คิตะ  :  ว้าว! วันนี้เป็นวันแรกที่ไปโรงเรียนเลยนิ เห้อ, แต่เมื่อวานไม่ได้มาเรียนนิ งั้นต้องรีบหาห้องแล้วละ ว่าแต่ห้องอยู่ ม.2/6 อยู่ไหนกันเนี่ย น่าจะอาคารนี้ละมั้ง ว่าแต่ชั้นไหนกัน :นี่แค่มาเรียนวันแรกก็ปวดหัวขนาดนี้เลยหรอเนี่ย เริ่มน่าเบื่อแล้ว:(:เอ๋ น่าจะห้องนี้รึเปล่านะ งั้นลองถามใครสักคนดูละกัน เอิ่ม ไม่ทราบว่านี้ห้อง ม.2/6 รึเปล่าครับ

โชตะ  :  เอิ่ม, ใช่แล้ว นี่ห้อง ม.2/6

คิตะ  :  อ๋อ. ขอบคุณครับ เข้าไปในห้องดีกว่า เอ่อ^ ว่าแต่โต๊ะเราอยู่ไหนกันเนี่ย เอ๊ะ. นั่นเพื่อนสมัยประฐมนี่ ลองไปถามละกัน ว่าไง โซยะ ไม่ได้เจอกันนาน ว่าแต่เราต้องนั่งโต๊ะไหนหรอ !!

โซยะ  :  นั่งโต๊ะไหนก็ได้น่ะ.

คิตะ  :  โอเค ขอบใจมาก อืม' ไม่กล้านั่งสักที่นึงงั้นวางกระเป๋าไว้หลังห้องก่อนละกันค่อย ไปวางที่โต็ะตอนเข้าเรียนให้หมดก่อน เห้อ: เหงาจังเลย ไม่มีเพื่อนคุยด้วยสักคน งั้นไปโรงอาหารดีกว่า หื้ม, ซื้อน้ำดีกว่าเอิ่ม! เอาน้ำโอวัลตินแก้วนึงครับ     เอิ่ม. ราคากี่บาทครับ

แม่ค้า  :  แก้วละ 7 บาทนะ

คิตะ  :  ( ห้ะ' แก้วละ 7 บาทแล้วหรอเนี่ยปิดโรงเรียนไปตั้งนาน เพราะ โควิดมิน่าละของขึ้นราคา) อ้อ, นี่ครับ                                                                                  หื้ม- เมื่อไหร่จะเข้าแถวเนี่ย เอ่อ. รู้สึกว่ามันเงียบแปลกๆ คงพึ่งเปิดเรียนละมั้ง   แต่ร้านค้าก็ยังเหมือนเดิมเลย แฮะ-  แต่สหกรณ์ของโรงเรียนเปลี่ยนคนขายแล้วหรอเนี่ย ไปซื้ออะไรดีกว่า

อากิ  :  (ครูเวร)ตอนนี้ก็ถึงเวลาเข้าแถวแล้ว

คิตะ  :  อ้าว! ถึงเวลาเข้าแถวแล้วหรอเนี่ย งั้นไปเข้าแถวก่อนละกัน ว่าแต่ครูคนนั้นรึเปล่านะที่เป็นครูประจำชั้นห้องเรา........ อื้ม, คุณครูเริ่มเช็คชื่อแล้วสิ

เออิมิ  :  (ครูประจำชั้น) เลขที่อะไรครับ

เดน  :  เอิ่ม^ เลขที่ 29 ครับ

คิตะ  :  (เอาละสิยังไม่รู้เลขที่ตัวเองเลย)  (ซวยละ) (ไม่นะใกล้ถึงเราแล้วสิ) (มาแล้ว)

เออิมิ  :  เลขที่อะไรครับ

คิตะ :  เอ่ออ_ (เลขที่เท่าไหร่วะ) (ไม่น่าเลย เมื่อวานไม่น่าหยุดเลย) (จำได้อยู่นะว่าตอนมารับผลสอบเลขที่.......)........

เออิมิ  :  อะ. ให้ดูใบรายชื่อ

คิตะ  :  เอิ่ม.  เลขที่ 9 คิตะครับ

เออิมิ  :  โอเค

คิตะ  :  (เห้อ, โล่งอกไปที ดีนะยังดูใบรายชื่อได้) (ว่าแต่ นี่มันร้อนอะไรขนาดนี้ วะเนี่ย:[ )

...............ผ่านไปนานแสนนาน................

จิเมะ  :  อะ. เชิญเรียงแถวขึ้นห้องเรียนครับ        ใบสถิติประจำวัน เตรียนนำส่งเป็นปัจจุบัน ด้วยครับ

คิตะ  :  นี่' จะให้อยู่ในที่ร้อนขนาดนี้ทุกวันหรอ    ไม่ไหวแน่ งั้นรีบขึ้นห้องดีกว่า มันจะเงียบไม่มีคนคุยด้วยแบบนี้ไม่ได้นะ:(                                                                            แต่แปลกเหมือนกันนะทั้งๆ ที่ห้องของเรามีนักเรียนทั้งหมด 44 คน แต่กลับมากันแค่ 30 คนทำไมขาดกันเยอะจังเนี่ย  เอาล่ะต้องหาที่นั่งของตัวเองแล้วละ รอให้เพื่อนจองโต๊ะให้เสร็จก่อนละกัน แต่เพื่อนแต่ละคนก็เริ่มที่จะคุยกันแล้ว ว่าแต่เราจะมีใครคุยด้วยตอนไหนเนี่ย โอเคงั้นเลือกโต๊ะนี้ละกัน ใกล้ๆ   โซยะ นี่แหละ   เอาล่ะเดี๋ยวก็ถึงเวลาเรียนคาบแรกละ เอิ่ม, วิชา สังคม หรอโอเค รอครูมาละกัน....

เร็น  :  เห้ย. ทุกคนครูมาแล้ว

(ยูคาริ  :  คุณครูประจำวิชา สังคม)

ยูคาริ  :  อ่ะ. นั่งที่ให้เรียบร้อย นี้ก็เป็นคาบแรกที่เราได้เจอกัน หวังว่านักเรียนจะให้ความร่วมมือในการเรียนด้วยนะคะ  ครูชื่อ ยูคาริ สอนวิชาสังคมศึกษา

คิตะ  :  (น่าสนใจแฮะ เหมือนว่าเป็นครูรุ่นใหม่ด้วยสิ ดีกว่าเจอครูแย่ๆ)

ยูคาริ  :  โดยหน่วยการเรียนรู้ที่ 1 เราจะใช้หนังสือพุทธศาสนา ในเรื่องของศาสนาแต่ละประเทศในอาเซียนซึ่ง ศาสนาแต่ละประเทศเกิดขึ้นได้อย่างไรและปัจจุบันศาสนาประจำชาติแต่ละประเทศคือศาสนาอะไร

คิตะ  :  (หน่วยนี้คงจะชิว สำหรับเราแล้วละ.)

ยูคาริ  :  เดี๋ยว_ ครูจะมีใบงานให้ ซึ่งใบงานนี้จะมีทั้งหมด 7 แผ่น แล้วให้นักเรียนลอกโจทย์แล้วเว้นไว้ตอบซัก 3 บรรทัด หากลอกโจทย์ครบหมดแล้วให้นักเรียนออกมาเอาใบงานแผ่นใหม่ ซึ่งมีทั้งหมด 7 แผ่นให้ลอกให้ครบทุกแผ่น แล้วหาคำตอบในหนังสือ

ริทสึ  :  โห่/ ครูเยอะจังและ

ยูคาริ  :  ไม่เยอะครูไม่ได้ให้ทำคาบเดียวเสร็จ งั้น, ครูให้ซัก 3 คาบละกัน คาบ 4 ตรวจสมุดใครไม่เสร็จโดนตีงานละ 1 ที

ริทสึ  :  โห่. ครูเยอะแรง

คิตะ  :  (ก็ไม่เยอะเท่าไหร่นิ คำถามก็เกี่ยวมีคำตอบอยู่ในหนังสือ น่าจะเสร็จทันและ)

.................ผ่านไปสักพัก...................

ซานาเอะ  :  ครูคะ ลอกโจทย์เสร็จแล้ว

ยูคาริ  :  โอเค, ใครเสร็จแล้วออกมาเอาใบงานแผ่นที่ยังไม่ได้ลอกโจทย์ได้เลย 

คิตะ  :  เอาล่ะ' (เสร็จแล้วไปเอาแผ่นใหม่ดีกว่า) ครูครับมาเอาใบงาน

ยูคาริ  :  หยิบได้เลยแผ่นที่ยังไม่ทำที

คิตะ  :  ได้ครับ_ (ไปทำต่อดีกว่า จะว่าไปก็เยอะเหมือนกันนะเนี่ย,)

...................ผ่านไปสักพัก....................

ยูคาริ  :  เอาล่ะ'  ก็หมดเวลาแล้ว ส่งใบงานมาด้านหน้าค่อยลอกโจทย์ต่อคาบหน้า คาบหน้าเราเจอกันวันไหน 

เคนงะ  :  วันพฤหัส, ครับครู

ยูคาริ  :  เตรียมตัวเรียนคาบถัดไป ไว้เจอกันใหม่วันพฤหัส

คิตะ  :  (คาบแรกผ่านไปด้วยดี คาบต่อไปภาษาไทยสินะ)

นามิ  :  อ่า; นั่งกันเรียบร้อยจัง

(นามิ  :  คุณครูประจำวิชา ภาษาไทย)                        (คุณครูฝึกสอน)

มาอายะ  :  ในเทอมนี้. เราจะได้เรียนวิชาภาษาไทยกับครูฝึกสอนนะ ซึ่งครูฝึกสอนชื่อ นามิ และห้ามดื้อกับครูฝึกสอนนะ เดี๋ยวครูจะมาแวะดูบ่อยๆ

คิตะ  :  (เอ๋' เทอมนี้ได้เรียนกับครูฝึกสอนหรอนี่ ก็ดีสิงานอาจจะไม่มากก็เป็นได้)

นามิ  :  อ่ะ' โอเคครูก็เป็นครูฝึกสอนนะครูจะมาสอนโรงเรียนนี้แค่ปีเดียว ก็คือหลังจากสอนเสร็จครูก็จะไม่ได้สอนที่นี้แล้วนะ งั้น. เรามาเข้าเนื้อหาดีกว่าในหน่วยการเรียนรู้ที่ 1 เราจะเรียนเรื่องการอ่านออกเสียง โดย, ในคาบนี้ให้นักเรียนทำลงในสมุด โดยย่อหน่วนการเรียนรู้ที่ 1 ลงในสมุด ซึ่งใครเสร็จแล้วในคาบนี้ไม่ต้องส่งก่อนค่อยส่งคาบหน้า

คิตะ  :  (มาสอนแค่ปีนี้หรอเนี่ย แต่ก็ดีที่ตรงกับเราเรียนพอดี)(งั้น. เริ่มทำงานดีกว่า)

ริทสึ  :  ครูเขียนเยอะไหมอะ

นามิ  :  เขียนพอที่เราจะเข้าใจ

............................................................

มิชิโอะ  :  ครูคะ เสร็จแล้วไปเข้าห้องน้ำได้มั้ย

นามิ  :  เดี๋ยวจะหมดคาบแล้ว ค่อยไปตอนหมดคาบนะ

มิชิโอะ  :  โอเคค่ะครู,

.............................................................

นามิ  :  อ่ะ, หมดคาบแล้ว งานนี้ไว้ส่งคาบหน้านะแล้วก็มีเวลาพักอยู่ 10 นาที ก่อนเข้าเรียนคาบถัดไป ไว้เจอกันใหม่

คิตะ  :  (ว้าว. มีเวลาพักระหว่างคาบด้วย)(ดีล่ะงั้นทำงานภาษาไทยให้เสร็จก่อนละกัน)

............................................................

คิตะ  :  เสร็จแล้ว เอาล่ะ, เตรียนตัวเรียนคาบถัดไป วิชาคอมพิวเตอร์ เรียนสองคาบติดเลยหรอ...

ซานาเอะ  :  ทุกคน. คาบถัดไปเรียนที่ห้องคอมพิวเตอร์นะ อยู่อาคาร 1 ชั้น 4 

คิตะ  :  (ต้องไปอาคาร 1 เลยหรอ งั้นรีบไปดีกว่า)

(เอาล่ะ, ถึงละ แต่มันร้อนมากเลยนะในห้องคอมเนี่ย)

ยูกิเนะ  :  มากันแล้วจองโต๊ะนั่งให้เรียบร้อย เดี๋ยวครูมา แปปนึง.

(ยูกิเนะ  :  คุณครูประจำวิชา คอมพิวเตอร์)

คิตะ  :  นั่งโต๊ะนี้ละกัน

ยูกิเนะ  :  อ่ะ. เอาเป็นว่าคาบนี้ว่างละกัน

คิตะ  :  (งั้นนอนดีกว่า ไม่มีอะไรทำแล้ว)

(รู้สึกเงียบเหงาไปหมด เหมือนอยู่ตัวคนเดียวยังไงไม่รู้เดี๋ยวก็คงชินเองล่ะ คิตะ ............)

ยูกิเนะ  :  อ่า. หมดคาบแล้วนักเรียนทุกคน ได้เวลาไปพักเที่ยงแล้วล่ะ

ติตะ  :  เอื้อ^ หมดคาบแล้วหรอนี่ เก็บของกลับห้องดีกว่า ........ เดี๋ยวก็มีเวลาพักเที่ยงอีก 50 นาที ก่อนเรียนคาบถัดไป งั้นรีบไปเก็บของแล้วหาอะไรกินดีกว่า                                                                                                        วันนี้จะกินอะไรดีนะงั้นกินร้านไก่ทอดละกันไม่ได้กินมาตั้งนาน..........

เลือกกินแถวนี้ดีกว่าไม่มีเพื่แนมากินด้วยกันเลย แฮะ' (เดี๋ยวกินเสร็จแล้วก็คงขึ้นห้องไปรอเรียนคาบถัดไป นั่นแหละ.)(เอ๊ะ" คาบต่อไปเรียนต้านทุจริตนิ เป็นคาบของคุณครูประจำชั้นด้วยสิ)(งั้นรีบกินดีกว่า)

(เอาล่ะ- ได้เวลาขึ้นห้องละ)........

...............รอคุณครูมาสอน...............

คิตะ  :  ใกล้ถึงเวลาเรียนแล้วสินะ.

................คุณครูมาแล้ว...................

(เออิมิ  :  คุณครูประจำวิชา ต้านทุจริต)

เออิมิ  :  อ่ะ; นั่งที่ให้เรียบร้อย  ได้เวลาเรียนแล้วครูก็สอนวิชาต้านทุจริตนะ 

.....สอนยาวไปกับการทุจริตต่างๆ.....

และงานในวันนี้คือให้นักเรียนบอกการทุจริตต่างๆ มา 10 ข้อ ส่งวันศุกร์นี้ สำหรับวันนี้ก็เรียนแค่นี้ก่อน เตรียมตัวเรียนคาบถัดไป

คิตะ  :  อื้อ/ ฟังจนง่วงนอนเลยแฮะ แต่ก็ไม่กล้านอนเป็นวิชาของครูประจำชั้นนะสิ

งั้น^ ไปเรียนคาบถัดไปดีกว่า คาบถัดไปเรียนวอลเลย์บอล เหรอเนี่ยเรียนที่สนาม รีบไปดีกว่า เอ่อครูที่สอนคือครู ราเฮ็น เหรอเนี่ยเป็นครูที่เคยสอนสมัยปฐมด้วยสิ

ซานาเอะ  :  ทุกคนครูบอกว่าไปเรียนบนห้องเลี้ยวกลับทางเดิมด่วน

คิเตะ  :  อ้าว! (ทำไมไปเรียนด้านบนละ เรียนวอลเลย์บอลนะ)(รีบขึ้นไปดีกว่า)                                          (เฮ้อ, กว่าจะขึ้นมาถึงทำเอาเหนื่อยแทบแย่)(ไม่มีแรงเรียนละ)

(ทุกคนต่างทยอยขึ้นมา)

(ราเฮ็น  :  คุณครูประจำวิชา วอลเลย์บอล)

ราเฮ็น  :  เอาล่ะ! ในคาบนี้ก็เรียนวิชาวอลเลย์บอล ซึ่ง! ก็ไม่ต้องงงไปที่ทำไมได้เรียนด้านบน เนื่องจากทางโรงเรียนไมาอนุญาตให้ลงไปก่อน เพราะสถานการณ์โควิด ก็ต้องเรียนอยู่ในห้องตนเองจนกว่าทางโรงเรียนจะอนุญาตให้ลงไปเรียนที่สนาม

เอาล่ะ ในวันนี้ครูก็จะมาสอนเรื่องขนาดของสนามวอลเลย์บอล ตำแหน่งผู้เล่น

(อธิบายยาวไป)

ในวันนี้ ก็เอาไว้เท่านี้ก่อนคาบหน้าเดี๋ยวไว้ค่อยมาสอนต่อ

คิตะ  :  (ก็ยัง. น่าเบื่ออยู่ดีเมื่อไหร่จะได้เรียนที่สนามเนี่ย)

ราเฮ็น  :  อะเอาไว้เท่านี้ก่อน คุณครูวิชาต่อไปมารออยู่หน้าห้องแล้ว..

(เกรามี่  :  คุณครูประจำวิชา หน้าที่พลเมือง)             (คุณคนูฝึกสอน)

เกรามี่  :  อะนั่งที่ให้เรียนร้อย เตรียมหนังสือ สมุดขึ้นมาให้เรียนร้อย วันนี้ครูจะมีงานให้ทำ เปิดหนังสือหย้าที่ 2-11 ให้ย่อลงในสมุด ให้เรียบร้อยส่งคาบหน้า ใครเสร็จก่อนให้ส่งก่อน 

ให้เขียนแต่หัวข้อมาก็ได้หัวข้อหลัก หัวข้อลอง จนถึงหน้าที่ 11 เลยนะ

คิตะ  :  (รู้สึกขี้เกียจมากเลย งั้นค่อยกลับไปทำที่บ้านดีกว่า แล้วค่อยส่งคาบหน้า ทำพอที่ไหวละกันวันนี้คือเหนื่อยมาก")

(เวลาก็ผ่านไปจนหมดคาบ)

เกรามี่  :  เอาล่ะ' หมดคาบแล้วงั้นค่อยส่งกันคาบหน้านะ แล้วเจอกันใหม่

คิตะ  :  (ดีล่ะ- แค่รอครูประจำชั้นมาโฮมรูม แล้วจะได้กลับบ้านแล้ว ดีจัง)

เออิมิ  :  อ่ะ. เป็นไงบ้าง วันนี้เรียบร้อยกันไหม เสียงดังกันรึเปล่า

เรเซต  :  เรียบร้อยดีครับครู

คานามิ  :  เรียบร้อยดีค่ะ

เออิมิ  :  วันนี้เรามีเรื่องที่ต้องคุยกัน อาจจะนานหน่อย มาเรื่องแรกใบนี้เป็นใบแจ้งกิจกรรมในโรงเรียนให้เอาไปให้ผู้ปกครองอ่านนะ                                          เรื่องต่อมาสำคัญมากคือห้องเราต้องมีหัวหน้าห้องและรองหัวหน้าห้อง เพื่อที่จะได้เช็คชื่อเพื่อนในห้อง ดูแลความเรียบร้อยในห้อง และคอยบอกให้เพื่อนทำความเคารพคุณครูด้วย

ไหนใครจะเสนอเป็นหัวหน้าห้องและรองหัวหน้าห้องบ้าง

คิตะ  : (ไม่มีทางเป็นแน่นอน เพราะเราเป็นคนที่เงียบไม่เข้าสังคม และคุมเพื่อนในห้องไม่ได้แน่นอน)

งั้นถ้าไม่มีใครอาสาครูจะเลือกเอง ครูขอเลือกเป็น มิชิโอะ เป็นหัวหน้าห้อง และ ซานาเอะ เป็นรองหัวหน้าห้องละกัน ใครเห็นด้วยบ้าง

(ยกมือกันทั้งห้อง)(เพราะไม่มีใครอยากเป็น)

โอเคงั้น มิชิโอะ กับ ซานาเอะ นะที่จะไดรับมอบหมายงานในครั้งนี้ ครูอาจจะมีการเปลี่ยนคนบ้างก็ได้       

อะแล้วอีกเรื่องนึงคือการจัดเวรประจำวัน เพื่อที่ตอนเย็นจะได้ทีการทำความสะอาดห้อง เอาเป็นว่าวันนี้เรียงตามเลขที่ก่อนละกัน เริ่มที่เลขที่ 1-10 ทำมนวันนี้พรุ่งนี้ค่อยเรียงมาเรื่อยๆ จนกว่าจะจัดตารางเวรเสร็จ

คิตะ  :  (อะไรจะซวยขนาดนี้เนี่ย ต้องมาทำเวรอีกเหรอเนี่ย)

เออิมิ  :  วันนี้ โทโยระ เป็นไงบ้างลูกรักครู ครูไปตรงไหนก็เจอแต่ โทโยระ 

อ่ะวันนี้ก็ไม่มีอะไรและ กลับบ้านได้เลยสำหรับคนที่ไม่เป็นเวร ส่วนคนที่เป็นเวรก็ทำความสะอาดให้เรียบร้อย

คิตะ  :  (งั้นรีบทำเวรดีกว่าจะได้กลับบ้านเร็วๆ)

..................................................................

(จบไปแล้วสำหรับวันแรก เฮ้อ ก็น่าเบื่ออย่างที่คิดนั้นแหละ รู้สึกโดดเดี่ยวท่ามกลางผู้คนมากมาย หวังว่าวันข้างหน้าเราจะสามารถเข้าสังคมกับทุกๆคนได้นะ วันนี้กลับไปทำอะไรดีนะ หรือ จะแวะเที่ยวสักหน่อยก็ดี แบบตัวคนเดียวอะนะ ไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่คอยมีคนรู้จัก ผ่านวันที่ว่างเปล่าไปแต่ละวัน แล้วก็วนซ้ำอยู่อย่างนี้อะเหรอ ใช่นิเราก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรละ งั้นกลับบ้านเลยดีกว่าไปกินข้าว อาบน้ำ เล่นเกม อ่านหนังสือสักหน่อย แล้วค่อยว่ากันสำหรับการไปโรงเรียนในวันพรุ่งนี้)