ความรักต้องห้ามของเราสองคน [ Kimetsu No Yaiba ]
•| いつ1 |• จุดเริ่มต้น
Kojo Shinobu
พ่อคะ...แม่คะ
ภาพของครอบครัวอันเเสนจะอบอุ่นที่ใครหลายคนปรารถนา คงเป็นภาพที่มองกี่ครั้งก็รู้สึกตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก
พ่อ
ไปทำอะไรมาอีกเเล้วเนี่ยชิโนบุ
พ่อของชิโนบุพูดขึ้น เมื่อเห็นตัวลูกสาวเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่น
Kojo Shinobu
หนูเเค่อยากไปดูของที่พ่อเก็บไว้
Kojo Shinobu
เจ้าด้ายสีเเดงๆนี่คืออะไรเหรอคะ
ชิโนบุยื่นก้อนด้ายสีเเดงที่เธอไปเก็บมา
ก่อนที่พ่อของเธอจะรับมันด้วยรอยยิ้ม
พ่อ
อันนี้น่ะเหรอ...มันคือด้ายมงคล
พ่อ
เอาไว้กันสิ่งชั่วร้ายน่ะลูก
พ่อของเธอลูบหัวด้วยความเอ็นดู
ก่อนจะมีเสียงหนึ่งดังขึ้น
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
อยู่นี่เองชิโนบุ พี่ตามหาเเทบเเย่
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พี่บอกกี่ครั้งว่าอย่าไปชั้นใต้ดินคนเดียว
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ที่นั่นมันมืดมากเลยรู้ไหม
Kojo Shinobu
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
Kojo Shinobu
ฉันไม่กลัวหรอก
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ไม่ได้ ถ้าอสูรโผล่ออกมากิน
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
จะเป็นยังไง
คานาเอะทำท่าทางน่ากลัว ให้ชิโนบุน้ำตาคลอออกมา
เเม่
อย่าเเกล้งน้องเเบบนี้สิ
เเม่ของเธอพูดขึ้น ทำให้คานาเอะหยุด
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ไม่เอาน่าชิโนบุ อย่าร้องสิๆ
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พี่เเค่ล้อเล่นน่ะ
คานาเอะพยายามปลอบชิโนบุที่กำลังร้องไห้ เเต่ก็ดูเหมือนจะสายไปเสียเเล้ว
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
เเหะๆ โทษทีๆ
•| いつ2 |• บทที่ 2
เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังลั่น
เกิดเสียงจากการต่อสู้ดังทั่วบริเวณ
เเต่ด้วยความที่เป็นมนุษย์ ก็มิอาจต้านเเรงของอสูรได้
Kojo Shinobu
พ่อคะ....เเม่คะ..ฮึก..
ชิโนบุเเละคานาเอะนั่งกอดกันเเน่น
อสูรตนนั้นค่อยๆเคลื่อนตัวมาช้าๆ
อสูร
ยังเด็กอยู่เลยนี่...อยากกินเนื้อเด็กมานานเเล้วเหมือนกัน หึๆ
อสูรตนนั้นพูดพร้อมขยับมาใกล้เรื่อยๆ
สองพี่น้องหลับตาปี๋ด้วยความหวาดกลัว
เมื่อทั้งสองได้ลืมตาขึ้น หัวของอสูรตนนั้นได้หลุดออกจากบ่า
พร้อมกับชายร่างยักษ์คนหนึ่ง
Himejima Gyomei | เสาหลักหินผา
ไม่เป็นไรใช่ไหม
Himejima Gyomei | เสาหลักหินผา
ข้ามีนามว่า ฮิเมจิมะ เกียวเม ยินดีที่ได้รู้จัก
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ชิโนบุเป็นยังไงบ้าง
เด็กน้อยทั้งสองเติบใหญ่เป็นนักล่าอสูรที่เก่งกาจ
คานาเอะได้รับตำแหน่งหนึ่งในเสาหลักของหน่วยพิฆาตรอสูรโดยมีชิโนบุเป็นผู้สืบทอด
Kojo Shinobu
พวกมันตายหมดเเล้วค่ะ..
Kojo Shinobu
เด็กอีกสองคนก็ปลอดภัยดี..
ชิโนบุมองไปยังร่างไร้วิญญาณของชายหญิงคู่หนึ่งที่นอนจมกองเลือดอยู่
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
อืม...พี่เข้าใจ
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พาเด็กพวกนี้ไปที่ปลอดภัยก่อน
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พวกมันยังไม่หมด
คานาเอะพุ่งตัวออกไปทันทีเพื่อตามล่าอสูรที่ยังเหลืออยู่
Kojo Shinobu
เด็กๆ...มานี่สิ
Kojo Shinobu
เดี๋ยวพาไปที่ที่ปลอดภัยนะ..
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
(เราสัมผัสได้...มันยังไม่ไปไหน)
คานาเอะคิดภายในใจขณะวิ่งตามล่าอสูรที่ยังเหลืออยู่
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
มาเเล้ว..
คานาเอะรับการโจมตีของอสูรตนนั้นด้วยความรวดเร็ว
อสูร
นี่ข้าพยายามโจมตีเเบบรวดเร็วเเท้ๆ
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ให้ตายสิ..
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พวกอสูรมันมีความรู้สึกเเบบนี้ด้วยงั้นเหรอคะ
คานาเอะตอบกลับท่าทางนั้นด้วยรอยยิ้ม
อสูรตัวดังเกล่าพุ่งเข้าไปโจมตีคานาเอะอีกครั้ง
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
เอ๊ะ!...
Kojo Shinobu
ระบำผีเสื้อ...
ชิโนบุพุ่งเข้ามาโจมตีอสูรตนนั้นจากมุมมืด
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ชิโนบุ...พี่ไหวน่า
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ไปดูเเลพวกเด็กๆเถอะ
Kojo Shinobu
พวกเด็กๆพบกับพวกคาคุชิเเล้วค่ะ
Kojo Shinobu
เเละอีกอย่าง....
ชิโนบุนำดาบของเธอชี้ไปที่อสูรที่โจมตีพี่สาว
Kojo Shinobu
อย่าเอามือสกปรกของเเก..
Kojo Shinobu
มาเเตะต้องพี่สาวฉันนะ!
อสูรตนนั้นมองชิโนบุด้วยความโกรธ ก่อนจะตั้งท่าพุ่งโจมตี
พิษจากดาบชิโนบุกระจายไปทั่วร่างของอสูรตนนั้นจนล้มลงไป
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ชิโนบุ...
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
..มันไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอ..
คานาเอะมองร่างของอสูรตนนั่นด้วยความเวทนา
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ขอให้ไปสู่สุคตินะคะ
Kojo Shinobu
ยังจะอาลัยอาวรณ์กับมันไปทำไม!
Kojo Shinobu
มันฆ่าคนบริสุทธิ์นะ!
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ถ้าพวกเขาเลือกได้..
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พวกเขาคงไม่อยากจะกินเเล้วก็ฆ่ามนุษย์เป็นอาหารหรอก...
คานาเอะเดินกลับมา ก่อนจะเเตะไหล่น้องสาวของเธอ
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
กลับกันเถอะ
เธอส่งยิ้มให้ก่อนที่จะเดินนำไป
Kojo Shinobu
(ทั้งที่พวกมัน...เคยทำลายชีวิตของเราเเล้วเเท้ๆ)
ชิโนบุคิดในใจ เธอกำหมัดเเน่น
Kojo Shinobu
(ช่างเป็นคนใจดีอะไรอย่างนี้กันนะพี่)
Kojo Shinobu
(เป็นเพราะเเบบนั้น...ฉันปกป้องพี่เอง)
เธอรีบเดินตามพี่สาวของเธอไป คานาเอะหันมามองเธอด้วยรอยยิ้ม
Kojo Shinobu
(จะไม่ยอม...ให้ใครมาทำร้ายอีกเเล้ว)
•| いつ3 |• บทที่ 3
Kojo Shinobu
พี่เป็นคนใจดีจังเลยนะคะ
ชิโนบุกล่าวระหว่างทางกลับบ้าน
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
งั้นเหรอ...
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
เอาเข้าจริงๆ..พี่ก็เกลียดพวกอสูรนั่นเเหละนะ...
คานาเอะลูบหัวของน้องสาวอย่างอ่อนโยน
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
เเต่พวกเขาไม่ผิดหรอก...
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
มันเป็นสัญชาตญาณของพวกเขาเอง..
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ถ้าเลือกได้...
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พวกเขาก็คงไม่อยากเข่นฆ่าพวกมนุษย์เหมือนกัน
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
คนที่ผิดจริงๆน่ะ...
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
มันคือคนที่ทำให้พวกเขากลายเป็นเเบบนั้น..
คานาเอะมองขึ้นไปยังท้องฟ้า
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พี่หวังว่าสักวัน...
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
หากพวกอสูรทุกตนหลุดจากคำสาปคิบุทสึจิได้...
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
พวกเรากับพวกเขาคงอยู่ด้วยกันได้ล่ะนะ....
Kojo Shinobu
มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ
คานาเอะเอานิ้วมาทาบปากของน้องสาว
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ไม่มีอะไรที่ยากเกินความสามารถ...
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
้้เเละไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้หรอกนะ...
เธอยิ้มก่อนจะเดินเข้าบ้าน
Kojo Shinobu
(...อะไรกัน...)
Kojo Shinobu
เอาล่ะ เสร็จเรียบร้อยเเล้ว
ชิโนบุมองไปยังผ้าที่เธอตากตั้งเเต่เช้ามืด
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
น้องใครเอ่ย น่ารักจังเลยยย
คานาเอะเข้ามากอดเธอจากทางด้านหลัง
Kojo Shinobu
ตกใจหมดเลยนะคะ
Kojo Shinobu
มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงเเบบนี้
ชิโนบุกล่าว คานาเอะไม่พูดอะไ้ร เพียงเเต่ส่งรอยยิ้มาให้เธอ
Kojo Shinobu
ทำหน้าเเบบนั้นหมายความว่าไงกันคะ
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
ชิโนบุตอนดุนี่น่ารักจังเลยนะ
Kojo Shinobu
-///- อย่ามาพูดบ้าๆนะคะ!!
ชิโนบุหน้าเเดงก่ำก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
เเล้วคนบ้าที่ไหนเขาตากผ้าตอนเช้ามืดเเบบนี้กันเล่า
Kojo Shinobu
เอ๊ะ!! -//- บ้าๆๆๆๆ คนบ้า! บ้าที่สุดเลย!
ชิโนบุโยนผ้าที่เธอตากใส่คานาเอะไม่หยุดยั้ง
Kojo Kanae | เสาหลักบุปผา
โอ๊ยๆ ผ้ายังเปียกอยู่เลยนะ
Kojo Shinobu
ไม่สนเเล้วค่ะ!! -//-
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
