ห้าสิบปีก่อน ณ เนินเขาเปียวจื๋อหลิ่ง เมืองฉางซา
นักขุด4คนนั่งยองๆ อยู่บนเนินดินแห่งหนึ่ง ทุกคนเงียบกริบมองเสียมลั่วหยางด้ามนั้นตาเขม็ง
ตรงปลายเสียมที่ถอดขึ้นมาจากใต้ดินเมื่อครู่มีก่อนดินเก่าติดอยู่เรื่องประหลาดคือ ดินก้อนนั้นมีของเหลวสีแดงสดซึมออกมาไม่หยุดเหมือนกับพึ่งราดเลือดสดๆลงไป
"ยุ่งล่ะงานนี้"ผู้เฒ่ายาสูบเคาะกล่องยาสูบของเขากับพื้น แล้วพูดต่อไป"ของล่างนั่นคือศพโลหิตล่ะสิ เผลอๆ งานนี้จะเหนื่อยเปล่าว่ะแล้ว
"จะลงหรือไม่ลงกันฮึ ขุดได้ขุดไม่ได้ ขอคำเดียว อย่าโยกโย!"ไอ้หนุ่มตาเดียวกล่าว
"ข้าว่าท่านปู่แข้งขาไม่สะดวกอย่างลงไปเลย ข้ากับน้องชายลงกันไปสองคน ไม่ต้องสนว่ามันคืออะไรซัดมันสักโป้งก็จบ"
ผู้เฒ่ายาสูบไม่โกรธ แต่กลับอมยิ้ม พูดกับชายหนวดเฟิ้มที่นั่งฝั่งตรงข้ามว่า"ไอลูกคนรองของเอ็งมันอวดดีอวดเก่งขนาดนี้ คงได้เจอดีเข้าสักวันแน่ เอ็งต้องสั่งสอนมันให้มากกว่านี้หน่อยน่ะ ทำอาชีพนี้ไม่ใช่มีปืนอย่างเดียวก็กร่างได้"
ชายหนวดเฟิ้มถลึงตาใส่ไอหนุ่มตาเดียว"ไอเด็กเปรต แกกล้าพูดจาอย่างนั้นกับท่านปู่ได้ยังไง สมัยที่ท่านปูตักดินน่ะเอ็งยังคุดคู้กินขี้อยู่ในท้องแม่เอ็งยุเลย
"จะให้พูดยังไงล่ะ......ข้าผิดเองก็ได้ ก็บรรพชนบอกไว้ไม่ใช่รึว่า ศพโลหิตนั่นคือของดี สมบัติข้างล่างต้องมีไม่ใช่น้อยแน่ๆ ถ้าเราไม่ลงไปก็เลยโอกาศไปเปล่าๆ"
"เอ็งยังกล้าเถียงอีก!!"ชายหนวดเฟิ้มยกมือขึ้นหมายฟาด แต่ผู้เฒ่ายาสูบใช้กล่องยาสูบกันไว้
"อย่าลงไม้ลงมือ สมัยที่เอ็งเป็นเด็กก็อย่างนี้เหมืินกันไม่ใช่รึ นี่เรียกว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น"
หนุ่มตาเดียวเห็นพ่อตัวเองโดนดุก็ก้มหน้าลงแอบยิ้ม ผู้เฒ่ายาสูบกระแอมที่หนึ่ง ใช้กล่องยาสูบเขกหัวหนุ่มตาเดียวหนึ่งโป๊ก
"เอ็งขำอะไรเจอศพโลหิตอาจจะเป็นเรื่องใหญ่ก็ได้ อาจจะเป็นเรื่องเล็กก็ได้ คราวก่อนปู่รองเอ็งก็ขุดเจอไอสิ่งนี้แหละที่ลั่วหยาง ปรากฎว่าจนป่านนี้ ยังบ้าๆบ้อๆไม่ยอมหาย
ไม่มีใครรู้ว่าไปเจออะไรเข้า ประเดี๋ยวข้าจะลงไปก่อน เอ็งตามมาที่หลัง ไอหนูรองแกถือตะขอดินรั้งท้าย ส่วนไอหนูสามเอ็งไม่ต้องลงไป ถ้าลงไปกันหมดสี่คน เกิดต้องถอยออกมามันจะไม่ทัน เอ็งคอยจับปลายเชือกตะขอดินไว้ พอพวกเราจะโกนบอกเอ็งก็ลากของออกมา"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
