บ

ท

ล

ง

โ

ท

ษ

ข

อ

ง

คุ

ณ

ป๋

า

สวัสดีครับ ผม "ปุ๊กปิ๊ก"

ลูกเลี้ยงของ ปะป๋า \(😊\)

คุณป๋าเลี้ยงผมมาตั้งแต่ผม10ขวบ จนตอนนี้ผมอายุ17แล้วครับคุณป๋าเป็นคนใจดีแต่แอบดุไปหน่อยยิ่งเวลามีรุ่นพี่ขอมาส่งผมที่บ้าน ผมก็คิดว่าคงไม่เป็นอะไร...เพราะคุณป๋างานหนักผมก็ไม่อยากวน แต่มันกลับทำให้ผมกับคุณป๋าทะเลาะกัน

อย่างหนัก....

จนตอนนี้เที่ยงคืนกว่าแล้วคุณป๋าก็ยังไม่กลับมา

"เฮ้อ"

"คุณหนูไปรอคุณป๋าข้างในดีกว่านะคะ"

แม่นมพูดขึ้นอย่เป็นห่วงเพราะมันดึกมากแล้วยิ่งผิวสวยมีผดแดงขึ้นและรอยแดงจากการเกายิ่งถ้าคุณผู้ชายกลับมาเห็นเดือดร้อนกันทั้งบ้านแน่ๆ

"ไม่เอา...คุณป๋าต้องโกรธปุ๊กปิ๊กมากแน่ๆเลย"

คนตัวเล็กหน้างอลงทันที เคยได้ยินมั้ยครับ ปลาทูแม่กองหน้างอคอหักตอนนี้น่าจะเป็นยัยปุ๊ปปิ๊กหน้าองคอหักแข่งกับปลาทูอย่างน่าเอ็นดูวสะแล้ว

"โถ่วคนดีของนม"

"หนูอยู่ได้แม่นมไปพักเถอะคงค่ะ😊"

ใบหน้าสวยฝืนยิ้มพร้อมน้ำใสที่คลอเต็มดวงตากลมสวยที่สั่นระริกด้วยความรู้สึกมากมาย เพราะคุณป๋าไม่เคยหายไปนานขนาดนี้....

"เอางั้นหรอคะ"

"ค่ะ😊"

"งั้นมีอะไรคุณหนูเรียกนมนะคะ" แม่นมรับรู้ทันทีว่าคุณหนูอยากอยู่คนเดียวจริงๆ เลยเลือกที่จะคอยดูอยู่ห่างๆแทน

"ค่ะ😊"

เมื่อผู้สูงอายุเดินออกไปน้ำใสๆที่อัดอั้นมาหลายก็ไหลอาบแก้มแดงทันที ปากอิ่มเม้นกัดเข้าหากันแน่นอย่างจะกลั้นไม่ให้เปล่งเสียงสะอื้นออกมา

"คุณป๋า..ไม่รักหนูแล้วหรอ..ฮึก.."😭

//ปี๊ด ปี๊ด //

ดวงตากลมมองไปยังรถคันหรูคุ้นตาผ่านม่านน้ำตาที่ไหลไม่หยุดหย่อน ก่อนจะพยุงตัวเองวิ่งเข้าไปหาคนตัวสูงที่กำลังลงจากรถ

"อึก.." คนเมาโซเซไปมาอย่างมึนๆ ล้มลงกับพื้นไม่เป็นท่า

"คุณฮึก..ป๋า"

ร่างบางรีบถลาตัวเข้าไปพยุงร่างของคนตัวสูงก่อนจะพยายามจะพาเข้าไปยังบ้าน

"คุณหนู ว๊ายย ทำไมสภาพคุณผู้ชายเป็นอย่างนั้นละคะ"

"😪"

"ให้นมช่วยมั้ยคะ"

"เตรียมน้ำกับผ้าให้ปุ๊กปิ๊กดีกว่าครับ"

"ได้ค่ะๆ"

เมื่อได้ยินดังนั้นจึงปลีกตัวออกมาไปเตรียมของให้ร่างบางทันที

.

.

.

//ห้องนอน//

เมื่อถึงยังห้องนอนร่างบางจึงก็ค่อยๆวางร่างของร่างสูงลงก่อนจะเสียหลักล้มลงไปคร่อมร่างสูงทันที

"อ๊ะ"

ดวงตาตี๋ค่อยๆลืมขึ้นก่อนจะมองมายังใบหน้าสวยได้รูปของร่างบางที่ห่างกันเพียงคืบเดียว

"ป๋าหวงหนูมากเลยรู้มั้ย. . . ."

ร่างสูงผลิกตัวมาคร่อมร่างของคนตัวเล็กที่ตั้งตัวไม่ทันจนเผลอกำชายเสื้อของร่างสูงพร้อมหลับตาปี๋

"มองตาป๋า. . . . ."

"😶"

"รู้ใช่มั้ยว่าป๋าโกรธ"

"ระ. .รู้"

เสียงบางเปล่งออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆก่อนจะหลบสายตาตี๋คมที่เวลาทำหน้านิ่งดุยิ่งกว่าอะไร

"มันเป็นใคร"

"ครับ..?"

"คนที่มาส่ง"

"พี่. . .ของจิง . .ครับ"

"เพื่อนหนูคนนั้นนะหรอ"

". . . ." พยักหน้าหงึกๆ แทนคำตอบ

"หนูทำผิดกฎต้องโดนทำโทษ"

"แต่..หนูแค่เห็นคุณป๋า..ทำงานหนัก"

"หนูไม่อยากสร้าง..ภาระ"

"ฟังป๋านะคะ"

ร่างสูงจ้องมองไปยังดวงตาสวยอย่างแน่วแน่ด้วยความรู้สึกที่มีแก่คนตัวเล็กว่าอยากให้เชื่อในสิ่งที่พูดออกไป

"หนูไม่ใช่ภาระ"

"แต่หนูคือ คนสำคัญ ของปะป๋า"

"ปะป๋า. . .ฮึก. . ."

น้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาสวยอีก ก่อนที่นิ้วเรียวของร่างสูงจะถูกส่งมาเกลี่ยออก อย่างอ่อนโยน

//คุณป๋าของปุ๊กปิ๊ก อบอุ่นที่สุดเลย//

"ป๋าไม่ชอบน้ำตาหนู หนูก็รู้"

"หนูขอโทษ..ฮึก..คุณป๋าหายโกรธหนูนะคะ"

ดวงตาสวยแดงกลาำอย่างเห็นได้ชัด แล้วแบบนี้ร่างสูงจะโกรธลงได้ไงกันละ

//ยัยปุ๊กปิ๊กเอ้ยย//😊

ก็อกๆ ก็อกๆ

"ผ้ากับน้ำมาแล้วค่ะคุณหนู" ผู้สูงอายุเปล่งขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"เอ่อ. ." จะให้บอกไงดีละ คุณป๋าคร่อมอยู่แบบนี้จะลุกได้ไงเล้า😳

"อะ ไปเอามาค่ะ"

ผลิกตัวออกก่อนจะนอนลงมองร่างบางที่รีบวิ่งดุ๊กดิ๊กไปรับของจากผู้สูงอายุก่อนจะขอบคุณและปิดประตูพร้อมเดินเอามาวางไว้ตรงโต๊ะหัวเตียง

"ยังต้องใช้มั้ย. . .คะ"

"ใช้ค่ะ เช็ดตัวให้ป๋าเร็ว"

"หนูต้องโดนทำโทษอีกเยอะ"

"คุณป๋ายังไม่หายโกรธหนูอีกหรอคะ" เบะ

"ห้ามร้องนะ ถ้าร้องป๋าจะตีก้นลายเลย"

ร่างสูงกล่าวออกไปอย่างแกล้งๆถ้าเอาจริงๆหายโกรธตั้งแต่เห็นน้ำตาของคนตัวเล็กแล้วแหละ

แต่ขอแกล้งหน่อยเถอะยิ่งเวลาปากสวยงุ้ยเม้นเข้าหากันบอกเลย น่าฟัด

"ฮึบ..😰😣"

คนสวยเม้นปากเข้าหากันแน่น อย่างจะพยายามจะกั้นน้ำตาแต่มันกลับน่าเอ็นดูวสะจนคนตัวสูงรอบยิ้มตาม

"เช็ดตัวให้ป๋า"

เสียงเข้มปล่งออกมาอย่างแข็งๆก่อนที่จะทำหน้าดุจนคนตัวเล็กที่พยายามจะบิดผ้ามือสั่นเทา หงึกๆ จนเผลอหลุดขำออกมา😆

"ฮึก..😢"

คนตัวเล็กนั่งแหมะลงข้างคนตัวสูงที่นอนพิงหัวเตียงอย่างเข้มขรึมก่อนจะกำผ้าผืนเล็กในมือแน่น

"ทำไมไม่เช็ด" เสียงดุ

"คุณ. . ป๋า. .ไม่ถอดเสื้อ. ."

"ถอดเองค่ะ"

"😭งืออ"

เสียงหวานเปล่งออกมาตะแงวๆอย่างน่ารัก พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างสุดกลั้น

คนตัวเล็กสั่นเทาสะอื้นตัวโยง พร้อมมุดหน้างุดกับอกแกร่ง อย่างออดอ้อน

"ฮึบเลยนะ"

"อย่า. .ดุ. .หนู..แงงง😭"

คนตัวเล็กร้องออกมาอย่างหนักหน่วงจนเสื้อเชิทคนตัวสูงเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาและน้ำมูกจากจมูกสวยที่แดงอย่างกะกวางเลนเดียร์

"ป๋าบอกว่าไงคะ"ดุ

"😢หนูจะกลับห้อง. ." ลุกหนีอย่างงอนๆ จนคนตัวสูงอดคิดไม่ได้ว่าสรุปใครเป็นฝ่ายผิดใครเป็นฝ่ายง้อ กันแน่

"ถ้าหนูออกไปป๋าตีก้นแน่"

"งือ. .หนูจะฟ้อง!!!" กระทืบเท้าอย่างเอาใจ

"ห้ามกระทืบเท้านะ ปุ๊กปิ๊ก!"

ร่างสูงส่งเสียงดุดันจนคนตัวเล็กหยุดนิ่งพร้อมกั้นน้ำตาอย่างสุดริดจนอดกลัวไม่ได้ว่าคนตัวเล็กจะหายใจออกมั้ย

". .😖. ."

"เฮ้อ"

"หนูจะ18แล้วนะ"

"ป๋านึกว่า2ขวบ6เดือน"

ส่ายหน้าอย่างหนักใจกับความงอแงเป็นเด็กของคนตัวเล็ก

"ห้ามดุนะ"

"มาเช็ดตัวให้ป๋าดีๆค่ะ"

". . ."

เดินคอตกมานั่งแหมะลงที่เดิมก่อนจะก้มหน้าก้มตาแกะกระดุมเสื้อของร่างสูงออกก่อนจะหันหน้าหนีและดึงเสื้อออกใส่ตระกร้า

ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นคุณป๋าถอดเสื้อ แต่ร่างบางกัลไม่เคยชินกับแปดแพคของคุณป๋าเลยสักนิด

"อ๊ะ. . ."

มือหนาจับมือเรียวเล็กของคนที่เอาแต่หันหน้าเขินอายกับหุ่นของตัวเอง มาจับที่แปดแพคของตนอย่างจะแกล้ง

"แน่น. .จัง"

"ชอบก็หันมามองดีๆค่ะ"

"อื้อ. .ไม่เอา"😳

"หันมาค่ะ"

"ป๋าสั่ง"ดุ

เมื่อเห็นคุณป๋าส่งเสียงดุมาเจ้าปุ๊กปิ๊กก็หัน กลับมาแต่ก็ยังหลีบตาปี๋

พร้อมแก้มที่แดงระเรื่อขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะควานผ้าในมือไปที่อกแกร่งอย่างเดาๆ

"เมื่อไหร่จะเสร็จละแบบนี้"

"ถ้าหนูไม่ทำดีๆป๋าจะทำให้หนูแทนแล้วนะ"

"งื้อ. .ลืมแล้วๆ. ."

ดวงตาสวยค่อยๆลืมขึ้นพร้อมมองไปยังแปดแพคของคุณป๋าอย่างหลงไหล

"น้ำลายยืดแล้ว"

"เง่อ ทำไมแน่นจัง"ถามออกไปอย่างสงสัย

"ป๋าออกกำลังกายทุกวันนิค่ะ"

"หนูอยากมี. ."

"เอวคอดแบบนี้ดีแล้วค่ะ ถนัดมือ"

"😳"

มือเล็กถูกส่งมาเช็ดตัวให้คนตัวสูงอย่างแก้เขินแต่สายตาคมกลับจับจ้องร่างบางทุกการกระทำจนคนตัวเล็กจัดการเช็ดจนเสร็จ

.

.

.

.

"เดี๋ยวหนูเอาไปเก็บก่อนนะ"

"หยุด!"

"หนูไม่ได้แอบจับ

แปดแพคคุณป๋าเลยนะ😫"ร้อนรน

"ไม่ใช่เรื่องนั้นค่ะ"

"แล้วอะไรอีกอ่า"

"ขาหนู?"

"หืม. .? " ก้มลงมอง

ตาย!!!!แล้ว ยุงกัดแดงเต็มขาเลยแงงโดนแน่ๆยัยปุ๊กปิ๊กเอ้ยย

"ทำไมไม่มีใครดู!"

"ป๋าดูแลของป๋ามาอย่างดี!"โมโห

"เอ่อ. .คุณป๋า. .ใจเย็นๆ. .ก่อน"

"หนูดื้อ. .ไม่ฟังเอง" ก้มน่าสำนึกผิด.

"วางของแล้วมานี่!"

"คุณ. .ป๋า. .ห้ามตี. .นะ" เบะ

"ทำตามที่ป๋าบอก" ดุ

คนตัวเล็กวางของก่อนจะเบะปากอย่างกลัวโดนตีก่อนจะมานั่งแหมะลงบนตักของคนตัวสูงที่เปลือยท่อนบนอยู่

พร้อมซุกหน้าลงบนอกแกร่งอย่างออดอ้อนเผื่อคุณป๋าจะใจดี

"ป๋าให้นั่งบนเตียงไม่ใช่ตัก"

ร่างสูงจับที่ก้นกลมๆของคนตัวเล็กที่ดื้อดึงมานั่งตักของตนเพื่อหวังจะเอาใจ ก่อนจะพยายามยกออก

"อื้อไม่เอา. . "

แต่เด็กดื้อก็เอาขาเรียวเล็กเกี่ยวกับเอวของร่างสูงไว้แน่น ก่อนจะกอดคอร่างสูงไว้ด้วย ก่อนจะขยับไปมาอย่างกลัวจะโดนยกออก

"อ่า. .หนู. .อย่ารัดป๋า"

ขาเล็กรัดร่างสูงไว้แน่นจนทุกส่วนแนบชิดกันไปหมด

"อื้อ. .อะไรทิ่ม. .ก้น. ." เอียงคอถาม

"อ่า. .หนู. ."

". . . ." มองอย่างงงๆ แต่ยังคงรัดร่างสูงแน่น

"ป๋าจะทนไม่ไหวแล้วนะค่ะ"

ร่างสูงบอกออกไปพร้อมค่มอารมณ์ตัวเอง ยิ่งร่างบางรัดตนแน่นเท่าไหร่มันยิ่งแนบชิดเสียดสีกันจนเกิดความรู้สึกต้องการ

บวกกับริษแอลกอฮอร์ที่ดื่มมาพอสมควรยิ่งสร้างอารมณ์ให้คนตัวสูงเป็นอย่างดี

"ทนทำไมละคะ?"

ร่างลางเปล่งออกไปอย่างใสซื้อแต่จะรู้มั้ยนะ ว่ามันกำลังทำให้ร่างสูงคลั่ง

"มันคือ บทลงโทษของป๋านะคะ"

"ห้ามบอกใครเข้าใจมั้ย?"😏

เอาวะอาจจะดูชั่วแต่เค้าไม่ได้หลอกหรือล่อลวงนะแค่บอกไม่หมดว่าคนเป็นพ่อกับลูกเค้าไม่ทำกันแต่เด็กที่รับมาเลี้ยงไม่ผิดหรอกมั้ง...😗 ก็ไม่ใช่พ่อลูกสักหน่อย

คงไม่ผิดใช่มั้ยที่ตนจะ

"รัก" เด็กในการดูแลของตัวเองไปสะแล้วยิ่งเห็นใครเข้าใกล้หรือสนิทสนมกับคนตัวเล็กแบบวันนี้เค้าก็แทบบ้า

คนของเค้าก็ต้องเป็นของเค้าเพียงคนเดียวคนอื่นไม่มีสิทธิ์ยุ่ง!😬

". . ."พยักหน้าหงึกๆ อย่างงๆ

ใสซื่อแบบนี้จะตามใครทันได้ไงนะต้องสั่งคนแอบตามสะแล้ว..เฮ้อ

แต่เดี๋ยวป๋าจะสอนเรื่อง บนเตียง ให้เหนูเองนะคะเด็กดี :)

เวลาแต่งงานกับป๋าหนูจะได้ถนัด😎

.

.

.

.

ดวงตาของร่างสูงสบเข้ากับดวงตากลมโตทันทีทุกอย่หยุดนิ่งเหมือนมีมนตร์สกดหรือแรงดึงดูดมหาศาลร่างสูงทิ้งความคิดทั้งหมดในหัว จ้องมองไปยังคนตัวเล็กที่นั่งบนตักของเขาอย่างตาใส

ร่างสูงค่อยๆโน้มใบหน้าของตัวเองลงไปและประทับจูบกับร่างบางบนปากอวบอิ่มสีเชอร์รี่ที่ร่างสูงแอบลักหลับคนตัวเล็กมาโดยตลอด

"อ๊ะ อื้อ "

ร่างบางร้องออกมาในลำคอด้วยความตกใจ พยายามดีดดิ้นในอ้อมกอดบนตักอุ่นของร่างสูงแต่แรงเพียงน้อยนิดในตอนนี้กลับทำอะไรร่างสูงไม่ได้เลย

มีแต่เขาเองที่อ่อยปวกเปียกจากความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆเต้นรัว อย่าางที่ร่างบางไม่เคยเป็นมาก่อน สัมผัสอันหอมหวานถูกส่งมาอย่างต่อเนื่อง ลิ้นร้อนของร่างสูงค่อยๆสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากอิ่มอย่างเชี่ยวชาญ ลิ้นร้อนตวัดหยอกล้อกับลิ้นบางอย่างแกล้งๆ ก่อนจะดูดดุนจนปากอิ่มบวมเจ่อ

"อืม"

ร่างสูงครางออกมาอย่างพึงพอใจกับริมฝีปากอิ่มที่นิ่มราวกับเยลลี่ และหอมหวานจนเค้าหลงไหลมันอย่างมัวเมามือหนากนะชับเอวบางให้ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดกันมากขึ้น ขาเรียวเกี่ยวเอวสอบแน่นขึ้นเรื่อยๆ

"อื้อ. .คุณ. .ป๋า"

เสียงหวานครางออกมาอย่างอ่อนระทวย มือเล็กกำไหล่กว้างไว้แน่น อย่างต้องการหาที่ยึดร่างกายที่ไม่รู้จะหงายหลังไปตอนไหนเพราะตอนนี้ร่างบางแทบไม่มีแรงด้วยซ้ำ

ลิ้นร้อนยังคงควานหารสหวานจากปากอิ่ม อย่างเอาใจจากจูบที่เนิบนาบและอ่อนโยนแต่ตอนนี้กลับการเป็นความเร่าร้อนลิ้นร้อนดูดดุนริมฝีปากอิ่มมากขึ้นจากแรงอารมณ์บวกกับแอลกอฮอร์ที่จางๆอยู่ในปาก

มือหนาเคลื่อนเข้าไปภายใต้เสื้อสีขาวตัวบางของคนตัวเล็กก่อนจะลูบไล้นวดคลึงไปทั่วแผ่นหลังเนียน

ใบหน้าสวยแหงนขึ้นเพื่อรับสัมผัสจากคนตรงหน้าได้ง่ายขึ้นรสจูบที่แสนเร่าร้อนกำลังหลอมละลายให้ร่างบเคลิบเคลิ้มยิ่งลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดกับลิ้นเล็กแรงอารมณ์ที่มียู่มันยิ่งประทุมากเพิ่มขึ้น ปากหนาดูดเม้นปากอิ่มอย่างรุนแรง

"อื้อ อื้อ อือ "

ร่างบางเริ่มรู้สึกถึงอากาศที่หายไปที่ถูกฉกชิงโดยคนตัวสูงด้วยการทุบไปที่อกแกร่งเพื่อบอกว่าตนเริ่มหาจใจไม่ทันแล้ว

"อืม" เหมือคนตัวสูงจะรู้

จึงถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า น้ำใสสีขาวไหลเยิ้มออกมาตามกรอบปากอิ่มอย่าง เซ็กซี่

ปากอิ่มเผยอออกก่อนจะกอบโกยอากาศเข้าปอดอย่างน่ารักแก้มย้วยๆที่แดงระเรื่อตามธรรมชาติดวงตากลมโตที่มีน้ำใสๆปริ่มออกมา

"จุ๊บ จุ๊บ"😘

ร่างสูงจูบซับน้ำใสตามกอบปากก่อนจะที้งเลียทั้งดูดจนคนตัวเล็กกำที่อกกว้างแน่น

"คุณป๋า..แกล้ง😳"

เด็กน้อยพูดออกมาก่อนจะมุดกน้าหงุดกับอกแกร่ง

"ป๋าลงโทษหนูอยู่" 😏

"มันยังดัน. . ก้นกนูอยู่เลย😣"

ร่างบางขยับไปมาอย่างต้องการจะลุกออกเพราะรู้สึกถึงแท่งอะไรบางอย่ที่พองตัวใต้ก้นกลมก่อนแข็งขืนเสียดสีก้นกลมของตัวเอง

"อ่า. . ช่วยป๋า. .หน่อย. ."

ไม่รู้อะไรดนใจให้คนตัวสูงบอกออกไปอย่างนั้น แต่มันอาจจะเป็นความรู้สึกที่ซ้อนอยู่ภายใน ความต้องการทางเพศ..

แบบที่หญิงชายเค้าทำกันแต่ตอนนี้ เค้ากลับมีกับเด็กน้อยอายุ 17 อย่าง 18 ตาแป๋วตรงหน้า

"หนูทำไม่เป็น. ."

คนตัวเล็กบอกมาอย่างจริงใจเพราะตนไม่เคยทำอะไรแบบนี้แค่เคยเห็นเพื่อนผู้ชายในห้องแอบดูกัน

"นั่งลงข้างล่าง" ร่างสูงบอกออกไปก่อนที่คนตัวเล็กจะทำตาม

อย่างว่าง่าย

น่าบางนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าในระดับสายตาที่มองไปยังสิ่งที่นูนเด่นออกมาใต้ร่มผ้าพอดิบพอดีสายตากลมของร่างบางยังคงจับจ้องที่สิ่งนั้นไม่กระพริบ ด้วยความรู้สึกที่งุนงง

เพราะแค่ดูก็รู้ว่ามันใหญ่แล้วทำไมของตนถึงไม่ใหญ่แบบนี้นะ😬

"ถอดกาเกงให้ป๋า. .อ่า. .หนู"

ร่างบางมองออกไปงงๆก่อนจะคิดภาพของคลิปที่เพื่อนเปิดคลิปที่ผู้หญิงใช้ปากรูดซิบกางเกง ก่อนที่คนข้างบนจะซีสส์ปาก

เร็วกว่าคลาวคิดปากอิ่มก็จ่ออยู่ที่ซิบกางเกงตัวเก่งของคนตัวสูงก่อนที่จะกัดไปที่ซิบ พร้อมช้อนตามองสบตากับคนตัวสูงที่ใบหน้าเหยเกกัดปากแน่น

ปากอิ่มค่อยๆลากซิบลงมาจนสุดก่อนจะถอดกางเกงตัวเก่งของร่างสูงออก พร้อมจูบที่กางเกงชั้นในสีดำตัวเดียวที่เหลือปกคลุมแท่งร้อนอยู่

"อ๊าส์. .หนู. .กินมันที"

เด็กน้อยยิ้มร่าก่อนที่จะถอดชิ้นสุดท้ายออก

"ญะ..ใหญ่จัง"

ดวงตากลมสวยโตขึ้นทันทีเมื่อสิ่งที่หลุดจากการปกปิดผละตั้งชี้หน้าคนตัวเล็กทันที ทั้งใหญ่ทั้งยาวจนคนตัวเล็กงงว่าจะใส่ปากของตนได้ยังไง

"อึก. .หนู. .ป๋าไม่ไหวแล้ว"

ร่างสูงเกร็งไปหมดด้วยความที่อยากจะปลดปล่อยออกมาน้ำสีขาวขุ่นเริ่มไหลปริ่มออกมาราวกับน้ำขึ้นหวาน ที่ราดบนแทไอติมแท่งโปรด

"กินยังไงอะ"

"เหมือนหนูกินไอติมเลยค่ะ. .คนเก่ง"

"😳" ปะป๋าเรียกหนูว่าคนเก่งแงง จะกินให้อิ่มเลยค่าาา

ลิ้นแลกแลบออกมาจากปากอิ่มก่อนที่จะไล่เลียส่วนหัวหยักที่มีน้ำสีขาวไหล่หยาดเยิ้มมากขึ้นลิ้นเล็กสอดแทรกแหย่เข้าไปกินน้ำสีขาวอย่างชอบใจ

พรวด!!!

"ซีสส์..อ่า..หนู..อึก"

มือหนาจับที่ผมนิ่มของร่างบางไว้ก่อนที่จะกระแทกส่วนที่แข็งขืนเข้าไปจนสุดในคราเดียว

"อึก. .จุก. ."😢

ดวงตาสวยแดงกล่ำอย่างเห็นได้ชัดน้ำใสๆไหลออกมาด้วยความจุกที่พึ่งได้รับ

"คนเก่ง. .อึก. .ขยับทีค่ะ"

"ป๋าขยับ. .อาาส์. .เดี๋ยวหนูจุก"

คนตัวสูงบอกออกมาอย่างยากลำบาก ความเสียวซ่านแร่นเข้ามาทุกโซนประสาท ความคับแน่นในโพรงปากอิ่มกำลังจะทำให้ร่างสูงคลั่ง

อ๊อก อ๊อก อึก

ปากอิ่มขยับชักเข้าออก แท่งร้อนอย่างเชื่องช้าลิ้นเล็กไล่เลียน้ำสีขาวที่หยาดเยิ้มตามแท่งร้อนก่อนจะดูดดุนทุกครั้งเมื่อถึงตรงส่วนหัวหยัก

"อ๊ะ..อ๊าา..คนเก่ง..เร็วหน่อย..ซีส์"

"ป๋าจะแตก" ร่างสูงยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนจะผลิกให้ร่างบางนั่งชนกับข้างเตียงมือหนาจับหัวบางไว้ก่อนจะกระแทกเข้าออกปากอิ่มอย่างถี่รัว

อึก..อึก...อ๊อก..ๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงหยาบโลนดังไปทั่วห้อง ทั้งสองคนยังทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี

แท่งร้อนยังคงชักเข้าออกปากอิ่มอย่างรุนแรงหัวเล็กสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกอย่หนักหน่วงมือเล็กจับที่หน้าขาคนตัวสูงไว้แน่น เพราะทุกครั้งที่ร่างสูงกระแทกสวนร่างบางยิ่ง จุก จนถึงคอหอย

ยิ่งใกล้ถึงปลายทางที่ไฝ่ฝันเอวสอบยิ่งกระแทกรัวเร็วขึ้นเรื่อยๆๆๆ

อึก..อ๊าาาาาาา

อ็อกๆๆๆๆๆๆอึก...จุก....

น้ำสีขาวขุ่นปานนมข้นถูกฉีดพ่นใส่ปากอิ่มจนหมดก่อนที่ร่างสูงจะถอนแท่งร้อนออกมาฉีดไปที่น่าสวยอย่างจะแกล้ง

"แฮ่กๆ แฮ่ก ๆ"

คนตัวเล็กหอบหายใจกอบโกยอากาศเข้าปอดอย่างถี่รัวก่อนที่จะสำลักกับน้ำกามมากมายแต่คนตัวเล็กก็เลือกที่จะกลืนเข้าไปอย่างไม่รังเกียจ

"หนูเก่ง"

คนตัวสูงอุ้มคนตัวเล็กนอนลงบนเตียงนุ่มก่อนที่จะลูบไล้มือปลาหมึกเข้าไปในเสื้อสีขาวคอย้วยตัวเก่งของร่างบาง

"อ๊ะ..อื้อ..ย่าขยำนม"

คนตัวเล็กดิ้นผล่านด้วยความเสียว เมื่อร่างสูงบีบเค้นอกนิ่มอย่างสนุกมือ

"อยาก. .กินนม.. หนู. ."

"อื้อ..อย่า..อ๊าาส์..เสียววว"

"หนู. . อื้อ สะ. .เสียว"

คนตัวเล็กครางออกมาทันทีเมื่อคนตัวสูงมุดใบหน้าหล่อเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็กก่อนที่จะใช้ลิ้นสากเลียเข้าที่ยอดอกสีชมพูคนตัวเล็กอย่างถี่รัว

"แผล่บบ แผล่บบๆๆๆ"

ร่างจูงยังคงโลมเลียหัวนมชมพูดจ๋า ของคนตัวเล็กอย่างชอบใจ

"อื้อ..เสียว..อ๊าส์ ป๋า " คนตัวเล็กดิ้นไปมาก่อนๅที่จะพยายามดันคนตัวสูงชอบแกล้งออกจากนมตัวเอง

"จ๊วบ จ๊วบบบ!!!"

ยิ่งร่างบางดิ้นเท่าไหร่ร่างสูงยิ่งมีอารมณ์มากขึ้นจากโลมเลียกลับกลายเป็นดูดดุนปากเยลลี่หนักๆไปหนึ่งทีก่อนจะกลับมาสนใจยอดอกนิ่มก่อนจะก้มลงดูดดึงยอดอกนิ่มที่ยืดออกมาตามแรงดูดของร่างสูงอย่างกับจะหลุดออกมาตามไรฟันคม

"อ๊ะ อ๊าา คุณป๋า อื้อ "

".อ๋า...จ๊วบๆๆๆ ป๋าชอบ นมหนู"

ร่างสูงยังคงดูดเลียสลับกันไป พร้อมบีบเค้นอกนิ่มอย่างชอบใจ

"หนูง่วง อื้อ อย่ากัด อ๊ะ!!!"

คนตัวเล็กดิ้นผล่านน้ำตาซึมทันทีที่ฟันคมขบกัด ดูดเม้นไปทั่วอกนิ่ม

"หนูก็นอนไปสิค่ะ"

"ป๋าอยากกินนม"

"ป๋าแกล้ง อ๊ะะ อื้อ อย่ากัด"

"พรุ่งนี้หนูไปโรงเรียนนะ"

"ป๋าลงโทษหนูอยู่ค่ะ"

"ห้ามโวยวาย นอนนิ่งๆ😏😗" ทำเสียงดุ

"ฮึก..หนูเจ็บ"😢

"หรือจะให้ป๋าตี"

"ดะดูด..ก็ได้..😖ค่ะ" เบะปาก

.

.

.

.

.

.

.

จ๊วบ จ๊วบบบบบ

แผล่บบบ แผล่บบๆๆๆ

ร่างบางจำใจให้คนเจ้าเลห์ดูดดุนยอดอกของตัวเองแต่เจ้าตัวเล็กกับเผลอหลับไปสะเอง

"หลับลงได้ไงเนี่ยไอ้ดื้อ"

ร่างสูงมองไปยังแท่งร้อนน่ารักขคนตัวเล็กที่แข็งขืนอยู่ใต้ร่มผ้าอย่างเอ็ดดูวก่อนจะถอดกางเกงตัวจิ๋วของคนตัวเล็กออกก่อนพร้อมกลับชักรูดแก่นกายน่ารักให้คนที่หลับสนิทอย่างไม่รู้สึกตัว

"แล้วแบบนี้จะให้ไปนอนที่อื่นได้ยังไงละ"

"ยัยปุ๊กปิ๊กเอ้ยยย"

"อื้อ . . " งัวเงีย

"😬"

". . . ."😪 หลับต่อ

"ฮุ่ว โล่งอก😅"

ร่างสูงถอนหายใจอย่างโล่งใจ ก่อนจะชักรูดแก่นกายเล็กอย่างต่อเนื่อง จนปลดปล่อยออกมาเต็มมือเรียว

"อื้อ..."

ร่างบางอ้าขาออกอย่างไม่รู้ว่าตัวเองเปลื่อยท่อนร่างไปสะแล้ว รูรักสีสวยโชว์เด่นต่อหน้าต่อตาคนตัวสูง

"😯😯😯"

"เม่งเอ้ยย ขนาดหลับยังยั่ว"

"อ่า...."

คนตัวเล็กอ้าขาออกอีก ทั้งที่ไม่รู้สึกตัว ร่างสูงมองไปยังทางรักสีสวยที่ขมิบถี่รัว จนแท่งร้อนของเค้าค่อยๆผงะขึ้นมาอีกครั้ง

"โลกสวยด้วยมืออีกแล้วกู"

"อึก..อ๊าาา...."

มือเรียวชักแท่งร้อนของตัวพร้อมจินตนาการต่างๆในหัว ถึงภาพร่างบางที่กำลังชัก

ปากเข้าออกแท่งร้อนของตัวเองย่างสมเพศตัวเองทั้งชีวิตไม่เคยต้องมาอดทนนั่งดูรูรักของใครขมิบ แล้วจินตนาการแบบนี้เลย เอาไงเอากันวะ

"อ๊าาา...หนู..ปุ๊กปิ๊ก "

"เร็วอีกคนเก่งง.."

.

.

.

.

อ๊าาาาาาาาาาา

น้ำรักมาหมายปล่อยปล่อยออกมาอีกครั้ง ก่อนที่คนตัวสูงจะเดินไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ ก่อนที่จะเช็ดให้คนตัวเล็กด้วย

ร่างสูงรวบร่างบางที่เปลื่อเปล่าท่อนล่างมา

กอดแนบอกตัวเองก่อนจะจุ๊บไปที่น่าผากมนเบาๆ

แสงไฟสะรัวๆยามค่ำคืนยิ่งทำให้ร่างบางสวยราวกับตุ๊กตา ที่เค้าหลงไหลทุกวินาที

"อื้อ. .คุณ. .ป๋า"งัวเงีย

"หืม"

"ตาแก่. .ฟันเปราะ" 😪

"😩"

"ยัยปุ๊กปิ๊ก!!!!"

"ถ้าไม่เห็นว่าระเมอพ่อจะตีให้"😤

"งืม..รักนะคะ"

"ตบหัววแล้วลูบหลังป๋าปะเนี่ย😊"

"อื้อ..เจ็บ"

ร่างบางร้องออกมาทันทีเมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่ช่องทางหลัง

"ขออยู่แบบนี้หน่อยนะคะ"

"ป๋าชอบ"

"ป๋ารอหนู18อยู่นะ😎"

นิ้วเรียวถูกเสียบคาไว้ที่ช่องทางรักที่ขมิบตอดรัดนิ้วเรียวของร่างสูงอย่างถี่รัว

ก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าสู้ฮ่วงนิทรา....💏

(😪)

.

.

.

.

.

.

.

.

///จบจ้า///

เป็นยังไงกันบ้างตอนแรกเอาเบาๆไปก่อนน้าาา ฝากติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะค่าาาา🙏🙏

ฝากกดไลค์ และคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าาา🙏🙈😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳

จะแต่งให้ดีที่สุด ขอบคุณค่า🙈🙈💏💏

ป

ะ

ป๋

า

ส

อ

น

ปุ๊

ก

ปิ๊

ก

บ

น

เ

ตี

ย

ง

(🙈🙊)

[🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈]

: 06:00

แสดงแดดสลัวยามเช้าสาดส่องผ่านผ้า ม่านผืนโตกระทบลงกับใบหน้าสวยที่นอนหลับอย่างสะบายใจแต่ก็ต้องมุ่ยหน้าเมื่อรู้สึกถึงความอบอุ่นจากแสดงแดดอุ่นเบาๆ

"อื้อ"

ร่างบางที่เปลือยเปล่าขยับเข้าหาอกแกร่งด้วยความเคยชินก่อนจะคลอเคลียไปมาอย่างออดอ้อน

"😊"

ร่างสูงมองมายังใบหน้าสวยอย่างหลงไหลก่อนจะเผลอยิ้มกับใบหน้าสวยที่แสนจะน่ารักเวลาที่ปากอูมๆงุ้ยย่นจนแทบติดจมูก

"😪 งืมม"

"ตื่นได้แล้วค่ะ"😘

คนตัวสูงว่าพรางหอมฟอดใหญ่ที่แก้มนิ่มแสนหอมที่ไม่ต้องปรุงแต่งด้วยน้ำหอมหรือครีมอะไรแต่มันคือกลิ่นกายที่หอมอยู่แล้วของคนที่ตัวเล็กที่เค้าหลงไหลมาตลอด

ใบหน้าสวยแม้ยามหลับก็ยังคงความสวยไว้อยู่ดี และแฝงไปด้วยความน่ารักน่าเอ็นดู ตั้งแต่วันแรกที่ได้เห็น เค้าก็รู้สึก

เอ็นดู และ หลงรัก เด็กคนนี้ไปสะแล้ว😊ใครเห็นเป็นต้องเอ็นดู ในความน่ารักของคนตัวเล็กที่ถึงอายุจะวัยรุ่นแต่นิสัยอย่างกับ หนูปุ๊กปิ๊ก 2ขวบ6เดือน อย่างไงอย่างงั้น.......เอาจริงๆ

เค้าหวงคนตัวเล็กมากและหวงมากเกินไปจนคนตัวเล็กมีแต่จิงเป็นเพื่อนเพียงคนเดียของคนตัวเล็กแต่ก็ติดที่พี่ชายจิงที่ชอบวอแวคนตัวเล็ก

"ของเค้า"

"อื้อ...หนูง่วงง...อ๊ะ."

ร่างบางว่าพรางผลิกตัวหนี ก่อนที่น้ำตาจะคลอออกมาด้วยความเจ็บราวกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆจากบางสิ่งที่เสียบคาอยู่ที่ช่องทรักของตัวเอง

"หนู..อึก..ป๋าเอาออกไม่ได้"

ร่างสูงพยายามสะกัดกลั้นอารมณ์ที่ประทุอย่างบ้าคลั่งจากแรงขมิบเกร็งตอดรัดนิ้วเรียวของตนจากช่องทางรักของคนตัวเล็ก จนแทบแตก

"ฮึก..ฮื่อ..หนูเจ็บบบ"

น้ำตาไหลพรากออกมาจากดวงตากลมโตจนน่าสงสารใบหน้าแดงกล่ำความเหนอะหนจากบางสิ่งบางอย่างที่ไหลทะลักออกมาจากช่องทางรักของคนตัวเล็กไหลออกมาอาบขาสวยก่อนจะไหลเปอะเปื้อนไปทั่วผ้าปูสีขาวกลิ่นคาวเลือดที่เดาไม่ยากว่ามาจากอะไรฟรุ้งไปทั่วห้องอบอวนไปด้วยกลิ่นคาวพร้อมเสียงสะอื้นของคนตัวเล็ก

ไม่บอกก็รู้ว่าเค้าคือ คนแรก ของฉันนตัวเล็ก

"หนูอย่ารัดนิ้วป๋าแน่นสิค่ะ"

"ฮึก.."

"ป๋าขอโทษนะคะ"

"เพราะป๋าเอาแต่ใจตัวเอง"😥

เสียงเรียบกล่าวออกไปอย่างอ่อนโยน หัวใจดวงโตถูกบีบรัดจนปวดหนึบตั้งแต่เด็กจนโตเค้าเฝ้าถนุถนอมของเค้ามาโดยตลอดยุงไม่ให้กัดแมลงไม่ให้ตอมแผลไม่ให้มีแต่ตอนนี้เค้ากลับเป็นคนทำให้คนตัวเล็กเลือดออก และ ร้องไห็เจ็บปวด

"จูบ..จูบหนู..ฮึก"

เสียงใสกล่าวออกมาอย่างสั่นๆ ขากการสะอื้นก่อนจะขอให้คนตรงหน้าจูบตนเองเพราะจูบของคุณป๋าทำให้ปุ๊กปิ๊กผ่อนคลาย

"อืมม"

"อื้อออ"

ไม่รอช้าคนตัวสูงรวบร่างบางมานั่งบนตักก่อนจะพรมจูบย้ำที่กลีบปากอวบอิ่มนิ่ม มือเรียวถูกยกมาโอบกอดคอคาตัวสูงให้แนบชิดกันมากขึ้นก่อนที่ปากอิ่มจะเผญอออก อย่างเชิญชวนลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปทันทีก่อนที่จะเกี่ยวตวัดอย่างดุดันกับลิ้นเล็ก

จ๊วบบบๆ อื้อ อืมมมมมม

ร่างบางอ่อนระทวยไปในแขนแกร่งข้างหนึ่งที่ประคองก้นกลมไว้ความเคลิบเคลิ้มกำลังหลอมละลายคนตัวเล็กให้อ่อนปวกเปียก จนคลายความเกร็งลงได้

"อื้อ..อ๊ะ...ฮึก.."

ร่างบางสะดุ้งตัวโยงจากความโหว่งที่ช่องทางรักแต่ทว่าก้มไปดูกลับเห็นนิ้วเรียวยาวที่ถอนออกมาพร้อมเลือดสีแดงกล่ำที่ยืดออกมาตาม

"ชู่ว..ป๋าขอโทษ"

คนเป็นป๋าพูดออกมาอย่างรู้สึกผิด หัวใจของเค้าปวดไปหมดที่เห็นคนรักเจ็บแบบนี้

"ฮึก..หนูไมเ่จ็บบ"

"คุณป๋าแค่จะลงโทษหนู..ฮึก..นิค่ะ"😂

ปากอิ่มเปล่งออกมาอย่างสั่นเครือ ก่อนจะพูดเอาใจร่างสูงที่ก้มน่านิ่งยอมรับผิด

"....ป๋าอาบน้ำให้นะคะ....."

ร่างสูงกล่าวตัดบทคนตัวเล็กทันที ก่อนจะอุ้มร่างบางเข้ามายังห้องน้ำและวางคนตัวเล็กลงบนอ่างอาบน้ำเบาๆ

"คุณป๋า.."

"ถ้าเจ็บหยิกป๋านะคะ"

มือหนาเอื้อมไปถูไถทำควาทสะอาดคลาบเลือดที่เรียวขาสวยด้านในอย่างช้าๆก่อนจะแหย่นิ้วเรียวเข้าไปควานล้างในช่องทางรักของคนตัวเล็ก

"อื้อ...อ๊ะ..😢" มือเรียวบีบไหล่กว้างแน่น ก่อนจะผวาตัวพุ่งซบไปที่อกแกร่งทั้งน้ำตา

"เสร็จแล้วค่ะ"

มือหนาเอื้อมหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะเช็ดตัวให้คนตัวเล็กก่อนที่จะเดินออกไปหยิบเสื้อผ้ามาให้ร่างบางที่นั่งเบะปากอยู่

"หนู..."

คนตัวเล็กพยายามจะบอกกับร่างสูงว่าตนไม่เป็นอะไรแต่...

"เดี๋ยวป๋าพาไปนอนห้องหนูนะคะ"

ร่างสูงก็ตัดบทออกมาอนอย่างดื้อพร้อมอุ้มร่างบางไปนอนที่ห้องของตัวเองจริงๆ

"คุณป๋าอยู่.."

เสียงเล็กกล่าวออกมาอย่างงอแง มือเล็กจับข้อมือแกร่งไว้แน่นราวกลับกลัวคนตรงหน้าจะหายไป

"ป๋าจะเรียกแม่นมมาป้อนข้าวป้อนยา"

"แล้วป๋าจะลาหยุดให้นะคะ:)" ร่างสูงพูดพร้อมยิ้มอ่อนๆก่อนจะเดินออกจากห้องร่างบางไปทันทีไม่ฟังแม้แต่เสียงของคนตัวเล็กที่ร้องออกมา

"คุณป๋า..อย่าทิ้งหนู..😢"

น้ำตาใสไหลออกมาจทกดวงตาสวยช้าๆ ก่อนที่คนตัวเล็กจะจับหัวใจตัวเองที่ปวดหนึบไว้แน่น

"คุณหนู!!!!"

"ร้องไห้ทำไมคะ"

ผู้สูงวัยว่าก่อนจะรีบเดินมาหาคนตัวเล็กทันที ก่อนที่ร่างบางจะลุกพรวดโอบกอดแม่นมพร้อมน้ำตา

"คุณ..ป๋...า...ทิ้ง....หนู"

😭😭คนตัวเล็กสะอื้นตัวโยงปานจะขาดใจ จนคนที่เลี้ยงดูมานานอย่างแม่นมเจียนเจ็บไปด้วย

"โถ่ว คุณหนูของนม"

"คุณป๋าของคุณหนูแค่ต้องรีบเคลียร์งาน"

"แล้วมาดูแลหนูไงค่ะ..คนเก่ง"

มือใหญ่ยกขึ้นมาสางกลุ่มผมนิ่มอย่างปลอบโยนเพราะร่างสูงสั่งให้ตนดูแลก็จริงแค่แค่แปปเดียวเพราะร่างสูงกำลังเร่งเคลียร์งาน

"จริงหรอ...ครับ😢"

"จริงสิค่ะ"

"มาทานข้าวกีนดีกว่าเนาะ"

"ข้าวต้มกุ้งของโปรดคุณหนูเลย"

"..อยาก.ให้คุณป๋า..ป้อน..."

"ให้แม่นมป้อนก่อนนะคะ"

"ถ้าคุณหนูหายแม่นมจะทำมะม่วงให้กิน"

พูดพร้อมเป่าข้าวต้มร้อนให้เย็นลง ก่อนจะต่อที่ปากอิ่มที่เม้นเข้าหากันอย่างครุ่นคิด

"ก็ได้ครับ"

สุดท้ายปากอิ่มก็อ้าออกรับข้าวจากมือของคุณนมอย่างว่าง่าย

"😊เก่งมาค่ะ"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ไม่กิน!!!..หนูไม่กิน..ฮึก.."

เสียงกรีดร้องโวยวายดังลั่นไปทั่วบ้าน เมื่อเด็กน้อยไม่ยอมกินยาสักนิด

"แค่กลึบเดียวค่ะ"

"ไม่..ฮึก..หนูไม่กินยา"

"มัน..ไม่อร่อย...เลย..ฮื่อ.."

"โถ่วคุณหนู.."

แกร็ก

"คุณป๋าาา!!!"

เสียงเล็กร้องเรียกชื่อบุคคลใหม่ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา

"เกิดอะไรขึ้น..."

เสียงเรียบกล่าวออกมาอย่าวเยือกเย็น จนคน2คนไม่กล้าปริปากพูดออกมา

"........"

"......."

"เกิดอะไรขึ้นครับแม่นม"

"เอ่อ.."

ผู้สูงวัยได้แต่พูดเปล่งเสียงออกมาอย่างไม่อยากพูดเพราะร่างบางอาจจะโดนดุอีก ซึ่งตนไม่อยากให้คุณหนูของตนร้องไห้

"หนู..ไม่อยาก..กินยา"

เสียงเล็กกล่าวรับผิดเองแต่โดยดี ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งหย่อนขาก้มน่ารับผิด

"แม่นมครับ"

"คะ?"

"ไปหยิบไม้มาทีครับ"

"คุณ...ป๋า.."😨

เสียงเล็กกล่าวออกไปอย่างสั่นเครือ ปกติคุณป๋าต้องปลอบและออกไปซื้อยาน้ำมาให้ และส่วนมากก็จะแค่ดุ ไม่ใช่ตี..

"นมว่า.."

ผู้สูงวัยพยายามพูดห้ามเพราะตนทนไม่ได้ที่เห็นคนตัวเล็กเจ็บปวด

"ผมสั่ง" ร่างสูงกล่าวออกมาอย่างจิงจัง

"ค่ะๆ"

แม่นมก้มน่ารับคำสั่งอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะยังไงก็มีสักเป็นลูกจ้างก่อนที่จะเดินเลี่ยงออกไปหยิบไม้ที่ห้องร่างสูง

ทั้งห้องปกคลุมไปด้วยความเงียบมีแต่เสียงสะอื้นเบาๆของคนตัวเล็กที่หลังสั่นเครือไปหมด

"นี่ค่ะ"

ไม้เรียวยาวถูกยื่นให้คนตัวสูงอย่างจำใจ

"แม่นมไปทำงานต่อเถอะครับ"

"อย่าตี..คุณหนูเลยนะคะ"😢

"....."

"ออกไปก่อนเถอะครับ"

"ค่ะ"

ผู้สูงวัยจนปัญญาจะหาทางช่วยเพราะร่างสูงคำไหนคำนั้น

"ทำไมไม่ยอมกินยา..."

"จะตีผมก็ตี..เถอะครับ"

สรรพนามที่เปลี่ยนไปของคนตัวเล็ก เหมือนเข็มที่แทงไปที่หัวใจดวงโตจนเจ็บแปล๊บแต่ตอนนี้หัวใจดวงน้อยๆก็น้อยใจคนตัวสูงมากสะจนไม่อยากพูดอะไรแล้วตนก็แค่เด็กที่ร่างสูงรับมา เลี้ยง

ร่างสูงกำไม้เรียวในมือไว้แน่นอย่างต้องการจะใจเย็น

ร่างบางยืนเต็มความสูงก่อนจะหันหลังให้กับคนใจร้ายตัวสูง พร้อมถอดกางเกงลง เพื่อที่จะได้ตีได้ถนัด

"อย่ามาท้าทายป๋านะ"

"ผมไม่เคยท้าทา....อึก.."

เสียงเล็กเปบ่งออกมา ยังไม่ทันจบประโยก ไม้เรียวก็ฟาดเข้าที่ก้มกลมเต็มแรง

ผั๊วววว

"😢" คนตัวเล็กยังคงกอดอกแน่น ก่อนจะพยายามหักห้ามน้ำตาที่เอ่อล้นขอบตาโตออกมาก้นกลมเห็นรอยแดงจากไม้อย่างชัดเจน

ผวั๊ววว

"สำหรับที่กล้าท้าทายป๋า"

คนตัวสูงกล่าวออกมาก่อนจะมองไปยังก้นกลมที่แดงนูนช้ำเป็นรอยไม้จากฝีมือตัวเอง เค้าไม่เคยตีร่างบางเลยนอกจากจะผิดจริงๆ ซึ่งเค้าตีร่างบาง2ครั้งในชีวิต....

"ฮึก..."

ร่างบางทรุดนั้งกับพื้นด้วยความเจ็บก่อนจะโดนคนตัวสูงอุ้มไปนอนคว่ำลงบนเตียง

"😨"

"ป๋าทายาให้นะคะ..." 😔

เสียงเรียบกล่าวออกมาอย่างต้องการเอาใจ มือหนาควานเปิดลิ้นชักก่อนจะหยิบยาที่มีไว้ขู่คนตัวเล็กว่าจะตี...แม่ตอนนี้เค้าตีจริงๆ...ไว้แน่นก่อนจะเปิดและบรรจงทาไปที่ก้นกลมของคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยน

"ฮึก..😭"

"ป๋าขอโทษนะคะ"

"คุณป๋าใจร้าย..ฮึก"

"ป๋าไม่อยากให้หนูกร้าวร้าวกับแม่นม"

"แบบนั้น"คนตัวสูงบอกเหตุผลของตัวเองไปก่อนจะอุ้มคนตัวเล็กมานั่งคร่อมตักของตัวเองก่อนที่ใบหน้าสวยจะคลอเคลียซุกไปมาที่อกแกร่ง

"หนู..เจ็บบ..😢"

"หนูเห็นมั้ยว่าแม่นมพยายามปกป้องหนูแค่ไหนอย่าร้องตะโกนดังแบบนั้นใส่แม่นมอีกนะคะ

"หนูกิน..ไม่ได้นิ.. "

"หนูจะไปขอโทษแม่นม"คนตัวเล็กยอมรับผิดก่อนจะพยายามจะลุกออกจากตักแกร่ง ที่กอดรัดเอวบางไว้แน่น

"วันอื่นก็ได้ค่ะ"

"ไม่มีวันว่าสาย ของการขอโทษ"

"ค่ะ"

"ป๋าสอนหนูกินยามั้ย"

"สอนได้หรอ0คะ"

"ได้สิค่ะ"

"กินแบบนี้ง่ายกว่าป๋าว่า"

"อยากลองๆๆๆ"

เด็กน้อยดี๊ด๊าด้วยความดีใจเพราะตัวเองก็อยากกินยาเม็ดได้สักที

ร่างสูงไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เอื้อมไปหยิบแก้มยาเทเข้าปากตัวเองพร้อมกรอกน้ำตาม ภายใต้ความงงของคนบนตักที่เอียงคอสงสัย

อื้อ...อึก...

เร็วกว่าความสงสัยปากหนาประกบกับปากอิ่มทันทีก่อนจะดันยาและน้ำเข้าไปในโพรงปากอิ่มทันทีจนคนตัวเล็กตกใจตาโตและจำใจกลืนลงคอไปจนแทบจะสำลัก

"อือ...ขม.."

"อืม..เดี่ยวก็หวาน..ค่ะ"😏

คนตัวสูงยังบรรเบงจูบที่ปากอิ่มอย่งดูดัน ลิ้นร้อนควานหารสหวานในปากอิ่มอย่างต้องการจะตักตวงความหวานไว้

คนตัวสูงจับคนตัวเล็กนอนราบไปกับเตียงทั้งที่ยังคงประกบปากจูบกันอยู่ ปากหนาบดขยี้ปากอิ่มอย่างดุดัน

"อื้อ..."

มือปลาหมึกไล่ลูบไล้ตั้งแต่ต้นขาเรียวก่อนจะล้วงเข้าไปในเสื้อสีขาวของคนตัวเล็กทันที

"อ๊ะ..อย่าสะกิด...นม..หนู..อื้อ.."

คนสวยกัดปากแน่นด้วยควาทเสียวซ่านกับคนตัวสูงชอบแกล้งนิ้วเรียวสะกิดยอดอกสีชมพูอย่างถี่รัวจนชูชันเข็งสู้มือ

ร่างบางบิดเร้าตัวไปมาด้วยแรงอารมณ์ที่ปะทุกมากขึ้น

ร่างสูงผละออกจากปากอิ่มพร้อมน้ำใสหยาดเยิ้มที่ยืดออกมาตามก่อนจะจูบซับกลืนกินจนหมดสายตาคมต้องมองคนตัวเล็กที่บิดเร้าจนตนรู้สึกปวดหนิบไปหมด

"อืม..ป๋า..ขอชิมหน่อยนะคะ"

ไวกว่าความคิดร่างสูงก็ถกเสื้อบางขึ้นยันคอเรียวก่อนจะก้ทชกชิมยอกอดสีสวยอย่างกระหายปากหนาดูดยืดยอดอกอย่างดูดันราวกลับจะหลุดออกมาตามสลับไปมาพร้อมใช้นิ้วเขี่ยอีกข้างอย่างต้องการเร้าอารมณ์คนตัวเล็กและคนตน

"อ๊ะ..อ๊าาส์..หนู..สะ..เสียวว"

"อืม..จ๊วบ..แผล่บบ.."

ลิ้นร้อนไล่เลียที่หัวจุกยอดอกอย่างถี่รัว ก่อนที่มือหนาจะลูบไล้ปัดปายร่างบางไปทั่ว

มือเรียวเล็กยกขึ้นมากดหัวคนตัวสูงให้แนบชิดมากขึ้นก่อนจะแอ่นอกบางให้ร่างสูงกลืนกินมันได้ถนัด

"😏ช่วย..ป๋าหน่อยสิ..ค่ะ"

ร่างบางไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เอื้อมมือไปปลดกางเกงของคนตรงหน้าออกอย่างรวดเร็วตามแรงดูดของร่างสูงที่ถี่จนคนตัวเล็กสะทานด้วยความเสียว

มือเล็กกอบกุมสิ่งที่ดีดขึ้นมาตีไปที่แก่นกายเล็กน่ารักของตัวเอง จนต้องร้องซีสส์ มากอดกุมไว้ก่อนจะรูดรั้งแก่นกายใหญ่อย่างเก้ๆกังๆ

"อึก...คุณป๋า...ข๋าา"

"หืม..จ๊วบๆๆ คะ"

"เวลาป้อนยาเค้าทำ...อึก..กันแบบนี้หรอคะ"

"ค่ะ"

"......"

"งั้นหนูต้องให้ครูที่โรงเรียนทำให้อะสิค่ะ"

คนตัวเล็กตอบออกไปอย่างใสซื่อ ก่อนที่ร่างสูงจะเงยหน้าขึ้นมคนตัวเล็กที่ทำน่าใสซื่อทันที

"หนู!!!!!!!!"

"ไม่ได้หรอคะ?"

"หนูห้ามให้คนอื่นทำแบบนี้ค่ะ"

"ป๋าไม่ยอม"

"หนูเป็นของป๋า"

"ให้ป๋าทำแค่คนเดียว..พอ"

"แต่ครูพี่หมอก็บอกว่าหนูเป็นเด็กพี่.อึก..อื้ออ"

คนตัวเล็กเบิกตาโพลงเมื่อแท่งร้อนของร่างสูงมาจ่อที่ปากอิ้มที่ขยับเวลาพูดก่อนจะกระแทกเข้าไปทันทีก่อนจะขยับอย่างถี่รัวจนคนตัวเล็กได้แต่ดันหน้าท้องแกร่งไว้เพราะ จุก

กับความยาวของแก่นกายที่เข้าลึกจนแทบสำลัก

อ๊อกๆๆๆ อุก ๆๆ อื้ออๆๆ

"อื้อ. อุก.. ออุกๆๆๆ"

"อ๊าาา"

ร่างสูงกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าอกโพรงปากอิ่มรุนแรงด้วยแรงอารมณ์โกรธไม่ได้โกรธคนตัวเล็กแต่โกรธให้บ้านั้นกล้าดียังไงมาว่าร่างบางของเค้าเป็นเด็กตัวเอง

คนตัวเล็กตาปรือฉ่ำไปหมดก่อนจะรู้สึกถึงเสียงแฟลตเตอร์ ของกล้องถ่ายรูป

"อื้อ..อ่ายอำไม...อื้อ.."

"......"

ร่างสูงไม่ได้ตอบเพียงแต่กระแทกแก่นกายเร็วขึ้นก่อนที่จะเกร็งปลดปล่อยน้ำรักมากมายเข้าไปในปากอิ่มทันที

"แฮ่กๆๆๆ"

คนตัวเล็กสำลักออกมาก่อนที่จะนั่งแหมะหอบหายใจกอบโกยอากาศเข้าปอดอย่างร้อนรน

"บทลงโทษ ไอ้นั้นของหนู"

"ช่วยตัวเองค่ะ"

"ป๋าไม่ช่วย"

"อื้อ..ช่วยหนู"

คนตัวเล็กร้องงอแงออกมาหลังจากก้มมองสิ่งที่น่ารักที่ชี้โด่อย่างทรมาน

"มีไลน์มันมั้ย"

"อึก..ใคร...อ่ะ"

"ไอ้หมอห่านั้น"

"อื้อ..อยู่ในโทรศัพท์.."

"😡ป๋าจะให้ย้ายโรงเรียน"

"อึก..ช่วยหนูก่อน"

คนตัวเล็กที่สั่นเทาเกร็งไปหมดเปร่งเสียงออกมาอย่างสั่นเครือพร้อมน้ำตา

"หนูให้ไลน์มันป๋าไม่ช่วย"

คนตัวสูงเมินน่าหนีทักทีทั้งที่ห้ามให้ไลน์คนอื่นแล้วแท้ๆ ป๋าจะไม่ใจอ่อนช่วยหนูแน่ค่ะ 😤

ร่างสูงว่าพรางหันมาสนใจกับไลน์ไอ้บ้านั้นก่อนจะกดส่งรูปที่ถ่ายไว้...คงรู้อยู่แล้วเนาะ..ส่งไปในไลน์ไอ้ครูบ้านั่นทันที

"อ๊ะ..อ๊าาาา..คุณป๋า..อึก.."

"อึก...หนู..." 😳

คนตัวสูงอ้าปากค้างทันทีเมื่อภาพตรงหน้าคือภาพของคนตัวเล็กที่อ้าขาเรียวออกกว้างจนเห็นหมดทุกสิ่งอย่างก่อนที่นิ้วเรียวเล็กจะสอดแทรกเข้าไปในช่องทางรักของตัวเองพร้อมชักเข้าออกและครางเรียกชื่อตน.....

ตอนแรกคนตัวเล็กแค่อยากรองแต่พอเอาจริงๆมันกลับเสียวจนสะท้านไปหมด ร่างกายอ่อนระทวยเหมือนจะลอยขึ้นบนอากาศ ตาโตที่หยาบเยิ้มด้วยแรงอารมณ์

มันโครต เซ็กซี่ ในสายตาคนตัวสูงที่จ้องมองราวกลับจะกลืนกินร่างตรงหน้าไห้ได้

"หนูกำลังทำให้ป๋าคลั่ง..อึก.."

"อ๊ะ...อ๊ะ..ตรงนั้น..อึก.."

"หนู..สะเสียว.."

เสียงหวานครางออกมาอย่างแหบพร่าก่อนที่จะเพิ่มจำนวนนิ้วและชักนิ้วเข้าออกเร็วแรงขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ก่อนที่จะจับมือหนาจับที่แก่นกายน่ารักของตัวเอง

"หนู...ป๋าจะทนไม่ไหวแล้ว"

"คุณปะ. .ป๋าาาา. .ข๋าาา"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

(จบจ้าสำหรับตอนที่ 2)

เป็นยังไงกันบ้างน้าาาา😚🙈🙈🙈

ไรท์ตัดจบแบบเอิ่มมากแต่ร่างกายอีไรท์ไม่ไหวแล้วจ้า ไว้เจอกันตอนไรท์หายแล้วน้าา จะมาจัดเต็มให้

แต่ตอนนี้ต้องการกำลังใจ