ภรรยาที่รักจากซ่อง
รับตัว
(โปรดใช้จักรยานในการอ่าน)
แฟร์(นางเอก)
เออๆ รู้แล้วเว้ย แม่จ๋า
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
เร็วๆเข้า!! มารงมาเรียกแม่มึงก็ไม่ช่วยมึงหรอก
มันเผา(พ.นางเอก)
เห้ย เอาหน่าา
มันเผา(พ.นางเอก)
เรื่องก็นานละ
มันเผา(พ.นางเอก)
มึงอย่าถือสาพี่ปองเลย
แฟร์(นางเอก)
ก็สมควรที่ตายๆไป
มันเผา(พ.นางเอก)
เห้ยย มึงก็พูดเกินไป
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
เอาล่ะๆ
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
สำหรับโสเภณีที่อยู่ในนี้มานานถึง7ปี
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
พี่ขอเป่าประกาศว่า!!
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
อีแฟร์กับอีเผาจะมีผู้ชายไปรับแล้ว!!
โสเภณีคนอื่นๆ:โสเภณี1:ออกๆไปสักที ฉันจะได้เป็นเบอร์1ของที่นี่
โสเภณี2:ทีนี้ฉันจะได้สงบหูสักที
โสเภณีทั้งหมด:ขำลั่นพร้อมไล่แฟร์กับมันเผา.
แฟร์(นางเอก)
เห้ยๆ อย่าดิวะ!!
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
หยุด หยุดเดี๋ยวนี้!!
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
ว้าย!! แตดระเจิงๆ
แฟร์(นางเอก)
ไม่มีไรแตดหรอกพี่
แฟร์(นางเอก)
กลัวจนแตดราดแล้ว
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
ห..ห้ะ..?
แฟร์ มันเผา:ฉี่แตกแล้วค่า!!
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
อร้าย!!
เวปอง(รุ่นพี่ที่ซ่อง)
วิ่งหนีเข้าไปข้างใน.
:รวดพุ่งจับแฟร์กับมันเผา.
แฟร์(นางเอก)
ปล่อยนะ!! จะทำอะไรอ่ะ
มันเผา(พ.นางเอก)
ปล่อยนะ ไอ้พวกหน้าตัวเมีย!!
แฟร์(นางเอก)
มันเผ๊า!! ร้องเสียงแหลม.
???
ขอตัวน้องมันเผาหน่อยซิ
แฟร์(นางเอก)
ก..กะ..แกจะทำอะไรเพื่อนฉันน่ะ
โสเภณีคนอื่นๆ:โสเภณี3:หล่ออ่า
โสเภณี5:ถ้าของจริง ก็มาฟัดกับฉันสิจ๋า เสียงอ่อย.
พล(พ.พระเอก)
เสียเวลา.. เดินกลับ.
พล(พ.พระเอก)
เอาอีกคนมาด้วย หมายถึงแฟร์.
แฟร์(นางเอก)
เห้ย!! ปล่อยนะ มันเจ็บ!!
:อย่าดิ้นถ้ายังไม่อยากทำให้คุณท่านโกรธ
แฟร์(นางเอก)
คุณท่านบ้าบออะไรวะ!!
แฟร์(นางเอก)
ไอ้พวกสวะ ไปตายซะ!!
แฟร์(นางเอก)
อะ!! แกว่าใครวะ ไอ้เสาไฟฟ้า
คิง(พระเอก)
(ทำเล่นตัวใหญ่ไปเถอะ)
แฟร์(นางเอก)
อะไร ไอ้เสาไ-- ไม่ทันเตรียมตั้งหลัก.
แฟร์(นางเอก)
อะ.. แอบเขิน.
แฟร์(นางเอก)
จะพาไปไหนเนี่ย!!
แฟร์(นางเอก)
บอกว่าเจ็บไง!! กระชากแขนตัวเองออกมา.
แฟร์(นางเอก)
อย่ามายุ่งกับกู
คิง(พระเอก)
สงสัยต้องสอนเรื่องคำพูดคำจาละ
แฟร์(นางเอก)
มาสอนกูไมก่อน
คิง(พระเอก)
ต้องสอนสัก1อาทิตย์เลยนะเนี่ย
คิง(พระเอก)
เป็นแค่โสเภณีเอง
คิง(พระเอก)
เนอะ เสียงชัดเจน+ดูถูก.
คิง(พระเอก)
จะทำไมก่อนหรอ ล้อกลับ.
พล(พ.พระเอก)
ยิ้มเจ้าเล่ห์.
พล(พ.พระเอก)
ไม่ได้เห็นมึงยิ้มมานานเลยนะ
คิง(พระเอก)
เอ๊อะ!! หุบยิ้ม.
คิง(พระเอก)
พาขึ้นแฟร์ขึ้นรถ.
คิง(พระเอก)
จับแฟร์มานั่งตัก.
คิง(พระเอก)
ยัยนี่ จะทนได้สักกี่น้ำกันเชียว
(หมายถึงจะทนอยู่กับเค้าได้นานเท่าไหร่นะคะ!!)
(เดี๋ยวจบไว้เท่านี้ก่อนน้า)
(ขอทำการบ้านก่อน เดี๋ยวมาๆ)
(อ่านแล้วถล่มเม้นท์ให้กันเยอะๆน้า ถ้าชอบก็กดใจด้วย!!)
บทเรียนแสนฮ็อต
แฟร์(นางเอก)
ลืมตา+ลุกตัวอย่างไว.
แฟร์(นางเอก)
(เห้ย ไอ้เสาไฟ!!)
แฟร์(นางเอก)
ออกไปนะ!! พยามหนี.
คิง(พระเอก)
ไปไหนน กระชากตัวลงมา.
แฟร์(นางเอก)
ยอมนอนแบบไม่เต็มใจ.
แฟร์(นางเอก)
(ต่อให้ขัดขืนก็ถูกบังคับเหมือนเดิมนั้นแหละ..)
คิง(พระเอก)
(นุ่มเหมือนกันนะ)
คิง(พระเอก)
ยัยหัวกะปิไปไหนเนี่ย
ควันสีครีมจางๆ:ลอยมาจากครัวพร้อมแสงวิบวับๆ.
คิง(พระเอก)
เดินเข้ามาห้องครัว.
คิง(พระเอก)
ทำอะไรน่ะ!! ดึงตัวแฟร์ออกมา.
แฟร์(นางเอก)
อึก ทำอะไรวะ!!
คิง(พระเอก)
กอดภรรยา พูดเสียงนิ่ง.
แฟร์(นางเอก)
ภรรยา-่องมึงสิ ไอ้-ัตว์นรก!!
คิง(พระเอก)
ปากร้ายไม่เบาเลยนะ!!
แฟร์(นางเอก)
อื้อ.. น้ำตาคลอ.
คิง(พระเอก)
ไม่มีผู้หญิงคนไหน.. เคยตบฉันมาก่อนนะเห้ย!! ตะคอกใส่แฟร์.
แฟร์(นางเอก)
ฉันเป็นคนแรกที่ตบนายไง!!
คิง(พระเอก)
งั้นก็คงเป็นคนแรก
คิง(พระเอก)
ที่จะได้รับรู้บทเรียนของฉัน!!
คิง(พระเอก)
ลากแฟร์เข้าไปในห้อง.
แฟร์(นางเอก)
อึ้ย!! จะทำอะไรน่ะ!! ปล่อยนะ!! พยามขัดขืน.
คิง(พระเอก)
เธออย่าคิดว่าจะรอดจากฉัน อุ้มแฟร์.
แฟร์(นางเอก)
อือฮือ! ปล่อย!!
คิง(พระเอก)
มัดแขน-ขาแฟร์กับขาเตียง.
คิง(พระเอก)
นั่งข้างๆตัวแฟร์.
แฟร์(นางเอก)
มึงจะทำอะไรกู
คิง(พระเอก)
นี่ ทางบ้านฉันยังไม่สอนเรื่องคำพูดอีกหรอ
แฟร์(นางเอก)
ถึงที่ซ่องจะไม่ได้สอน
แฟร์(นางเอก)
แต่กูรู้ว่ามารยาทควรใช้กับใคร
แฟร์(นางเอก)
ไม่ได้ใช้กับคนสวะๆ
แฟร์(นางเอก)
ตกใจ+เลือดซิป
คิง(พระเอก)
คิดจะลองดีกับฉันหรอ
คิง(พระเอก)
ห้ะ!! ขึ้นเสียงใส่.
แฟร์(นางเอก)
เลือดไหลจากปาก.
คิง(พระเอก)
แกอยู่แบบนี้แหละ
คิง(พระเอก)
เดินออกจากห้องไป.
แฟร์(นางเอก)
หาโต๊ะเครื่องแป้ง.
แฟร์(นางเอก)
ไอ้บ้านั้นมาแล้ว
แฟร์(นางเอก)
ทำตัวนอนโทรม.
เสียงเปิดประตู+เสียงเดินเข้ามา.
แฟร์(นางเอก)
อย่าเข้ามา!! เกือบตบหน้า.
แฟร์(นางเอก)
อะ เอ๊ะ เอ่อ อ๋อออออ
แฟร์(นางเอก)
วางไว้ตรงนั้นเลยย
แฟร์(นางเอก)
ตั้งใจฟังเสียงเท้าออกห่างไป.
แฟร์(นางเอก)
ไหนดูสิ กับข้าวมีอะไรหว่าา
แฟร์(นางเอก)
อะ มีอะไรอีกไห----
คิง(พระเอก)
กับข้าวหน้าตาหน้ากินใช่ไหมล่ะ พูดกลั้วขำ.
คิง(พระเอก)
ถ้าเธอไม่กินข้าวนั้น
คิง(พระเอก)
มากินไอติมของฉันก็ได้นะ
แฟร์(นางเอก)
รีบเอาข้าวยัดปาก.
คิง(พระเอก)
เป็นเด็กไปได้เนอะ
คิง(พระเอก)
สังเกตที่นอนว่าเปื้อนข้าวแกงส้ม.
คิง(พระเอก)
กินยังไงของเธอเนี่ย!!
แฟร์(นางเอก)
(ชิกหายแย้ว(╥﹏╥))
(อ่านแล้วถล่มเม้นท์ให้กันเยอะๆน้า ถ้าชอบก็กดใจด้วย!!)
หลุดยิ้ม 3 รอบ
คิง(พระเอก)
รีบเดินเข้ามาหาแฟร์.
แฟร์(นางเอก)
อื้อ!! เอามือบัง.
คิง(พระเอก)
กินข้าวปากเลอะเป็นเด็กเลยนะ
แฟร์(นางเอก)
มองเตียงที่เลอะ.
แฟร์(นางเอก)
มองเตียงกับคิงซ้ำๆ.
แฟร์(นางเอก)
เตียงนาย.. ชี้ลงเตียง.
แฟร์(นางเอก)
แต่ยังไงก็เถอะ
แฟร์(นางเอก)
คุณไม่ต้องมายุ่งกับฉันเลย
คิง(พระเอก)
พูดว่าไงนะ เขยิบตัวเข้าไปใกล้.
คิง(พระเอก)
พูดยากเย็นนักใช่ป่ะ เริ่มทำเสียงใหญ่.
คิง(พระเอก)
ปัดข้าวตกเตียง.
แฟร์(นางเอก)
เห้ย!! นั้นมันข้า--
คิง(พระเอก)
(ไม่ไหวแล้ว..)
แฟร์(นางเอก)
ไอ้.. เสียงพูดเบา.
แฟร์(นางเอก)
(สัส!!!!!!!!!!!!!!!)
คิง(พระเอก)
ดึงโซ่ที่ล่ามขาแฟร์ไว้.
แฟร์(นางเอก)
หึ!! ฉันไม่ใช่สัตว์คุณสักหน่อย
แฟร์(นางเอก)
ท้องชนขอบเตียง.
แฟร์(นางเอก)
จุกจนไม่มีแรงตอบ.
คิง(พระเอก)
ชอบแบบซาดิสไม่ใช่ไง!!!
คิง(พระเอก)
จะไปไหน!! กระชากขา.
แฟร์(นางเอก)
ท้องชนขอบเตียงอีกรอบ.
คิง(พระเอก)
จะกระชากขาอีกรอบ.
คิง(พระเอก)
เธอ ตบบ่าแฟร์.
คิง(พระเอก)
เธอๆ เสียงเริ่มจริงจังขึ้น.
แฟร์(นางเอก)
อือ..ปล่อย.. พยามขัดขืนเล็กๆน้อยๆ.
คิง(พระเอก)
ไม่มีแรงก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว
แฟร์(นางเอก)
ปล่อยฉัน ไม่ต้องมายุ่ง..
แฟร์(นางเอก)
ฉัน....อีก! สลบคาอกคิง.
พล(พ.พระเอก)
ว้าวๆๆๆ น่ารักหรออ
พล(พ.พระเอก)
เดินเข้ามาแบบเงียบๆ.
คิง(พระเอก)
กูบอกให้ออกไปไง!! จะปาโคมไฟ.
พล(พ.พระเอก)
อุ้ยๆ ไปดีกว่า ว้ายย
คิง(พระเอก)
(น่ารักเกินไปปะวะ)
คิง(พระเอก)
นี่ กูชอบมันรึไงวะ
คิง(พระเอก)
ยิ้มเพราะมัน3รอบละ
(อ่านแล้วถล่มเม้นท์ให้กันเยอะๆน้า ถ้าชอบก็กดใจด้วย!!)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
