล​ อึก​ จึงขอภาวนา​ด้วยดวงจิต​ โปรดมอบหน้าที่สำคัญ​นี้ให้แก่ผู้มีบุญญา​ปราบ​ พวกทรยศ​ ให้หมดสิ้น​ ไปจาก​ แผ่นดินนี้​

ด้วยเถิด​ จบคำพูดของนายใบ​ คำขอของนายใบก็เป็นจริงลมเริ่มแรงเพิ่มตอบว่าคำขอของเจ้าสำเร็จ​แน่นอน​ ดวงจันทร์​เริ่มแปล่งประกาย​

และเมยได้ขับรถมาด้วยความประมาท

และประตูข้ามมิติก็เปิดขึ้นส่งนายใบมากลางถนนและยังเป็นถนนที่เมยกำลังขับรถมาด้วยความเร็ว

เฮ้ยยย​!!!! โคร้มม!!! เมยได้หักหลบแต่ไม่เป็นไรเพราะเมยใส่หมวกกัน​น็อค​อยู่​ เมยไม่ได้สลบเธอตื่นมาและเห็นนายใบยืนมองอยู่​ อึกเจ็บชิบหายเลย

นายใบเดินเข้ามาหาและจ้องเมยไม่หยุดและเมยมองกลับ​ และเห็นพลาน เห้ยย ด้วยความที่ใบตกใจเลยตีเมยด้วยความแรงทำให้เมยสลบไป

ใบได้เดินหนีและเจ็บปวดบาดแผลของเค้าใหญ่และเค้าทรมาน​จนตรอมใจ​ตายที่ต้นไม้พร้อมกับพรานที่เค้าถืออยู่

เมยได้เห็นอดีตเห็นตัวเองอยู่ที่ใดก็ไม่รู้​ เมยเห็นไพร่และเมยก็เห็นตัวเองใส่ชุดไทยกำลังร้อยมาลัยเมยจ้องแม่หญิงคนที่เหมือนตัวเองไม่หยุดด้วยความสงสัยและพ่อแม่ของ​เมยก็อยู่ที่นั้น​ พ่อ!! แม่!!

55555พ่อคะ​ ........ แม่คะ​ พ่อ~ เมยเรียกอยู่นานทั้งตะโกนก็แล้วแต่พ่อกับแม่ไม่ได้ยินเลยสักนิดเหมือนกับว่าเมยไม่มีตัวตนสำหรับพวกเค้า​

อะไรเนี้ย​..... ทุกคนไม่เห็นหนูจริงๆหรอค่ะ​

เมยสำรวจทั่วทั้งบ้าน​ แต่ก็แปลกเพราะบ้านเป็นบ้านเรือนไทยทั้งหมด

ทันใดนั้นได้มีชายหนึ่งออกมาจากห้อง​และหัน​มาสบตากับเมยและเดิน​มาหาเมยและยิ้มใส่อย่างอ่อนโยน​ เมยเขินอายและเค้าทำท่าจะจับหน้าเมย

แต่กลับไปลูบกรงนกซะงั้น​ เมยลืมตาด้วยความแปลกใจและทำท่าทางให้เค้าเห็นแต่เค้ากลับไม่เห็น

เมย! เสียงเรียกออกมาจากที่ใดก็ไม่รู้เมยหันมาหาเสียงแต่ไม่เจอใคร

ไอ้เมย! ไอ้เมย! ทันใดนั้นเมยก็ตื่นจากฝัน

และคนที่อยู่ต่อหน้าเมยก็คือจาจาง​ จาจางทำท่าจะจูบเมยเมยดันหน้าจาจางออกแล้วด่า​ ทำไรของแกว่ะเดียวปะต่อยหน้าเลยนิ เมยลุกขึ้นนั่ง