NovelToon NovelToon

ภัทรรักรินมาก

แนะนำตัว

NovelToon
นายเอก:คิริน อายุ:21 สถานะ:โอเมก้า อาชีพ:นักศึกษา นิสัย:รักภัทรมาก รักคนอื่นเห็นใจคนอื่นมากกว่าตัวเอง อ่อนไหวง่าย ยอมภัทรตลอด ยอมคนง่ายเพราะไม่ชอบมีเรื่อง สิ่งที่ชอบ:ภัทร วาดรูป สิ่งที่ไม่ชอบ:ของมึนเมา บุหรี่ และสารเสพติด
NovelToon
พระเอก:ภัทร อายุ:23(ทำงาน+เรียน) อาชีพ:นักศึกษา+ประธานบริษัทtz+ดังในแวดวงนักธุรกิจ สถานะ:อัลฟ่า นิสัย:เงียบๆ ขรึมๆ ไม่ยอมยุ่งกับใคร ซึน ปากหนักปากแข็ง หัวรั้น ขี้หึงขี้หวง สิ่งที่ชอบ:เซ็กส์ ที่สงบๆ บุหรี่ เหล้า เบียร์ สิ่งที่ไม่ชอบ:คนที่ยุ่งกับคิริน การพูดซ้ำ คนที่พูดไม่รู้เรื่อง
NovelToon
พ่อบุญธรรมนายเอก+น้องพระเอก:ธารณ์ อายุ:22 อาชีพ:นักศึกษา+นักแสดงชื่อดังระดับโลก สถานะ:อัลฟ่า นิสัย:หน้าโหดโหมดคิตตี้ ขี้อ้อน(กับ ธีร์และแฟนของเขาใน อนาคต) งอแงแต่เอาใจ เก่ง สายเปย์ที่แท้ทรู แต่ ถ้ากับคนอื่นจะวางฟอร์ม ขรึมๆ สิ่งที่ชอบชอบ:อาหารฝีมือมะม้าธีร์และเมีย สิ่งที่ไม่ชอบ:คนที่มาทำร้ายคิริน พวกนิสัยเสีย(ภัทร)
NovelToon
ตัวร้าย:วาริน สถานะ:โอเมก้า(เป็นลูกพี่ลูกน้องนายเอก) อายุ:21 อาชีพ:นักศึกษา+คนดัง นิสัย:แสดงละครเก่ง แสร้างทำดี ขี้อิจฉา ชอบเอาชนะ อยากได้อะไรต้องได้ สิ่งที่ชอบ:ภัทร สิ่งที่ไม่ชอบ:คิริน
Mattyyy!!!🌌
Mattyyy!!!🌌
ยังไงก็ฝากเรื่องราวความรักของผมกับภัทรทีนะค่ะ
Mattyyy!!!🌌
Mattyyy!!!🌌
ฝากติดตามต่อไปเรื่อยๆนะคร้าบบ❤️💐
กด👍🏻
กด❤️
คอมเม้น

เฮียเมา

เรื่องนี้เป็นรุ่นลูกนะค่าา ถ้าอยากอ่านรุ่นพ่อแม่ก็กดเค้าหน้าโปรไฟล์ของแอดได้เลยค่ะ❤️
.
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞ฮัลโหลมึง
ทิว
ทิว
📞อะ ไอ้ริน!!!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞ห้ะ...
ทิว
ทิว
📞มึงไปไหนมาว่ะ ไม่รับโทรศัพท์!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞มึงจำไม่ได้หรอว่ากูทำงานกลางคืน...
ทิว
ทิว
📞จำได้ดิ แต่กูโทรไปตั้ง50กว่าสาย
ทิว
ทิว
📞ปกติเห็นมึงรับเร็ว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞ขอโทษนะ วันนี้พี่ๆคนอื่นเขาไม่มา
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞กูเลยต้องแสดงหลายรอบหน่อย
ทิว
ทิว
📞โห่ งี้ก็เหนื่อยแย่เลยสิว่ะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞ไม่เป็นไรหรอก...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞ว่าแต่มึงมีอะไรรึป่าวทิว?
ทิว
ทิว
📞มีดิ จารย์สมศักดิ์แม่งสั่งงานด่วน
ทิว
ทิว
📞กูเลยโทรเรียกมึงมาคุยเนี่ย
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞 งั้นก็พูดมาสิ
ทิว
ทิว
📞จะบ้าหรอ มาคุยห้องกูนี่จะได้รู้เรื่อง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞งั้น--
ทิว
ทิว
📞เอาเป็นวันอื่นดีกว่า วันนี้มึงคงเหนื่อยมาก
ทิว
ทิว
📞พักผ่อนเถอะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞อืม ขอบใจนะ
ทิว
ทิว
📞ครับคนสวยของทิว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞เล่นเป็นเด็กไปได้
ทิว
ทิว
📞จ้า คนสวยขารีบนอนเลย
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞อืม ฝันดี
ทิว
ทิว
📞ฝันดีๆ
สิ้นสุดการสนทนา
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ดูรูปพ่อกับแม่
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
พ่อ แม่ วันนี้รินเหนื่อยมากเลย
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่รินไม่ท้อหรอกนะ รินจะพยายามต่อ//ยิ้มจาง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//หยิบกล่องข้าว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ข้าวเย็นหมดแล้ว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
พ่อกับแม่รู้ไหม รินยังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลย
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่ไม่เป็นไรหรอก มันก็เป็นแบบนี้ทุกวัน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
รินชินแล้วละ//ยิ้มจาง
ครืดด ครืดด!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞เฮีย...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
📞มารับกูหน่อย//เย็นชา
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞เฮียเมาหรอ...เดี๋ยวรินรีบไป
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
📞อย่าพูดเยอะ รีบๆมา
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
📞ครับ...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//วางสาย
.
.
.
ณ ผับแห่งนึง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮียภัทร...//มองหา
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//จับไหล่
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
!//สะดุ้ง
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
ช้า//ขมวดคิ้ว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ขอโทษครับ รินขึ้นรถโดยสารมา...มันช้านิดหน่อย
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
ทำไมมึงต้องพูดเยอะวะ!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ขอโทษ...//มองพื้น
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
เร็วๆ//ยื่นกุญแจให้
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อืม...//หยิบ
NovelToon
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ขับ
.
.
.
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
จอดคอนโดกู
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ//จอด
.
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮีย...รินกลับแล้วนะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
พรุ่งนี้รินมีทำงานแต่เช้า
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
ทำงาน?
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
วันเสาร์?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ถ้ารินไม่ทำแล้วจะเอาเงินที่ไหนครับเฮีย...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
มึงก็มาขอกูสิ โง่หรอ?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...//ก้มหน้า
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ขอโทษ...
.
.
.
ในห้อง
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//จูบ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ผละออก
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//ขมวดคิ้ว
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
อย่าขัดใจกู
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่--
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
มึงมีสิทธิ์เลือกอะไรหรอ?
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
อย่าสำคัญตัว คิริน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กูเป็นคนดึงมึงขึ้นมา แต่อย่าหวังว่ากูจะใจดี
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//จูบ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ดันหน้าอก
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
อือ!//ไซร้คอ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮีย...//เสียงแผ่ว
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//กัด
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อึก!//ดัน
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
...//หยุด
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ขะ ขอโทษ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
มึงรู้ใช่ไหมว่าที่กูเรียกมึงเพระอะไร?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
รินรู้...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
และมึงจะขัดขืนทำไม ได้กันกี่ครั้งแล้ว?
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
ทำมาเป็นหวงตัว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่รินไม่อยากทำ//เสียงแผ่ว
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
หึ...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กลับไป
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮีย...รินไม่ได้ตั้งใจ//จับแขน
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//มองแขน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ขอโทษครับ//รีบเอามือออก
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กูไม่ชอบขืนใจใคร
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กลับไปซะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ส่ายหน้า
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แค่นอนกอด...ได้ไหมครับ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
นอนกอด?
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
มึงจะโลกสวยไปไหน!
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กลับไป//เสียงแข็ง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ส่ายหน้า
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//ออกจากห้อง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//น้ำตาคลอ
.
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
คิริน//ขมวดคิ้ว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...//ตื่น
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กลับไป อย่าให้กูพูดซ้ำ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่รินอยากอยู่กับเฮีย...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
ได้ แต่มึงต้องนอนฟื้น
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เรื่องนั้นรินไม่ติดเลย...ขอแค่ได้อยู่กับเฮีย
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
อือ//ขึ้นเตียง
.
.
.
เช้า
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//กอดคิริน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ตื่น
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
(แล้วเรามาอยู่บนเตียงได้ไง...)
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ค่อยๆออกจากอ้อมกอด
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
อือ!//กอดแน่น
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....
.
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ออกมา
ครัว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
(มีอะไรบ้างนะ)
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
(ทำข้าวกระเพราหมูกรอบของโปรดเฮียดีกว่า)//เตรียมของ
.
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//เดินมาหา
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
ทำไร?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮีย...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
รินทำเฮียตื่นหรอ ขอโทษนะครับ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
รู้ตัวก็ดี
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กลิ่นลอยเข้าไปในห้องนอน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
รินลืมเปิดพัดลมดูดควันน่ะ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
อือ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮียหิวข้าวไหม รินทำกระเพาะหมูกรอบของโปรดให้
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//มอง
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
มึงรู้ใช่ไหม ว่ากูชอบกระเพาะหมูกรอบ?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
แต่ต้องเป็นฝีมือของ?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....เฮียจะไม่กินจริงๆหรอ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
ไม่
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่รินอุตส่าห์ทำให้เลยนะ รินตั้งใจมากๆเลย
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อย่างน้อยๆ...แค่ชิมก็ยังดี
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
อุตส่าห์?
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กูไม่ได้ขอให้มึงทำให้กูแดก
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
และถ้าไม่อยากให้เสียของ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
มึงเอาไปเทให้หมาหน้าหอมึงกินไป
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....ทำไมรินทำอะไรแล้วไม่เคยถูกใจเฮียเลย
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
....
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
รินพยายามมากเลยนะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
รินอยากให้เฮียรู้ว่ารินตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อเฮียจริงๆ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กูไม่เคยขอ...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ รินจะจำไว้
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่ถึงเฮียไม่ขอ รินก็จะยังทำให้อยู่ดี
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...เพราะรินรักเฮีย
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
หยุดเพ้อเจ้อสักทีคิริน...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กูรำคาญ จะบอกเหี้ยไรทุกวัน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....//ก้มหน้า
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//จะเดินไป
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮียจะไปไหน...
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กูต้องบอกมึงทุกเรื่อง?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮียกินข้าวก่อนนะ อย่าพึ่งไปเลย//ถือจานข้าว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮียไม่ชอบกินข้าวเช้าเดี๋ยวเป็นโรคกระเพาะนะ//เดินไปข้างหน้า
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//ไม่สบอารมณ์
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กูบอกว่าไม่กิน!//เสียงแข็ง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่เฮียครับ...มันน่าเสียดายนะ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
งั้นมึงก็แดกเองสิวะ!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮีย--
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
กูไม่กิน!!!//ปัดจานตก
เพล้ง!!!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
!!!//ตกใจ
ภัทร(พระเอก)
ภัทร(พระเอก)
//เดินออกไป
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ฮึก
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ก้มเก็บ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ฮึก...
.
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
!!!//บาดมือ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ฮึก...เฮีย รินเจ็บ//น้ำตาอาบแก้ม
ตัด
Mattyyy!!!🌌
Mattyyy!!!🌌
เปิดมาดราม่าเลยจ้าาา
Mattyyy!!!🌌
Mattyyy!!!🌌
ตามคำขอ รึป่าว?5555555
Mattyyy!!!🌌
Mattyyy!!!🌌
💐❤️
กด👍🏻
กด❤️
คอมเม้น💐

ออกมา

ต่อ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ทิว กูมาแล้ว
ทิว
ทิว
เอ้า มานี่ดิ!
ทิว
ทิว
นั่งก่อน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อืม//นั่ง
ทิว
ทิว
ทำไมตาบวมๆว่ะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ป่าว ไม่มีอะไรหรอก
ทิว
ทิว
กูเป็นเพื่อนมึงมากี่ปี อย่าโกหก
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อืม...ร้องไห้นิดหน่อย
ทิว
ทิว
อิพ่อมันทำอะไร
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮียไม่ได้ทำ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กูทำตัวเองทั้งนั้น
ทิว
ทิว
อย่าโทษตัวเอง!
ทิว
ทิว
เดี๋ยวตีปากแตก!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...
ทิว
ทิว
เออ กูจะต้องกลับไทยแล้ววะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กลับ?
ทิว
ทิว
อืม มึงก็รู้ว่ากูมาอยู่เป็นเพื่อนมึง
ทิว
ทิว
ใครจะมาอยู่ถาวรแบบผัวมึงว่ะ
ทิว
ทิว
กูไม่ได้รวยแสนล้าน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กูเข้าใจ ไปเถอะ
ทิว
ทิว
แต่กูห่วงมึงไง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ส่ายหัว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กูอยู่ได้สบาย เชื่อดิ
ทิว
ทิว
ทำไมมึงไม่ไปกับกูว่ะ...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กู....ไม่อยากไปน่ะ
ทิว
ทิว
ไม่อยากไปกับไปไม่ได้มันคนละเรื่องกันนะเว้ย
ทิว
ทิว
ผัวมึงบงการใช่ไหม?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...
ทิว
ทิว
กูรู้ เพราะที่มันขนมึงมาอยู่เกาหลีด้วยก็เพราะแบบนี้แหละ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อือ...//กุมมือ
ทิว
ทิว
//มอง
ทิว
ทิว
และแขนไปโดนไรมาน่ะ!//ชี้
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ป่าว...ไม่มีไร
ทิว
ทิว
ไม่มีเหี้ยไร ก็เห็นๆอยู่ว่ามี!
ทิว
ทิว
มานี่!//ดึงมือ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
โอ้ย!//สะดุ้ง
ทิว
ทิว
นั้นไง
ทิว
ทิว
เนี่ย มึงเลือด
ทิว
ทิว
ไปโดนไรมาอีก
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แค่แก้วบาดเอง มึงอย่าใส่ใจเลย
ทิว
ทิว
ไม่ใส่ใจได้ไงวะ เป็นบาดทะยักละชิบหายแน่
ทิว
ทิว
แล้วทำไมมึงไม่ทำแผลวะฮะไอ้ริน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เดี๋ยวมันก็หาย ปล่อยมันเหอะ
ทิว
ทิว
พ่อมึงสิ!
ทิว
ทิว
ครั้งล่าสุดมึงก็พูดแบบนี้ ผลสรุปเป็นไง!?
ทิว
ทิว
บาดทะยักแดก//เขกหัว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อือ เดี๋ยวค่อยทำ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ทำงานก่อน พี่ภพมาแล้ว
ภพ
ภพ
เด็กๆ//เดินเข้ามา
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
สวัสดีครับพี่ภพ//ไหว้
ทิว
ทิว
หวัดดีพี่
ภพ
ภพ
เออๆ
ภพ
ภพ
คิริน เป็นไงบ้างช่วงนี้
ทิว
ทิว
แหนะๆ ถามแต่ไอ้คิรินนะ
ทิว
ทิว
คิดไรกับเพื่อนผมป่ะเนี่ย
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ทิว!//มอง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กูกับเป็นภพเป็นแค่เจ้านายลูกน้อง
ทิว
ทิว
เออๆ กลัวอิพ่อมึงก็บอก
ภพ
ภพ
แล้วนี่?
ภพ
ภพ
มือเราไปโดนอะไรมา//จับดู
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เอ่อ...แค่แก้วบาดครับ
ภพ
ภพ
แก้วบาด ซนจนได้เรื่องอีกแล้วนะริน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แหะๆ
ภพ
ภพ
เดี๋ยวพี่ทำแผลให้ดีกว่า
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับๆ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เดี๋ยวผมทำเองดีกว่า
ภพ
ภพ
ไม่เป็นไร พี่อยากช่วย
ภพ
ภพ
ทิว
ทิว
ทิว
ครับพี่?
ภพ
ภพ
ไปซื้อยามาให้พี่ทีสิ
ทิว
ทิว
100นึง
ภพ
ภพ
เออ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...
.
.
.
ทิว
ทิว
มาแล้วพี่
ภพ
ภพ
เร็วดีนี่
ภพ
ภพ
ไปตามเพื่อนเรามา
ทิว
ทิว
เค//เดินไป
.
ทิว
ทิว
ไอ้ริน!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
หะ ห้ะ!//เช็ดโต๊ะ
ทิว
ทิว
โอ้ย ไม่ได้ๆ//จับมือ
ทิว
ทิว
มึงทำไรวะ!
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เช็ดโต๊ะไง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อะไรของมึง//เกาหัว
ทิว
ทิว
มือมึงเป็นแผล และไปจับอะไรสกปรกๆอีก
ทิว
ทิว
มึงนี่มัน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
มันไม่เป็นไรหรอก
ทิว
ทิว
เป็น!
ทิว
ทิว
มึงมานี่เลย//ดึงมือ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อือ
.
ภพ
ภพ
ไหน พี่ทำแผลให้
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ผมทำเองดีกว่าพี่...
ภพ
ภพ
ไม่เป็นไร พี่ทำให้
ภพ
ภพ
นะๆ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ ก็ได้
ทิว
ทิว
//ยืนมอง
ภพ
ภพ
ทิว ไปทำงานสิวะ
ทิว
ทิว
สองมาตรฐานเกินน
ภพ
ภพ
พอเลย
ทิว
ทิว
🤷🏻//เดินออกไป
.
ภพ
ภพ
วันนี้ก็พอแค่นี้แล้วกันนะ
ทิว
ทิว
ควรพอนานแล้ว ดึกแล้วพี่
ภพ
ภพ
หักเงินเดือน?
ทิว
ทิว
ohh no.
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
งั้นผมกลับก่อนนะครับ//ยิ้มจาง
ภพ
ภพ
พักผ่อนบ้างนะคิริน พี่เป็นห่วง
ทิว
ทิว
ไม่ต้องห่วงหรอกพี่ เพื่อนผม ผมดูเองได้//กอดไหล่
ทิว
ทิว
ใช่ม่ะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อือ//พยักหน้า
ภพ
ภพ
งั้นกลับบ้านดีๆนะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ
ทิว
ทิว
คร้าบ
ทิว
ทิว
ไอ้ริน
ทิว
ทิว
ไปเปิดหูเปิดตาหน่อยป่ะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ไป--....
ทิว
ทิว
ไป?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ส่ายหน้า
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ไม่ดีกว่า กูอยากนอนแล้ว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ไว้วันอื่นนะทิว
ทิว
ทิว
มึงก็พูดแบบนี้ทุกรอบ
ทิว
ทิว
สุดท้ายยังไง? ไปทำงาน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
วันนี้กูไม่ว่างจริงๆ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ขอโทษนะ อย่าโกรธกูเลยทิว
ทิว
ทิว
เห้ยๆๆ
ทิว
ทิว
มึงไม่ผิด แล้วกูก็ไม่ได้โกรธด้วย
ทิว
ทิว
เลิกคิดมาก
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อือ ขอบใจนะที่เข้าใจกูอ่ะ
ทิว
ทิว
กูอ่ะเข้าใจ แต่ผัวมึงล่ะว่าไง
ทิว
ทิว
ใจอ่อนบ้างยังว่ะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ไม่หรอก...
ทิว
ทิว
หึ้ย ได้ไง
ทิว
ทิว
ต้องมีเผลอใจบ้างแหละว่ะ//สะกิด
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....
ทิว
ทิว
2ปีเลยนะเว้ย
ทิว
ทิว
เชื่อกูดิ ผัวมึงแค่ปากแข็ง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ทิว มึงอย่ามาให้ความหวังกูเลย
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
2ปี...หรือจะสู้4ปี
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
จริงไหม?
ทิว
ทิว
...
ทิว
ทิว
บางทีผัวมึงคงลืมไปแล้วก็ได้
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ส่ายหน้า
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กูอยู่กับเฮีย กูรู้ดีว่าเฮียรู้สึกยังไง...
ทิว
ทิว
แต่--
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เมื่อเช้าเฮียบอกกูว่าอะไรรู้ไหม//เสียงสั่น
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กูทำกับข้าวให้เฮียทาน...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่เฮียกลับตอบกูมาว่า...เฮียไม่ได้อยากกินของกู...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
จะกินก็แค่ของวารินเท่านั้น...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เฮียพูดอ้อมๆ แต่ความหมายมันเจาะจงมากทิว//ยิ้มจาง
ทิว
ทิว
ไอ้คิริน...
พึบ!
ทิว
ทิว
//กอด
ทิว
ทิว
ไม่เป็นไรเพื่อน ไม่ไหวออกมา
ทิว
ทิว
ออกมาเถอะ
ทิว
ทิว
ยังมีคนอีกมากมาย กูเชื่อนะว่าคนอย่างมึงจะเจอคนดีๆได้เหมือนกัน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....
ทิว
ทิว
เก็บไปคิดดู กูพูดเพราะกูเป็นห่วง...
ทิว
ทิว
เดี๋ยวนี้มึงดูแปลกๆไปนะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....กูไม่ได้เป็นอะไรหรอก อย่าห่วงเลย
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ขอบใจนะ
ทิว
ทิว
อือ//ยิ้ม
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
กูไปแล้วนะทิว//👋🏻
ทิว
ทิว
เออ เจอกันพรุ่งนี้
ทิว
ทิว
กลับดีๆ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อือ~
.
.
.
การ์ด
การ์ด
สวัสดีครับ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
หะ ห้ะ ....
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ?//(คนไทยหรอ)
การ์ด
การ์ด
ใช่คุณคิรินรึป่าวครับ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
...ชะ ใช่ครับ มีอะไรรึป่าวครับ?
การ์ด
การ์ด
ช่วยตามผมมาในรถด้วยครับ
การ์ด
การ์ด
นายใหญ่รออยู่
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ//ตามไป
ในรถ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
คุณธารณ์...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
สวัสดีครับ//ไหว้
ธารณ์
ธารณ์
อืม
ธารณ์
ธารณ์
ตามคนมาง่ายๆแบบนี้เลยหรอครับ?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เราแค่รู้ว่าคือคุณ...เราเลยยอมมา
ธารณ์
ธารณ์
ก็ดี...
ธารณ์
ธารณ์
เป็นไงบ้าง ไม่เจอนานนะ
ธารณ์
ธารณ์
เงินพอไหม ขาดเหลืออะไรรึป่าว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ไม่ต้องให้เราเยอะหรอกครับคุณธารณ์
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เราหาได้ เราไหว
ธารณ์
ธารณ์
รู้
ธารณ์
ธารณ์
รู้ว่าร่างกายไหว แต่จิตใจไหวรึป่าว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....//สตั้น
ธารณ์
ธารณ์
คิริน ฉันเป็นพ่อบุญธรรมเธอทำไมฉันจะดูเธอไม่ออก
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//ก้มหน้า+กุมมือ
ธารณ์
ธารณ์
ถ้าอยู่กับไอ้ภัทรแล้วมันทุกข์มากก็ออกมาซะ
ธารณ์
ธารณ์
จะอยู่ทำไมให้มันมาทำลายความสดใสของเธอ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....แต่เฮีย...เฮียเป็นคนช่วยเราจากเหตุการณ์คืนนั้น
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
คืนที่...เราจะฆ่ าตัวตาย
ธารณ์
ธารณ์
รู้
ธารณ์
ธารณ์
แต่มันก็เป็นเหมือนคนพาความตายทั้งเป็นมาให้เธอนะ
ธารณ์
ธารณ์
ฉันก็เป็นแค่พ่อเลี้ยงเธอ ทำได้แค่เตือนเท่านั้น
ธารณ์
ธารณ์
เพราะสุดท้ายชีวิตมันก็เป็นของเธอ
ธารณ์
ธารณ์
ดูแลชีวิตนี้ให้ดี มันมีชีวิตเดียว
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....
ธารณ์
ธารณ์
รู้ใช่ไหมว่าฉันก็รักเธอเหมือนดั่งลูกแท้ๆ?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ...
ธารณ์
ธารณ์
ถ้าไม่อยากให้ฉันกับไอ้ภัทรทะเลาะกัน...ออกมา
ธารณ์
ธารณ์
ไอ้ภัทรมันเป็นพวกใจแข็ง ปากแข็ง
ธารณ์
ธารณ์
ไม่เห็นโรงศพมันไม่หลั่งน้ำตา
ธารณ์
ธารณ์
ออกมาซะริน
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
คุณธารณ์...
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เรารู้ว่าคุณธารณ์เป็นห่วง...แต่เราขอเวลาอีกนิดนึงได้ไหมครับ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
เราขอเวลาจดจำเฮียภัทร...ให้ได้มากที่สุด
ธารณ์
ธารณ์
ได้
ธารณ์
ธารณ์
แต่ถ้ามันยังทำไม่ดีกับเธอไม่เลิก
ธารณ์
ธารณ์
ฉันคงต้องดึงเธอออกมาเอง เข้าใจนะ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
//หยักหน้า
ธารณ์
ธารณ์
และถ้าทุกอย่างเสร็จสิ้น เราจะย้ายไปลอนดอนทันที
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
....
ธารณ์
ธารณ์
วันนี้ไปพักได้
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ครับ//จะเปิดประตูรถ
ธารณ์
ธารณ์
ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันไปส่ง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
คะ คือ...เอ่อ
ธารณ์
ธารณ์
อะไร?
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ป่าวครับ...//นั่งนิ่ง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
(เราจะบอกคุณธารณ์ยังไงดี...ว่าเรามีงานต่อ)
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
(ถ้าบอกไปจะโดนว่าไหมนะ...ว่าไม่หัดพักผ่อน)
.
ธารณ์
ธารณ์
ห้องเล็กๆแบบนี้อยู่ไปยังไง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อยู่ได้ครับ มีที่นอนก็พอแล้ว//ยิ้มจาง
ธารณ์
ธารณ์
//มอง
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
?
ธารณ์
ธารณ์
ป่าว...
ธารณ์
ธารณ์
(รอยยิ้มเปลี่ยนไปมาก...ไอ้ภัทรนี่มันสร้างเรื่องไม่จบไม่สิ้น)
ธารณ์
ธารณ์
(คงต้องเรียกมาคุยสักหน่อยแล้วสิ...)
ธารณ์
ธารณ์
ย้ายไปคอนโด
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
อยู่นี่ก็สบายดี
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ไม่เห็นต้องซื้อคอนโดเลย...
ธารณ์
ธารณ์
ซื้อได้
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ตั้ง3-4ล้าน ไม่เอาดีกว่าครับ
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
แต่ขอบคุณสำหรับความหวังดีนะครับ
ธารณ์
ธารณ์
อือ ไม่เป็นไร
คิริน(นายเอก)
คิริน(นายเอก)
ขอบคุณที่มาส่งครับ//ลงรถ+ไหว้
....
การ์ด
การ์ด
น่าสงสารคุณหนูนะครับนาย
ธารณ์
ธารณ์
เรียกคุณหนู?
การ์ด
การ์ด
แหะๆ
ธารณ์
ธารณ์
ไม่ได้ว่าอะไรหรอก จะเรียกก็เรียก
การ์ด
การ์ด
ครับ
การ์ด
การ์ด
ว่าแต่คุณหนูทำไมเขาไม่ยอมให้ช่วยครับ
การ์ด
การ์ด
ที่นายให้ตามๆดู...ผมเห็นทำงานหามรุ่งหามค่ำ
การ์ด
การ์ด
บางทีเรียนแล้วก็ไปทำงานอีก
ธารณ์
ธารณ์
คิรินก็แบบนี้แหละ ไม่ชอบให้ใครช่วยเหลือ แต่ชอบช่วยคนอื่นแทน
ธารณ์
ธารณ์
ตอนฉันขับรถชนพ่อแม่ของเขาก็...สงสาร
ธารณ์
ธารณ์
แต่ทำอะไรไม่ได้ ก็เลยจะรับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม
การ์ด
การ์ด
นายนี่พ่อพระมากครับ
ธารณ์
ธารณ์
ก็กว่าเจ้าตัวจะยอมอีก ล่อไปเป็นปีๆ
ตัด
Mattyyy!!!🌌
Mattyyy!!!🌌
คิริน21 ธารณ์22 เป็นคู่พ่อลูกบุญธรรมนะคะ ถึงอายุจะห่างกันแค่1ปีแต่เพราะธารณ์ขอร้องจนคิรินยอมรับเป็นพ่อบุญธรรมทางกฎหมาย
Mattyyy!!!🌌
Mattyyy!!!🌌
ขอบคุณที่อ่านค่าาา🎉
กด👍🏻
กด❤️
คอมเม้นนน

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!