ตัวร้ายที่ทุกคนต้องจับตาดู
CP.1
เริ่มเรื่องของผม ดีกว่าม้ะ
เราทั้ง2เริ่มภาระกิจด้วยกันที่ ยอดเขา...ลืมชื่อแล้วแหะ เเต่ก็ชั่งเถอะ
มันยาวนานเกินที่จะกลับไปหาครอบครัว
เราเป็นทหารที่กำลังทำภารกิจ
เเต่บอกไว้ก่อน ครั้งนี้ผมเกิดใหม่พร้อมกับพี่ นี้คือครั้งที่ 1
คามิมาริ
เเน่ใจนะว่ามีศัตรูอยู่
ทาคุยะ
ทหารคนอื่นก็เสียชีวิตหมดแล้ว
ทาคุยะ
เหลือเราเเค่2คนตื่นตัวไว้เหอะ
จู่ๆฝ่ายศัตรูที่แอบซุ่ม ก็โยนระเบิดเข้ามาฝั่งที่ทาคุยะอยู่
คามิมาริ
หนี//ตะโกนขึ้น+วิ่งเข้าไปหยิบระเบิด
คามิมาริ
//ล้มลงพร้อมกับระเบิด
ทาคุยะ
...//วิ่งไปเก็บระเบิด+โยนไปที่ฝั่งศัตรูที่แอบอยู่
ใช่แล้ว ระเบิดลูกนั้นระเบิดก่อนจะโยนไปหาศัตรู
คามิมาริ
//บังเเรงระเบิดให้ทาคุยะ
ทาคุยะ
เเย่ที่สุด ถ้าตายแล้วอย่าเป็นผีมาหลอกหลอนฉันนะ
ทาคุยะ
//ลุกขึ้น+เช็ดน้ำตา
ทาคุยะ
...//เเบกศพคามิลงภูเขา
???
ทุกคนฆ่ามัน มันหนีไปแล้ว
??
ฉันก็เเค่ชาวบ้านธรรมดาๆคนนึง
ทาคุยะ
ลุงพอจะช่วยเขาได้ไหม
ทาคุยะ
เขาเสียชีวิตเพราะตกเขา
ชิเงรุ
เบื้องบนสั่งให้เก็บ หน่วย3ให้หมด
ชิเงรุ
ก็รู้อยู่ว่านายต้องรอด
ชิเงรุ
เเต่เสียใจด้วย กองกำลังของฉันจะจัดการเอง
???: มีผู้พบเห็น ฆ่าเขาด้วย
ทาคุยะ
ไอ้พวกใจหมา เเค่กๆ//ล้มลง
ทาคุยะ
...ฉันจะฆ่าพวกเเกอึก
ชิเงรุ
ตายเงียบๆมันจะเป็นการดีมาก
???
ทุกคนเตรียมยิงระเบิดได้
ระเบิดลูกใหญ่ ที่พร้อมทำลายล้างทั้งภูเขาลูกนึง ก็ดิ่งลงมาใส่พวก ชิเงรุ
พอดีหาร่างไม่เจอ ก็เลยมาเเต่วิญญาณ
ทาคุยะ
ว่าเเต่ เหมือนเคยมาแล้วนิ
ช่วยผมด้วย ผมไม่มีร่างกาย
ทาคุยะ
ว่าเเต่ท่าน เรียกพวกเรามีเรื่องอะไร
??: พวกเจ้ามีตั้งหลายชีวิต เจ้าควรใช้ให้เกิดค่าสิ ถ้าเจ้าไม่เลือกที่จะเป็นอย่างพวกเรา
คามิมาริ
เป็นเทพมันหน้าเบื่อนะ
??: ถ้าพวกเจ้าตัดสินใจแล้วก็ไปเถอะ
??: พรเเห่งดวงดาวจะสถิตอยู่ตัวเจ้า ลาก่อน
หลังจากชายที่พูด ได้พูดจบลง ทุกอย่างได้หายไปหมด รวมถึงทาคุและคามิด้วย
เรื่องที่เเต่งถึง19ตอน🤨 งงมากหายไปไง
ถึงอย่างงั้น เเต่งเรื่องใหม่ก็ได้ เรื่องเก่าดอง
CP.2
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//ยืนเหม่อ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
เห้ยพวก
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
...ฟังฉันอยู่ไหม
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ซึยะ ไคเซ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ไอ้ ไคเซ ซึยะ //ตะโกน
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//สะดุ้ง
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
สติกลับมายัง
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
มีอะไร
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
วันนี้เราโดนเเม่ด่าแน่ เราแกล้งลูกสุดที่รักของเธอเข้า
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“เห้ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นิ"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
“อยู่ในร่าง ที่เจ้าของร่างเดินเรื่องเองจนถึงเวลา ที่เรามาเข้าร่างนี้"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
“คำเดียว ซวย"
ทั้ง 3 ลงมาจากห้องเดียวนี้นะ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ซวยแล้ว
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
ทำไงต่อ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
นั้นสิ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
จะทำไงได้ ลงไปรับโทษสิ
เร็น
ทำไมถึงรังเเกน้องแบบนี้
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“แม่เป็นผู้ชาย !?"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
“ฉันต้องตาฝาด"//ขยี้ตา
เร็น
ส่วนเธอ ซาโตชิ ถ้ายังเป็นเเบบนี้แม่จะส่งไป ฝึกที่ค่าย
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“เรามีเเค่เขาที่เป็นพวก ต้องช่วย"
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
งั้นถ้าเขาไป ผมก็จะไป
เร็น
ลูกโตจนกล้าเถียงแม่แล้วหรอ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“เอ็งไม่ใช่แม่ฉัน"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
พี่ว่าไง ผมตามนั้น
เร็น
“ลูกฉันถึงวัยต่อต้านแล้วหรอ"
อากิฮิโกะ
พวกเด็กมีปัญหาแบบนี้ควร ให้ไปฝึก เกณฑ์ทหารนู่น
นาโอกิ
ใช่ ผมเห็นด้วยเลยคุณ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
เชอะ ถ้าพวกคุณว่ายังไง ก็ตามนั้น
อากิฮิโกะ
“ห้ะ ลูกฉันเปลี่ยนไป เเต่ก่อนพอพูดถึงเรื่องนี่ พวกเขาก็ร้องไห้บอกไม่อยากไป"
นาโอกิ
....“ลูกฉันต้องกินอะไรที่ผิดสำเเดงเข้าไปเเน่ๆ"
คานะ
อย่าให้พี่ไปเลยนะ ผมผิดเอง//เช็ดน้ำตา
เร็น
//พูดอะไรไม่ออก จู่ๆลูกก็เปลี่ยนไป
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ไปวันนี้เลย
อากิฮิโกะ
ลูก ทำไมจู่ๆเปลี่ยนไป
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ผมทนไม่ไหวแล้ว
อากิฮิโกะ
“ลูกทนฉันไม่ไหวหรอ😫"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ผมไม่ได้เปลี่ยนไปหรอก ก็เเค่ไม่อยากเเสดงแล้ว
นาโอกิ
“😱ที่ผ่านมาลูกเเสดงมาตลอด"
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
พวกผมจะไป
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ลาล่ะ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
บ้านเฮงซวย
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ไม่อยู่ดีกว่าเนอะพวก
เร็น
ถ้ากล้าออกจากบ้าน จะถือว่าพวกลูกตัดขาดพ่อแม่ลูกกันแล้ว
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
ผมไม่สน
เร็น
งั้นของไม่ต้องเอาไป รถ ทุกอย่างที่พ่อกับแม่ซื้อให้
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
โอเคร
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
อยู่ได้
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ผมไม่ชอบพวกคุณ
คานะ
ทำไมพี่พูดเเบบนั้นล่ะ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
เราตัดขาดกันแล้ว
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//ยิ้ม+เดินออกจากบ้าน
เร็น
คุณไปเอาลูกกลับมาเดี๋ยวนี้เลย
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
วิ่งดิรอไร
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
//วิ่งก่อนเพื่อน
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//วิ่งตาม
นาโอกิ
ที่รักคุณโอเครใช่ไหม
อากิฮิโกะ
เอาเธอขึ้นไปบนห้องก่อนส่วนลูกฉันจัดการเอง
คานะ
...มันเป็นความผิดผม//ร้องไห้
นาโอกิ
ไม่หรอก ลูกไม่ได้ผิดอะไร//ลูบผมคานะ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
....//หอบ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
เราต้องไปต่อนะ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
...เราไม่มีเงินนะ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ไม่มีที่อยู่
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
บ้านก็ไม่มี
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
เราอยู่ได้ เชื่อสิ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
เริ่มแรก
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ไปขอทานกันก่อน
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
สร้างบ้านในป่า
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
...น่าสนุก
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
งั้นไปกันน้องชาย
จากนั้น ด้วยความคิดบ้าๆของทั้ง3 ก็ได้พากันเข้าป่า เพื่อไปสร้างบ้าน
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//เดินเข้าป่า+แบกซาโตชิ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
//เเบกซาโตชิอีกแรง
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
ใจเย็นๆ ฉันเเบกนาย ส่วนนายไม่ได้เดินนะ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
...หืม
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ทำไมระยะนี้มีบ้านคน
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
อยู่ ตารางเดียว กับบ้านพวกเราเลย
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ไปขอทำงานที่นั้น
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
ความคิดเจิดจรัส
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
อยู่แล้ว
CP.3
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
โอ๊ะๆ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
สวัสดีครับ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
มาสมัครงาน
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
มีคนอยู่ไหม
โซ อิจิ
ซาโตชิ...มาทำอะไรที่นี่
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
โดนไล่ออกจากบ้านมาครับ
โซ อิจิ
ว่าไงเด็กน้อยของปู่//กอดตัวซึยะ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
...“แย่ๆ"
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“น่าสงสาร"//กลั้นขำ
โซ อิจิ
ทั้ง2ด้วย//กอดไคเซะเเละซาโตชิ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
“พวกเราแสดงต่อไปไม่ได้แล้ว ชิบ"
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“ปู่ จริงดิแล้ว ร่างนี่เป็นคนยังเนี่ย"
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ไม่เอาน่า โตๆกันแล้วนะปู่
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ถามหน่อยทำไมปู่ถึงได้มาอยู่นี่
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
“น่าสงสัย"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//มอง
โซ อิจิ
งั้นตามปู่มา//เดินไปก่อน
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
นาย//สะกิดซาโตชิ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
ฉันเป็นคนยังไงหรอ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
//จับหน้าผากไคเซ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
//จับหน้าผากตัวเอง
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
นึกว่าจะไม่หายเป็นคนเลวแล้วสะอีก
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
( ╹▽╹ )
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ฉันล่ะๆ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ส่วนนายไม่ต้องพูด พวกเราพอๆกัน
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
....“ตายแล้วมาอยู่ร่างคนอื่น เหมือนจะเกิดขึ้นครั้งเเรกเเละ"
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ไปกันเถอะ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
....“น่าสงสัยไปหมด ค่อยหาสาเหตุทีหลังดีกว่า"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//เดินดู
โซ อิจิ
พวกเธอโดนไล่ออกจากบ้านมันเป็นเรื่องจริงสินะ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ใช่แล้วครับ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
อืมๆ//พยักหน้าตามน้ำ
โซ อิจิ
เปลี่ยนไป ไม่เหมือนคนเดิมเลยนะ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
//สะดุ้งนิด
โซ อิจิ
บอกเหตุผลได้ไหม? หรือไม่ใช่คนเดิม
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“ตาแก่นี้!"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
พวกเราไม่ได้เปลี่ยนไปหรอก
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ปู่ไม่คิดหรอ คนเรานะมันเปลี่ยนไปได้
โซ อิจิ
มันเปลี่ยนกันไม่ได้หรอกนะ ปู่ไม่ใช่คนที่มองโลกในแง่ดี ทุกคนนะถ้ามันเป็นนิสัยเเล้วมันก็เปลี่ยนไม่ได้หรอก
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
....มันเปลี่ยนได้ ถ้านิสัยมาตั้งเเต่เกิด
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
เเค่เเต่งเติมภายนอก เข้าใจใช่ไหมครับ//ยิ้ม
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“เขาฉลาด ต้องเอามาเป็นมิตรให้เร็ว"//มองโซ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
“คุยไรกัน"//ตามไม่ทัน
โซ อิจิ
งั้นก็กลับบ้านไปซะหนูน้อย
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
( ╹▽╹ )
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
อะไรอ่ะ
โซ อิจิ
ไปเปลี่ยนความคิดไร้สาระ สิ้นคิดนั้นก่อนค่อยกลับมาหาปู่คนนี้
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“ไร้สาระ สิ้นคิด? ยังไม่ได้คิดเลยนะ"
โซ อิจิ
ก็นั้นไง สิ่งที่คิดว่าตัวเองกำลังไม่ได้คิดเรื่องไร้สาระเเต่ตอนนี้ในหัวของพวกเธอก็คิดเเต่สิ่งไร้สาระ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
//ลุกขึ้น
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
กลับบ้านหรอ
โซ อิจิ
....คิดได้อีกสักนิดค่อยกลับมา
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//มอง
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
เราพึ่งมีปากเสียงกับพ่อแม่มาเองนะ
โซ อิจิ
ปู่คนนี้ไม่รู้ด้วยหรอกนะ นั้นขึ้นอยู่กับตัวของพวกเธอ จะร้ายหรือชั่วเลือกเอา
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
ต่างกันตรงไหน
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
โดนกลับเต็มๆเลยไง
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
กลับก็กลับ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
“แต่ว่าชายคนนี้ไม่ใช่เล่นๆเลย"
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
เเล้วก่อนหน้านี้ก็ ไร้ค่าอ่ะดิ
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
เถียงไว้ซะเยอะ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
พ่อกับแม่ชื่ออะไรหรอ?
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
นายก็รู้นิ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
...แปลก
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
เเม่ชื่อ เร็น พ่อชื่อ นาโอกิเเละอากิฮิโกะ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ทำไมพ่อกับเเม่ถึงเป็นผู้ชาย
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
พ่อผู้ชายเเม่ผู้ชาย แปลกตรงไหน
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
แปลก!?
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ผู้หญิงไปไหน
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
นั่นสิ
โซ อิจิ
....//นั่งฟังเด็กๆคุยกัน
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ผู้หญิงหรอ ก็คู่กับหญิงไง
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
คู่ชายหญิงล่ะมีไหม
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
เเต่ พวกเราไม่นิยม
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
“ใช้คำว่าไม่นิยมเลยหรอ!?"
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
เรากำลังจะสูญพันธุ์!?
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
นายบ้าอะไร ซึยะ
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ผู้ชายท้องได้
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
//เป็นลม
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
ไม่นะซึยะ//เขย่าตัวซึยะ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ทำไมผู้ชาย ท้องได้ล่ะ!
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
เพราะมันเป็น เหมือนโรคไง
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
มันมีมานานแล้ว ในวันนั้น มีโรคเเผร่ระบาด ใส่ผู้ชาย จนทำให้
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ผู้ชายอ่อนแอลง บางคนอ่ะนะ เลยทำให้ผู้ชายที่อ่อนแอท้องได้
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
ผู้ชายที่เเข็งเเกร่งมีหน้าที่ ปกป้องคนที่อ่อนเเอ
เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]
ไม่จริง!?
ไคเซ อิจิ [คามินาริ]
....//ปาดน้ำตา
ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]
กลับแล้วนะปู่
โซ อิจิ
ว่างๆก็มาเล่นที่นี่ใหม่นะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
![เท็ตซึยะ อิจิ [ไดกิ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/6069083/avatar/35306601/1669447070034.jpeg-s200webp?sign=461579a993572882f5292ac0f720563a&t=66737100)
![ไคเซ อิจิ [คามินาริ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/6069083/avatar/35306601/1669435681427.jpeg-s200webp?sign=224c6d7460e3431e01846f85d3ea5154&t=66737100)
![ซาโตชิ อิจิ [ไดจิ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/6069083/avatar/35306601/1669435741328.jpeg-s200webp?sign=d82b4bd76b462b55ce9ac2cf03f1d708&t=66737100)
