...สวัสดีดีค่ะนักอ่านทุกคน...
...นี่คือไดอารี่ของชั้นที่ชั้นเก็บไว้จนทุกวันนี้ มันมีทั้งสุข เศร้า หรืออารมณ์ต่างๆที่ชั้นเคยทำมันมาก่อน...
...ชั้นเขียนเพื่อให้ชั้นในอนาคตได้จำกับเรื่องดีๆที่เคยมีมาก่อน...
...เอาหล่ะ!!!...
...มาเริ่มตั้งเเต่ชั้นเกิดดีกว่าา...
.......
.......
.......
ชั้นก็เกิดในครอบครัวมี่ฐานะปานกลางนั่นคือไม่รวยไม่จน พอชั้นเกิดมา ชั้นก็มีพี่ๆ 2 คน ชื่อ พี่ปริญ กับ พี่ปอม ส่วนชั้นก็เป็นน้องคนสุดท้องนั้นเอง
พี่ๆก็จะชอบเเกล้งชั้นมากกกกกกก ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เท่าที่ชั้นจำได้ก็พี่ๆเเกล้งชั้นตลอดเวลาเลยก็ได้ เเต่ชั้นก็ไม่ได้โกรษอะไรพี่เค้าหรอก เพราะเวลาชั้นต้องการความช่วยเหลือ พี่ๆก็จะเข้ามาช่วยตลอดเลยย
ตาของพ่อเเม่ชั้นล่ะ
เเม่ของชั้นก็มีโรคประจำตัวคือ โรคหัวใจ เเต่ท่านก็กินยาตามที่หมอสั่งทุกอย่างเลย เพราะท่านบอกว่าอยากอยู่กับพวกเรานานๆ
ส่วนพ่อชั้นนั้น เป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลของจังหวัด ท่านทำงานทั้งวันเลย ชั้นก็เหนื่อยเเทนท่านเลย เวลาชั้นถามว่าเหนื่อยมั้ย ท่านจะตอบทุกทีว่า “ไม่เหนื่อยหรอกลูก” เเต่ทุกเข้าใจมั้ยว่า “คำว่าสายตา มันหลอกกันไม่ด้ายยย~”
นั้นเเหละค่ะ ครอบครัวของชั้นน
.......
.......
.......
.......
.......
...ชั้นก็.........
.......
.......
.......
.......
.......
ชั้นก็กลับบ้านด้วยความเหนื่อยล้า จากการทำงาน เเต่พอเข้าไปในบ้าน ในบ้านกลับเลอะเทอะไปหมด เเละหางตาก็ได้ไปเจอกับศพของเเม่นอนกองอยู่ พอชั้นเห็น ชั้นรีบวิ่งไปหาเเม่ทันทีเเละโทรหาตำรวจให้มาโดยด่วนที่สุด
เมื่อตำรวจมา ตำรวจก็เอาศพของเเม่ไปที่โรงพยาบาลใกล้บ้านเพื่อเอาำปเเต่งหน้า พี่ๆก็ร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นร่างที่ไม่หายใจของเเม่ พ่อก็เช่นเดียวกัน สรุปคืนนั้นต่างคนต่างไม่พูดอะไรกัน
.......
.......
.......
สรุปจากตัวรวจ พาดเค้าได้บอกว่า เเม่ของชั้นได้หัวใจว่ยตายเเต่ชั้นไม่คิดงั้นอะดิ เเต่ชั้นก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป เเละนั่นเป็นเเรงพลังกดดันที่ชั้นจะไปสมัครเป็นตำรวจ
.......
.......
หลายเดือนเเล้วที่ชั้นกำลังฝึกเตรียมสำหรับการเป็นตำรวจอยู่ ถึงจะเหนื่อยมากก็ตาม เเต่ชั้นต้องรู้ความจริงให้ได้!!!
.......
.......
.......
.......
.......
...ตอนนี้ชั้นก็ได้เป็นตัวรวจเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ชั้นโครตดีใจอย่างสุดที่ได้ผ่านอุปสรรคอันยางลำบากมาเเล้ว...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
