พรหมพิศวาส
กลับเมืองไทย
เเอดเอง
ตอนนี้พระเอกพึ่งกลับมาจากต่างประเทศนะคะ
พิมพิรา:แม่ พ.อ
///วิ่งเข้ามากอดพระเอก///
พิมพิรา:แม่ พ.อ
แม่คิดถึงลูกจัง
พล:พ.อ
ผมก็คิดถึงคุณแม่ครับ
พิมพิรา:แม่ พ.อ
//หันไปมอง.//
พิมพิรา:แม่ พ.อ
อ้าวนี่หนูนิดเป็นคนไปรับตาพลมาหรอลูก
พิมพิรา:แม่ พ.อ
ดีเลยอยู่กันพร้อมหน้าทั้งพลทั้งหนูนิดงั้นแม่คุยเรื่องหมั้นเลยละกัน
พิมพิรา:แม่ พ.อ
ใช่จ๊ะหมั้น
พล:พ.อ
คุณแม่ครับผมไม่ยังพร้อมครับ อีกอย่างสำหรับนิผมคิดแค่พี่น้องครับ
พิมพิรา:แม่ พ.อ
พล แม่ก็ไม่ได้อยากจะบังคับลูก แต่แม่กลัว แม่กลัวลูกจะไปคว้าผู้หญิงที่ไหนมาทำเมีย
พิมพิรา:แม่ พ.อ
หนูนิดเนี่ย เขาเพียบพร้อมแล้วก็เหมาะสมกับลูกมากที่สุด แม่พูดตรงๆเลยก็ได้ แม่ไม่อยากให้ลูกเป็นเหมือนพ่อ
พล:พ.อ
ไม่มีทางครับผมไม่มีวันเอาผู้หญิงชั้นต่ำมาเป็นลูกสะใภ้แม่แน่นอน
พล:พ.อ
แต่สำหรับนิด ผมไม่ได้รักนิแบบนั้นคับ
พิมพิรา:แม่ พ.อ
ความรักนั้นหรอ ฉันกับพ่อแกรักกันจนถึงได้แต่งงานกัน แล้วเป็นไงวันนั้นเขาทิ้งแม่ แล้ววันนี้เขาก็ทิ้งลูกกลับไปหาผู้หญิงชั้นต่ำ
พิมพิรา:แม่ พ.อ
จนแกต้องกลับมาเมืองไทยแบบนี้
พิมพิรา:แม่ พ.อ
ถ้าไม่ใช่เพราะอีนางนั้น ไม่มีทางหรอก มันแย่งทุกอย่างไปจากเรา
พิมพิรา:แม่ พ.อ
ลูกถึงต้องกลับมาลำบากสร้างชีวิตใหม่แบบนี้
พล:พ.อ
ผมพร้อมครับที่จะสร้างชีวิตใหม่ คุณแม่เชื่อสิครับว่าผมทำได้
นิด:ตัวร้าย
//เดินมาได้ยิน//
พิมพิรา:แม่ พ.อ
แต่ถ้าเกิดลูกแต่งกับหนูนิดชีวิตของลูกก็จะมั่นคงนะ
พล:พ.อ
ผมไม่ได้ลำบากขนาดนั้นนะครับคุณแม่ ที่จะต้องแต่งงานเพื่อใช้เงินต่อเงินอ่ะ
พล:พ.อ
แล้วถ้าผมทำแบบนั้น ผมก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนนั้นที่มาเกาะคุณพ่อเลย
พล:พ.อ
ผมเป็นผู้ชายครับผมสร้างชีวิตของตนเองได้
2.
เปรม :เพื่อน :น.อ
//รอนางเอก//
เปรม :เพื่อน :น.อ
มะ//จะใส่หมวกกันน็อคให้นางเอก
เปรม :เพื่อน :น.อ
มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า
ปานตะวัน:น.อ
ก็ปัดไปอยู่กับแก๊งนักเลงนะสิ
ปานตะวัน:น.อ
เดี๋ยวเปรมพาเราไปตามปัดหน่อยนะเเล้วค่อยไปที่ร้าน
ต.ป.ก.
นิ นี่เธอจะรีบไปไหน
เปรม :เพื่อน :น.อ
เห้ย //ผลัก//
เปรม :เพื่อน :น.อ
เห้ย//ต่อย//
ปัด:น้องนางเอก
หยุดนะหยุด!
ต.ป.ก.
อะไรวะปัดมันไม่ใช่เรื่องของแกนะเว้ย
ปัด:น้องนางเอก
แต่นี่พี่สาวฉันและนี่ก็แฟนเขา ฉันขอล่ะ
เปรม :เพื่อน :น.อ
กูเเค่มาตามน้องกูกลับบ้าน
ปานตะวัน:น.อ
ปัดกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย
ปัด:น้องนางเอก
ปล่อย! ปัดไม่กลับ พี่ไม่ต้องมายุ่งกลับปัดได้ไหม
ปานตะวัน:น.อ
ทำไมถึงทำตัวแบบนี้ มั่วสุมกับคนไม่ดีแบบนี้มันไม่ดีรู้ไหม
ต.ป.ก.
พูดแบบนี้หมายความว่าไง พวกผมไม่ดีตรงไหนคร้าบบ
เปรม :เพื่อน :น.อ
//ผลัก//
พล:พ.อ
//กำลังจะชน นางเอก//
ปานตะวัน:น.อ
อร้ายย//ล้ม//
พล:พ.อ
คุณเป็นไรหรือป่าวอ่ะ
ทั้งสองจองหน้ากันอยู่ซักพัก
ตี
ปานตะวัน:น.อ
//ยืนคุยกับเปรม//
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
หายไปไหนมาทั้งคืน
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
//หยิบไม้//
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
นี่มึงหายไปอยู่กับผู้ชายมาทั้งคืนใช่ไหม
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
ไอ้เปรมมึงพาลูกกูไปไหนมา
เปรม :เพื่อน :น.อ
น้าจินมันไม่ใช่อย่างที่น้าคิดนะ
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
มึงไม่ต้องพูด
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
เงียบไปเลย แล้วมึงจะไปไหนก็ไปเลยนะอย่ามาให้กูเห็นหน้า
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
//ลากตัวปานเข้าบ้าน//
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
//เอาไม้ตีปาน//
เปรม :เพื่อน :น.อ
น้าจินอย่าน่าจิน!
ปานตะวัน:น.อ
โอ้ยแม่ปานเจ็บ
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
//เอาไม้ตีนางเอกไม่ย้ำ//
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
กูให้มึงออกไปทำงานไม่ได้ให้มึงหายไปกับผู้ชายทั้งคืนแบบนี้!
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
ถ้ามึงอยากจะมีผัวช่วยหายดีกว่านี้หน่อย
เปรม :เพื่อน :น.อ
พอเถอะน้าจิน
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
จะไปไหนก็ไปเลยไป
ปานตะวัน:น.อ
แม่ ปานไม่ได้ทำอย่างที่แม่คิดนะ
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
มึงไม่ต้องมาตอแหลสันดานเเม่มึงเป็นยังไงมึงก็เป็นอย่างนั้นแหละ
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
ถึงแม้กูจะเลี้ยงมึงให้อย่างอดๆอยากๆแต่กูก็ไม่เคยสอนให้มึงแล้วเเรดๆอย่างนี้
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
กูถามมึงหน่อยถ้ามึงท้องเเล้วไม่มีพ่อขึ้นมาลำบากใครที่ไม่ใช่กู
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
//ตีปานเเรงขึ้น//
เปรม :เพื่อน :น.อ
น้าจินอย่า//เอาตัวบังไว้//
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
//ผลักทั้งสอง//
ปานตะวัน:น.อ
ทำไมอ่ะแม่ทำไมแม่ไม่เคยฟังปานเลย
ปานตะวัน:น.อ
แม่เคยถามปานบ้างไหมว่าปานเป็นยังไงบ้างอ่ะ
ปานตะวัน:น.อ
แม่เคยถามปานบ้างไหมว่าปานต้องไปเจออะไรบ้างอ่ะ//ขึ้นเสียง-ร้องไห้//
ปานตะวัน:น.อ
เคยถามบ้างไหม!//ขึ้นเสียง-ร้องไห้//
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
มึงอย่ามาเถียงกูแบบนี้นะอีปาน
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
มึงอย่ามาเถียงกูนะมึงอย่ามาเถียงกู//ตีปานเเรงขึ้น//
เปรม :เพื่อน :น.อ
//อัดตัวเอาบังไว้//
เปรม :เพื่อน :น.อ
น้าจินอย่า
ปานตะวัน:น.อ
ไม่ต้อง! ไม่ต้องห้ามเปรมไม่ต้องห้าม
ปานตะวัน:น.อ
ตีปายเลยตีปานให้ตายเลยนะ//ร้องไห้//
ปานตะวัน:น.อ
ตีเหมือนที่แม่เกลียดปานเกลียดแม่ของปานไง//ขึ้นเสียง-ร้องไห้//
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
เออ!กูเกลียดแม่มึงแล้วกูก็เกลียดมึงด้วย!
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
กูจะตีมึงให้ตายตรงนี้แหละตีมึงให้ตาย
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
//ตีปายเเรงขึ้น2×//
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
มึงจะไปไหนก็ไปเลยนะไปให้พ้นหน้ากู ไป!!
จิน:เเม่เลี้ยงน.อ
//เดินหนี//
ปานตะวัน:น.อ
//เดินขึ้นห้อง//
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
