เกิดใหม่อีกครั้งเป็นคนรักของตัวเอก
อุบัติเหตุ
จื่อซวน
ปัจจุบันผมอาศัยอยู่คนเดียว ที่คอนโดTK
จื่อซวน
ผมทำงานเป็นบรรณารักษ์ห้องสมุดในเมือง
จื่อซวน
หน้าที่ของผมในแต่ละวันคือจัดเรียงหนังสือที่ได้รับเข้ามาใหม่ทุกสัปดาห์
จื่อซวน
รวมถึงการดูแลเรื่องการยืมหนังสือและดูแลความเรียบร้อยในการใช้ห้องสมุด
จื่อซวน
ผมทำงานนี้มาราวๆ 6 ปี เต็ม
จื่อซวน
จนล่าสุดเมื่อต้นปีที่ผ่านมา...
จื่อซวน
ผมประสบอุบัติเหตุจนต้องนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลเกือบหนึ่งเดือน
จื่อซวน
ลำบากคุณลุงต้องหาคนมาทำงานแทนผมเลยนะครับ
เย่หวง
อีกอย่างพวกลูกน้องที่เธอดูแลมาตั้งแต่เริ่มก็ไม่อยากให้ฉันจ้างหัวหน้าใหม่
เย่หวง
ระหว่างนี้ฉันเลยว่าจะทำหน้าที่แทนเธอสักพัก
จื่อซวน
ลำบากคุณลุงหวงแล้วครับ
จื่อซวน
แต่ขอบคุณนะครับที่ไม่ไล่ผมออก
จื่อซวน
หลังจากผมดีขึ้นและเริ่มทำงานได้
จื่อซวน
ผมก็เริ่มที่จะทำงานดึกเพื่อสะสางงานค้างที่เคยทำไว้ก่อนหน้านี้
จื่อซวน
ทำให้ผมแทบจะไม่มีเวลาว่างในการพักหายใจ
จื่อซวน
แต่ในเวลาที่ผมพักหรือว่าง
จื่อซวน
ผมก็จะดูอนิเมะที่ผมชื่นชอบ
จื่อซวน
ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมติดตามมาตั้งแต่ยังไม่ถูกนำขึ้นมาทำอนิเมะ
จื่อซวน
ผมชอบเรื่องนี้มากเพราะตัวละครเอกมีความเก่งแบบไม่กั๊ก
จื่อซวน
เก่งอะไรก็แสดงออกมาหมด แต่ข้อเสียที่ผมไม่ชอบเลยก็คือตัวร้ายมักเก่งกว่าตัวละครเอก
จื่อซวน
แต่พระเอกก็แสดงศักยภาพออกมาให้เห็นว่าไม่ได้อ่อนแออย่างที่ตัวร้ายคิด
จื่อซวน
ความพยายามมักนำมาสู่ความสำเร็จอย่างแท้จริง
จื่อซวน
อนิเมะเรื่องที่ผมชอบก็คือ...
จื่อซวน
ตำนานจอมยุทธภูติถังซาน
จื่อซวน
เคยคอสเพลย์
เป็นเสี่ยวอู่
จื่อซวน
แต่ผลตอบรับที่ผมได้มาก็คือ ความวุ่นวาย
จื่อซวน
ของกลุ่มคนที่ต้องการจะเข้ามาถ่ายรูปผมจนผมไม่ได้ถ่ายรูปกับคนที่คอสเพลย์เป็นถังซาน
จื่อซวนจดบันทึกไดอารี่ของตนเองด้วยอารมณ์ดี
ก่อนจะปิดทันลงพร้อมกับเดินข้ามถนน เพื่อกลับไปยังคอนโดที่พัก
เมื่อเวลา 21:30 เกิดเหตุสลดชายหนุ่มดับอนาถถูกรถตู้ทะเบียน×××× ชนดับคาที่
โดยผู้ขับรถให้การกับตำรวจว่าในตอนที่ตนขับมานั้นมองไม่เห็นผู้เสียชีวิต ทราบชื่อผู้เสียชีวิตภายหลัง จื่อซวน และในขณะนี้ญาติและเพื่อนร่วมงานที่รู้จักได้รับศพไปทำพิธีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
จื่อซวน
ตายแล้วอย่างนั้นหรอ??
เทพเจ้าเทเลอร์
แต่ด้วยความดีที่นายทำ
เทพเจ้าเทเลอร์
ฉันจะส่งนายไปเกิดใหม่ในแบบที่นายชอบ
จื่อซวน
คุณรู้หรอว่าผมชอบอะไร
เทพเจ้าเทเลอร์
ได้เวลาลงไปเกิดของนายแล้ว
เทพเจ้าเทเลอร์
โลกที่ฉันให้ใบนี้มีอุปสรรคมากมายนัก
เทพเจ้าเทเลอร์
แต่ฉันไม่ใช่คนใจร้ายอะไร
เทพเจ้าเทเลอร์
จะให้พรสวรรค์ไปสัก 4 ข้อแล้วกัน
เทพเจ้าเทเลอร์
แต่ก็ไม่ต้องห่วงนะ นายจะไม่ตายเร็วแบบนี้หรอก
จื่อซวน
กำลังตอกย้ำกันอยู่ใช่ไหมครับ...
เทพเจ้าเทเลอร์
ฉันมีงานต้องทำอีก
สิ้นเสียงเทพเจ้าที่กำลังคุยอยู่กับจื่อซวนก็ดีดนิ้วให้จื่อซวนลงไปเกิด
กำเนิด
เสียงเด็กทารกแรกเกิดดังขึ้นก้องทั่วปราสาทหลังหนึ่งกลางหุบเขาอันไร้ผู้คน
ลู่จื้อ
ตื่นมาก็งอแงแต่เช้าเลยนะ
ชายวัยกลางคนอุ้มลูกน้อยเข้าสู่อ้อมแขนพร้อมกับใบหน้าที่ปรากฏรอยยิ้มด้านข้างของเขาปรากฏร่างภรรยาสาวที่กำลังยืนอยู่ข้างๆด้วยใบหน้าที่มีความสุข
ลู่จื้อ เจ้าตระกูลมังกรทมิฬ เป็นตระกูลที่เก่าแก่และทรงพลัง
ฟางเหนียง
ต้องคิดถึงแม่มากกว่าสิถึงจะถูก
ฟางเหนียง : นายหญิงแห่งมังกรทมิฬ บุตรีของราชาฟ่งแห่งเคียวเขี้ยวมรกต
ลี่หยาง
ต้องคิดถึงพี่แบบผมแน่นอน
ลี่หยาง
ใช่ไหมเจ้าตัวเล็กของพี่
ลู่จื้อ
คิดถึงลี่หยางมากกว่าพ่อแม่ซะงั้น
ลู่จื้อ
เจ้าหนูยังไม่ทันโตก็น่าชังเสียจริง
ฟางเหนียง
น่าชังเหมือนฉันไงคะ
ลี่หยาง
โอ๋ๆ ไม่ร้องนะเจ้าตัวเล็กของพี่
โดยจื่อซวนได้ถูกส่งให้ลงมาเกิดยังครอบครัวที่แข็งแกร่งพร้อมกับพรสวรรค์ที่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ จวบจนเขานั้นได้เติบใหญ่ขึ้น
ฟางฟาง(เซียน)
พี่หยางไม่มีทางหาเราเจอแน่นอน
ฟางเซียนที่กำลังเล่นซ่อนแอบอยู่กับพี่ชายของตนเอง ทว่าจู่ๆก็พบกับกระต่ายน้อยตัวหนึ่งเข้าโดยในเวลาต่อมาฟางเซียนก็ได้เดินตามกระต่ายตัวนั้นไป
ฟางฟาง(เซียน)
นี่เรามาอยู่ที่ไหน..
ฟางฟาง(เซียน)
ไม่ใช่บ้านเรานี่นา..
ฟางเซียนก้าวเท้าเดินต่อไปอย่างมั่นคงพร้อมกับใช้สายตากวาดดูรอบๆตัวเอง แต่ทว่ากลับไม่พบสิ่งใดที่ผิดปกติ จนกระทั่ง..
ลี่หยาง
ออกมาไกลเกินไปแล้วนะ
ฟางฟาง(เซียน)
พี่..พี่หยาง
ฟางฟาง(เซียน)
ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ละ..
ลี่หยาง
พี่ต่างหากที่ต้องถามเรา
ลี่หยาง
ถ้าพี่ไม่เดินตามมาเจอจะกลับบ้านถูกไหม
" เราเองก็ไม่ได้เด็กแล้วสักหน่อยนะ "
ฟางฟาง(เซียน)
พูดอะไรของพี่
ฟางฟาง(เซียน)
ข้ากลับเองได้อยู่แล้วละ
ลี่หยาง
ไปกลัยบ้านกันเถอะ
ข้างนอกอันตราย
ลี่หยาง
อีกอย่างวันนี้มีเรียนด้วยนี่
ลี่หยาง
เข้าสายระวังจะโดนทำโทษนะ
ฟางฟาง(เซียน)
ไม่มีใครกล้าทำโทษข้าหรอกน่า
" ตั้งแต่เกิดใหม่ครั้งนี้อะไรไปก็ดูสะดวกสบายไปเสียหมด จนเกือบลืมไปเสียสนิทว่าตัวเราจริงๆก็เป็นแค่คนทั่วไป "
" อา..เผื่อมีใครลืมหรือนึกไม่ออก สวัสดีครับ ผมจื่อซวน อดีตบรรณารักษ์ห้องสมุดแห่งหนึ่ง
ซึ่งตอนนี้ผมกำลังเติบโตใต้ร่มชายคาบ้านหลังใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม "
" ทุกคนอาจจะสงสัยว่าฐานะที่บ้านหลังใหม่ผมต่างจากเดิมมากแค่ไหน ก็ต้องขอบอกก่อนเลยครับว่าราวฟ้ากับเหว "
" พ่อของผมในตอนนี้ชื่อ ลู่จื้อ เป็น เจ้าสำนัก มังกรทมิฬ ที่ขึ้นชื่อเรื่องความแข็งแกร่งที่สุดในจักรวรรดิ์ฟานหนาน โดยจักรวรรดิ์นี้ถูกปกครองด้วยคุณตาฟ่ง โดยปกครองภายใช้ชื่อสำนัก เคียวเขี้ยวมรกต ที่ตั้งห่างจากจักรวรรดิซิงหลัว 2,000 ลี้ โดยจำนวนประชากรส่วนใหญ่เป็นวิญญาณจารภายใต้สังกัดการปกครองของแต่ละสำนัก "
รายชื่อสำนักใต้ปกครอง
สำนักเคียวเขี้ยวมรกต
สำนักย่อย
- สำนักวิหคเพลิง
- สำนักทวนพิพากษา
- สำนักเกราะเหล็ก
- สำนักบุปผา
- สำนักวารีเทพ
สำนัก มังกรทมิฬ
สำนักย่อย
- สำนักหอกปีศาจ
- สำนักวายุ
- สำนักกระบี่ซีซวน
- สำนักวิหคปีศาจ
- สำนักวิหควายุเทพ
สำนักเกราะราชสีห์
สำนักย่อย
- สำนักอัคคี
- สำนักกวางสวรรค์
- สำนักเต่าเจ็ดดารา
- สำนักธนู9ทิศ
โดย 3 สำนักใหญ่ตัดสินใจรวบรวมพื้นที่ทั้ง 3 เข้าไว้ด้วยกันโดยการเกี่ยวดองกันทางสายเลือด
โดยบุตรีสำนักเกราะราชสีห์ได้เกี่ยวดองกับสำนักมังกรทมิฬ แต่ในเวลาต่อมาสำนักย่อย สำนักกวางสวรรค์ได้จัดงานมงคลขึ้นกับสำนักย่อยของสำนักเคียวเขี้ยวมรกต
( สำนักวารีเทพ )
และหลังจากนั้นเพียง 2 ปี ทั้งสามสำนักก็ช่วยกันจัดงานมงคลขึ้นระหว่างสำนักเคียวเขี้ยวมรกตกับสำนักมังกรทมิฬ
* เหตุผลที่ทั้งสามสำนักจำเป็นต้องช่วยกัน
เพราะเจ้าสำนักเคียวเขี้ยวมรกตได้แต่งงานกับบุตรีของสำนักเกราะราชสีห์ และได้ให้กำเนิดบุตรีนามว่า " ฟางเหนียง " โดยหลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ฟางเหนียงได้ให้กำเนิดบุตรนามว่า " ลี่หยาง" และหลังจากนั้นอีก 7 ปี ถือให้กำเนิด
" ฟางเซียน " หลังจากคลอดบุตรคนสุดท้อง ผู้นำทั้งสามก็ได้เห็นพองกันว่าด้วยการรวมแผ่นดินที่ตนถือครองพร้อมทั้งแต่งตั้งให้ " ลู่จื้อ " ที่ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเจ้าสำนักมังกรทมิฬขึ้นเป็นผู้ปกครองอาณาเขต ภายหลังจึงเปลี่ยนจากอาณาจักรเป็นจักรวรรดิฟางหนาน
โดยสถานที่ตั้งของจักรวรรดิ์ฟานหนาน มีศูนย์กลางคือ หอศักสิทธิ์
ที่มีเพียงผู้ที่ถูกเลือกเพียงคนเดียวสามารถเข้าออกได้ โดยหอศักดิ์สิทธิ์มีหน้าที่เลือกผู้ที่จะขึ้นเป็นใหญ่ภายในจักรวรรดิฟานหนาน
ลี่หยาง
แล้วนี่เมื่อไหร่จะเลิกปลอมตัวเล่นฟางฟาง
ฟางฟาง(เซียน)
เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละน่า
ฟางฟาง(เซียน)
พี่หยางก็อย่าเอาไปบอกท่านพ่อท่านแม่แล้วกัน
ลี่หยาง
แล้วก็วันนี้ท่านพ่อมีคำสั่งบอกให้กลับบ้าน
ลี่หยาง
เห็นว่ามีเรื่องสำคัญจะพูด
ฟางฟาง(เซียน)
ข้ารู้สึกว่าจะไม่ว่าง...
ลี่หยาง
ท่านแม่กำชับมาอีกด้วยว่าถ้าไม่กลับจะไม่ให้ออกมานอกบ้านอีก
ลี่หยาง
งั้นก็เอาไว้เจอกันนะ
ลี่หยางยกมือขึ้นมาหยี้ผมฟางเซียนด้วยความเอ็นดูก่อนจะเดินแยกออกไป
???
ไม่รู้ว่าทำบุญด้วยอะไร ท่านหยางถึงได้เอ็นดูได้ถึงเพียงนี้
" น่ารำคาญคนพวกนี้ชะมัด "
ในขณะที่ฟางเซียนกำลังบ่นงึมงำ
เหล่าสาวๆชาวบ้านก็ได้พูดบางอย่างขึ้น
???
พักนี้ไม่ค่อยได้เจอน้องชายของท่านหยางเลย
???
เพราะท่านชายคนเล็กไม่ค่อยออกไปไหนมาไหนบ่อยๆสักหน่อย
???
พวกเราคงมีโอกาสได้พบเจอยาก
???
แหม่ม..แต่เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็จะเปิดหอศักสิทธิ์เพื่อคัดเลือกผู้ที่ถูกเลือกแล้วนี่
???
ฉันว่าก็มีหวังที่จะได้พบอยู่นะ
???
นี่ก็รวมแผ่นดินมาหลายปีแล้ว
???
ถ้าปีนี้คนที่ถูกเลือกไม่ใช่คนในสายเลือดของ ท่านลู่จื้อ มีหวังไม่ถูกยอมรับในฐานะขององค์จักรพรรดิ์แน่
???
แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก็แย่หน่ะสิ
???
ท่านหยางก็จะไม่ถูกแต่งตั้งขึ้นเป็นเจ้าชาย..
???
แผ่นดินเรากว้างใหญ่เทียบเท่ากับสองจักรวรรดินั้นแท้ๆ
???
แค่ใครสักคนได้รับเลือกที่ หอศักสิทธิ์ พวกเราก็ออกจากแผ่นดินนี้ไปทำมาหากินได้อย่างผ่าเผยแล้ว
???
ยังต้องเตรียมของสำหรับงานอาทิตย์หน้าอีก
หลังเสียงฝีเท้าเดินไกลออกไปฟางเซียนหรือจื่อซวนก็ได้เดินออกไปนอกเมือง โดยไม่บอกใคร
พบเจอ
หลังจากฟางเซียนเดินทางออกมาจากจักรวรรดิฟานหนาน เป็นเวลา3 วัน3 คืน
ฟางฟาง(เซียน)
เงียบสนิทเลยแฮะ...
ฟางฟาง(เซียน)
แล้วแบบนี้เราจะหาถังซานเจอได้ไงเนี่ย
ฟางฟาง(เซียน)
แต่ว่าถึงเจอแล้วเจ้าตัวก็คงจะไม่สอนวิชาลับสำนักถังให้หรอก...
ฟางฟาง(เซียน)
แต่ว่าเราเองก็มีทักษะพิเศษของตัวเองนี่นา..
ฟางฟาง(เซียน)
ไม่เห็นต้องขอให้เจ้านั่นสอนเลย
ในขณะที่ฟางเซียนกำลังยืนครุ่นคิดอยู่นั้นจู่ๆก็มีมือของใครบางคนมาจับไหล่ของฟางเซียน
ฟางเซียนหันไปมองอีกฝ่ายพร้อมกับเตรียมอาวุธไว้ในมือหมายจะโจมตีคนที่อยู่ด้านหลัง
กริชสีน้ำเงินอมม่วง ด้ามมีดลงลวดลายดูแปลกตา ปลายมีดจี้ไปที่คอของอีกฝ่ายที่มีส่วนสูงมากกว่า
ถังซาน
ข้าว่าเจ้าใจเย็นก่อน
ถังซาน
เจ้าไม่ใช่คนแถวนี้นี่
ฟางเซียนไม่ตอบอะไร พรางก้มเก็บอาวุธของตนเอง
" น่าแปลกอายุต่างจากข้าเพียงไม่กี่ปี.. แต่ทำไมถึงได้พกพาอาวุธครบมือแบบนี้ "
ถังซาน
น้องชายเจ้าพลัดหลงกับพ่อแม่หรอ
ถังซาน
ข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอกวางใจได้
ฟางเซียนเอาแต่ก้มหน้าพรางขยับมือยุกยิกไปมาไม่พูดจา
ในขณะที่ถังซานกำลังแนะนำตัวฟางเซียนก็ได้เงยหน้าขึ้นพร้อมกับถอดฮูดที่สวมอยู่ออก
เผยให้เห็นใบหน้าคมเรียวจมูกโด่งดวงตาสีน้ำเงินครามประกายเงินเส้นผมสีเงินหม่นเทาอ่อนพริ้วไหวตามสายลม
ฟางฟาง(เซียน)
ข้าชื่อฟาง...ฟาง
ฟางฟาง(เซียน)
เรียกข้าว่าเสี่ยวฟางก็ได้
ถังซาน
เรียกข้าว่าเสี่ยวซานก็ได้
ถังซาน
เจ้าไม่ใช่คนในหมู่บ้านเซ่อหุนใช่ไหม
ถังซานพูดในขณะที่กำลังเดินกลับไปยังบ้านของตนพร้อมกับเพื่อนใหม่ที่ได้มา
ฟางฟาง(เซียน)
ข้าไม่ใช่คนแถวนี้
ถังซาน
งั้นก็แสดงว่าเจ้าพลัดหลงกับพ่อแม่
ฟางฟาง(เซียน)
อื้อ คงงั้น..
ถังซาน
น่าเสียดายที่ข้าไม่มีเวลามากพอ
ถังซาน
ไม่อย่างนั้นข้าจะช่วยเจ้าหาพ่อแม่ให้เจอ
ฟางฟาง(เซียน)
ไม่มีเวลามากพอ?
ฟางฟาง(เซียน)
เจ้าหมายความว่าอย่างไง
ถังซาน
วันพรุ่งนี้ข้าต้องเตรียมออกเดินทางไปเรียนในเมืองนั่วติง
" จริงสิเราลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไง.. "
ฟางฟาง(เซียน)
เจ้าจะไปเรียนงั้นหรอเนี่ย
ฟางเซียนหันหน้าไปอีกทางพร้อมกับเบะปากมองบน
ถังซาน
เจ้าไม่อยากให้ข้าไปเรียนงั้นหรอ
ถังซานเอียงตัวยื่นหน้ามองเสี่ยวฟาง(เซียน) ด้วยใบหน้าที่กรุ่มกริ่ม แต่ทว่าเมื่อฟางฟางหันกลับมามองถังซาน เขากับแสดงสีหน้าที่เรียบนิ่ง
ฟางฟาง(เซียน)
ข้าก็แค่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
ถังซาน
นี่ข้าถามอะไรเจ้าหน่อยได้หรือป่าว
ถังซาน
ทำไมเจ้าถึงต้องพกอาวุธติดตัวตลอดด้วย
ฟางฟาง(เซียน)
ท่านพ่อข้าให้ข้าพกเอาไว้ป้องกันตัว
ถังซาน
แล้วคืนนี้เจ้าจะนอนที่ไหนละ
ถังซาน
ถ้าเจ้าไม่มีที่นอน..
ถังซานพูดพรางยกมือขึ้นเกาท้ายทอยตนเองแก้เขิน
ถังซาน
เจ้านอนที่บ้านข้าไปก่อนดีไหม
ถังซาน
แล้วพรุ่งนี้ค่อยออกไปหาพ่อแม่เจ้าแต่เช้า
ฟางฟาง(เซียน)
ถ้านับตั้งแต่เดินทางมาและกลับไปก็น่าจะทันครบอาทิตย์..
ในขณะที่ถังซานกำลังยืนเก้ๆกังๆ เสี่ยวฟางที่ยืนกอดอกคิดอะไรบางอย่างอยู่ก็เหลือบไปเห็นถังซานพร้อมกับปล่อยขำออกมา
ฟางฟาง(เซียน)
เจ้าเป็นอะไรของเจ้า
ถังซาน
ข้าจะพาเจ้าไปพักก่อน
ถังซาน
แล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่
ฟางฟาง(เซียน)
ขอบใจเจ้ามากพี่ซาน
ด้านถังซานที่ได้ยินว่าเสี่ยวฟางเรียกตนว่าพี่ก็หยุดเดินก่อนจะค่อยๆหันกลับมามองอีกฝ่าย
ฟางฟาง(เซียน)
ข้าเรียนเจ้าว่าพี่ไม่ได้หรอ
ถังซาน
ไม่มีปัญหาเพราะข้าเองก็จะเรียกเจ้าว่าเสี่ยวฟางเป็นไง
เสี่ยวฟางพูดพร้อมกับยิ้มให้กับถังซาน
ฟางฟาง(เซียน)
ขอบใจพี่ซานมากสำหรับที่พักค้างคืนวันนี้
ฟางฟาง(เซียน)
ข้าไม่ได้พกสิ่งของมีค่าติดตัว
ฟางฟาง(เซียน)
แต่จะมอบกริชเล่มนี้ให้เป็นค่าตอบแทน
ถังซาน
ข้ายินดีช่วยเจ้าด้วยใจ
ถังซาน
ไม่จำเป็นต้องตอบแทนข้าหรอก
ฟางฟาง(เซียน)
ข้ากับพี่ซานพึ่งพบกันไม่นานข้า..
ถังซาน
เจ้าเก็บไว้ป้องกันตัวเถอะ
ถังซานพูดพร้อมกับยื่นมือออกมาลูบเส้นผมของเสี่ยวฟางเบาๆ
ฟางฟาง(เซียน)
แต่อย่างน้อยข้าก็อยากให้ของตอบแทน
ฟางฟาง(เซียน)
หากพี่ซานไม่ชอบกริชชิ้นนี้ครั้งนี้ก็ช่วยรับไปก่อน
ฟางฟาง(เซียน)
ครั้งในภายภาคหน้าข้าจะหาของมาเปลี่ยนทดแทนให้
ถังซาน
แต่เจ้าก็รับอาวุธลับที่ข้าทำขึ้นมาไปด้วย
ถังซาน
ระหว่างหาทางกลับบ้านพรุ่งนี้เจ้าจะได้มีไว้ป้องกันตัว
ฟางฟาง(เซียน)
ขอบใจพี่ซานมาก😊
ถังซาน
ไม่เป็นไรคืนนี้ดึกแล้วเราไปนอนกันก่อนดีกว่า
ร่างเล็กเจ้าของกลุ่มผมสีเงินหม่นเทาอ่อนค่อยๆลืมตาขึ้นดวงตาสีน้ำเงินน้ำทะเลประกายเงินสะท้อนกับแสงจันทร์ค่อยๆขยับตัวลงจากเตียงด้วยความเงียบ
เสี่ยวฟางก้าวเท้าเดินออกมาจากห้องนอนของถังซานช้าๆอย่างมั่นคงพร้อมกับใช้สายตากวาดไปรอบๆก่อนจะเปิดผ้าที่ปิดหน้าห้องแล้วเดินออกมา
แต่ทว่ากลับพบกับชายวัยกลางคนที่กำลังนั่งหักกิ่งไม้โยนใส่เตาผิงเงียบๆ
" ราชทินนามพรมายุทธเฮ่าเทียน "
ถังเฮ่า
ตื่นเช้าไปหรือเปล่า
ฟางฟาง(เซียน)
ข้าน้อยขอคาราวะผู้อาวุโส
ฟางฟาง(เซียน)
ข้าน้อยมีนามว่า
เสี่ยวฟาง
ฟางฟาง(เซียน)
เป็นเพียงคนที่ผ่านมาเฉยๆ ไม่มีเจตนาประสงค์ร้ายครอบครัวท่านแต่อย่างใด
ถังเฮ่าอึ้งกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า อย่างไม่เชื่อสายตาว่าเด็กที่อายุน้อยกว่าลูกของตนจะพูดจาคล้ายราวกับผู้ใหญ่เช่นนี้
ถังเฮ่า
ข้าชื่อถังเฮ่า เป็นพ่อของเสี่ยวซาน
ถังเฮ่า
เจ้าเองก็เดินทางมาไกล
ถังเฮ่า
คงจะลำบากไม่ใช่น้อย
ถังเฮ่า
ทำไมถึงไม่รอให้เช้าก่อนแล้วค่อยกลับละ
ฟางฟาง(เซียน)
ข้าต้องรีบกลับบ้าน
ถังเฮ่า
เพื่อพบเจอคนๆเดียวอย่างนั้นหรอ
ถังเฮ่ามองเด็กชายที่กำลังยืนก้มหน้าอยู่ตรงหน้าของตนเองค่อยๆเงยหน้าขึ้น ก่อนจะแสดงสีหน้าที่ตกใจเล็กน้อย
ถังเฮ่า
จากการแต่งตัวของเจ้า
ถังเฮ่า
คงไม่ใช่ลูกชาวบ้านธรรมดา...
ถังเฮ่า
หนีออกจากบ้านมาไกลขนาดนี้
ถังเฮ่า
ไม่กลัวพ่อแม่จะเป็นห่วงหรือยังไง
ถังเฮ่า
ถึงข้าจะไม่รู้ว่าเจ้ามาจากสำนักในจักรวรรดิไหน
ถังเฮ่า
ขอเพียงอย่าสร้างความวุ่นวายให้ข้ากับลูกชายข้าก็พอ
ฟางเซียนพยักหน้าตอบ ก่อนจะทำความเคารพอย่างนอบน้อมอีกครั้ง
ฟางฟาง(เซียน)
เสี่ยวฟางขอตัวลา
ฟางฟาง(เซียน)
จากนี้คงไม่มารบกวนท่านอาวุโสอีก..
ถังเฮ่า
เดินทางกลับดีๆละ..
หลังจากเอ่ยลาจบถังเฮ่าก็นั่งมองเสี่ยวฟางเดินออกไปจากบ้าน ก่อนจะเดินกลับเข้าไปยังห้องนอนของตนเอง
???
หนีออกมาไกลเช่นนี้ไม่กลัวนายท่านทั้งสองจะกังวลหรอครับ
ฟางฟาง(เซียน)
เพราะรู้ว่าจะต้องกังวลประมาณนึง
ฟางฟาง(เซียน)
เลยต้องรีบกลับออกมานี่ไง
ฟางฟาง(เซียน)
ลำบากพี่เนโรต้องเทียวรับเทียวส่งเสียแล้ว
เนโร
มีผมมาด้วยย่อมดีกว่าให้นายน้อยมาคนเดียว
เนโร
แต่กลับไปครั้งนี้ก็คงโดนทำโทษทั้งคู่แน่ๆ...
ฟางฟาง(เซียน)
จะโทษใหม่หรือเก่าฟางฟางคนนี้ก็จะขอรับโทษไปด้วย
ฟางฟาง(เซียน)
ท่านพ่อท่านแม่ไม่ใจร้ายทำลูกตนเองได้ลงคอแน่
ฟางเหนียง
ลี่หยางไหนบอกว่าฟางเซียนจะมาแล้วไง
ฟางเหนียง
นี่ใกล้จะถึงวันแล้วนะทำไมยังไม่มาอีก
ฟางเหนียง
แม่เป็นห่วงน้องลูกจะแย่อยู่แล้วนะ
ลี่หยาง
น้องฟางก็เป็นแบบนี้ตลอดท่านแม่อย่าได้กังวลมากไป
ฟางเหนียง
พ่อของลูกเองก็ซ้อมหลายรอบเพื่อที่จะได้ไม่มีข้อผิดพลาด
ฟางเหนียง
ตอนลูกเข้าพิธีก็ซ้อมเป็นเดือนและยังเกรงแทบแย่
คิ้วของฟางเหนียงขมวดจนจะเป็นปมเดียวกัน พร้อมกับใบหน้าที่ยุ่งเหยิง
ทว่าเมื่อขบวนรถม้าเริ่มเคลื่อนขบวนไปยังกลางเมืองก็ได้มีเสียงโห่ร้องดังขึ้น
???
นั่นน้องชายท่านลี่หยางนี่!!
ม้าที่ลี่หยางขี่ ม้าที่ฟางเซียนขี่
เหล่าประชาชนรวมถึงวิญญาณจารย์แต่ละสำนักต่างพากันมารอการทำนายในรอบ 20 ปีในหอดากาลแห่งนี้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
