ท่านเทพเพคะ ข้าอยากเป็นคนรวย!(OnePiece×OC)(วันพีซ×OC)(วันพีช×OC)
กลีบบุปผาร่วงโรย“กลีบแรก”
กลีบบุปผาร่วงโรย“กลีบแรก”
_________________________
‘ทําไมร่างกายมัน...หน่วงอย่างนี้....’
ร่างบางหายใจรวยรินขณะใช้มือกําเตียงแน่น
‘เมื่อไหร่จะ...หายเจ็บสักที...’
เสียงหอบของเด็กสาวเป็นสัญญาณว่าตอนนี้เธอเหนื่อยเหลือเกิน
หญิงสาวผู้เป็นแม่กุมมือลูกสาวของตนที่กําลังป่วยหนัก อาการทรุดโทรมและแย่ลงเรื่อยๆ พลางภาวนาต่อพระผู้เป็นเจ้าขอให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นแก่บุตรีผู้เป็นที่รักของตน
“คําขอแลกเปลี่ยนของเจ้าคือสิ่งใด?”
‘คําขอ..?คําขออะไรกัน..?’
อยากเป็นคนรวยค่ะ!! อยากจะสวยด้วย! มีอํานาจด้วย!!
ไม่อยากจะต้องใช้ชีวิตน่าสังเวชเช่นเดิมอีกแล้ว!
ได้โปรด! ได้โปรด! ท่านพระผู้เป็นเจ้า!
“ตามที่เจ้าปรารถนา..ผู้เปรียบดั่งบุตรีของข้า..”
สติค่อยๆถูกดับลง พบเพียงความมืดที่ปรากฏ
หญิงสาวรีบพุ่งตัวผู้เป็นลูกด้วยความร้อนรน
Selestia Carnosis
นะ-..ในที่สุด..ลูกก็ฟื้น..
Selestia Carnosis
แม่คิดถึงเจ้าเหลือเกิน...
นํ้าตาหยดสีใสไหลอาบแก้มผู้เป็นมารดา เธอกลัวเสียเหลือเกิน กลัวจะเสียบุตรีผู้เป็นที่รักไปอีกคน
ไม่รู้เหตุใด คงเป็นเพราะความอบอุ่นนี้กระมั้งที่ทําให้เธอคล้อยตาม
Arsenal Carnosis
ฮึก..ท่านแม่ค่ะ..!
Arsenal Carnosis
ข้ากลัว..ข้ากลัวเหลือเกิน..
เด็กน้อยมุดตัวเข้าไปในอ้อมกอดผู้เป็นมารดา
Selestia Carnosis
ไม่เป็นไรแล้วนะ...
Selestia Carnosis
ตอนนี้เจ้าไม่เป็นอะไรแล้ว..
กลีบบุปผาร่วงโรย“กลีบที่สอง”
Arsenal Carnosis
ท่านแม่ค่ะๆ!
ประตูถูกเปิดออกปรากฏร่างเด็กหญิงยืนยิ้มให้ผู้เป็นแม่อย่างร่าเริง
Arsenal Carnosis
// ยื่นดอกไม้
Arsenal Carnosis
ข้าไปเจอในสวนค่ะ ข้าหวังว่าท่านแม่จะ..ชอบ.. // ก้มหน้า
ท่าทางไม่มั่นใจของเธอทําเอาผู้เป็นแม่อดที่จะเอ็นดูไม่ได้
Selestia Carnosis
ฮุๆ ขอแค่ลูกอยากให้แม่ก็ดีใจแล้วละ.... // ยิ้มบางๆ
Arsenal Carnosis
จะ-..จริงหรอคะ?
Selestia Carnosis
จริงสิจ้ะ
Selestia Carnosis
ไปกินข้าวกันนะ..
Arsenal Carnosis
ค่ะๆ // ร่าเริง
Arsenal Carnosis
พี่เมดค่ะๆ.... ท่านแม่ไปไหนหรอคะ?.. // จับชายกระโปรง
ดวงตาสวยมองอ้อนไปยังเมดที่กําลังทําความสะอาด
“อะ-..เอ่อ! พอดีว่าท่านหญิงกําลังออกไป..เอ่อ....”
ท่าทางเมดเคอะเขินเด็กน้อยตรงหน้า
‘จะให้บอกได้ไงนะ..ว่าท่านหญิงกําลังป่วยอยู่..ให้ตาย....ไม่สิๆ....จะให้พูดแบบนั้นกับคุณหนูได้ยังไงกัน!?’
“พอดีจะมีงานเลี้ยงน่ะเพคะ ท่านหญิงกําลังออกไปเชิญมาดามตระกูลอื่นอยู่น่ะเพคะ..”
Arsenal Carnosis
ข้าเข้าใจแล้วค่ะ...
Arsenal Carnosis
( ท่านแม่ป่วยไม่ใช่รึไง.. กลัวข้าเสียใจสินะ...? มนุษย์ซับซ้อนกว่าที่คิด... )
Arsenal Carnosis
ข้าเข้าใจแล้วค่ะ! ขอบคุณนะคะพี่สาว! // ยิ้มหวาน
เมื่อเธอพูดจบก็รีบวิ่งแจ้นออกไปจากห้อง
‘กะ-..กรี้ด!! คุณหนูช่างน่ารักอะไรแบบนี้!!!’
Arsenal Carnosis
ท่านแม่ค่ะ.....
Arsenal Carnosis
ท่านแม่จะหายป่วยแล้วใช่มั้ยคะ..
เสียงเศร้าสร้อยของเธอดังขึ้นพลางกุมมือผู้เป็นแม่
Selestia Carnosis
ต้องหายสิจ-
Selestia Carnosis
แค่ก..แค่กๆ!
ของเหลวโลหิตออกมาทางปากและจมูก
Arsenal Carnosis
หายไวๆนะคะ...
Selestia Carnosis
หืม..แน่นอนสิจ้ะ! // ยิ้ม
เธอวางมือลงบนหัวเด็กหญิงก่อนจะลูบ มือของเธอช่างอบอุ่นเสียจริง
หยดนํ้าตาสีใสถูกไหลอาบแนบแก้มของเด็กน้อย
‘ รู้อยู่แล้วละ..รู้อยู่แล้ว..โรคนี้น่ะ..จะไม่มีวันหาย.. ’
‘ รู้อยู่แล้ว...แต่ถึงอย่างนั้น... ’
‘ อยากจะ...รักท่านแม่ให้ได้นานกว่านี้ อยากจะ..เห็นท่านมีความสุขมากกว่านี้... ’
‘ ท่านต้องเหนื่อยเพราะเรา อดหลับอดนอนเพื่อเรา หาทุกสิ่งที่เราต้องการ.. เล่านิทานให้เราฟัง คอยร้องเพลงกล่อมเราทุกคืน ยิ้มให้เราเสมอ..’
‘ พยายามทดแทนในส่วนของท่านพ่อ เพราะกลัวว่าเราจะรู้สึกเหงา.. ท่านเหนื่อยมากจริงๆ..’
‘ ข้าทําพลาดครั้งใหญ่...คือการ....’
Arsenal Carnosis
ทะ-..ท่านแม่ค่ะ!!!
เหล่าเมดต่างวุ่นวายเพราะเหตุการณ์เมื่อครู่...
_________________________
ซ่า..ซ่า..ซ่า..เสียงหยดฝนร่วงหล่นจากฟากฟ้า
‘ไม่ได้บอกรักท่านสักครั้งเดียว...’
Arsenal Carnosis
ข้ามาหาแล้วนะคะ..ท่านแม่...
‘ ทั้งๆที่ท่านบอกรักข้าเสมอมา หากแต่เด็กที่โง่เขลาเช่นข้ากลับไม่รู้ตัว ’
Arsenal Carnosis
คิดถึงจังเลยนะคะ...ท่านแม่...
Arsenal Carnosis
// พิงป้ายหลุมศพ
Arsenal Carnosis
ปีนี้...คงเป็นเหมือนทุกๆปี..
Arsenal Carnosis
ที่ไร้ซึ่งท่าน...
Arsenal Carnosis
( อย่างน้อยข้าก็เคยเจอมาแล้ว เป็นเรื่องปกติ.. )
Arsenal Carnosis
( เพราะไม่มีสิ่งใดอยู่ตราบนิรันดร์คือสัจธรรมอันเที่ยงแท้ )
Arsenal Carnosis
( มีพบก็ต้องมาจาก มีรักก็ต้องมีชัง )
Arsenal Carnosis
( ท่านพี่ก็คงคิดแบบนั้นใช่ไหมนะ..? )
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
