.

.

ท่านพี่เจ้าครับท่านพี่จะไปไหนหรอเจ้าคะเสียงคนตัวน้อยพูดก่อนที่จะมีคนตัวใหญ่พูดตามมาว่า

ข้าไปไหนก็ได้ค่าโตแล้วแล้วเจ้าก็นอนอยู่เฉยๆไปซะข้าทำแรงขนาดนั้นเจ้ายังไม่เจ็บอีกหรอคนร่างใหญ่พูดก่อนจะเดินออกไปทำเอาร่างเล็กนั้นงงไปเลยที่เดียว

จู่ๆคนตัวเล็กก็เห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็น.....นั้ยก็คือคนที่เขารักดันไปจูบกับพี่ของเขาคือพี่"ธิดา"เขานั้นได้เห็นคนที่เขารักกับพี่สาวจูบกันอย่างเมามันส์พระรามได้เเต่ยืนมองด้วยความเจ็บปวด

.

เวลาล่วงเลยมาได้เที่ยงคืน 42 นาที."คุณธิรัก"คนที่พระรามรักก็ได้มาแล้วก็เข้ามาครัวเคลียร์พระรามแต่พระรามนั้นก็ยอมไปซะเสียดื้อๆเพราะว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือคนที่เขารักแต่เป็นการกระทำที่ทำให้เขาได้ใจว่าพระรามยังไม่รู้ว่าเขาเป็นชู้กับพี่ธิดา.

.

นับวันผ่านไปผ่านไปธิรักก็ได้เปลี่ยนเป็นคนละคนจากที่เคยอ่อนหวานกลับกลายเป็นคนเหี้ยมโหดใช่พระรามนั้นก็ไม่ได้จะขัดขืนอะไรมากมายเนื่องจากเขารักพี่มากขนาดไหนจึงยอมทำให้ทุกอย่าง

.

แต่แล้ววันหนึ่งตอนที่พระรามกำลังมาซื้อของให้คนที่เขารักเขาดันมาเจอกับหนุ่มรูปงานคนหนึ่งที่มีชื่อว่า"พิชิต"พิชิตได้เห็นพระรามได้ตกหลุมรักพระราม

เมื่อพระรามได้พบพิชิตก็ได้ตกหลุมรักพิชิตอย่างจัง.....เเต่ถ้าเขารักพิชิตเขาก็จะเสียคนที่เขารักเเต่ถ้า....เขารักทั้งสองก็เหมือนวันทองสองใจเเต่ถ้าเขาเลือกคนที่รักพระรามจึงพยายามหาโอกาสบอกเลิก....เเต่พยายามมันก็ยิ่งไกลห่างเพราะว่าธิรักก็ต้องไปทำงานที่เชียงใหม่ทำให้พรพระรามเจ็บใจที่เขากับเธอรักไม่เคยอยู่ด้วยกันเลยเเต่จู่ๆคนที่เขาไม่นึกว่าจะมา...คือธิดาเมียน้อยของพี่ธิรักธิดาเดินมาพร้อบอกว่าพวกเเกอ่ะจะไม่ได้รักกันหรอกฉันน่ะจะเป็นเมียหลวงของที่นี่เเน่.....พอพระรามได้ยินดังนั้นเลยบอกว่า..ถ้าคุณเอากับเขาทำไมไม่เอาเขาไปล่ะ??จะเก็บไว้ทำไม....ธิดาเห็นอย่างงั้นเลยอึ้งเล็กน้อยเพราะคนตรงหน้าคือพระรามผู้ไม่เคยเถียงใครด่าใครเเบบพระรามทำให้พี่สาวอึ้งเล็กน้อยเเต่เธอก็ยิ้มออกมาเเบบมีชัยเเล้วบอกว่า...หึถ้าเเฟนเเกง่ายคงมั้งถ้าง่ายคนเอาล่ะ...หึงั้นหรอ..จู่ๆพระรามก็ได้ตื่นจากภวังค์ใช่พระรามคนนั้นคือ"ต้น"ต้นเป็นเด็กชายที่ฝันถึงพรพยามกับพิชิตตลอดเหมือนเขากับพิชิตเป็นคู่ชีวิตกันอ่ะ....ฝันอีกเเล้วหรอเนี่ย....เห้ยใครกันนะที่ชื่อพิชิตร่างสูงใหญ่ก็ได้เดินไปเข้าห้องน้ำใช่พระรามในร่างนี้เป็นผู้ชายที่สูงใหญ่เป็นรุกเเต่พระรามเเต่ก่อนครับเเต่พอเจอพิชิตก็รุก.....เเต่.....พระรามเฮ้ย!ต้นมักเจอเเต่ฝันที่เริ่มเห็นภาพเเละคนในนั้นอย่างดี...*กริ๊ง*เสียงมือถือของต้นดังขึ้น....ต้นได้เดินไปรับสาย....

ฮัลโหล

ไอ่ต้นมึงมายัง!!

ทำไมรีบอ่อ

เอ่อดิ

กูไม่รีบว่ะท่ดๆ

เอาอีกต๊นนนนนนน

พ่อง!

ไปสัสกูจะไปล่ะ

เอ๊อออออ

ใช่ครับคนที่โทรมานั้นคือ....เพื่อนผมชื่อธันวาเห้ยย

.

.

.

ณ.มหาลัย....

ผมได้เดินเข้าไปหาเพื่อนพร้อมพูดว่า

ไงไอ่พวกเหี้ยรีบเนอะ

อุ๊ย...พ่อเหอะๆ

ทำรีบเข้าเรียน12:34เนอะหื้ออออ

อุ๊ย...ขอท่อได้มั้ยล่ะพอดีเอ่อออรีบไปหน่อย

เอ่อ...สัสที่ยี้ให้โทษเดี๋ยวให้โป่งเเม่ง!

ครับๆๆๆๆ

ผมที่กำลังพูดอยู่นั้นจู่ๆสายตาผมก็ได้ไปมองเด็กชายคนหนึ่งที่เป็นหนุ่มฮอตในมหาลัยตึกวิศวะส่วนผมหรอคณะธรรมศาสตร์ส่วนเพื่อนผมอ่ะคณะหมูกรอบหยอกๆๆๆเพื่อนผมน่ะก็คณะธรรมศาสตร์เหมือนผม...ตอนนั้นผมกำลังจ้องไปที่น้องผู้ชายคนนั้นจู่ๆน้องเขาก็ได้หันมามองผมทำให้ผมกับเขาสบตากันและทำให้ผมรู้ว่าเขานั้นเหมือนใคร..

..

.

.

ตัดจบเเบบนี้ไม่หักคอเเน่นะวิ