NovelToon NovelToon

อคิณไม่เคยรัก | Kookv

บทนำ

เริ่ม
. .
ณ คอนโดหรูใจกลางเมือง
ร่างสองร่างกำลังเคลื่อนไหวร่างกายตามแรงอารมณ์อยู่บนเตียงนอนขนาดคิงไซส์พร้อมเสียงที่สอดประสานกันดังระงมปนเปไปทั่วทั้งห้อง
กิจกรรมยามค่ำคืนช่างแสนยาวนาน และกว่ามันจะจบลงก็กินแรงทั้งหมดที่มีอยู่ของคนทั้งคู่หลงเหลือไว้เพียงความเหนื่อยล้าจนหลับไหลกันไปในที่สุด
. .
☀️
ก๊อกๆๆๆๆ
นาริน
นาริน
เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะตาคิณ แม่บอกให้เปิด!!!
เมื่อไร้เสียงตอบรับคุณหญิงนารินหรือประธานบริษัทCKกรุ๊ปก็ถือวิสาสะใช้คีการ์ดที่ขอมาจากพนักงานต้อนรับ เปิดเข้าไปภายในห้องทันที
นาริน
นาริน
ไหนแกอยู่ไห-
ภาพที่เห็นคือลูกชายของเธอกำลังนอนกอดกับผู้ชายตัวเล็กผิวขาวคนหนึ่ง
นาริน
นาริน
หนูแป้งหอมหรอ
คิณหรืออคิณเอ่ยขึ้นหลังจากที่ตื่นเพราะมีเสียงดังรบกวน
นาริน
นาริน
แกทำบ้าอะไรของแกห๊ะตาคิณ!!!
แป้งหอม
แป้งหอม
อื้อ..
ร่างเล็กที่นอนขดอยู่บนเตียงครางเบาๆในลำคอก่อนจะค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น
แป้งหอม
แป้งหอม
คุณหญิง!!!
เสียงเล็กแผดขึ้นอย่างตกใจก่อนจะดีดตัวขึ้นนั่ง
แป้งหอม
แป้งหอม
อึก..
ความเจ็บแปลบที่ช่องทางด้านหลังเนื่องจากกิจกรรมเมื่อคืนทำเอาร่างบางปวดเมื่อยไปทั้งตัว
นาริน
นาริน
เฮ้อ...แต่งตัวแล้วมาพบฉันที่ห้องรับรองทั้งคู่เลย
นาริน
นาริน
ตาคิณดูแลน้องด้วย
คุณหญิงพูดก่อนจะเดินออกไปห้องนอนไป
แป้งหอม
แป้งหอม
แต่ผม
ร่างหนาออกเเรงผลักคนบนเตียงจนร่างบางร่วงตุบลงไปนั่งกับพื้นด้วยสภาพเปลือยเปล่า
คิณพูดทิ้งทายไว้ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าที่ถูกถอดทิ้งกระจัดกระจายอยู่ที่พื้นขึ้นมาใส่แล้วออกไปพบผู้เป็นแม่
แป้งหอม
แป้งหอม
อึก..เจ็บชะมัดเลย
ร่างบางค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นแล้วใส่เสื้อผ้าของตนก่อนจะเดินอย่างทุลักทุเลออกไปพบคุณหญิง
.
เมื่อคืน
พนักงาน
พนักงาน
ใจเย็นๆนะคะ เห้ยๆๆ น้องแป้งหอมๆ
แป้งหอม
แป้งหอม
อ้าว...พี่น้ำคุณคิณ
แป้งหอม
แป้งหอม
นี่คุณคิณเมาหรอครับ
พนักงาน
พนักงาน
คือตอนนี้สามีพี่โทรตามยิ๊กๆเลยอ่ะ ตอนเเรกพี่จะไปส่งคุณเค้าที่ห้องแต่ตอนนี้พี่ไม่สะดวกแล้วรบกวนน้องแป้งหอมหน่อยได้มั้ยคะ
แป้งหอม
แป้งหอม
เอ่อ..แต่ผม
แป้งหอม
แป้งหอม
เฮ้ยยย
พรึบ
จู่ๆร่างของคุณคิณก็ถูกผลักมาหาผมทันทีพร้อมคีการ์ดที่พี่น้ำยัดมาใส่มือผมเหมือนกัน
พนักงาน
พนักงาน
สามีพี่มาแล้วค่ะน้องแป้งหอม
พนักงาน
พนักงาน
ที่รักเค้าอยู่นี่ค่าาา
พี่น้ำพูดเสร็จก็วิ่งไปหาสามีของเค้าทันที
ผมเลยต้องพาคุณคิณมาส่งที่ห้องและทันทีที่ทิ้งตัวคุณคิณลงบนเตียงตัวผมก็ถูกดึงลงไปนอนราบบนเตียงและถูกคุณคิณคร่อมตัวไว้ทันที
อคิณ
อคิณ
คนสวย อยากได้อะไรผมจะให้ทุกอย่าง~~
แป้งหอม
แป้งหอม
เอ่อ คุณคิณครับไม่ใช่ผม
แป้งหอม
แป้งหอม
ปล่อยผมก่อ-....อื้อ
แล้วกิจกรรมในยามค่ำคืนก็ได้เริ่มขึ้น

บทที่1

. .
ห้องรับรอง
ภายในห้องรับรองบรรยากาศในห้องค่อนข้างหน้าอึดอัด
นาริน
นาริน
ฉันจะไม่ถามหรอกนะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
นาริน
นาริน
แต่เรื่องนี้คงต้องให้ผู้ใหญ่เค้ามาคุยกัน
นาริน
นาริน
หนูแป้งหอมไม่ต้องห่วงนะลูก ยังไงแม่ก็จะให้ตาคิณรับผิดชอบหนูอยู่แล้ว
แป้งหอม
แป้งหอม
เอ่อ..ไม่ต้อ-
อคิณ
อคิณ
ผมไม่ยอมนะ
นาริน
นาริน
ไม่ยอมอะไรของแก
อคิณ
อคิณ
ผมเมาไม่รู้เรื่อง
อคิณ
อคิณ
อาจจะเป็นมันเองที่อยากจะโดนจนตัวสั่น
อคิณ
อคิณ
เลยทำเรื่องแบบนี้
แป้งหอม
แป้งหอม
ไม่...ผมไม่เคยคิดจะทำอะไรแบบนั้น
นาริน
นาริน
เอาล่ะๆ เดี๋ยวเรื่องนี้แม่จะไปคุยกับทิวเขาเอง
นาริน
นาริน
งั้นแม่ไปก่อน ส่วนแกตาคิณดูแลน้องให้ดี
นาริน
นาริน
ถ้าน้องเป็นอะไรฉันจะตีแก
พูดจบคุณหญิงนารินก็ลุกออกไปทันที
อคิณ
อคิณ
เฮ้อ
อคิณ
อคิณ
นั่งเซ่ออะไรอยู่//มองร่างบาง
แป้งหอม
แป้งหอม
ลุก...ลุกไม่ไหว
อคิณ
อคิณ
เป็นภาระชิบ
พูดจบอคิณก็อุ้มร่างบางตรงไปที่ห้องน้ำทันที
ห้องน้ำ
NovelToon
อคิณ
อคิณ
ที่นี่ไม่มีอ่างอาบน้ำ
อคิณ
อคิณ
เพราะงั้นฉันจะอาบให้ ถ้าจะล้มก็จะฉันไว้
แป้งหอม
แป้งหอม
แต่ผมอาบเองได้นะครับ
อคิณ
อคิณ
อย่าเรื่องมากฉันบอกจะอาบให้//เสียงดุ
แป้งหอม
แป้งหอม
ครับ
แป้งหอม
แป้งหอม
ก็ไม่เห็นต้องทำเสียงดุเลย//เสียงเบา
หลังจากนั้นร่างหนาก็เริ่มอาบน้ำให้ร่างบางทันที
. .
ห้องนอน
ร่างหนาอุ้มร่างบางมาวางไว้ที่เตียง
อคิณ
อคิณ
นั่งรออยู่ตรงนี้ ห้ามไปไหน
แป้งหอม
แป้งหอม
จะไปไหนได้เดินเองยังไม่ไหวเลย//บ่นกับตัวเองเสียงเบา
อคิณ
อคิณ
ถ้าเธอยังไม่หยุดทำปากงุ้ยๆแบบนั้น ฉันจะบีบให้ปากแตกเลย
แป้งหอม
แป้งหอม
นี่!...คุณจะใจร้ายเกินไปมั้ย
แป้งหอม
แป้งหอม
คุณเป็นคนทำให้ผมเป็นแบบนี้นะ
แป้งหอม
แป้งหอม
ยังจะมาว่ากันอีก
แป้งหอม
แป้งหอม
ถ้าคุณไม่เมาจนทำเรื่องแบบนี้ตอนผมคงได้ไปสนุกอยู่กับเพื่อนแล้ว...ฮึก
แป้งหอม
แป้งหอม
ฮือออ~ อยากกลับบ้าน
อคิณ
อคิณ
เห้ยๆ ฉันไม่ได้ว่าเธอ
อคิณ
อคิณ
ฉัน..ฉันขอโทษ
อคิณ
อคิณ
นี่อย่าร้อง
อคิณ
อคิณ
เงียบเดี๋ยวนี้
แป้งหอม
แป้งหอม
คุณก็ไม่ต้องมาสนใจสิ ฮึก
แป้งหอม
แป้งหอม
จะไปไหนก็ไป
แป้งหอม
แป้งหอม
ฮืออ~
อคิณ
อคิณ
แต่นี่ห้องฉันไง
แป้งหอม
แป้งหอม
งั้น..ฮึก ผมไปเองไม่ได้คุณก็พาผมไปส่งบ้านสิ
อคิณ
อคิณ
เธอจะไปสภาพนี้รึไง
อคิณ
อคิณ
นั่งรออยู่ตรงนี้ ฉันจะไปหาเสื้อผ้ามาใส่ให้//เดินไปเลือกเสื้อผ้า
อคิณ
อคิณ
อ่ะนี่ ชุดนอนฉัน//ยื่นชุดให้ร่างบาง
แป้งหอม
แป้งหอม
ใส่ให้หน่อย//😢😢
อคิณ
อคิณ
เฮ้อ หลายอารมณ์จังว่ะ
คิณสวมเสื้อให้ร่างบางแล้วแต่ทว่ากางเกงของเขาใหญ่ไป ร่างบางจึงใส่แค่เสื้อชุดนอนของคิณเท่านั้น
อคิณ
อคิณ
ไหนบอกมาเป็นอะไร
อคิณ
อคิณ
ร้องไห้ทำไม
พูดไปนั่งเช็ดน้ำตาให้แป้งหอมไป
แป้งหอม
แป้งหอม
เสียใจ...คุณคิณดุ
อคิณ
อคิณ
แค่นี้หรอ
แป้งหอม
แป้งหอม
อือ
แป้งหอมตอบพร้อมพยักหน้าหงึกๆ
อคิณ
อคิณ
งั้นไม่ดุเธอแล้ว
อคิณ
อคิณ
ที่นี่ก็หยุดร้องให้ซะ
อคิณ
อคิณ
ฉันจะไปเอาข้าวกับยามาให้ เหมือนเธอจะไม่ค่อยสบาย
พูดพรางใช่หลังมืออังหน้าผากของแป้งหอม
. .
ใช้เวลาอยู่นานที่อคิณต้องตะล่อมให้ร่างบางยอมกินยา
อคิณ
อคิณ
เห้อ กว่าจะยอมกิน
อคิณ
อคิณ
ที่นี้ก็นอนได้แล้ว
ร่างหนาเมื่อจัดท่านอนให้แป้งหอมเรียบร้อยแล้ว ก็เตรียมจะเดินออกไป
แป้งหอม
แป้งหอม
ไปไหน....ไม่มากอดหรอ
แป้งหอมถามออกมาเสียงเบา ทำท่าเหมือนจะร้องไห้ออกมาอีกครั้ง ตอนนี้ตาจะปิดอยู่รอมร่อ
อคิณ
อคิณ
เห้อ อย่าร้องนะ
พูดจบร่างหนาก็ก้าวขึ้นเตียง พร้อมแทรกตัวไปนอนข้างร่างบางทันที
แป้งหอม
แป้งหอม
กอดๆ
อคิณ
อคิณ
โอเคๆ...กอดแล้ว
นอนกอดกันอยู่สักพัก เด็กขี้แยก็หลับไป
อคิณ
อคิณ
ทำไมกูต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยว่ะ
ร่างหนาบ่นกลับตัวเอง ก็ผล็อยหลับไป
. .
จบตอน
💕

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!