คนไข้สุดป่วนกวนหัวใจ
EP.1
อชิ(ร่างเก่านอ.)
พี่!! พี่อย่าเป็นอะไรนะ!!!
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
อ…ชิ…
อชิ(ร่างเก่านอ.)
ผมอยู่นี่ครับ!!😭//จับมืออธิแน่น
อชิ(ร่างเก่านอ.)
พี่ทำใจดีๆไว้นะ!!
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
จำ..ไว้นะ…
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
ตระกูลเรา…แค่ก!//กระอักเลือด
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
เป็น…ห..มอ…
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
เพราะ..งั้น….
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
เราจะ…ฆ่าคน…
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
ไม่ได้นะ…
อชิ(ร่างเก่านอ.)
แต่มันทำพี่นะครับ!!!!😢😡
อชิ(ร่างเก่านอ.)
อีกอย่างที่ผมทำมาตลอด5-6ปีคืออะไรครับ!!!
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
จำคำ…พี่ไว้…
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
นะ…..
อธิ(พี่ชายนอ.ร่างเก่า)
//สิ้นลม
อชิ(ร่างเก่านอ.)
พี่?! พี่ครับ!!!
อชิ(ร่างเก่านอ.)
พี่ครับ!!!!!😭😭//กอดร่างหนาที่สิ้นลมแล้วไว้แน่น
อชิ(ร่างเก่านอ.)
พี่….//น้ำตาคลอ
ตปก.ชาย
เสียใจด้วยนะครับคุณอชิ//เดินเข้ามาหาอชิ
อชิ(ร่างเก่านอ.)
ขอบคุณครับ..🙂//กลั้นน้ำตา
ตปก.ชาย
งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
อชิ(ร่างเก่านอ.)
เชิญครับ..
ตปก.หญิง
เสียใจด้วยจริงๆนะคะคุณอชิ…//เดินเข้ามาหาอชิ
อชิ(ร่างเก่านอ.)
ขอบคุณที่มางานของพี่นะครับ🙂….
ตปก.หญิง
ค่ะ งั้นชั้นขอตัวนะคะ
อชิ(ร่างเก่านอ.)
ครับ เชิญครับ🙂
อชิ(ร่างเก่านอ.)
//เหม่อ+กำลังจะข้ามถนน
อชิ(ร่างเก่านอ.)
(พี่…)//เดินข้ามถนน
อชิ(ร่างเก่านอ.)
(อะไรกัน…)
อชิ(ร่างเก่านอ.)
(เรา…จะตายแล้วเหรอ)
อชิ(ร่างเก่านอ.)
(ชาไปหมดเลย….)
อชิ(ร่างเก่านอ.)
(ไม่รู้สึก…เจ็บเลยแหะ)
อชิ(ร่างเก่านอ.)
//ตาค่อยๆปิด+ยังมีสติอยู่นิดหน่อย
ใครก็ได้เรียกรถพยาบาลที!!!
อชิ(ร่างเก่านอ.)
(รถพยาบาลเหรอ..)
อชิ(ร่างเก่านอ.)
(เรียกมาแล้วจะทำอะไรได้ล่ะ..)//สติค่อยๆเลือนลาง
อชิ(ร่างเก่านอ.)
(สุดท้ายมันก็ทำให้…)//สิ้นลม
อชิ : เราตายแล้วงั้นเหรอ…
อชิ : แล้วที่นี่ที่ไหนกัน…
อชิ : ทำไมรู้สึกว่าตัวเบาขนาดนี้นะ..
?? : เจ้าอยากมีชีวิตอีกครั้งมั้ย?
?? : จงกลับไปแก้ไขสิ่งที่ตัวเองทำผิดซะ
???
จะว่าไปนี่มัน…//มองตามร่างกายของตัวเอง
???
ไม่ใช่ร่างเราด้วยซ้ำหนิ…//+
EP.2
???
กระจกอยู่ไหนนะ…//มองหา
???
อ่ะ นี่ไง//หยิบกระจกมาส่อง
แชมเปญ(นายเอก)
นี่มันร่างใครล่ะเนี่ย…
แชมเปญ(นายเอก)
แล้วทำไมเรามาอยู่ในร่างนี้ได้…
ลิตา(แม่บ้าน)
//เดินถือถาดข้าวกับยาเข้ามา
ลิตา(แม่บ้าน)
?!!! //ทำถาดหลุดมือ
ลิตา(แม่บ้าน)
คุณชายของป้า?!! //รีบเข้าไปดู
ลิตา(แม่บ้าน)
ป้านึกว่าจะเป็นอะไรไปแล้วซะอีกค่ะ…😢
แชมเปญ(นายเอก)
อา….//กำลัง งง
แชมเปญ(นายเอก)
//ภาพความทรงจำไหลเข้ามาในหัว
แชมเปญ(นายเอก)
…ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับป้าตา
ลิตา(แม่บ้าน)
คุณชายพักต่ออีกหน่อยเถอะค่ะ
ลิตา(แม่บ้าน)
เดี๋ยวป้าจะไปเรียนให้คุณท่านทราบ
ลิตา(แม่บ้าน)
งั้นป้าขอตัวนะคะ☺️//เดินออกไป
แชมเปญ(นายเอก)
เมื่อกี้คือภาพความทรงจำงั้นเหรอ…
แชมเปญ(นายเอก)
เอาเถอะ…ร่างนี้ก็ไม่แย่
แชมเปญ(นายเอก)
วิธีกลับไปร่างเก่าก็ไม่รู้
แชมเปญ(นายเอก)
อีกอย่างร่างเราก็คงเละไปแล้วด้วย…
แชมเปญ(นายเอก)
ถึงจะรู้วิธีกลับร่างเดิมแต่ก็กลับไม่ได้สินะ…
ลิตา(แม่บ้าน)
คุณท่านคะ//เปิดประตูเดินเข้ามา
ฌอน(พ่อนอ.+??)
ป้าตามีอะไรรึป่าวครับ?
ลิตา(แม่บ้าน)
คุณชายฟื้นแล้วค่ะ
ฌอน(พ่อนอ.+??)
อะไรนะครับ?!!
ฌอน(พ่อนอ.+??)
จริงเหรอครับ?!!
ฌอน(พ่อนอ.+??)
ขอบคุณที่มาบอกครับ!!//รีบวิ่งไปห้องแชม
ระหว่างทางที่ฌอนกำลังวิ่ง
ฌอน(พ่อนอ.+??)
//วิ่งผ่านไปแล้วจร้าา~
ไวน์(พี่ชายนอ.)
รีบอะไรขนาดนั้น…
ไวน์(พี่ชายนอ.)
ไปดูหน่อยดีกว่าแหะ//วิ่งตามฌอนไป
ฌอน(พ่อนอ.+??)
แชม!!//ถีบประตูเข้ามา
แชมเปญ(นายเอก)
ครับ..?//กำลังจะล้มตัวลงนอน
ฌอน(พ่อนอ.+??)
ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?!🥺//วิ่งเข้าไปหาแชม
แชมเปญ(นายเอก)
ไม่ครับ(พ่อของร่างนี้สินะ)
ไวน์(พี่ชายนอ.)
แฮ่ก..แฮ่ก..🥵
ไวน์(พี่ชายนอ.)
แชม?!!//วิ่งเข้าไปหาแชม
แชมเปญ(นายเอก)
พี่….(นี่ก็คงเป็นพี่ชาย)
ไวน์(พี่ชายนอ.)
ไม่เรียกเฮียแล้วเหรอ?🥺
แชมเปญ(นายเอก)
อา…ขอโทษครับ
แชมเปญ(นายเอก)
พอดีปวดหัวนิดหน่อยน่ะ..(กูสบายดีทุกอย่าง-_-)
ฌอน(พ่อนอ.+??)
เป็นอะไรมากมั้ย🥺
ไวน์(พี่ชายนอ.)
พักอีกหน่อยเถอะ
EP.3
ฌอน(พ่อนอ.+??)
งั้นป๊าไปก่อนนะ
ฌอน(พ่อนอ.+??)
เราพักผ่อนเถอะ
ไวน์(พี่ชายนอ.)
เฮียก็ไม่กวนแล้วดีกว่า
ไวน์(พี่ชายนอ.)
พักผ่อนเยอะๆนะ
ฌอน(พ่อนอ.+??)
ไปๆออกไป//ไล่ไวน์
ไวน์(พี่ชายนอ.)
เอ้า ป๊าก็ไปก่อนสิ!
ฌอน(พ่อนอ.+??)
แกอ่ะไปก่อน!
ไวน์(พี่ชายนอ.)
ป๊าอ่ะแหละ!
ฌอน(พ่อนอ.+??)
เห็นมั้ย! น้องเราไม่ได้พักละเนี่ย!
ไวน์(พี่ชายนอ.)
ก็ป๊าไม่ออกไปก่อนอ่ะ!
แชมเปญ(นายเอก)
//ลุกขึ้นจากเตียง+เดินไปหา2คนนั้น
แชมเปญ(นายเอก)
ไปทั้งคู่นั้นแหละครับ😌//ผลักหลังทั้ง2คนออกจากห้อง
แชมเปญ(นายเอก)
ร่างนี้มัน…
แชมเปญ(นายเอก)
ต่างจากร่างเก่าเราจริงๆแหะ…
แชมเปญ(นายเอก)
ใครครับ//❄️
ลิตา(แม่บ้าน)
(คุณชายเย็นชาด้วยเหรอ…)
ลิตา(แม่บ้าน)
เอ่อ…ป้าตาเองค่ะคุณชาย
แชมเปญ(นายเอก)
…ป้ามีอะไรรึป่าวครับ
ลิตา(แม่บ้าน)
เพื่อนคุณชายมาหาค่ะ
ลิตา(แม่บ้าน)
ตอนนี้รออยู่ด้านล่างค่ะ
แชมเปญ(นายเอก)
(เพื่อนเหรอ..)
แชมเปญ(นายเอก)
เดี๋ยวลงไปครับ
โอโซน(เพื่อนนอ.)
ฟื้นแล้วไม่คิดจะบอกเลยนะ!
แชมเปญ(นายเอก)
พอดียังปวดหัวอยู่นิดๆอ่ะ
โอโซน(เพื่อนนอ.)
แล้วนี่หายดียัง
แชมเปญ(นายเอก)
ก็ดีขึ้นแล้วละ
โอโซน(เพื่อนนอ.)
เออๆ งั้นก็ดีละ
โอโซน(เพื่อนนอ.)
ถ้าหายแล้วก็อย่าลืม“ไปทำงาน”ด้วยล่ะ
โอโซน(เพื่อนนอ.)
กูซื้อโจ๊กมาฝากอ่ะ
โอโซน(เพื่อนนอ.)
อยู่ในครัวนะ
แชมเปญ(นายเอก)
อืม เดี๋ยวไปกิน
โอโซน(เพื่อนนอ.)
เออๆ กูไปล่ะ
โอโซน(เพื่อนนอ.)
//เดินออกไป
ลิตา(แม่บ้าน)
//เดินถือถาดข้าวออกมาจากครัว
ลิตา(แม่บ้าน)
มากินข้าวก่อนสิคะ ไหนๆก็ลงมาข้างล่างแล้ว//วางถาดข้าวลงบนโต๊ะอาหาร
ลิตา(แม่บ้าน)
เพื่อนคุณชายซื้อโจ๊กมาฝากคุณชายด้วยนะคะ
แชมเปญ(นายเอก)
//เดินไปนั่ง
แชมเปญ(นายเอก)
//มองโจ๊กที่อยู่ในชาม
แชมเปญ(นายเอก)
(เราก็ไม่ได้กินโจ๊กนานแล้วเหมือนกันแหะ…)
แชมเปญ(นายเอก)
(ก็อร่อยดี…)//ตักอีกคำ
ไวน์(พี่ชายนอ.)
อ่าวแชม?//เดินลงมา
แชมเปญ(นายเอก)
…เฮียลงมาทำอะไรครับ
ไวน์(พี่ชายนอ.)
ลงมากินข้าวน่ะ//เดินมานั่ง
ไวน์(พี่ชายนอ.)
อื้มจริงสิ!
ไวน์(พี่ชายนอ.)
ถ้าเราหายดีแล้วก็อย่าลืมไป“ทำงาน”ล่ะ
ไวน์(พี่ชายนอ.)
ก็เราเป็น“หมอ”นี่
ไวน์(พี่ชายนอ.)
แต่ต้องเอาให้หายชัวร์ๆนะ
ไวน์(พี่ชายนอ.)
อย่าฝืนล่ะ
แชมเปญ(นายเอก)
…ผมอิ่มแล้ว
แชมเปญ(นายเอก)
ขอตัวครับ…//เดินออกไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
