รักครั้งนี้กับรุ่นพี่
พึ่งรู้จัก
ฮันอีจุน(พระเอก)
นั่นใครมุงกันเต็มเลย
มินเซฮุน
นั่นพัคอึนฮยอก เรียนคณะแพทย์ ปีที่6 เป็นหนุ่มฮอตสุดๆ มีสาวมาติดตึม
ฮันอีจุน(พระเอก)
อืม ไปกันเถอะ ฉันหิวแล้ว
ฮันอีจุนและมินเซฮุนก็ได้ไปที่โรงอาหาร
ฮันอีจุน(พระเอก)
วันนี้มีรามบกกีด้วย น่ากินมากเลย
มินเซฮุน
แถมรสชาติอร่อยมากด้วย อยากกินอีกเลย จุน กินเสร็จแล้วไปซื้อขนมมั้ย
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
นี่คุณ ผมขอนั่งด้วยนะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
ครับ เชิญครับ
มินเซฮุน
รุ่นพี่พัค วันนี้คนเยอะมากเลยใช่มั้ยครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ครับนี่เป็นรุ่นน้องกันหรอครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อืม เดี๋ยวผมขอตัวนะครับ ไว้มาคุยกันใหม่นะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
นี่ หน้าตาก็ไม่ได้หล่อ นะ ขนาดฉันหน้าตาหล่อกว่าอีก ยังไม่ได้ฮอตเหมือนพัคอึนฮยอก
มินเซฮุน
จ่ะ วันนี้ไม่มีเรียนคาบบ่าย ฉันไปก่อนนะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
อืม เดี๋ยวฉันขออยู่ที่นี่ต่อล่ะกัน
มินเซฮุน
ระวังผีด้วยนะจุน ฉันไปก่อนล่ะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
มาหลอกให้ฉันกลัวอยู่ได้เอาจริงฉันก็ไม่ได้กลัวหรอก
ฮันอีจุน(พระเอก)
อะไรวะเนี่ย ทำไมไฟดับเนี่ย
ฮันอีจุน(พระเอก)
ในที่สุดไฟก็ติดสักที
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
นายมาทำไรที่นี่
ฮันอีจุน(พระเอก)
ครับ?หมายถึงผมหรอครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ใช่ คิดว่าฉันถามใคร
ฮันอีจุน(พระเอก)
อ๋อผม มาเอาของน่ะครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
เดี๋ยวก่อน
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ของนายใช่มั้ย วันหลังอย่าลืมของที่นี่อีกเข้าใจมั้ย ช่วงนี้ไฟยิ่งติดๆดับๆอยู่.ยื่นของให้ฮันอีจุน
ฮันอีจุน(พระเอก)
ขอบคุณครับรุ่นพี่
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ไม่ต้องเรียกว่ารุ่นพี่ก็ได้ เรียกว่าพี่อึน
ฮยอกก็พอ นี้กินอะไรมารึยัง
ฮันอีจุน(พระเอก)
ยังครับ กะว่าเอาของเสร็จแล้วไปเลย
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
มาเดี๋ยวฉันเลี้ยงนายเอง ฉันพอจะรู้จักร้านเด็ดแถวนี้อยู่
ฮันอีจุน(พระเอก)
ครับพี่อึนฮยอก
ณ:ร้านอาหารแถวมหาวิทยาลัยฮันกุก
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อร่อยมั้ย
ฮันอีจุน(พระเอก)
อร่อยครับ ว่าแต่พี่รู้จักร้านนี้ได้ไงหรอครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อ๋อ ตอนเด็กพ่อแม่พี่พามากินน่ะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
อ๋อครับ แต่ว่าอร่อยจนแสงออกจากปากเลย
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ถ้างั้นก็กินเยอะๆนะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
ผมอิ่มแล้วครับแล้วพี่อิ่มมั้ยครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อืม อิ่มมากเลย
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
กลับกันเถอะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ฉันจ่ายตังแล้ว
ฮันอีจุน(พระเอก)
พี่ส่งผมแค่นี้ก็ได้ครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อืม อยู่แถวนี้หรอ
ฮันอีจุน(พระเอก)
ครับ ไว้โอกาสให้ผมได้เลี้ยงพี่นะครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อืม นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันไปก่อนนะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
ครับพี่ กลับดีๆนะครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อืม ฉันไปแล้วนะ.ยิ้ม
พัคอึนฮยอกออกจากคอนโดของฮันอีจุน
ฮันอีจุน(พระเอก)
ทำไมถึงคันจังนะ.จับหน้าอกที่ตรงกับหัวใจ
ใจเต้น
ฮันอีจุน(พระเอก)
ทำไมนอนไม่หลับเลยแฮะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
แต่วันนี้ฉันเขินมากเลย
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
น้องคนนั้นน่ารักดีแฮะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ห้ะ มีอะไรหรออึนโฮ
พัคอึนโฮ
ผมจะมายืมที่ชาร์จแบตครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อยู่ตรงกระเป๋าหน้า
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ไปเอาได้เลย
พัคอึนโฮ
ขอบคุณครับ ว่าแต่นี่รูปใครหรอครับ?.ยื่นให้พัคอึนฮยอก
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
นั่นรักแรกพี่น่ะ เจอกันตั้งแต่ม.ปลาย
พัคอึนโฮ
อ๋อครับ .เก็บภาพใส่กระเป๋าพัคอึนฮยอก ฝันดีนะครับพี่ ผมไปก่อนล่ะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
เมื่อไหร่จะมานะ .ดูนาฬิกา
ฮันอีจุน(พระเอก)
ไม่ใช่นายเซฮุน
ฮันอีจุน(พระเอก)
รอคนบางคนน่ะ
มินเซฮุน
อ๋อ พัคอึนฮยอกแหงๆเลย
ฮันอีจุน(พระเอก)
ไปกันเถอะ.กอดคอมินเซฮุน
มินเซฮุน
ไม่สบายป่ะเนี่ย กินอะไรผิดสำแดงรึป่าว
ฮันอีจุน(พระเอก)
ไม่มีอะไรหรอกน่า ไปเถอะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
วันนี้พี่อึนฮยอกไม่มาหรอ
มินเซฮุน
รุ่นพี่พัคหรอเห็นว่าจะไปงานสัมมนากับศาสตรจารย์
ฮันอีจุน(พระเอก)
อ๋อ (พูดในใจ:ไม่ได้เจอกันอีกแหงๆเลย)
มินเซฮุน
มีอะไรรึป่าวเนี่ย
ฮันอีจุน(พระเอก)
ป่าวหรอก กินข้าวกันเถอะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
เฮ้ออ... มาถึงสักทีนะ
ฮวังแทจุน
ไปกันเถอะอึนฮยอก
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ครับผู้ช่วยศาสตราจารย์
ฮวังแทจุน
ศาสตราจารย์คาดหวังกับนายมากเลยนะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ครับ ไปกันเถอะครับ
จู่ๆก็มีคนมาเดินชนพัคอึนฮยอก
บยอนแทยอง
ขอโทษครับ เป็นอะไรมากมั้ยครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับ ไม่ทราบว่าเราเคยเจอกันที่ไหนรึป่าวครับ
บยอนแทยอง
ใช่คุณพัคอึนฮยอกรึป่าวครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ครับ ใช่ครับ
บยอนแทยอง
ที่ผมเคยจัดงานแฟนมีตติ้งแล้วคุณเอาลายเซ็นให้น้องคุณ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อย่าบอกนะว่าคุณคือบยอนแทยอง
บยอนแทยอง
ครับ ใช่ผมเองครับแล้วคุณอึนฮยอก
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะมาเจอคุณ
บยอนแทยอง
ครับ นี้มางานสัมมนาให้ศาสตราจารย์หรอครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ใช่ครับ
ฮวังแทจุน
เข้าไปข้างในกันเถอะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ครับผู้ช่วยศาสตราจารย์
ฮวังแทจุน
ขอตัวก่อนนะพัคอึนฮยอก พอดีศาสตราจารย์เรียกให้ไปธุระน่ะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ครับผู้ศาสตราจารย์
บยอนแทยอง
คุณจะไปไหนต่อมั้ยครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อ๋อ ก็กะว่าจะไปหาอะไรกิน ไปกินด้วยกันมั้ยล่ะครับ
บยอนแทยอง
ไปกินข้าวด้วยกันมั้ยครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
คุณป้าครับขอเบียร์กับโซจูหน่อยครับ
บยอนแทยอง
คุณนี่ดื่มเก่งจังเลยนะครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
มันแน่อยู่แล้วครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ผมแทบจะดื่มแทนน้ำเปล่าอยู่แล้ว
บยอนแทยอง
คอแข็งแน่เลยนะครับ .ดื่ม
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
คงงั้นมั้งครับ.ดื่ม
บยอนแทยอง
คุณอึนฮยอก .สกิดพัคอึนฮยอก
บยอนแทยอง
กลับได้แล้วครับคุณอึนฮยอก .พยุงพัคอึนฮยอก
มินเซฮุน
แต่เอาจริงๆนะรุ่นพี่พัค ก็ไม่ได้เป็นคนเหลวไหลนะ ฉันนับถือรุ่นพี่พัคเลย
ฮันอีจุน(พระเอก)
แต่ว่านี่มันก็ดึกไม่ใช่หรอ.ดื่มนมเปรี้ยว
มินเซฮุน
นี่จุน รุ่นพี่พัคอึนฮยอกไม่เคยดื่มจนเมาเละเลย
บยอนแทยอง
เดินดีๆสิครับคุณพัคอึนฮยอก
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ฉันไม่ได้เมาสักหน่อย
บยอนแทยอง
เหมือนมีอะไรเข้าตาเลยนะครับ .เช็ดตาให้
ฮันอีจุน(พระเอก)
นี่ นายทำอะไรน่ะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
ฉันถามว่านายทำอะไร .จับคอเสื้อบยอนแทยอง
มินเซฮุน
นี่ ปล่อยแล้วขอโทษเถอะจุน
ฮันอีจุน(พระเอก)
ฉันไม่ปล่อย
ฮันอีจุน(พระเอก)
นายคิดจะทำอะไรกันแน่
มินเซฮุน
ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับคุณแทยอง
ฮันอีจุน(พระเอก)
จะไปคำนับทำไม
ฮันอีจุน(พระเอก)
ปล่อยพี่อึนฮยอกซะ ฉันบอกให้ปล่อยไง
บยอนแทยอง
แต่ว่าคุณพัคอึนฮยอก เป็นอะไรกับคุณหรอครับ
บยอนแทยอง
ทำไมถึงต้องหวงกันขนาดนั้นด้วย
แอบชอบรุ่นพี่ต่างคณะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
พี่อึนฮยอก เป็นคนของผม ผมหวง ผมไม่ให้ยุ่ง
มินเซฮุน
ห้ะ นี่จุน ตั้งสติหน่อยสิ
บยอนแทยอง
ถ้างั้นผมขอตัวไปส่งคุณพัคอึนฮยอกนะครับ
บยอนแจฮยอนได้พยุงพัคอึนฮยอกไปที่หอของพัคอึนฮยอก
มินเซฮุน
จุนสตินายดีป่ะเนี่ย
ฮันอีจุน(พระเอก)
ฉันว่าไม่นะ ฉันคงบ้าไปแล้ว
มินเซฮุน
นั่นมันคุณบยอนแทยองนักร้องชื่อดังไงแถมบ้านโคตรรวย
มินเซฮุน
กลับก่อนนะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ขอทางหน่อยครับ
ฮันอีจุน(พระเอก)
ฉันคงบ้าไปแล้วแหงเลยไปพูดแบบนั้น
ฮันอีจุน(พระเอก)
ตั้งสติหน่อยสิฮันอีจุน
จู่ๆมีคนชนให้พัคอึนฮยอกให้นั่งตักฮันอีจุน
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ขอโทษครับคุณ
ฮันอีจุน(พระเอก)
ไม่เป็นไรครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อ่าว นายมาทำอะไรที่นี่หรอ
ฮันอีจุน(พระเอก)
นั่งไปมหาวิทยาลัยครับ ผมรอเซฮุนอยู่น่ะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ที่ว่างนี่ ฉันขอนั่งด้วยได้มั้ย
ฮันอีจุน(พระเอก)
ครับ เชิญครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ว่าแต่วันนี้อากาศดีนะ แถมเมื่อคืนฉันแทบไม่ได้นอนด้วยซ้ำ .บิดตัว
ฮันอีจุน(พระเอก)
(ตะโกน)ครับ?
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
นายมีอะไรล่ะจุน
ฮันอีจุน(พระเอก)
ที่บอกไม่ได้นี่
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อ๋อ คุณเเทยองเขาส่งฉันนอนน่ะแล้วก็กลับเลยแต่ว่าฉันปวดหัวตลอดทั้งคืน แถมโต้รุ่งด้วย
พัคอึนฮยอกนอนซบไหล่ฮันอีจุน
ฮันอีจุน(พระเอก)
(พูดเบา)นี่ พูดเบาๆ
ฮันอีจุน(พระเอก)
ถึงแล้ว พี่อึนฮยอกครับ
ฮันอีจุน(พระเอก)
.ปลุกพัคอึนฮยอก
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ห้ะ ถึงแล้วหรอ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ขอโทษนะ นายเจ็บไหล่มั้ย
ฮันอีจุน(พระเอก)
ไม่เลยครับ (หน้าแดง)
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
นายเป็นไข้หรอ .จับหน้าผากฮันอีจุน
ฮันอีจุน(พระเอก)
ไม่นิครับ ลงกันเถอะครับ
ฮวังแทจุน
นี่อึนฮยอก นายช่วยหยิบมีดเบอร์2ให้หน่อยสิ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ครับผู้ช่วยศาสตราจารย์
ฮวังแทจุน
ให้ออกซิเจนเพิ่มขึ้น
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ครับ เส้นเลือดมันกดทับกับเส้นเลือดดำนะครับ
ฮวังแทจุน
ฉันรู้แล้วน่า .ผ่าตัด
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ชีพจรของคนไข้ตอนนี้เริ่มดีขึ้นเรื่อยแล้วครับ
ฮวังแทจุน
สรุปนายจะเลือกเข้าแผนกไหน นายมีเสื้อกาวน์แล้วนะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อ๋อ ผมอยากเลือกแผนกวิสัญญี
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ไม่ลืมอยู่แล้วครับ
มินเซฮุน
ครับผู้ช่วยศาสตราจารย์
ฮวังแทจุน
เด็กคนนี้แหละที่ฉันกำลังจะปั้น
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อืมครับ นายอยู่ปีที่5ใช่มั้ย
มินเซฮุน
ครับรุ่นพี่อึนฮยอก
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
อีกไม่กี่เดือนก็จะจบแล้ว ฝากทำแทนด้วยนะ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ฉันไปก่อนล่ะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
เมื่อไหร่จะมานะ หรือว่าวันนี้ไม่กินข้าว ซื้อข้าวไปฝากดีกว่า
มินเซฮุน
พี่ครับ มีคนฝากของให้พี่ครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ขอบคุณนะ หน้าตาน่ากินจัง
ฮันอีจุน(พระเอก)
พี่อึนฮยอกครับ ผมให้ข้าวกล่องครับ
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ขอบคุณนะ.ยิ้ม
พัคอึนฮยอก(นายเอก)
ฉันไปก่อนนะ
ฮันอีจุน(พระเอก)
แปลกอะไรเล่า
ฮันอีจุน(พระเอก)
อยู่นั่นไง
มินเซฮุน
เดี๋ยวนี้มีสาวมาติดตรึมเลยนะจิน
ฮันอีจิน
ของมันแน่อยู่แล้วครับ
มินเซฮุน
แล้วนายเรียนคณะไหน
มินเซฮุน
อ๋อ เดี๋ยวนี้เสียงแตกหนุ่มแถมโตเป็นหนุ่มแล้วด้วย ภูมิใจแทนจริงๆ
ฮันอีจิน
ครับ ว่าแต่พวกพี่มาทำอะไรกันหรอครับ
มินเซฮุน
ไม่รู้สิ.มองหน้าฮันอีจุน
ฮันอีจุน(พระเอก)
มองหน้าฉันทำไมเล่า
มินเซฮุน
ไปกันเถอะจินน้องรัก
ฮันอีจุน(พระเอก)
นี่รอฉันด้วยสิ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
