_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
???:เอ่ออสวัสดีผมชื่อโคลัส ผมอายุ20 ผมเป็นพนักงานใหม่นะ...?
//มีเสียงผญ.ปริศนาขึ้นมา// .โคลัสตกใจ
???:สวัสดีโคลัส!ยินดีที่ได้รู้จักเราชื่อ ลิลลี่นะอายุ19^^
โคลัส:เอ่ออสวัสดียินดีที่ได้รู้จักนะลิลลี่...
โคลัส:เอิ่ม ลิลลี่เป็นพนักงานมากี่ปีแล้วหรอ?
ลิลลี่:ฉันหรอ??? อ่อเป็นมาได้แค่2ปีเอง
โคลัส:มันฟังดูนานเหมือนกันนะ...
//เสียงผู้จัดการดังขึ้น// .โคลัสหันไปมองที่ต้นเสียง
ลิลลี่:มองไปก็ไม่เจอหรอกนะโคลัสเค้าไม่มีตัวตนอยู่นะ
.โคลัสรู้สึกได้ถึงความแปลก
ผู้จัดการ:โคลัสกะดึกของนายคือยกกล่องที่หลังร้านเข้ามา
//เสียงคำเตือน//
เสียงคำเตือน:โคลัส...โคลัส นายอย่าลืมนำไฟฉายไปด้วยละ... ที่หลังร้านมีตัวประหลาดแปลกๆ... หากได้ยินเสียงให้ฉายมันซะ!มันงั้นนายไม่รอดแน่!!!นา—
//เสียงคำเตือนดับลง//
ลิลลี่:ดับอีกแล้วหร–
โคลัส:เดี๋ยว ลิลลี่เธอเงียบก่อน ฉันได้ยินเสียงแปลกไป
.ลิลลี่รู้สึกตกใจ
ลิลลี่:เธอรีบมาหลบกับฉันเดี๋ยวนี้เลยเร็วไม่งั้นต/ยคู่แน่
โคลัส:เคๆ
ลิลลี่:และก็เงียบๆด้วยละ...
//มีเสียงคำรามโหยหวนแปลกๆขึ้นมา//
ลิลลี่:เงียบๆไว้นะ
โคลัส:มันคือตัวอะไรหรอ
ลิลลี่:มันคือตั–
//สัตว์ประหลาดตัวนั้นได้ออกมาทำลายทุกอย่าง
ลิลลี่:shhhh...
//เทปเสียงได้จบลง//
ลิลลี่:เรื่องราวมันจบลงแค่นี้เองแหละ...
???:พวกเธอรอดมาได้ไงหรอลิลลี่ โคลัส
โคลัส,ลิลลี่:มันนานมากแล้วพวกจำไม่ได้หรอกนะคูมแพร
สวัสดีฉันคูมแพรอายุ20เป็นพนักงานใหม่เมื่อวาน...
คูมแพร:ออ...งั้นหรอ...
ลิลลี่:เธอลองมาดูแผลที่พวกเราผ่านมาสิ
คูมแพร:โอ้ว...มันดูน่ากลัวมาก...
ลิลลี่:ฉันขอบอกก่อนนะว่–
//เสียงได้จบลง//
//วันต่อมา//
ลิลลี่:ความรู้สึกฉันเหมือนไม่ค่อยดีเลย:(
โคลัส,คูมแพร:ทำไมลิลลี่ไม่พักละ
ลิลลี่:พวกเธอเคยกลับบ้านงั้นหรอ???
//เสียงกริ่งประตูเปิดออกมา
ลูกค้า:Hello, I would like to know if there is water and food in this place?
ลิลลี่:Yes, there is food and water here. Customers can pick it up and pay right away.
ลูกค้า:thank you very much
ลิลลี่:No problem, customers.
โคลัส:เธอเก่งอังกฤษจัง
//เสียงกรี๊ดของคูมแพรดังออกมาจากห้องน้ำ//
ลูกค้า:What's that sound?
ลิลลี่:That's the voice of the staff here, the customer calm down a moment, we'll let Colas come and see her for you?
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
