Ras Club(สโมน แรส)คนเพื่อนผี
สืบค้นประวัติเมืองแลนร์
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
ห้ะ!เผลอหลับไปเลย!
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ฉันเหมือนกัน!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
จริงสิ!นี่มันก็พักกลางวันแล้ว
มิมอรณี(นางเอก)
นั่นสิพวกแกไม่หิวรึไงนอนอยู่นั่นแหละลืมเวลาจนได้
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
ก็หิวนะ
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
งั้นพวกเราก็ไปกินกันสิรออะไร!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
เดี๋ยวก่อน!
มิมอรณี(นางเอก)
มีอะไรหรอเนนิน!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
พวกเราได้ยินเสียงประกาศนั่นไหม!
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
อืม...
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
จริงสิ!นั่นมันเสียงประกาศของอาจารย์ใหญ่
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
หึ้ย!อาจารย์ใหญ่ประกาศว่าให้พวกเราไปพบ!
มิมอรณี(นางเอก)
หึ้ย!ซวยแล้วสิ
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
ทำไงดีล่ะทีนี้!
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ลองๆไปก่อนแล้วกันพวกเรา
อาจารย์ใหญ่
พวกเธอทำไมไม่มากินข้าวกันไปหลับในในห้องสมุดทำไมล่ะเดี๋ยวก็เป็นโรคขาดสารอาหารกันแหละ
มิมอรณี(นางเอก)
คือพวกเรากำลังหาประวัติบางอย่างอยู่น่ะค่ะก็เลยลืมเวลาไป
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยนะคะ
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
จากใจเลยค่ะ
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
ให้อภัยด้วยนะคะ
อาจารย์ใหญ่
ถ้าไม่ไปนั่งคุยโม้เรื่อยเปื่อยก็ดีแล้ว
อาจารย์ใหญ่
แล้วประวัติที่พวกเธอหาอยู่ประวัติอะไรหรอ
อาจารย์ใหญ่
เพื่อว่าอาจารย์จะช่วยได้
มิมอรณี(นางเอก)
ประวัติเกี่ยวกับเมืองแลนร์ค่ะ
มิมอรณี(นางเอก)
ใช่ค่ะมีอะไรหรอคะ!
อาจารย์ใหญ่
อาจารย์เคยรู้จักประวัตินี้!
แล้วอาจารย์ก็ไปหยิบหนังสือบางอย่าง
อาจารย์ใหญ่
นี่คือหนังสือเกี่ยวกับเมืองแลนร์
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ไม่น่าเชื่อ!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
อาจารย์มีด้วยหรอคะ
อาจารย์ใหญ่
ตอนแรกอาจารย์เป็นเด็ก
อาจารย์ใหญ่
แล้วบ้านของอาจารย์อยู่ในเมืองแลนร์
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
หาา!
มิมอรณี(นางเอก)
บ้านของอาจารย์อยู่ในเมือนแลนร์
อาจารย์ใหญ่
ใช่!แล้วหนังสือเรื่องนี้ดังไปทั่วถิ่น
อาจารย์ใหญ่
เพราะเมืองแลนร์มีตำนาน
มิมอรณี(นางเอก)
ตำนานอะไรหรอคะอาจารย์
อาจารย์ใหญ่
พวกเธออยากฟังจริงๆหรอ
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
ใช่ค่ะ!
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
อยากฟังมากค่ะ!
อาจารย์ใหญ่
มีหญิงสาวเป็นคุณหนูมีชื่อว่า"เซเอน"
อาจารย์ใหญ่
คุณหนูเซเอนท่านงามมาก
อาจารย์ใหญ่
และคุณหนูก็หลงรักชายคนหนึ่งที่เป็นรัชทายาทของเมืองแลนร์
อาจารย์ใหญ่
ก็รู้ความจริงว่าคุณหนูเซเอนหลงรักเขา
อาจารย์ใหญ่
แต่เขาไม่ได้รักคุณหนูเพราะเขามีคนรักอยู่แล้ว
อาจารย์ใหญ่
ก็โศกเศร้าเสียใจมาก
อาจารย์ใหญ่
แล้วคุณหนูก็ครั่งอย่างไม่รู้ตัว
อาจารย์ใหญ่
จนทำร้ายคนในเมืองแลนร์
อาจารย์ใหญ่
แล้วคุณหนูก็เพิ่งมารู้ตัวทีหลัง
อาจารย์ใหญ่
ว่าตัวเองทำอะไรลงไป
อาจารย์ใหญ่
คุณหนูก็เลยยิงตัวเอง
อาจารย์ใหญ่
อาจารย์รอดคนเดียว
อาจารย์ใหญ่
เพราะอาจารย์แอบหนีออกมา
อาจารย์ใหญ่
และคุณหนูก็อยู่ในเมืองแลนร์คอยคนรักกลับมาหา
อาจารย์ใหญ่
คุณหนูไม่เคยรักชายคนใดนอกจากชายคนนั้น
มิมอรณี(นางเอก)
อย่างนี้นี่เอง
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
งั้นเราก็ไม่ต้องไปหาสมุดแล้วสิ
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ใช่!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
เรารู้เรื่องเมืองแลนร์ครบแล้วหรอคะอาจารย์
อาจารย์ใหญ่
พวกเธอต้องไปหาคุณยายเฟย์
มิมอรณี(นางเอก)
แล้วคุณยายอยู่ที่ไหนหรอคะ!
อาจารย์ใหญ่
กระท่อมท้ายเมืองแลนร์
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
เราจำเป็นต้องไปจริงๆหรอ
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
นั่นสิ!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
เราต้องรู้ให้หมด
มิมอรณี(นางเอก)
พวกเราจะขอพักการเรียนได้ไหมคะ
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
ขอบคุณมากไปเลยนะคะ
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ขอบคุณจริงๆค่ะ
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
ใช่ค่ะขอบคุณค่ะ
เตรียมตัวไปที่เมืองแลนร์
มิมอรณี(นางเอก)
พวกเราเตรียมตัวนะ!
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
อืมพร้อมแล้ว
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ฉันด้วย
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
ฉันเช่นกัน
มิมอรณี(นางเอก)
แต่ก่อนอื่นพวกเราต้องไปกินข้าวรองท้องก่อน
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
อืม...
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ฉันก็หิวนะ!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
จัดไปเลยจ้า!
เต๊ะ(ขายอาหารตามสั่ง)
เอาอะไรดีจ้ะ4สาว
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
เอา...
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
กินอะไรดีล่ะ...
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
เอา ข้าวกระเพราไข่ดาว ส้มตำปูปลาร้า ไก่ทอด หมูทอด ข้าวเปล่า ข้าวเหนียว ข้าวต้มกุ้ง ผัดเผ็ด ปลาดุกย่าง ปลากระพงทอด ค่ะ!
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
...
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
เยอะจัง!
มิมอรณี(นางเอก)
จะกินหมดหรอเนนิน
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
เชื่อใจฉันได้หมดแน่นอน!
เต๊ะ(ขายอาหารตามสั่ง)
ทำทันไหมเนี่ย!
เอสสรา(เพื่อนคนที่4)
ขอข้าวไข่เจียวหมูสับ
กิตนา(เพื่อนคนที่3)
งั้นไก่ย่าง
เอรพี(เพื่อนคนที่4)
แกงจืดนะ
เดกิณ(พระเอก)
โห...ไอ้เอรพีเอาแกงจืดนี่นะ!
เอรพี(เพื่อนคนที่4)
อืม...
เดกิณ(พระเอก)
โครตจืดจริงอ่ะ!
เดกิณกระซิบบอกเจ้าของร้าน
เดกิณ(พระเอก)
ขอแกงจืดเผ็ดๆไม่ใส่สีละกัน!
เต๊ะ(ขายอาหารตามสั่ง)
จัดไปเลย
มิมอรณี(นางเอก)
ว้าวมีแต่ของแซ่บๆ
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
อื้มหื้ม...
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
เยอะจัด!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
สัดเลยสิพวกเรา!
เต๊ะ(ขายอาหารตามสั่ง)
มาแล้วหนุ่มๆ
เอสสรา(เพื่อนคนที่4)
กินดิ
กิตนา(เพื่อนคนที่3)
อืม...
เดกิณ(พระเอก)
ไอ้เอรพีกินดิ
เอรพี(เพื่อนคนที่4)
อืม...
กิตนา(เพื่อนคนที่3)
เออ...เป็นไรไอ้เดกิณ
เอรพี(เพื่อนคนที่4)
แกงจืดอะไรอร่อยมากเลยอ่ะ
เอรพี(เพื่อนคนที่4)
หืม...มีไร
กิตนา(เพื่อนคนที่3)
เออ...ไอ้เดกิณมีพิรุจว่ะ ป่าวป่าวป่าว อยู่นั่นแหละ
เอสสรา(เพื่อนคนที่4)
อ้าว...มิมอรณี เนยวี แยมเม่อ เนนิน
มิมอรณี(นางเอก)
อ้าวเจอกันซะด้วย!
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
หวา...
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
อุ้ย...
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
อื้ม...
เดกิณ(พระเอก)
จะไปไหนหรอ เนนิน แยมเม่อ เนยวี มิมอรณี
มิมอรณี(นางเอก)
จะไปที่เมืองแลนร์น่ะ
มิมอรณี(นางเอก)
มีอะไรรึป่าวคะ!
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
หืยย!
คนทั่วไป
ที่นั่นมันอันตราย
มิมอรณี(นางเอก)
ยังไงหรอคะ!
คนทั่วไป
...หนูอย่าไปก็แล้วกัน
ถนนลื่นรถว๊าบ
มิมอรณี(นางเอก)
ป้าคนนั้นพูดแปลกๆไหม!
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
ก็นั่นน่ะสิ
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ป้าเขาห้ามเรานะ!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
หรือเราจะไม่ไป!
มิมอรณี(นางเอก)
แกอ่ะเป็นคนพูดไม่ใช่หรอว่าจะต้องรู้ให้หมด
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
นั่นน่ะสิๆ
มิมอรณี(นางเอก)
ฉันไม่เล่นนะ!
เดกิณ(พระเอก)
ใจเย็นๆก่อนสาวสาว ไหนๆพวกเราก็ตกลงมาด้วยกันแล้ว
เดกิณ(พระเอก)
เราก็ต้องพึ่งพาเพื่อนสามัคคีกันด้วยสิ
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
แก2คนอ่ะทะเลากันไม่หยุดเลย หืม...
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ตอนนี้เรามาถึงที่ไหนกันแล้วล่ะ
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
ฝนก็ตกซะด้วย!
มิมอรณี(นางเอก)
เอ๊ะ...เราอยู่บนภูเขา
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
ถนนก็ลื่นด้วย
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
งั้นก็กดปุ่มกันลื่นสิ
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
เรียบร้อย!
มิมอรณี(นางเอก)
ทำไมมันยังลื่นอีกล่ะ!
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
หึ้ย...
เดกิณ(พระเอก)
เป็นไปได้ไง!
มิมอรณี(นางเอก)
กรี๊ดดดดดดดด
เนยวี(เพื่อนมิมอรณี)
อ้าาาาาาาาาาาา!
แยมเม่อ(เพื่อนมิมอรณี)
กรี๊ดดดดด
เนนิน(เพื่อนมิมอรณี)
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เดกิณ(พระเอก)
มิมอรณีมานี่!
เอสสรา(เพื่อนคนที่4)
แยมเม่อมาหาผมมา
กิตนา(เพื่อนคนที่3)
เนนินเธอไม่เป็นไรใช่ไหม
เอรพี(เพื่อนคนที่4)
เนยวีเนยวี
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
