ตอนที่1 รวมร่าง!!
[ชั้นที่50]
# ตูมมมม!!....ซูมมมมมมม!!
เสียงการโจมตีที่รุนแรงของการต่อสู้1ต่อ1 เป็นการต่อสู้กับบอสที่ถือดาบคาตานะขนาดใหญ่ และเป็นร่างของมนุษย์หมาป่าขนาดใหญ่กว่า8เมตร
"ยังอีกไกลนะน้อง!!.....ตายไปซะ!....ฮ่าๆๆๆ"
เสียงของหญิงสาวร้องตะโกนออหมากลางห้องขนาดใหญ่ มือทั้งสองถืออาวุธที่แตกต่างกัน มือซ้ายถือหอกสีดำที่มีสายฟ้าสีแดงออกมาเรื่อยๆ มือขวาจะเป็นไม้คฑาสีขาว เธอใช้มือขวบทุมแทนที่จะใช้เวทย์ และมือซ้ายแทงหอก
[ยินดีด้วยคุณฆ่าบอสสำเร็จคนเดียว]
"คุณน้องสาว....แหวนสิบกว่าวงนี้คืออะไร?..."
*น่าจะเอารวมได้ค่ะ...ทำให้มันเป็นแหวนวงเดียว*
กำลังคิดว่าคุยกับใครอยู่สินะคนรอบข้างก็ไม่มี ชั้นกำลังคุยกับตัวเองอยู่นะสิ มันมีเรื่องเกิดขึ้นนิดหน่อยน่ะนะ
[1อาทิตย์ก่อน]
"พี่จ๋า!...วันนี้ต้องรีบออกไปทำงานนะรีบเร็ว!!"
น้องสาวสุดที่รักของผมเรียกผมให้ตื่นภายในห้องของบ้านที่ห่างไกลจากชุมชนแห่งหนึ่ง บ้านหลังนี้เป็นบ้านร้างมาหลายสิบปีแล้ว เจ้าของที่ดินเป็นคนรู้จักของครอบครัวผมมาก่อน
เมื่อพวกเราไม่มีที่พึ่งเขาเลยให้ที่อยู่มาแบบฟรีๆ แต่ต้องหาเงินเลี้ยงชีพเอง ค่าน้ำค่าไฟเขาจะจ่ายให้ พ่อแม่ของพวกผมพวกเขาผิดใจอะไรกันก็ไม่รู้ต่างคนต่างแยกย้ายไปตามทางของตัวเอง
และพวกเขาก็ออกจากบ้านในเวลาใกล้ๆกัน แต่พวกเขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะออกจากบ้านไป แม่ก็คิดว่าให้พ่อเลี้ยงพวกเรา พ่อก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
สุดท้ายเมื่อพวกเรากลับจากโรงเรียนมา จดหมายอยู่ในห้องของพวกเราคนละฉบับ น้องสาวเป็นของพ่อ ส่วนของแม่อยู่ในห้องเรา เนื้อหาก็คล้ายๆกัน ท้ายที่สุดพวกเราก็ไม่ได้รับการติดต่อจากพวกเขา และเป็นเด็กกำพร้าไป
พวกเราออกจากโรงเรียนมา และบ้านก็ถูกยึดไปเพราะหนี้ที่พวกเขาทำไว้ สุดท้ายก็ได้เหล่าญาติๆนี้แหละช่วยไว้
"กลับมาแล้ววว!!..."
"กลับมาแล้วค่าา!!"
พวกเรากลับมาจากการทำงานด้วยกัน เมื่อพ่อแม่จากไปความสัมพันธ์ของพวกเราจากพี่น้องปกติก็ขยับเป็นพี่น้องติดกันซะมากกว่าตอนนี้ ไปไหนมาไหนตัวติดกันแทบจะตลอดเวลา
"หนูไปทำข้าวก่อนนะ!..."
เวลาว่างจากการกลับบ้านก่อนจะกินข้าวยังเหลืออีก30นาทีและก่อนจะเข้านอนก็อีก3ชั่วโมง ในช่วงที่น้องทำอาหารผมก็ฝึกศิลปะการต่อสู้ตลอด ฝึกไว้ป้องกันตัวจากพวกอันตรายที่กำลังคุกคามน้องสาวของผม
ในบ้านหลังนี้มีหนังสือเกี่ยวกับวิชาการต่อสู้แทบจะทุกอย่าง ผมเรียนด้วยตัวเองฝึกด้วยตัวเองแบบนี้มา5ปีแล้วตั้งแต่มาอยู่ที่นี้
"ดาบเริ่มเก่าแล้ว...ต้องไปหาไม้มาทำใหม่แล้วสิ...ไม่นานคงหักแน่ๆ..."
ดาบไม้ผมทำขึ้นเอง ที่จริงในบ้านหลังนี้มีดาบไม้เป็นแบบอย่างอยู่แล้ว ผมแค่เรียนแบบและทำขึ้นมาแค่นั้นเอง
"พี่จ๋า..กินข้าว!"
พวกผมอายุไล่ๆกัน ผมอายุ17ปี ส่วนน้องผม อายุ15ปี ผมมีชื่อว่า ยูกิ น้องชื่อฮานะ กิจกรรมหลังจากทานอาหารเย็นพวกเราก็จะมานั้งเล่นเกมกระดานกันจนเข้านอน
[ระบบกำลังทำงาน]
[เกิดข้อผิดพลาดๆๆๆๆ]
[เนื่องจากระบบตรวจพบร่างกายอีกส่วนอยู่ข้างๆกันจะดำเนิดผสมเข้าด้วยกัน-]
[เกิดข้อผิดพลาดๆๆๆๆ...ระบบผิดปกติ]
[ระบบจะตายในอีก10...9....8...7...6...5...4...3...2...1--]
[ระบบปฏิบัติการสำเร็จ]
[เนื่องจากระบบจะชดเชยการเกิดข้อผิดพลาดค่าพลังของท่านจะเพิ่มขึ้นอย่างละ10]
[ระบบเพิ่มระดับในการได้รับของของท่านเพิ่มขึ้นเป็นระดับC-S]
[ผู้พัฒนาระบบรู้สึกเสียใจต่อการทำให้ท่านวุ่นวาย..ให้ของขวัญกล่องสุม×10กล่อง]
*พี่!!....พี่ชาย!!!*
เสียงน้องสาวสุดที่รักดังขึ้นในหูของผม ก่อนจะลุกขึ้นตามคำเรียก แต่ภายในห้องนั้นไม่มีอะไรเลยนอกจากผมคนเดียว
"...ฮานะ?....ฮานะ!!!!.....ฮานะ!!!!!!??"
เมื่อร้องตระโกนออกไปก็เป็นเสียงเล็กๆของผู้หญิงที่ไม่ใช่เสียงของผู้ชายแน่นอน เป็นเสียงคุณพี่สาวเลยแหละ ไม่สิๆ....เมื่อฮานะไม่ตอบผมก็ลุกลี้ลุกลนเพราะเธอจะออกไปไหนจะบอกตลอด
*พี่...หนูอยู่ในตัวพี่...ดูเหมือนเราจะรวมร่างกันนะ!...*
"...ห๊ะ?...."
เสียงที่ออกมาจากหัวมันคือเสียงของน้องสาวจริงๆ และเธอก็เริ่มอธิบายต่อไปเรื่อย
*ที่หนูอยู่มันคือห้องๆหนึ่ง...มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบ และมีคอมพิวเตอร์ที่กำลังฉายภาพที่พี่กำลังมองอยู่ตอนนี้...*
เธออธิบายไปเพราะข้อมูลทุกอย่างเธอรู้ทั้งหมด ดูเหมือนระบบที่ทุกคนได้กันที่ฮันเตอร์อันดับโลกใช้กัน มันเกิดผิดผลาดจากการตื่นพร้อมๆกันของพวกเรา
เมื่อสายเลือดเดียวกันระบบตื่นพร้อมกันมันเลยคิดว่าน้องผม มันคือส่วนหนึ่งของร่างผม เลยทำการหลอมรวมเข้าด้วยกัน เกิดเป็นร่างผู้หญิงอยู่ตอนนี้
"ไม่อยากจะเชื่อนะ!...แต่มันคือจริงๆหรอ?....แถมยัง....กลายเป็นผู้หญิงด้วย!!"
*ไม่ดีหรอค่ะ?...พี่ก็รู้นิค่ะว่าหนูเป็นโรค-*
"เงียบ!...อย่าพูดถึงโรคนั้นอีกครั้ง!ตอนนี้เธออยู่กับพี่ได้ตลอดไปแล้วไม่ใช่หรอ!?.....ว่าแต่..เสื้อผ้าของน้องนี้มันเล็กไปนะ!"
โรคที่เธอเป็นมันคือโรคหัวใจระยะที่สอง เพราะไม่มียารักษาเลยไม่รู้จะตายจากกันตอนไหน ผมไม่อยากจะคิดถึงเรื่องนี้ แต่ตอนนี้น้องผมรวมร่างกับผมแล้ว โรคทั้งหมดน่าจะหายไปด้วย และน้อง ก็อยู่ในตัวของผมไปตลอดจากนี้คิดว่านะ
*ก็ร่างกายมันคือสัดส่วนที่ใกล้เคียงกับส่วนสูงของพี่...แค่นั้นแหละที่แสดงผลหลังรวมร่างกัน...อ่าสีตาอีกอย่างด้วยนะที่เป็นของพี่...ที่เหลือของหนูหมด...ทั้งเพศ...ทั้งหน้าอก-*
"ไม่อะหน้าอกเธอเล็กอย่างเห็นได้ชัด!..มองไปนึกว่ากระดาน...ยังไงหน้าอกน่าจะของพี่มากกว่ามั้ง!"
*อ๊ากกกกกอย่าพูดนะ!...ถ้าหนูอยู่ตรงนั้นหนูต่อยหน้าท้องให้พี่เจ็บไปอีกหลายวันแน่ๆ!*
ถึงแม้พวกเราจะมีการเปลี่ยนแปลงยังไงแต่ก็ยังคงรักกันเหมือนเดิม ผมยังถามน้องอีกนะว่ามีความหิวไหม แต่ดูเหมือนที่นั้นจะไม่ต้องกินข้าวก็ได้ เมื่อคิดอยากกินอะไรก็มีออกมาให้กินเอง มีคอมมีห้องน้ำ มันเหมือนห้องเกมเมอร์ที่เครื่องใช้ครบทั่วไป
"เป็นห้องในฝันขนาดแท้ของใครหลายคนเลย!..."
*ใช่ๆ...อ่าาาอันนี้อร่อย!!*
"แม่ง!....สบายใหญ่...พี่ชายไม่สิตอนนี้น่าจะพี่สาวมากกว่า...ให้พี่สาวคนนี้อดอยากคนเดียวเนี่ยนะ!"
*...พี่ลืมยัง?...ตอนที่พวกเรามาที่นี้ใหม่ๆอะ?...ไม่ลองไปหาเงินจากห้องใต้ดินนั้นดูละ?..ตอนนี้ค่าพลังของพี่สุดๆเลยนะ!..*
"หืม?.."
*ดูเหมือนค่าพลังพวกเราจะรวมกันด้วยนะ!...โชคพี่125เลยน่ะ!...เลือด70...เดียวหนูโชว์ให้ดู*
ดูเหมือนหน้าที่ในการควบคุมระบบจะเป็นของน้องสาวผมล้วนๆ เธอแสดงให้เห็นถึงหน้าจอค่าพลังของผมโดยรวมๆ
[ยูนะlvl.1]
[พลังชีวิต:70][มานา:120]
[พลังโจมตี:135][ความเร็ว:90]
[โชค:125]
[สกิล-]
"ค่าพลังสุดเวอร์นี้มันอะไรฟระ?...ถ้าจำไม่ผิด พลังโจมตีถึง100นี้ก็เป็น ปรมาจารย์แล้วไม่ใช่หรอ?"
*ดูเหมือนตอนที่ระบบผิดพลาด ระบบมันจะชดเชยให้เป็นค่าพลัง+10ทุกอย่างนะ..ถ้ารวมของน้องก็เพิ่มไป20ทุกอย่าง*
"ถ้าไม่เพิ่มพลังโจมตีก็ยังเกิน100อยู่ดี..."
ค่าพลังเริ่มต้นของพวกเราน่าจะดีๆกันทั้งคู่ ในโลกนี้ความแข็งแกร่งจะตัดสินตั้งแต่ระบบตื่นเลย ยิ่งค่าพลังตอนเริ่มเยอะแค่ไหน ก็บอกได้เลยว่าแข็งแกร่งเร็วเท่านั้น
ส่วนของผมนี้มันเยอะทุกอย่าง แบบนี้สุดยอดเลยแฮ๊ะ!เรื่องนี้เอาไว้ก่อนตอนนี้มาลงดันเจี้ยนที่อยู่ใต้บ้านเราดีกว่า แต่มันก็ติดปัญหาเรื่องอาวุธและเสื้อผ้านี้สิ!
*พี่..มีกล่องสุ่มด้วยนะ!10กล่อง...จะเปิดปะ?...อาจจะได้ของดีก็ได้นะ!...พวกเสื้อไร้งี้...อาวุธงี้*
"เออ...เอาออกมาดิ!"
ตอนที่2 ดันเจี้ยน
"...เปิดหนึ่งกล่องก่อน!..."
หน้าจอการสุ่มรางวัลเด้งขึ้นมาและเริ่มหมุนไปเรื่อยๆ...ทั้งหมดจะมี6สี เทา,เขียว,ฟ้า,ม่วง,ทอง,แดง และถ้าได้ทองก็ได้ของดีแล้วละมั้ง
*...!!...พี่!!...เห็นผลทันตา!!สีแดง!!!...โชค125สุดๆเลย!...*
"ฮ่าๆ...นะ...แน่นอนอยู่แล้ว!....แล้วมันได้อะไรละ?"
*ขอดูหน่อยนะ!...เดียวโชว์ของที่พี่สุ่มได้ให้ดู.....โห้ววววว!!!*
[ยาเสริมแกร่ง{SS}]
[เมื่อกินเข้าไปจะเพิ่มค่าพลังแบบสุ่มสองอย่าง+100แบบถาวร]
ผมไม่รอช้ากินมันเข้าไปทันที และมันก็เพิ่มพลังให้ผมจริงๆ เลือดและมานาของผมเพิ่มขึ้น100จริงๆ
"นี้แค่กล่องแรกเองนะ!...เอามาอีกกล่อง!"
ไม่ต้องบอกก็คงรู้อยู่แล้ว ผมได้ของสีแดงอีกครั้ง เพราะโชคของผมมันเกิน100เป็นคนที่มีโชค์แบบสุดๆเลยละมั้ง
*ของชิ้นที่สองดีอีกแล้วค่าาาาาาา!....พี่ชายหนู..ไม่สิ...พี่สาวหนูๆๆๆๆ*
[สมุดไร้ชื่อ{S}]
[ใช้มาคพิกัดสถานที่ต่างๆ ด้วยพลังของสมุดไร้ชื่อทำให้การเดินทางสั่นลง เพียงแค่เรียกชื่อสถานที่ที่เขียนไว้ในสมุดมันจะทำการเทเลพอร์ตไปยังตำแหน่งทันที ไม่เสียอะไรไดๆ..ใช้ได้ไม่จำกัด]
"....เอาตรงๆนะ...มันจะไม่โกงเกินไปหน่อยหรอ?.....เริ่มรู้สึกหดหู่แล้วสิ!"
*นี้คือความผิดของระบบเองนะคะ....เราไม่ผิดซะหน่อย!...และหนูก็ไม่ได้จากไปไหนนี้ค่ะ!*
".....ก็จริง!....งั้นที่เหลืออีก8กล่องสุ่มรวดเดียวเลย!!..."
[ยาเสริมเเกร่ง{SS}]×3
[สมุดเรียนสกิล{SS}]×2
[เรียนสกิลระดับเทพตำนาน{SS}ได้1สกิลแบบถาวร]
[หอกดำแห่งเทพวิญญาณ{SS}]
[หอกที่เทพวิญญาณใช้วิญญาณของตัวเองสร้างขึ้นมาและคำสุดท้ายของเขาคือ"อยากหาผู้สืบทอดพลังของข้า..ใครคือผู้ถูกเลือกเจ้าคือเทพแห่งวิญญาณ"•เงื่อนไขในการใช้•ต้องมีพลังโจมตีถึง400]
[คฑาแสงจักรกล{S}]
[อาวุธเวทมนตร์ที่ล้มเหลวของเทพแห่งการสร้าง มันไม่ได้ล้มเหลวจริงๆแต่มันมีพลังมากเกินไปจึงมีเพียงผู้ถูกเลือกจากคฑานี้เท่านั้นที่ใช้มันได้!•เงื่อนไขในการใช้•ต้องมีมานาถึง300]
[แหวนแห่งปัญญา{S}]
[มันถูกเชื่อมต่อกับห้องสมุดโลก มีทุกสิ่งที่คุณต้องการ ถ้ามีแหวนวงนี้คุณสามารถเข้าไปได้โดยไม่ต้องยืนยันอะไร เพิ่มมานา+200เมื่อสวมใส่]
"...ฮานะ...ใช้ยาเสริมแกร่งรวดเดียวได้ไหม?..."
*ได้มั้งนะ!...ลองดูสิ!...*
เพราะอาวุธที่ได้มามันมีเงื่อนไขของการใช้ด้วย ถ้าคนที่มีพลังไม่ตรงตามนั้นไม่สามารถใช้ได้ มันจะหนักจนยกไม่ขึ้น
[เลือดเพิ่มขึ้น+200]
[มาจาเพิ่มขึ้น+100]
[พลังโจมตีเพิ่มขึ้น+300]
[ความเร็วเพิ่มขึ้น+100]
"ก็ยังดีที่มันเพิ่มพลังโจมตีให้ตามต้องการ.....เอาละ....ขอลองถือหน่อย!...."
หอกสีดำสนิทค่อยๆออกมาสายฟ้าสีแดงเข้าปกคลุมร่างกายของผมไว้ กากบาทสีดำวนรอบบนหัวของผมเหมือนวงแหวน....มัน....มัน.....มันเทฟุดๆ
"อยากกลับไปเป็นผู้ชายอีกครั้งเลย!!...น่าจะเท่สุดๆน่าดู...อ่าาาาาา"
ผมไม่รู้ว่าจะทำอะไรกับมันเพราะมันเด่นตาซะเหลือเกิน ผมเลยเอาใบเรียนสกิลสองใบออกมา เพื่อเลือกสกิลระดับเทพตำนาน
"...โห้วว...มันมีเยอะมากเลยนะเนี่ย!....แต่ตอนนี้เราไม่มีทั้งเสื้อผ้าและเครื่องมืออาวุธ...เราต้องเลือกช่างอยู่แล้วสิ!!....นี้สินะ!...."
[เรียนสกิล]
[เทพแห่งการสร้าง]
"เอาละ...อีกอัน....."
[เรียนสกิล]
[เทพแห่งการต่อสู้]
[ยูนะlvl.1]
[พลังชีวิต:370][มานา:520]
[พลังโจมตี:435][ความเร็ว:190]
[โชค:125]
[สกิล:เทพแห่งการสร้าง,เทพแห่งการต่อสู้]
*....ทำไมพี่...ทำไมกัน!!...ทำไมไม่เลือกเทพแห่งความงามกันละ!!!*
"แล้วจะเลือกไปอะไรฟระ...มันเอาความงามมาช่วยให้รอดเรอะ!!"
*งอนพี่แล้ว!!...หึ!..ยังไงก็มีร่างหนูส่วนหนึ่งนะ!*
"....เห้อ!....เอางี้ละกัน....เรื่องเสื้อผ้าพี่ให้เลือกเลย....ออกแบบมา...เดียวสร้างมันตรงนี้แหละ...พี่จะไม่เลือกใส่แน่นอน..."
*.....จริงนะ!....หึหึหึหึ..จะเอาให้เป็นแบบสายหืนๆเลย!..ฮ่าๆๆๆ*
"....คิดดีแล้วสินะ!...ตู"
ไม่นานหลังจากนั้นน่องก็ส่งแบบออกมา และเราก็ใช้สกิลแห่งการสร้าง เอาวัตถุดิบในห้องนั้นแหละเอามาแปลงใหม่ จนสุดท้ายแล้ว....
"....ก็เข้าใจอยู่หรอกนะ....เสื้อผ้ากระโปรงก็ปกติอยู่หรอก....แล้วไอ้โซ่ที่ห้อยอยู่ตรงคอนี้คืออะไรฟระ!?!!"
*น่ารักดีไม่ใช่หรอ?...ดูเป็นทาสดี?*
"นี้คิดว่าพี่สาวตัวเองเป็นทาสเรอะ!!!"
*ไม่ใช่หรอ?...เจ้าทาส?*
"..ขะ...คับ...."
*ค่ะ!....พูดให้เหมาะสม!!*
"คะ...ค่ะ!....'คนอื่นมาเห็นคงคิดว่าเราบ้าแน่ๆ..คุยคนเดียว!..น้องหรือปีศาจวะเนี่ย'..."
*เอาละ!...ไปลุยกันเลย!...อะจริงสิ...พี่คิดอะไรหนูรู้หมดนะ!....ปีศาจนี้อะไรค่ะ?*
"ขอโทษค้าาาาาาาา"
ไม่นานหลังจากนั้นผมก็มาที่ห้องใต้ดินทันที ตอนนี้ได้เวลาเพิ่มเลเวลแล้ว พอพูดถึงเรื่องเลเวล มันจะเอาค่าพลังเลเวล1ไปหาร3 ได้เท่าไหร่เลเวลต่อๆไปก็จะได้เท่านั้นเรื่อยๆ
อย่างของผม เลือดมี370ก็จะเพิ่มไป123 ต่อ1เลเวล ก็จะประมาณนี้
พลังชีวิต+123
มานา+173
พลังโจมตี+145
ความเร็ว+63
คิดซะว่ามันจะเพิ่มเท่านี้ไปตลอดเมื่อเราเลเวลเพิ่มขึ้น เมื่อคิดว่าเราแข็งแกร่งแล้วผมก็เอาอาวุธออกมาพร้อมต่อสู้
[1ชั่วโมงต่อมา]
"•••••••อะไรฟระเนี่ย!!!...ไม่ออกมาซักตัว!...เป็นไรกัน!"
*..อืม....เป็นเพราะอาวุธของพี่รึป่าว?....ไม่ลองสร้างดาบขึ้นมาละ?*
"...เป็นความคิดที่ดี!"
ผมเก็บหอกเข้าไปและใช้ก้อนหินขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงกำแพงถ้ำ แปลรูปเป็นดาบหินที่สวยมากๆ และดูแข็งแกร่ง
[ดาบหินยาว{D+²}]
[ความคงทน:120/100]
[ความคม5%]
[เพิ่มความคงทน20%]
"โห้ว!...หอกดำไม่มีสเตตัสแบบนี้ขึ้นมาเลย...เพราะอะไรกัน?"
*คงเพราะมันเป็นของระดับเทพตำนานละมั้งค่ะ!...ไม่มีวันพัง...ความคมสูงสุด...ทำนองนี้มั้ง..เลยไม่เขียนบอก*
"น่าจะใช่นะ!...เอาละ!..ตอนนี้น่าจะพร้อมแล้ว"
มันดูจะเป็นแบบที่ฮานะพูดนะ พอเก็บหอกนั้นไป พวกมอนสเตอร์ระดับต่ำอย่างสไลม์ก็เข้าโจมตี
"เก็บไว้ยาวๆละกัน!...แกมีไว้ขู่หรือโชว์สินะ...หอกดำ!"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!