ผู้ปกป้องสุดเขตจักรวาลเกิดใหม่ในวันสิ้นโลก
ตอน 1 เกิดใหม่
จักรวาลประกอบไปด้วยโลกที่มีสิ่งมีชีวิตหลากหลายสายพันธุ์ สภาพเเวดล้อมแตกต่างกันไป
แต่ก่อนจักรวาลดำรงอยู่อย่างสงบสุข จากการปกป้องของราชันสุดเขตจักรวาล ไม่มีสิ่งใดรุกรานเข้ามาทำอันตรายได้
เหล่าเทพเจ้า สิ่งมีชีวิตทรงปัญญาต่างหวาดกลัวตัวตนของเขา จึงทำการระดมสิ่งมีชีวิตระดับสูงจำนวนนับไม่ได้ไปเผชิญหน้ากับราชันสุดเขตจักรวาล
พวกเขามิได้ไปสู้ แต่ไปอ้อนวอนขอร้องให้ทำลายตัวเอง โดยยกเหตุผลนับไม่ถ้วนมาอ้าง
ราชันเห็นว่าไร้สาระจึงไม่ได้ใส่ใจ
แต่แล้วเหล่าเทพเจ้ากลับไม่ยอมแพ้ ยังยืนกรานขอร้องหนักแน่นเป็นเวลานาน จนกระทั่งสัตว์ประหลาดจากนอกเขตจักรวาลไม่บุกโจมตี
ราชันเห็นว่าจักรวาลนี้ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเขาอีกแล้ว จึงตอบรับคำขอร้องนั้น และได้ทำลายตัวเองในที่สุด
เหล่าเทพเจ้าเฝ้าดูราชันสุดเขตจักรวาลทำลายร่างตัวเอง พวกเขาต่างเล็งของวิเศษตาเป็นมัน เตรียมเปิดศึกแก่งเเย่ง แต่เหตุการณ์กลับผิดคาด พลังของราชันรุนแรงเกินไป สิ้นแสงสว่างจ้าก็ไม่ปรากฏสิ่งใดอีก
เทพเจ้ากริ้วโกรธเดินทางกลับมือเปล่า เมื่อไม่มีราชันสุดเขตจักรวาลพวกเขาจึงตั้งตนเป็นใหญ่ แบ่งกันปกครองโลกแต่ละใบ จนเวลาล่วงผ่านไปห้าพันปี เทคโนโลยีบางโลกเริ่มก้าวหน้า
เทพเจ้า เผ่าพันธุ์สติปัญญาสูงหลายเผ่าพันธุ์เริ่มไม่พึงพอใจกับอำนาจของตน ดังนั้นสงครามจึงเริ่มขึ้น พวกเขาแก่งแย่งทรัพยากรกันเอง โลกหลายแห่งลุกเป็นไฟ โลกหลายใบได้รับความเดือดร้อน
เผ่าพันธุ์ต่างแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ความสงบสุขเหือดหายไป
สงครามภายในยังไม่ทันจบ การต่อสู้ครั้งใหม่ถูกปะทุขึ้น สัตว์ประหลาดร้ายจากนอกจักรวาลต่างยกทัพเข้ามาบุกรุก ครึ่งจักรวาลเต็มไปด้วยเลือด เหล่าเทพเจ้าและเผ่าพันธุ์สติปัญญาสูงไม่อาจต่อกรกับเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลัง จึงอพยพไปอยู่ในสถานที่ปลอดภัย ทิ้งให้เผ่าพันธุ์อื่น ๆ เผชิญกับชะตากรรม
วิกฤตการณ์นี้ถูกขนานนามว่า วันสิ้นโลก
ตอน 2 ความทรงจำหวนคืน
วารี
แม่! พี่วายุร้องอีกแล้ว
แม่กมล
ลูกประคองพี่อย่าให้ดิ้นตกเตียง แม่จะโทรเรียกรถพยาบาล
วารี
แม่คะ พี่เขานิ่งไปแล้ว
แม่กมล
จัดท่านอนให้พี่ เเม่จะลงไปรอหน่วยแพทย์
วายุ
เราตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ .. ทำไมความทรงจำมัน..
วายุ
วายุ วารี แม่ พ่อ โลกใบนี้มัน..
วายุมองออกไปนอกหน้าต่าง เขาเห็นเมืองที่สวยงาม
ความสวยงามที่อยู่ท่ามกลางกำแพงสูงใหญ่ป้องกันไม่ให้สัตว์ร้ายเข้ามาทำอันตรายมนุษย์ชาติ
วายุ
เทพเจ้าพวกนั้นทำอะไรกันอยู่ เหตุใดถึงไม่ปกป้องพวกเขา
วายุ
จากความทรงจำใหม่นี้ ทำไมไม่มีเรื่องราวเกี่ยวกับเหล่าทวยเทพ
วายุ
ทำไมข้าถึงมาอยู่ที่นี่ เหมือนนี่ไม่ใช่ร่างที่แท้จริงของข้า
ขณะที่เขายกมือขึ้นมาดูพลันสังเกตเห็นแหวนวงหนึ่ง
วายุ
หืม แหวนประจำตัว ตั้งแต่ตอนไหนกัน
//วี๊ด เสียงหวีดเเหลมเสียดอากาศ มีแหวนอีกวงหนึ่งพุ่งมาด้วยความเร็วสูง เมื่อเข้าใกล้วายุมันก็ชะลอความเร็ว เเล้วหมุนรอบคล้ายกับสัตว์เลี้ยงเจอเจ้านาย
วายุ
ข้าคงต้องทำความเข้าใจกับทุกสิ่งรอบตัว ด้วยความทรงจำเดิมข้าผ่านช่วงเวลามานานแสนนาน ความทรงจำใหม่เเค่ยี่สิบปีเปลี่ยนข้าไม่ได้
วายุ
เฮ้อ แต่ก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับยุคนี้แหละนะ
วายุ
อะแฮ่ม เข้ามาเลยน้องวารี
ตอน 3 ครอบครัวยากจน
เธอเห็นวายุยืนทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่าง
วายุ
พี่ดีขึ้นแล้ว เราเถอะลาโรงเรียนมาแบบนี้อาจารย์ไม่ว่าเหรอ
วารี
พลังพี่ตื่นขึ้นเมื่อเจ็ดวันก่อน ขณะที่กำลังฉลองวันเกิด
วารี
หนูกลัวมาก รอบตัวพี่ลุกเป็นไฟ ข้าวของรอบๆถูกหลอมละลาย
วารี
หนูกับแม่กลัวว่าจะเสียพี่ไป
//วารีเอ่ย น้ำตาเธอไหลออกมา เธอเป็นห่วงพี่ชาย
วายุ
พี่ไม่เป็นไรแล้ว จากนี้ไปพี่จะดูเเลครอบครัวเอง
วายุ
พ่อกับแม่จะต้องไม่ทำงานหนักจนไม่ได้พักผ่อนเพื่อเราสองคน ท่านเหนื่อยมากพอเเล้ว
วารี
คำพูดพี่ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะคะ อิอิ
วายุ
ถ้าพี่ไม่โตสักที พี่จะดูแลครอบครัวเรายังไงล่ะหืม
วารี
ง้านต่อจากนี้ หนูขอฝากเนื้อฝากตัวให้พี่ชายคนเก่งช่วยดูแลด้วยนะค้า
วายุ
ทำตัวเป็นเด็กไปได้นะเรา
วารี
แม่ทำงานอยู่ค่ะ ดึกๆนู่นถึงจะมา
วายุ
วันนี้เราก็มีเรียนรอบดึกด้วยไม่ใช่เหรอ รีบไปเรียน พี่ไม่เป็นอะไรเเล้ว
วารี
โถ่พี่ หนูลาอาจารย์แล้วค่ะ
วายุ
งั้นก็พาพี่กลับบ้าน เดี๋ยวน้องโทรบอกเเม่ด้วย พี่ไม่อยากอยู่ที่นี่นาน โรงพยาบาลคิดเครดิตเป็นชั่วโมง
วารี
แต่พี่ต้องพักผ่อนเยอะๆนะคะ เรื่องเงินไม่ต้องห่วง
วายุ
อย่าพูดให้พี่สบายใจเลย ครอบครัวเราไม่ค่อยมีเงินพี่ก็รู้อยู่ ครั้งนี้แม่คงกู้เขามาจ่ายอีกเช่นเคย
วายุ
พี่จะให้แม่ลำบากอีกทำไม ไปพักผ่อนที่บ้านก็ได้ ตอนนี้พี่ไม่เป็นอะไรเเล้ว
วารี
เฮ้อ พี่นี่ดื้อไม่เปลี่ยนจริงๆ
วารี
ค่าๆ เดี๋ยวหนูลงไปทำเรื่องก่อนนะคะ ให้เขาส่งใบสรุปค่าใช้จ่ายไปที่บ้าน
//ทั้งคู่ลงไปทำเรื่องออกโรงพยาบาล และเดินทางกลับบ้าน
วายุ
เงินมีเเค่เจ็ดร้อยเองเหรอ
วายุ
มีให้พี่ยืมสักสามร้อยเครดิตไหม
วารี
ค่าข้าวหนูสามวันเลยนะนั่น
วายุ
เอาน่า เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่คืนให้
//ยอดเงินคงเหลือของคุณคือ 1003.29€//
วารี
ดอกเบี้ย 30 เครดิตนะคะ
วารี
ชิชะ เอาค่าข้าวน้องไปทำมาพูด
ทั้งสองรับประทานอาหารร่วมกัน
วายุ
อิ่มแล้ว พี่ขอไปพักก่อนนะ
วารี
ค่า รีบพักรีบหายไวๆนะคะคุณพี่
วายุ
อย่ามาพูดประชดประชัน เดี๋ยวเจอมะเหงก
วารี
อิอิ หนูเอาจานไปล้างดีกว่า
วายุ
ข้าไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด ไม่รู้ว่าของข้างในยังจะใช้ได้อยู่ไหม
แหวนมิติถูกเปิดใช้งาน ข้างในมีวัตถุดิบ อุปกรณ์ มากมายก่ายกองจนนับไม่ถ้วน
วายุหยิบขวดสีดำออกมาขวดหนึ่ง
วายุ
ข้าต้องพึ่งเลือดจากร่างก่อนแล้ว ต้องใช้วิชาสยบจักรวาลให้แข็งเเกร่งดังเดิมโดยเร็วที่สุด
กลิ่นเลือดเข้มข้น วายุกลืนเลือดในขวดจนหยดสุดท้าย
เขานังขัดสมาธิใช้เคล็ดวิชาสยบจักรวาล
เกิดเเสงจางๆห้อมล้อมรอบตัวเขา
เขากระอักเลือดออกมา แต่ยังคงเดินเคล็ดวิชา อดทนกับความเจ็บปวด
เลือดจากร่างเดิมค่อยๆหลอมรวมกับร่างกายเขา ปรับกล้ามเนื้อ ปรับกระดูก ทำลายส่วนที่เสียหาย ร่างกายค่อยๆถูกยกระดับขึ้น
วายุ
จากนี้ก็ค่อยๆดื่มเลือดเพิ่มความเเข็งเเกร่งไปเรื่อยๆ ในไม่ช้าข้าคงกลับไปแข็งแกร่งเช่นเดิม
วายุ
ของที่อยู่ในแหวนแม้ระดับต่ำที่สุด ก็มีค่ามากกว่าสมบัติชาติ ข้าคงไม่สามารถนำออกมาขายในตอนนี้ได้ รอให้ข้าแข็งแกร่งพอจะรับมือกับเทพเจ้าระดับสูงสักตัวก่อนค่อยคิด
วายุ
แต่เงินมันจำเป็นต้องใช้ ข้าคงต้องไปสมัครเป็นนักผจญภัยนอกกำแพงจริงๆสินะ
เขาออกจากบ้าน เดินทางโดยรถประจำทางที่บริการฟรีสำหรับประชาชน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
